Κυριακή 5 Αυγούστου 2012

Χανιά - 2ο Θερινό Σχολείο. Μοχλός πίεσης για την προστασία του περιβάλλοντος μπορεί να αποτελέσει η Περιβαλλοντική Δημοσιογραφία



Μοχλό πίεσης για την προστασία του περιβάλλοντος αλλά και ρυθμιστικό παράγοντα για την δημιουργία περιβαλλοντικής συνείδησης του πολίτη, μπορεί να αποτελέσει η Περιβαλλοντική Δημοσιογραφία, επεσήμανε η διευθύντρια Σύνταξης στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων Τόνια Μανιατέα, κατά τη διάρκεια της τελευταίας ημέρας του Θερινού Σχολείου στην Περιβαλλοντική Δημοσιογραφία, που ολοκληρώθηκε χθες με επιτυχία στο εγκαταστάσεις του Ινστιτούτου Επαρχιακού Τύπου (Ιδρυμα Αγία Σοφία), στους Αγίους Πάντες Αποκορώνου, με στόχο να αποτελέσει πεδίο γόνιμου προβληματισμού αλλά και να βοηθήσει στην ποιοτικότερη ενημέρωση του κοινού για θέματα που αφορούν το περιβάλλον.
Το Θερινό Σχολείο που άρχισε στις 28 Ιουλίου, συνδιοργάνωσαν το Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου με το Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, το Ινστιτούτο Εφηρμοσμένης Επικοινωνίας του Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών και το Εργαστήριο Δημοσιογραφίας του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου. Στη συνδιοργάνωση συμμετείχε επίσης η Περιφέρεια Κρήτης, με τη στήριξη του Δήμου Αποκορώνου και του ΑΠΕ-ΜΠΕ.
Αναφερόμενη στο έργο του Ινστιτούτου Επαρχιακού Τύπου η κα Μανιατέα, έκανε λόγο για μια «αξιέπαινη προσπάθεια που γίνεται οργανωμένα προς την κατεύθυνση της ενημέρωσης / επιμόρφωσης των δημοσιογράφων, η οποία έχει μεγάλη σημασία, διότι η δημοσιογραφία είναι μια διαρκής ενημέρωση καθώς έχει διαρκώς καινούρια μηνύματα. Και αν το μήνυμα δεν το ξέρεις, δεν μπορείς να το επικοινωνήσεις. Αρα οι πρώτοι που θα πρέπει να ενημερώνονται είναι οι δημοσιογράφοι για να μπορούν να μεταφέρουν σωστά το δικό τους μήνυμα».
Η διευθύντρια Σύνταξης στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων τόνισε πως ο επιθυμητός στόχος είναι μια νέα γενιά δημοσιογράφων, η οποία θα είναι εκπαιδευμένη να σέβεται: α) τον εαυτό της και μετά τον αναγνώστη, ακροατή ή τηλεθεατή και β) να είναι μαθημένη στην ιδέα της εκπαίδευσης γενικότερα.
«Γιατί εκπαίδευση σημαίνει Αγωγή, Παιδεία. Δεν είναι μια τυχαία δουλειά η Δημοσιογραφία, είναι μια δουλειά που κουβαλάει πολύ μεγάλη ευθύνη», επεσήμανε η κα Μανιατέα και πρόσθεσε: «Εντυπωσιάστηκα από το έργο του Ινστιτούτου Επαρχιακού Τύπου, γιατί φαίνεται ότι είναι μια προσπάθεια που γίνεται με πάθος. Διότι αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα είναι τέτοια κομμάτια εκπαίδευσης, που να γίνονται από την ψυχή μας».


 
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

Η Περιβαλλοντική Δημοσιογραφία είναι ένας καινούριος ευρύς τομέα για την Ελλάδα και η επόμενη γενιά των δημοσιογράφων έχει τεράστια ευθύνη να παράξει έργο προς αυτή την κατεύθυνση, τόνισε η κα Μανιατέα, η οποία ήταν εισηγήτρια στο εργαστήριο συγγραφής του Θερινού Σχολείου για περιβαλλοντικά θέματα.
Η ίδια επεσήμανε τον ρόλο των δημοσιογράφων όσον αφορά την ευαισθητοποίηση των πολιτών για την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και τη διαμόρφωση / ανάπτυξη περιβαλλοντικής συνείδησης.
«Οι περιβαλλοντικές ειδήσεις είναι αδικημένες από όλα τα Μ.Μ.Ε. διότι δεν υπάρχει καν η απαίτηση του κόσμου να μάθει για το περιβάλλον. Τώρα μόνο αρχίζει σιγά - σιγά να μαθαίνει, διότι βλέπει και ζει τις συνέπειες από την καταστροφή του», τόνισε η κα Μανιατέα σχολιάζοντας τη χαμηλή θέση στην προβολή των περιβαλλοντικών θεμάτων από τα Μ.Μ.Ε.
«Σίγουρα αυτό που συμβαίνει δεν είναι συνυφασμένο με το μέλλον του πλανήτη αλλά συνυφασμένο με κάποιες 'τσέπες', με ισχυρούς, με διπλωματία. Είναι το ίδιο πράγμα που συμβαίνει με αυτές τις περίφημες 'Παγκόσμιες Διασκέψεις για τη Γη' που ξεκίνησαν πριν χρόνια με μεγαλεπήβολους στόχους όσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος αλλά μέχρι σήμερα, δεν έχει γίνει τίποτα. Όμως το περιβάλλον είναι μοχλός πίεσης. Είναι θέμα πολιτικής.
Η πολιτική στο περιβάλλον μπορεί να δημιουργήσει τεράστια περιβαλλοντικά προβλήματα αλλά και να λύσει τεράστια περιβαλλοντικά προβλήματα. Όπου εμπλέκεται το χρήμα και το συμφέρον, δεν είναι τυχαίο ότι τόσα χρόνια μετά έχει ως αποτέλεσμα (οι ισχυροί της Γης) να μην έχουν καταλήξει σε κάποια συμφωνία για το πώς θα σώσουν τον Πλανήτη. Δεν ανταποκρίνονται καν στις χρονικές δεσμεύσεις να περιορίσουν τις εκπομπές των αερίων που ευνοούν το φαινόμενο του Θερμοκηπίου. Και αυτό έχει προεκτάσεις και στη δική μας χώρα».
Μάλιστα όπως ανέφερε χαρακτηριστικά η κα Μανιατέα, στην Ελλάδα και στον ελληνικό Τύπο, το περιβαλλοντικό ρεπορτάζ δεν μπήκε ποτέ στις μετρήσεις των διαφημιστικών εταιρειών. «Ως εκ τούτου δεν είναι εμπορεύσιμο είδος. Και έτσι ο ρεπόρτερ που έκανε θέματα για την προστασία του περιβάλλοντος, αντιμετωπιζόταν ως γραφικός, γιατί έτσι ήταν πολύ εύκολο να τον 'αποκαθηλώσουν', όπως συμβαίνει συνήθως όταν κάτι δεν είναι καθιερωμένο στη συνείδηση του κόσμου. Όμως, έτσι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε... Και αυτό βέβαια δεν έγινε τυχαία», ανέφερε.
Μιλώντας για τη στόχευση του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων που αποτελεί έναν δημόσιο φορέα ενημέρωσης, τόνισε πως είναι η σωστή και αντικειμενική προβολή της χώρας μας προς τα έξω, υπηρετώντας πάντα την ελευθεροτυπία.
Παράλληλα αναφέρθηκε στην τεχνολογική εξέλιξη του ΑΠΕ-ΑΜΕ, που αποτελεί τον βασικό τροφοδότη ειδήσεων των ελληνικών αλλά και ξένων Μ.Μ.Ε καθώς πλέον διαθέτει web-tv, ραδιόφωνο και επιμέρους υπηρεσίες, προκειμένου να προσφέρει ένα ικανοποιητικό 'πακέτο' ειδήσεων για τους συνδρομητές του αλλά και στους πολίτες.


 
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

Στην αξία του περιβαλλοντικού ντοκιμαντέρ που είναι άμεσα συνυφασμένο με την ανάπτυξη της σύγχρονης περιβαλλοντικής συνείδησης και ευαισθησίας, αναφέρθηκε ο αναπληρωτής καθηγητής, πρόεδρος του Τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ, ΑΠΘ Γρηγόρης Πασχαλίδης κατά τη διάρκεια της εισήγησής του με θέμα: 'Περιβαλλοντικό ντοκιμαντέρ: Τέχνη, Αισθητική και Ιδεολογία'.
«Το περιβαλλοντικό ντοκιμαντέρ εκφράζει ακριβώς αυτή την "άλλη" σχέση με τη Φύση που προέβαλε το περιβαλλοντικό κίνημα», τόνισε ο κ. Πασχαλίδης επισημαίνοντας τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στο ντοκιμαντέρ Φύσης και στο περιβαλλοντικό ντοκιμαντέρ.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το περιβαλλοντικό ντοκιμαντέρ είναι εκείνο το οποίο διακρίνεται από τη "συνομιλία" του με την ατζέντα του περιβαλλοντικού κινήματος, τη διαμόρφωση σύγχρονης περιβαλλοντικής συνείδησης, προτάσσοντας μια άλλη ηθική, ένα άλλο πρωτόκολο στη σχέση ανθρώπου - Φύσης».
Όπως ανέφερε ο πρόεδρος του Τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ ΑΠΘ, σήμερα στον προγραμματισμό της ελληνικής τηλεόρασης, ενώ παρουσιάζονται κάποια σημαντικά περιβαλλοντικά ντοκιμαντέρ, κυριαρχούν τα ντοκιμαντέρ Φύσης, που εντάσσονται στον τομέα της ενημέρωσης - διασκέδασης, τα οποία παρ’ όλο που είναι πολύ εμπορικά και δημοφιλή, με αξιόλογη φωτογραφία, μουσική επένδυση, γνωστούς αφηγητές κ.ά, ωστόσο δεν έχουν κριτική αιχμή.
«Αυτό δεν ακυρώνει τη σημασία τους καθώς κάποια από αυτά έχουν έστω μια πληροφοριακή αξία. Ωστόσο, δεν ανταποκρίνονται στο ζητούμενο της 'ανάκρισης' τρόπον τινά, στη σχέση μας με τη Φύση προκειμένου να "θεραπεύσουν" με έναν τρόπο αλληλεπίδρασης με αυτήν. Άρα το περιβαλλοντικό ντοκιμαντέρ θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ένα στρατευμένο ντοκιμαντέρ, που προϋποθέτει βεβαίως έρευνα, γνώση, μελέτη αλλά είναι εκείνο το οποίο προτάσσει μια άλλη ατζέντα. Και εκεί έγκειται η ιδιαιτερότητά του», επεσήμανε.
Στα ντοκιμαντέρ Φύσης πρωταρχική αξία είναι η αξία της γραφικότητας, όχι όμως και στα ντοκιμαντέρ που ονομάζουμε περιβαλλοντικού προβληματισμού, τόνισε ο κ. Πασχαλίδης, ο οποίος εξήγησε πως, στο μεν πρώτο γίνεται μια προσπάθεια αισθητικοποίησης του τοπίου και των κατοίκων με τρόπο που δεν είναι πάντα σύμφωνος με αυτό που αναζητά και προτάσσει το περιβαλλοντικό ντοκιμαντέρ: την ανάπτυξη μιας σχέσης με τη Φύση, κατά την οποία δεν παραμένουμε θεατές αλλά είμαστε οργανικά του κομμάτια- συμπολίες σε μια 'κοινωνία' η οποία όμως ακόμη δεν έχει τη Νομοθεσία που της αρμόζει. Διότι σήμερα δεν μας ενδιαφέρουν οι νόμοι της Φύσης αλλά οι νόμοι μιας ειρηνικής και συμβιωτικής σχέσης, που ακόμα δεν έχουμε σφυρηλατήσει σωστά».
Κατά την τελευταία ημέρα του Θερινού Σχολείου, απονεμήθηκαν Βεβαιώσεις στους συμμετέχοντες που παρακολούθησαν τις εργασίες του.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου