Σάββατο 30 Απριλίου 2016

Φτιάξε το δικό σου λαχανόκηπο με τη στήριξη του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

 
 
Στο πλαίσιο των πρωτοβουλιών και δράσεων για την εξωστρέφεια του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, το Τμήμα Γεωπονίας και το Αγρόκτημα του ΑΠΘ δίνουν την ευκαιρία σε όλους τους πολίτες να φτιάξουν τον δικό τους κήπο στις εκτάσεις του Πανεπιστημιακού Αγροκτήματος, στη Θέρμη.

Το Αγρόκτημα του Πανεπιστημίου και το Τμήμα Γεωπονίας θα παρέχουν στους χρήστες συμβουλευτική υποστήριξη από φοιτητές της Σχολής και γεωπόνους, νερό άρδευσης, με ανεξάρτητη παροχή σε κάθε τεμάχιο καθώς και κοινόχρηστους χώρους υγιεινής. Η καλλιέργεια θα γίνεται σύμφωνα με τις αρχές της βιολογικής γεωργίας.

Άμεσα θα διατεθούν 100 κήποι, με έκταση 100 τ.μ. ο καθένας. Δικαίωμα υποβολής αίτησης έχουν όλοι οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής της Θεσσαλονίκης και η διάθεση των κήπων θα γίνει με σειρά προτεραιότητας.

Η συμμετοχή στο πρόγραμμα ανέρχεται στο ποσό των 120 ευρώ ετησίως, ενώ τα έσοδα που θα προκύψουν θα διατεθούν στο Ταμείο του Αγροκτήματος και θα χρησιμοποιούνται για τις λειτουργικές ανάγκες των κήπων, την επέκταση του προγράμματος, τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών και την εκπαίδευση των φοιτητών.

Οι ενδιαφερόμενοι που επιθυμούν να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα μπορούν να υποβάλουν αίτηση από την Πέμπτη 5 Μαΐου 2016 έως εξαντλήσεως των διαθέσιμων κήπων, στα γραφεία του Αγροκτήματος του ΑΠΘ (περιοχή ‘πράσινα φανάρια’ Θέρμης) ή στην ηλεκτρονική διεύθυνση:
agroctima@auth.gr, στο φαξ: 2310473556 ή στα τηλ. 2310473842, 2310473792.
 
 

Περιφερειάρχης Αν. Μακεδονίας - Θράκης: Επιτέλους να ξεκινήσει η αξιοποίηση του ζεόλιθου στον Έβρο

Γ. Παυλίδης: Επιτέλους να ξεκινήσει η αξιοποίηση του ζεόλιθου στον Έβρο
Η φωτογραφία είναι από επίσκεψη του Περιφερειάρχη
ΑΜ-Θ Γ. Παυλίδη, του Αντιπεριφερειάρχη Έβρου Δ. Πέτροβιτς
και περιφερειακών συμβούλων στο κοίτασμα ζεόλιθου στην
περιοχή των Πετρωτών Έβρου, τον Αύγουστο του 2014.
Ο Περιφερειάρχης Αν. Μακεδονίας - Θράκης κ. Γιώργος Παυλίδης συναντήθηκε την Τετάρτη 27 Απριλίου με τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο της εταιρείας «Όλυμπος Βιομηχανικά Ορυκτά Α.Ε.» κ. Γιώργο Ν. Γεωργιάδη, προκειμένου να ενημερωθεί για τις προθέσεις της επιχείρησης, αναφορικά με το σημαντικό ζήτημα της εκμετάλλευσης ζεόλιθου στα Πετρωτά Έβρου.

Ο Περιφερειάρχης ΑΜ-θ δήλωσε σχετικά: «Η έως τώρα, επί δεκαετίες, μη αξιοποίηση του ζεόλιθου δεν τιμά κανέναν στην πατρίδα μας. Ένας τεράστιος πλούτος, παραμένει ανεκμετάλλευτος. Στην σημερινή συνάντησή μου, επιβεβαιώθηκε η πρόθεση της εταιρείας, σε περίπτωση εκμετάλλευσης να μην ενοχλήσει και να παρακάμψει τον οικισμό των Πετρωτών αλλά και μετά από σύντομο χρονικό διάστημα 2-3 ετών να προχωρήσει στη λειτουργία μονάδας επεξεργασίας, επί τόπου, ανάλογη με το μέγεθος του υπό εκμετάλλευση κοιτάσματος».

Επίσης, σε δήλωσή του ο εκπρόσωπος της «Όλυμπος Α.Ε.» κ. Γεωργιάδης διαβεβαίωσε ότι «η οδός πρόσβασης στην προς εκμετάλλευση περιοχή, θα διέρχεται περιμετρικά του οικισμού και όχι εντός αυτού, για την αποφυγή περιβαλλοντικής, κυκλοφοριακής ή οποιασδήποτε άλλης επιβάρυνσής του» και πως η μονάδα επεξεργασίας, σε 2-3 έτη, θα λειτουργήσει.



πηγή: http://www.alexpolisonline.com/

Αιτήσεις για συμμετοχή στην 5η Ανθοκομική Έκθεση του Δήμου Καλαμάτας

 
 
Η 5η Ανθοκομική Έκθεση του Δήμου Καλαμάτας θα διεξαχθεί κατά το διάστημα από τις 20 έως τις 29 Μαΐου 2016, στο Δημοτικό Πάρκο Σιδηροδρόμων.
 
Θα δώσει την ευκαιρία σε όσους την επισκεφθούν να θαυμάσουν και να αγοράσουν ανοιξιάτικα λουλούδια σε πανδαισία χρωματισμών, καθώς και φυτά, να πάρουν πληροφορίες από ειδικούς επιστήμονες για την καλλιέργεια και φροντίδα ανθέων και φυτών, να δουν από κοντά εξοπλισμό και εφόδια για την περιποίηση των κήπων τους, αλλά και να μετάσχουν σε πολιτιστικές εκδηλώσεις.
 
Μπορείτε εδώ να δείτε την αίτηση συμμετοχής και τους όρους όσον αφορά τους φυτωριούχους και άλλους εκθέτες.
Παρατίθεται, επίσης, η
αίτηση φορέων που επιθυμούν να διεξαγάγουν εκπαιδευτικά προγράμματα ή να έχουν περίπτερο.
Οι αιτήσεις πρέπει να κατατεθούν στη Διεύθυνση Γεωτεχνικών Δήμου Καλαμάτας, Παπατσώνη 4, μέχρι την Παρασκευή 13 Μαΐου 2016.


πηγή: http://newsmessinia.blogspot.com/

Απίθανα μπονσάι πραγματικά έργα τέχνης

 
perierga.gr - Εντυπωσιακά μπονσάι...
 
 
Οι άνθρωποι δημιουργούν μπονσάι για πάνω από χίλια χρόνια. Η αρχαία αυτή κηπευτική πρακτική προέρχεται από την Κίνα, όπου ήταν γνωστή ως “Penzai”, η οποία αργότερα εξελίχθηκε κάτω από την επιρροή του ιαπωνικού ζεν. Τα φυτά διατηρούνται μικρά λόγω τεχνικών περιορισμένης ανάπτυξης, όπως αφαίρεση μπουμπουκιών, κλάδεμα και κατευθυνόμενη ανάπτυξη.

Είναι μια λεπτή και χρονοβόρα διαδικασία, αλλά όπως μπορείτε να δείτε και από την ακόλουθη λίστα όσοι επιμείνουν ανταμείβονται με κάτι εκπληκτικό. Μπονσάι πανέμορφα, ανθισμένα ή με καρπούς στα κλαδιά τους δεν μπορεί παρά να κερδίσουν τον θαυμασμό μας με την ομορφιά τους…
 
perierga.gr - Εντυπωσιακά μπονσάι...
 
perierga.gr - Εντυπωσιακά μπονσάι...
 
perierga.gr - Εντυπωσιακά μπονσάι...
 
perierga.gr - Εντυπωσιακά μπονσάι...
 
perierga.gr - Εντυπωσιακά μπονσάι...
 
perierga.gr - Εντυπωσιακά μπονσάι...
 
perierga.gr - Εντυπωσιακά μπονσάι...
 
perierga.gr - Εντυπωσιακά μπονσάι...
 
perierga.gr - Εντυπωσιακά μπονσάι...
 
perierga.gr - Εντυπωσιακά μπονσάι...
 
perierga.gr - Εντυπωσιακά μπονσάι...
 
 
 
 

Εντοπίστηκαν δύο χιλιάδες αρνιά αγνώστου προελεύσεως!

 
arnia pa
 
Πάνω από δύο χιλιάδες αρνιά, βρέθηκαν σε σφαγεία της Ηπείρου και της Δυτικής Ελλάδας, χωρίς να είναι γνωστή η προέλευσή τους.

Τα αρνιά προορίζονταν για το πασχαλινό τραπέζι και ο εντοπισμός έγινε κατά τη διάρκεια ελέγχων από μικτά κλιμάκια των συναρμόδιων υπουργείων.

Η επίσημη ανακοίνωση που δόθηκε δεν αναφέρει περισσότερα στοιχεία για την συγκεκριμένη υπόθεση.

Σημειώνει μόνο πως «από έλεγχο στα σφαγεία Ηπείρου και Δυτικής Ελλάδας, ανευρέθησαν 2100 αρνιά χωρίς να είναι γνωστή η προέλευση και ο προορισμός τους και η υπόθεση διερευνάται από τις αρμόδιες Υπηρεσίες».
 
 

Η Αγάπη


imagesIBFKHESCΠροχθές το πρωί, ασχολούμενος με τα του κήπου μου και παρακολουθώντας το πρωινό δρομολόγιο από το ραδιόφωνο (MP3 player) με ακουστικά, άκουσα μια λαϊκή ρήση που με έκανε να την επεξεργάζομαι στο μυαλό μου με φιλοσοφική διάθεση, παρέα με τα πρώτα κελαηδήματα των πουλιών που πετούσαν ανέμελα από δέντρο σε δέντρο. Ποια ήταν η ρήση;
 
«Αγάπη δεν είναι εκείνο που νοιώθεις αλλά εκείνο που κάνεις.»
 
Για την αγάπη έχουν γραφτεί εκατομμύρια κείμενα και έχουν ειπωθεί δισεκατομμύρια λόγια για την αναγκαιότητά της και για τα καλά της αποτελέσματα. Ειδικά στα κείμενα της Αγίας Γραφής η αγάπη κυριαρχεί και αποτελεί ένα από τα πιο ισχυρά μηνύματα προς την ανθρωπότητα. Η αγάπη συστήνεται ως το μεγαλύτερο ευεργέτημα στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Ο διαχρονικός ύμνος της Αγάπης* που γράφτηκε από τον Απόστολο Παύλο, έμεινε και θα παραμείνει στην ιστορία για τις δυνατές λέξεις που χρησιμοποιεί, τις μεστές νοημάτων φράσεις και τη δυναμική που περικλείεται στις ενότητές του.

Η αγάπη έχει εκθειαστεί ακόμη και από αυτούς που δεν πιστεύουν σε αυτή. Η αγάπη είναι δίπλα μας, γύρω μας, μέσα μας. Η ανάλυση της έννοιας της Αγάπης έχει απασχολήσει πολλούς επιστήμονες, θρησκείες, κοινωνίες και λαούς. Επειδή όμως είναι πολύ δύσκολο να εφαρμοστεί, παρά το ότι η έννοιά της είναι πλήρως κατανοητή, οι κοινωνίες έχουν θεσμοθετήσει μηχανισμούς, νόμους και αρχές για να αποτρέψουν, όσο είναι δυνατό, το κακό, στο οποίο κακό δεν υπάρχει ίχνος αγάπης.

Αλλά πόσο εύκολο είναι η κατανόηση και η εφαρμογή, της πιο πάνω ρήσης; Δηλαδή,

«Αγάπη δεν είναι εκείνο που νοιώθεις αλλά εκείνο που κάνεις.»

Επομένως αν αισθάνεται κάποιος αγάπη για τον πλησίον του, τη γυναίκα του, το παιδί του, τον φίλο του, το συνάδελφό του, το συνάνθρωπό του, θα πρέπει να το δείχνει με έργα και πράξεις που απαιτούν προσωπική θυσία, ανιδιοτέλεια, καταδεκτικότητα και προσωπική κένωση μακριά από εγωκεντρισμούς, εγωισμούς και καιροσκοπισμούς. Θα πρέπει να κάνει κάτι έμπρακτα πέρα από το αίσθημα, τη σκέψη και την αίσθηση. Διαφορετικά δεν υπάρχει αγάπη και αν υπάρχει, αυτή είναι ψεύτικη, ανεκπλήρωτη, καιροσκοπική, ανεδαφική, φαινομενική, άκαρπη και κομπλεξική.

Για τους χριστιανούς ανεξίτηλο παράδειγμα είναι η Αγάπη του Θεού. Ήλθε στον κόσμο ως Θεάνθρωπος μίλησε για την αγάπη, έκανε θαύματα και έργα στο όνομά της και δεν παρέλειψε να υποστεί το μαρτύριο επί του Σταυρού. Μια πορεία προς το Σταυρό η οποία πορεία ήταν γεμάτη αγάπη για τον άνθρωπο.



πηγή: https://yetos.wordpress.com/

Παρασκευή 29 Απριλίου 2016

Eνα κείμενο γροθιά…Γιατί απ’ όλα τα πλάσματα στη γη, ανιδιοτελώς ξέρουν να αγαπούν μόνο δύο, η μαμά σου κι ο σκύλος σου


skyl5Φρόσω Μαγκαφοπούλου
 
Κάπου, κάποτε διάβασα πως αν όλοι γινόμασταν οι άνθρωποι που οι σκύλοι μας νομίζουν πως είμαστε, ο κόσμος θα ήταν ένα καλύτερο μέρος. Γιατί απ’ όλα τα πλάσματα στη γη, ανιδιοτελώς ξέρουν να αγαπούν μόνο δύο, η μαμά σου κι ο σκύλος σου.
 
Ξεπερνώντας την νομοτελειακή αγάπη που συνεπάγεται η μητρότητα στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, η σκυλίσια αφοσίωση και λατρεία δεν αποτυγχάνουν να συγκλονίζουν, ανεξαρτήτως κουλτούρας, εποχής και κοινωνικών συνθηκών.

Γιατί οι σκύλοι ξέρουν ν’ αγαπούν χωρίς επειδή. Αγαπούν παρ’ όλο. Δεν τους ενδιαφέρει αν είσαι χοντρός ή αδύνατος, φτωχός ή πλούσιος, ιδιοφυΐα ή ολοκληρωτικά ηλίθιος· αρκεί να είσαι εκεί, αρκεί να τους βάζεις λίγο νεράκι και λίγο φαγητό. Αλλά ακόμα κι αν τους ψιλοπαραμελείς εκείνοι πάλι σ’ αγαπούν.

Η καρδιά τους, εκ διαμέτρου αντίθετη με οποιαδήποτε εκδικητική ανθρώπινη τάση, ξέρει πάντα να δίνει άλλοθι και να δικαιολογεί. Κάτι θα σου έτυχε μωρέ, δεν μπορεί να το έκανες από κακία.

Σ’ αγαπούν από την πρώτη στιγμή που τους πήρες αγκαλιά χωρίς να περιμένουν αντάλλαγμα, γιατί αυτό ξέρουν να κάνουν. Δε σε κρίνουν, δε σε παραμελούν, δε σε βασανίζουν. Ακόμα κι όταν τους αφήνεις πίσω, θαρρείς και ζουν για την επιστροφή σου.

Κι όταν σε δουν να επιστρέφεις πηδάνε πάνω σου και σου κουνάνε την ουρά με τόση χαρά, λες και δεν τους πλήγωσε ποτέ η φυγή σου. Επειδή οι σκύλοι, σε αντίθεση με τους ανθρώπους, αγαπάνε με την καρδιά, χωρίς καμία ρανίδα λογικής. Γνωρίζουν χωρίς να μάθουν.

Οι σκύλοι ξέρουν να επιμένουν. Ξέρουν πόσο σημαντικό είναι να σηκώνονται, όσο άτσαλο κι αν ήταν το στραπάτσο τους, όσα κουσούρια κι αν τους άφησε το χτύπημα. Άλλωστε μια ανθρώπινη μέρα ισούται με μια σκυλίσια εβδομάδα, γι’ αυτό και τα πλάσματα αυτά ξέρουν πως δεν έχουν χρόνο να κρατάνε πράγματα για τον εαυτό τους, ούτε τους παίρνει να τσιγκουνεύονται την αγάπη τους.

Οι σκύλοι είναι πλάσματα γενναία και κυνηγούν όσα αγαπάνε χωρίς να θεωρούν τροχοπέδη τις διαστάσεις τους. Δεν έχουν όλο τον χρόνο μπροστά τους και το ξέρουν, γι’ αυτό τα βράδια τρέχουν να χουχουλιάσουν στην αγκαλιά σου χωρίς εγωισμό, όσο κι αν τους μάλωσες στη διάρκεια της ημέρας.

Ναι, αν οι άνθρωποι αγαπούσαμε όπως οι σκύλοι μας, ο κόσμος θα ήταν σίγουρα ένα καλύτερο μέρος· θα απολαμβάναμε τις βόλτες, τον ήλιο και τον αέρα, θα ρουφούσαμε τη μαγεία τους και ποτέ δε θα υποτιμούσαμε την αξία του παιχνιδιού.
Θα ήμασταν πιστοί, θα λαχταρούσαμε να φιλήσουμε τους ανθρώπους μας χωρίς να θεωρούμε στιγμή την παρουσία τους δεδομένη και όταν εκείνοι περνούσαν δύσκολα, θα σωπαίναμε και θα στεκόμασταν απλά δίπλα τους, γιατί θα ξέραμε πως δεν έχουν ανάγκη από έωλες συμβουλές, μα από ουσιαστικές παρουσίες.
 
Αν ξέραμε να αγαπάμε όπως εκείνοι, θα γνωρίζαμε πως η βία επιφέρει επιθετικότητα, η σκληρότητα φόβο κι ο έπαινος ανεξαρτησία. Δε θα αναλωνόμασταν σε παιχνίδια εξουσίας, μα θα καταλαβαίναμε πως οι άλλοι είναι παράγωγα του περιβάλλοντός τους και θα φερόμασταν αναλόγως, με τρυφερότητα κι αλληλοεκτίμηση. Θα χωνεύαμε επιτέλους πως κανένας δε γεννιέται κακός και πως τα όρια γεννάνε σεβασμό, αρκεί να περιβάλλουν τα πάντα, εκτός από την αγάπη.

Έτσι ν’ αγαπάς, χωρίς πολλά-πολλά. Να μην περιμένεις τίποτα, να μη ρωτάς γιατί. Δε σου εγγυώμαι πως θα γίνεις ευτυχισμένος, ούτε πως η αγάπη σου θα εκτιμηθεί. Σου εγγυώμαι όμως πως θα νιώσεις το μεγαλείο του να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου. Να αισθάνεσαι τον άλλον και να τον βοηθάς να γλείψει τις πληγές του. Να τον οδηγείς για να περπατήσει όταν δεν βλέπει και να του δίνεις δύναμη χωρίς να μιλάς. Να είσαι σκύλος, όχι σκυλάκι.

Αν πάλι δεν έχεις τη δύναμη ν’ αγαπάς σαν σκύλος (ποιος είπε πως είναι εύκολο;), σου εύχομαι να σε αγαπήσει κάποιος άνθρωπος από αυτούς· κι αν έχεις την τύχη να ζήσεις τέτοια ευλογία, έχε τουλάχιστον τη δύναμη να την αντέξεις και να αφήνεσαι, καθώς το πλάσμα αυτό φέρει μέσα του τη θεϊκή δύναμη να σε κάνει να χαμογελάς, να σε ελαφραίνει και να σου δανείζει την καρδιά του κάθε που ο κόσμος κάνει κομμάτια τη δική σου.

Να εκτιμάς πόσο του λείπεις το πρωί, ακόμα κι αν πέρασε ολόκληρο το βράδυ στο πλευρό σου και να μη τσιγκουνεύεσαι τα χάδια σου και την αγκαλιά σου. Άλλωστε αυτά μόνο ζητάει από σένα. Να νιώθεις, γιατί διαφορετικά ο «σκύλος» μπορεί να μη σου θυμώσει, αλλά όταν τον χάσεις ο εαυτός σου δε θα σου το συγχωρήσει ποτέ.
 
Ν’ αγαπάς σαν σκύλος κι ένα πράγμα να θυμάσαι. Πως η μόνη επικίνδυνη ράτσα είναι η ανθρώπινη.


πηγή: https://olympia.gr/, http://www.pillowfights.gr/

Στροφή στα κτηνοτροφικά φυτά ανακοινώνουν οι κτηνοτρόφοι της Θεσπρωτίας

 
 
Την άμεση στροφή τους στην καλλιέργεια ελληνικών πρωτεϊνούχων κτηνοτροφικών φυτών (κουκιά, ρεβίθια, λούπινα, μπιζέλια) για αντικατάσταση της εισαγόμενης μεταλλαγμένης σόγιας στις ζωοτροφές ανακοίνωσαν οι κτηνοτρόφοι της περιοχής στη διάρκεια της Ημερίδας που πραγματοποίησαν η Greenpeace και ο Σύλλογος Κτηνοτρόφων Θεσπρωτίας το Σάββατο 23 Απριλίου στην Παραμυθιά.
 
Η ημερίδα πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της εκστρατείας της οργάνωσης για τη βιώσιμη γεωργία και ολοκληρώθηκε με συζητήσεις μεταξύ Greenpeace, γεωπόνων, κτηνοτρόφων και εμπόρων ζωοτροφής στις οποίες οι παρευρισκόμενοι ανακοίνωσαν ότι στην επόμενη καλλιεργητική περίοδο θα καλλιεργήσουν κτηνοτροφικά φυτά για ζωοτροφή.

«Η ανακοίνωση του Συλλόγου Κτηνοτρόφων Θεσπρωτίας ότι στηρίζει τη στροφή σε κτηνοτροφικά φυτά για αντικατάσταση της σόγιας αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα ότι η χώρα μας μπορεί και πρέπει να στραφεί προς τα πρωτεϊνούχα κτηνοτροφικά φυτά. Τα οφέλη τους είναι πολλαπλά για τη γεωργία, το περιβάλλον, την οικονομία και τον άνθρωπο και μπορούν να φέρουν απεξάρτηση από τη σόγια και αυτάρκεια στην κτηνοτροφία που τόσο πολύ χρειάζονται οι κτηνοτρόφοι σήμερα», δήλωσε η Έλενα Δανάλη, υπεύθυνη της εκστρατείας της Greenpeace για τη βιώσιμη γεωργία.
 
Οι εκπαιδευτικές ημερίδες της Greenpeace πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της εκστρατείας της οργάνωσης για τη βιώσιμη γεωργία και εντάσσονται στο πρόγραμμα «Εκπαίδευση αγροτών στα ελληνικά κτηνοτροφικά φυτά», αποκλειστικός δωρητής του οποίου είναι το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.
 
Θα συνεχιστούν και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, προτείνοντας στροφή προς ένα πιο βιώσιμο γεωργικό μοντέλο με ήπιες πρακτικές που ωφελούν όχι μόνο τους ίδιους τους παραγωγούς, αλλά και την υγεία των ανθρώπων και του περιβάλλοντος.


πηγή: http://www.greenpeace.org/

Δήμος Θεσσαλονίκης. Μη κατεβάζετε τα σκουπίδια σας για 5 μέρες

 
Δήμος Θεσσαλονίκης: Μη κατεβάζετε τα σκουπίδια σας  για 5 μέρες
 
Ο δήμος Θεσσαλονίκης καλεί τους δημότες του να μην κατεβάζουν τα σκουπίδια κατά τις πέντε ημέρες της εορταστικής περιόδου του Πάσχα

Σύμφωνα με τον αντιδήμαρχο Τεχνικών Έργων, Περιβάλλοντος και Καθαριότητας, Θανάση Παππά, θα υπάρχουν μειωμένα δρομολόγια αποκομιδής, λόγω και της οικονομικής πολιτικής που περιορίζει τα κονδύλια για αποζημίωση αργιών και εξαιρέσιμων, ενώ και ο ΧΥΤΑ Μαυροράχης θα παραμείνει κλειστός από το Μεγάλο Σάββατο έως και τη Δευτέρα του Πάσχα.

«Η Διεύθυνση Ανακύκλωσης και Διαχείρισης Αστικών Απορριμμάτων, κάνει καθημερινές προσπάθειες για την καθαριότητα στο δήμο Θεσσαλονίκης, πέραν αυτού όμως, η συμβολή των δημοτών είναι απαραίτητη», επισημαίνεται σε σχετική ανακοίνωση του δήμου Θεσσαλονίκης.
 
 
 

Αστικό περιβάλλον. Συνεχίζονται τα έργα ανάπλασης στην Αμαλιάδα Ηλείας

 
anaplasi_amal
 
Διακοπή ή παρεμπόδιση κυκλοφορίας σε κεντρικά σημεία το Μάιο

Με ταχείς ρυθμούς συνεχίζεται το έργο της Ανάπλασης και της Βιοκλιματικής Αναβάθμισης του κέντρο της Αμαλιάδας. Ήδη, οι εργασίες έχουν προχωρήσει σε σημαντικό βαθμό, με τις αλλαγές να φαίνονται ήδη σε κεντρικά σημεία.
 
Στο πλαίσιο της απρόσκοπτης συνέχισης του έργου και προκειμένου να είναι δυνατή η ολοκλήρωσή του χωρίς προβλήματα, θα υπάρξει νέα διακοπή ή παρεμπόδιση της κυκλοφορίας, σε συγκεκριμένες ημερομηνίες, στις εξής οδούς:

- Διακοπή της κυκλοφορίας στην οδό Πύρρωνος, μεταξύ των οδών Καραϊσκάκη και Ερμού, για το διάστημα από 4 έως 31 Μαΐου και
- Μερική παρεμπόδιση της κυκλοφορίας στην οδό Ερμού, μεταξύ των οδών Φιλικής Εταιρείας και Ρήγα Φεραίου, για το ίδιο διάστημα (από 4 έως 31 Μαΐου).



πηγή: http://www.ilialive.gr/

Ρεκόρ αιτήσεων για νέες άδειες φύτευσης αμπέλων το τελευταίο δεκαήμερο, στα 25.023 στρέμματα

 
 
Μια εβδομάδα πριν την εκπνοή της προθεσμίας (15/4) υποβολής αιτήσεων για νέες άδειες φύτευσης οι αιτήσεις είχαν υπερκαλύψει το όριο 1% των εκτάσεων που δικαιούτο η χώρα μας για άδειες φύτευσης αμπέλων (6.500 στρέμματα). Την τελευταία εβδομάδα μαζικές ήταν οι αιτήσεις για φυτεύσεις αμπέλων, αφού υπεβλήθησαν αιτήσεις στο διάστημα αυτό περίπου για 18.500 στρέμματα, αναβιβάζοντας τον αριθμό των αιτηθέντων στρεμμάτων στα 25.023

Συγκεκριμένα υπεβλήθησαν 2.316 αιτήσεις για φύτευση σε 3.896 αγροτεμάχια, ενώ πρωταθλητές με κριτήριο την έκταση των επιφανειών αναδεικνύονται οι νομοί Αχαΐας (2.457 στρέμματα), της Λάρισας (2.345 στρέμματα), Ηρακλείου (1.630 στρέμματα), Βοιωτίας (1.453 στρέμματα), δηλαδή οι μεγάλες αμπελουργικές περιοχές της χώρας.

Αντίστοιχα λίγες αιτήσεις υποβλήθηκαν στα νησιά του Αιγαίου Πελάγους, αφού οι αμπελουργοί τους είχαν προτεραιότητα στα προγράμματα Αναδιάρθρωσης.
 
 
Αναλυτικά ανά νομό οι αιτήσεις που υπεβλήθησαν:
 
 
 

Αξιοποίηση των ημερών του Πάσχα


untitledΠάσχα 2016
 
Η μεγαλύτερη απώλεια τού ανθρώπου είναι να αφήνει να περνούν αναξιοποίητες οι θρησκευτικές εορτές, κυρίως οι άγιες μέρες των Χριστουγέννων και του Πάσχα. Ενώ ο άνθρωπος, κυρίως ο χριστιανός, περιμένει με αγωνία και προσμονή αυτές τις εορτές, εντούτοις επιτρέπει στον εαυτό του να ρίχνει το βάρος της αξίας τους σε διάφορα άλλα, επί μέρους, θέματα που έχουν να κάνουν με τη διασκέδαση, την αργία από την καθημερινή εργασία, τη φαγοποσία και την ξεκούραση. Κακά τα ψέματα. Οι περισσότεροι από εμάς αυτό κάνουν. Αν και όλοι μας ξέρουμε τη σημασία αυτών των εορτών, εντούτοις δεν τα καταφέρνουμε να βρούμε τη ρότα και να ζήσουμε, έστω και μια φορά, το πραγματικό νόημα των εορτών αυτών.
 
Και οι λόγοι είναι πολλοί: είτε δεν μπορούμε να αποδεσμευτούμε από τις δραστηριότητες και συνήθειες της καθημερινότητας, είτε συλλαμβάνουμε τον εαυτό μας να είναι απογοητευμένος από τη ζωή και τα ρίχνουμε στο Θεό, είτε είμαστε ευάλωτοι στο σκανδαλισμό από την εν γένει ζωή μερικών αντιπροσώπων της εκκλησίας, είτε προβαίνουμε σε συγκρίσεις και βγάζουμε τα δικά μας συμπεράσματα, κ.ά.

Ένα πράγμα δεν ξέρουμε: Το θέμα «τα της ψυχής μας» είναι άκρως προσωπική υπόθεση και η τροφοδοσία της δεν θα πρέπει να εξαρτάται από οποιεσδήποτε ενέργειες οποιουδήποτε τρίτου. Οι μέρες του Πάσχα αποτελούν αμερόληπτη και απροκάλυπτη εμφάνιση ίσων ευκαιριών σε όλους μας για να εντοπίσουμε το πραγματικό νόημα της ζωής και να απενεργοποιήσουμε τους λόγους και τις δικαιολογίες που επικαλούμαστε κάθε φορά για να μην νιώσουμε στην ψυχή μας τη Σταύρωση και την Ανάσταση τού Θεανθρώπου.

Μοχλός πίεσης στον εαυτό μας για να απομακρύνουμε τους λόγους της μη αξιοποίησης των ημερών αυτών είναι να προσπαθήσουμε να ταπεινωθούμε. Η ταπείνωση θα μας οδηγήσει σε καινούργιους κόσμους χαράς, ηρεμίας, και γαλήνης. Το θέμα είναι πώς να καταφέρουμε να ταπεινωθούμε!!! Εδώ είναι ο πραγματικός αγώνας. Ο προσωπικός αγώνας.



πηγή: https://yetos.wordpress.com/

Πέμπτη 28 Απριλίου 2016

Χωρίς Στεφάνι - του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

 
Αλέξανδρος
Παπαδιαμάντης
*Κοινωνικό διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, που πρωτοδημοσιεύτηκε στις 24 Μαρτίου 1896 στην εφημερίδα Ακρόπολις του Βλάσση Γαβριηλίδη
 
Τάχα δεν ήτον οικοκυρά κι αυτή στο σπίτι της και στην αυλήν της; Τάχα δεν ήτο κι αυτή, έναν καιρόν, νέα με ανατροφήν; Είχε μάθει γράμματα εις τα σχολεία. Είχε πάρει το δίπλωμά της από το Αρσάκειον.
     Κι ετήρει όλα τα χρέη της τα κοινωνικά, και μετήρχετο τα οικιακά έργα της, καλλίτερ’ από καθεμίαν. Είχε δε μεγάλην καθαριότητα εις το σπίτι της, κι εις τα κατώφλιά της, πρόθυμη ν’ ασπρίζη και να σφουγγαρίζη, χωρίς ποτέ να βαρύνεται, και χωρίς να δεικνύη την παραξενιάν εκείνην ήτις είνε συνήθης εις όλας τας γυναίκας, τας αγαπώσας μέχρις υπερβολής την καθαριότητα. Και όταν έμβαινεν η Μεγάλη Εβδομάς, εδιπλασίαζε τα ασπρίσματα και τα πλυσίματα, τόσον οπού έκαμνε το πάτωμα ν’ αστράφτη, και τον τοίχον να ζηλεύη το πάτωμα.
    Ήρχετο η Μεγάλη Πέμπτη και αυτή άναφτε την φωτιάν της, έστηνε την χύτραν της, κι έβαπτε κατακόκκινα τα πασχαλινά αυγά. Ύστερον ητοίμαζε την λεκάνην της, εγονάτιζεν, εσταύρωνε τρεις φοραίς τ’ αλεύρι κι εζύμωνε καθαρά και τεχνικά της κουλούραις, κι ενέπηγε σταυροειδώς επάνω τα κόκκινα αυγά. Και το βράδυ, όταν ενύχτωνε, δεν ετόλμα να πάγη ν’ ανακατωθή με τας άλλας γυναίκας διά ν’ ακούση τα Δώδεκα Ευαγγέλια. Ήθελε να ήτον τρόπος να κρυβή οπίσω από τα νώτα καμμιάς υψηλής και χονδρής, ή εις την άκραν ουράν όλου του στίφους των γυναικών, κολλητά με τον τοίχον, αλλ’ εφοβείτο μήπως γυρίσουν και την κοιτάξουν.
    Την Μεγάλην Παρασκευήν όλην την ημέραν ερρέμβαζε κι έκλαιε μέσα της, κι εμοιρολογούσε τα νιάτα της, και τα φίλτατά της, όσα είχε χάσει, και ωνειρεύετο ξυπνητή, κι εμελετούσε να πάγη κι αυτή το βράδυ πριν αρχίση η Ακολουθία ν’ ασπασθή κλεφτά-κλεφτά τον Επιτάφιον, και να φύγη, καθώς η Αιμόρρους εκείνη, η κλέψασα την ίασίν της από τον Χριστόν. Αλλά την τελευταίαν στιγμήν, όταν ήρχιζε να σκοτεινιάζη, της έλειπε το θάρρος, και δεν απεφάσιζε να υπάγη. Της ήρχετο παλμός.

    Αργά την νύκτα, όταν η ιερά πομπή, μετά σταυρών και λαβάρων και κηρίων εξήρχετο του ναού, εν μέσω ψαλμών και μολπών και φθόγγων, εναλλάξ της μουσικής των ορφανών Χατζηκώστα, και θόρυβος και πλήθος και κόσμος εις το σκιόφως πολύς, τότε ο Γιαμπής, ο επίτροπος, προέτρεχε να φθάση εις την οικίαν του, διά να φορέση τον μεταξωτόν κεντητόν του σκούφον, και κρατών το ηλέκτρινον κομβολόγιόν του  να εξέλθη εις τον εξώστην, με την ματαιουμένην από έτους εις έτος ελπίδα, ότι οι ιερείς θα απεφάσιζον να κάμουν στάσιν και ν’ αναπέμψουν δέησιν υπό τον εξώστην του. Τότε και η πτωχή αυτή, η Χρηστίνα η Δασκάλα (όπως την έλεγαν έναν καιρόν εις την γειτονιάν), εις το μικρόν παράθυρον της οικίας της, μισοκρυμμένη όπισθεν του παραθυροφύλλου, εκράτει την λαμπαδίτσαν της, με το φως ίσα με την παλάμην της, κι έρριπτεν άφθονον μοσχολίβανον εις το πήλινον θυμιατόν, προσφέρουσα μακρόθεν το μύρον εις Εκείνον, όστις εδέχθη ποτέ τα αρώματα και τα δάκρυα της αμαρτωλού, και μη τολμώσα εγγύτερον να προσέλθη και ασπασθή τους αχράντους και ηλοτρήτους και αιμοσταγείς πόδας Του.
   
         Και την Κυριακήν το πρωί, βαθειά μετά τα μεσάνυκτα, ίστατο πάλιν μισοκρυμμένη εις το παράθυρον, κρατούσα την ανωφελή και αλειτούργητην λαμπάδα της, και ήκουε τας φωνάς της χαράς και τους κρότους, κι έβλεπε κι εζήλευε μακρόθεν εκείνας, οπού επέστρεφαν τρέχουσαι φρου-φρου από την εκκλησίαν, φέρουσαι τας λαμπάδας των λειτουργημένας, αναμμένας έως το σπίτι, ευτυχείς, και μέλλουσαι να διατηρήσωσι δι’ όλον τον χρόνον το άγιον φως της Αναστάσεως. Και αυτή έκλαιε κι εμοιρολογούσε την φθαρείσαν νεότητά της.
    Μόνον το απόγευμα της Λαμπρής, όταν εσήμαινον οι κώδωνες των ναών δια την Αγάπην, την Δευτέραν Ανάστασιν καλουμένην, μόνον τότε ετόλμα να εξέλθη από την οικίαν, αθορύβως και ελαφρά πατούσα, τρέχουσα τον τοίχον-τοίχον, κολλώσα από τοίχον εις τοίχον, με σχήμα και με τρόπον τοιούτον ως να έμελλε να εισέλθη διά τι θέλημα εις την αυλήν καμμιάς γειτονίσσης. Και από τοίχον εις τοίχον έφθανεν εις την βόρειον πλευράν του ναού, και διά της μικράς πλαγινής θύρας, κρυφά και κλεφτά έμβαινε μέσα.
    Εις τας Αθήνας, ως γνωστόν, η πρώτη Ανάστασις είναι για τες κυράδες, η δευτέρα για τες δούλες. Η Χρηστίνα η Δασκάλα εφοβείτο τας νύκτας να υπάγη εις την Εκκλησίαν, μήπως την κοιτάξουν, και δεν εφοβείτο την ημέραν, να μην την ιδούν. Διότι η κυράδες την εκοίταζαν, οι δούλες την έβλεπαν απλώς. Εις τούτο δε ανεύρισκε μεγάλην διαφοράν. Δεν ήθελε ή δεν ημπορούσε να έρχεται εις επαφήν με τας κυρίας, και υπεβιβάζετο εις την τάξιν των υπηρετριών. Αυτή ήτο η τύχη της.
    Ωραίον και πολύ ζωντανόν, και γραφικόν και παρδαλόν, ήτο το θέαμα. Οι πολυέλεοι ολόφωτοι αναμμένοι, αι άγιαι εικόνες στίλβουσαι, οι ψάλται αναμέλποντες τα Πασχάλια, οι παπάδες ιστάμενοι με το Ευαγγέλιον και την Ανάστασιν επί των στέρνων, τελούντες τον Ασπασμόν.
    Οι δούλες με τας κορδέλλας των και με τας λευκάς ποδιάς των, εμοίραζαν βλέμματα δεξιά και αριστερά, και εφλυάρουν προς αλλήλας, χωρίς να προσέχουν εις την ιεράν ακολουθίαν. Οι παραμάννες ωδήγουν από την χείρα τριετή και πενταετή παιδία και κοράσια, τα οποία εκράτουν τας χρωματιστάς λαμπάδας των, κι έκαιον τα χρυσόχαρτα με τα οποία ήσαν στολισμέναι, κι έπαιζαν κι εμάλωναν μεταξύ των, κι εζητούσαν να καύσουν όπισθεν τα μαλλιά τού προ αυτών ισταμένου παιδίου. Οι λούστροι έρριπτον πυροκρόταλα εις πολλά άγνωστα μέρη εντός του ναού, και κατετρόμαζον τις δούλες. Ο μοναδικός αστυφύλαξ τους εκυνηγούσε, αλλ’ αυτοί έφευγαν από την μίαν πλαγινήν θύραν, κι ευθύς επανήρχοντο διά της άλλης. Οι επίτροποι εγύριζον τους δίσκους κι έρραινον με ανθόνερον τις παραμάνες.
    Δύο ή τρεις νεαραί μητέρες της κατωτέρας τάξεως του λαού, επτά ή οκτώ παραμάννες, εκρατούσαν πεντάμηνα και επτάμηνα βρέφη εις τας αγκάλας. Τα μικρά ήνοιγον τεθηπότα τους γλυκείς οφθαλμούς των, βλέποντα απλήστως το φως των λαμπάδων, των πολυελέων και μανουαλίων, τους κύκλους και τα νέφη του ανερχομένου καπνού του θυμιάματος και το κόκκινον και πράσινον φως το διά των υάλων του ναού εισερχόμενον, το ανεμίζον ράσον του εκκλησάρχου καλογήρου, τρέχοντος μέσα-έξω εις διάφορα θελήματα, τα γένεια των παπάδων σειόμενα εις πάσαν κλίσιν της κεφαλής, εις πάσαν κίνησιν των χειλέων, διά να επαναλάβουν εις όλους το Χριστός ανέστη. Βλέποντα και θαυμάζοντα όλα όσα έβλεπον, τα στίλβοντα κομβία και τα στριμμένα μουστάκια του αστυφύλακος, τους λευκούς κεφαλοδέσμους των γυναικών, και τους στοίχους των άλλων παιδίων, όσα ήσαν αραδιασμένα εγγύς και πόρρω, παίζοντα με τους βοστρύχους της κόμης των βασταζουσών, και ψελλίζοντα ανάρθρους αγγελικούς φθόγγους.
    Δύο οκτάμηνα βρέφη εις τας αγκάλας δύο νεαρών μητέρων, αίτινες ίσταντο ώμον με ώμον πλησίον μιας κολώνας, μόλις είδαν το έν το άλλο, και πάραυτα εγνωρίσθησαν και συνήψαν σχέσεις, και το έν, ωραίον και καλόν και εύθυμον, έτεινε την μικράν απαλήν χείρα του προς το άλλο, και το είλκε προς εαυτό, και εψέλλιζεν ακαταλήπτους ουρανίους φθόγγους.
    Αλλ’ η φωνή του βρέφους ήτο λιγεία, και ηκούσθη ευκρινώς εκεί γύρω, και ο Γιαμπής ο επίτροπος δεν ηγάπα ν’ ακούη θορύβους. Εις όλας τας νυκτερινάς ακολουθίας των Παθών, πολλάκις είχε περιέλθει τας πυκνάς των γυναικών τάξεις, διά να επιπλήττη πτωχήν τινα μητέρα του λαού, διότι είχε κλαυθμυρίσει το τεκνίον της. Ο ίδιος έτρεξε και τώρα, να επιτιμήση και αυτήν την πτωχήν μητέρα διά τους ακάκους ψελλισμούς του βρέφους της.
    
              Τότε η Χρηστίνα η Δασκάλα, ήτις ίστατο ολίγον παρέκει, οπίσω από τον τελευταίον κίονα, κολλητά με τον τοίχον, σύρριζα εις την γωνίαν, εσκέφθη ακουσίως της -και το εσκέφθη όχι ως δασκάλα, αλλ’ ως αμαθής και ανόητος γυνή οπού ήτον- ότι, καθώς αυτή ενόμιζε, κανείς, ας είναι και επίτροπος ναού, δεν έχει δικαίωμα να επιπλήξη πτωχήν νεαράν μητέρα διά τους κλαυθμηρισμούς του βρέφους της, καθώς δεν έχει δικαίωμα να την αποκλείση του ναού διότι έχει βρέφος θηλάζον. Καθημερινώς δεν μεταδίδουν την θείαν κοινωνίαν εις νήπια κλαίοντα; Και πρέπει να τα αποκλείσουν της θείας μεταλήψεως διότι κλαίουν; Έως πότε όλη η αυστηρότης των «αρμοδίων» θα διεκδικήται και θα ξεθυμαίνη μόνον εις βάρος των πτωχών και των ταπεινών;
    Εκ του μικρού τούτου περιστατικού, η Χρηστίνα έλαβεν αφορμήν να ενθυμηθή, ότι προ χρόνων, μίαν νύκτα, κατά την ύψωσιν του Σταυρού, όταν επήγε να εκκλησιασθή εις τον ναΐσκον του Αγίου Ελισσαίου, παρά την Πύλην της Αγοράς, ενώ ο αναγνώστης έλεγε τον Απόστολον, όταν απήγγειλε τας λέξεις «τα μωρά του κόσμου εξελέξατο ο Θεός», αίφνης, κατά θαυμασίαν σύμπτωσιν, από τον γυναικωνίτην έν βρέφος ήρχισε να ψελλίζη μεγαλοφώνως, αμιλλώμενον προς την φωνήν του αναγνώστου. Και οποίαν γλυκύτητα είχε το παιδικόν εκείνο κελάδημα! Τόσον ωραίον πρέπει να ήτο το Ω σ α ν ν ά το οποίον έψαλλον το πάλαι οι παίδες των Εβραίων προς τον ερχόμενον Λυτρωτήν. «Εκ στόματος νηπίων και θηλαζόντων κατηρτίσω αίνον, ένεκα των εχθρών σου, του καταλύσαι εχθρόν και εκδικητήν».
    Τοιαύτα ανελογίζετο η Χρηστίνα, σκεπτομένη, ότι καμμία μήτηρ δεν θα ήτο τόσον αφιλότιμος ώστε να μη στενοχωρήται, και να μη σπεύδη να κατασιγάση το βρέφος της, και να μη παρακαλή ν’ ανοιχθή πλησίον της εις τον τοίχον, διά θαύματος, θύρα, διά να εξέλθη το ταχύτερον. Περιτταί δε ήσαν αι νουθεσίαι του επιτρόπου, πρόσθετον προκαλούσαι θόρυβον, και αφού προς βρέφος θηλάζον όλα τα συνήθη μέσα της πειθούς είναι ανίσχυρα, μόνη δε η μήτηρ είναι κάτοχος άλλων μέσων πειθούς, την χρήσιν των οποίων περιττόν να έλθη τρίτος τις διά να της υπενθυμίση. Κι έπειτα λέγουν ότι οι άνδρες έχουν περισσότερον μυαλό από τας γυναίκας!
    Ούτω εφρόνει η Χρηστίνα. Αλλά τι να είπη; Αυτής δεν της έπεφτε λόγος. Αυτή ήτον η Χριστίνα η Δασκάλα, όπως την έλεγαν έναν καιρόν. Παιδία δεν είχε διά να φοβήται τας επιπλήξεις του επιτρόπου. Τα παιδία της τα είχε θάψει, χωρίς να τα έχη γεννήσει. Και ο ανήρ τον οποίον είχε δεν ήτο σύζυγός της.
    Ήσαν ανδρόγυνον χωρίς στεφάνι.
    Χωρίς στεφάνι! Οπόσα τοιαύτα παραδείγματα!
    Αλλά δεν πρόκειται να κοινωνιολογήσωμεν σήμερον. Ελλείψει όμως άλλης προνοίας, χριστιανικής και ηθικής, διά να είναι τουλάχιστον συνεπείς προς εαυτούς και λογικοί, οφείλουν να ψηφίσωσι τον πολιτικόν γάμον.
    Από τον καιρόν οπού είχεν ανάγκην από τας συστάσεις των κομματαρχών διά να διορίζεται δασκάλα, εις των κομματαρχών τούτων, ο Παναγής ο Ντεληκανάτας, ο ταβερνιάρης, την είχεν εκμεταλλευθή. Άμα ήλλαξε το υπουργείον, και δεν ίσχυε πλέον να την διορίση, της είπεν:
-΄Έλα να ζήσουμε μαζύ, κι αργότερα θα σε στεφανωθώ.
-Πότε;
-Μετ’ ολίγους μήνας, μετά έν εξάμηνον, μετά ένα χρόνον.
    Έκτοτε παρήλθον χρόνοι και χρόνοι, κι εκείνος ακόμη είχε μαύρα τα μαλλιά, κι αυτή είχεν ασπρίση. Και δεν την εστεφανώθη ποτέ.
    Αυτή δεν εγέννησε τέκνον. Εκείνος είχε και άλλας ερωμένας. Κι εγέννα τέκνα με αυτάς.
    Η ταλαίπωρος αυτή μανθάνουσα, επιπλήττουσα, διαμαρτυρομένη, υπομένουσα, εγκαρτερούσα, έπαιρνε τα νόθα του αστεφανώτου ανδρός της εις το σπίτι, τα εθέρμαινεν εις την αγκαλιάν της, ανέπτυσσε μητρικήν στοργήν, τα επονούσε. Και τα ανέσταινε, κι επάσχιζε να τα μεγαλώση. Και όταν εγίνοντο δύο ή τριών ετών, και τα είχε πονέσει πλέον ως τέκνα της, τότε ήρχετο ο Χάρος, συνοδευόμενος από την οστρακιάν, την ευλογιάν, και άλλας δυσμόρφους συντρόφους, και της τα έπαιρνεν από την αγκαλιάν της.
    Τρία ή τέσσερα παιδία τής είχαν αποθάνει ούτω εντός επτά ή οκτώ ετών. Κι αυτή επικραίνετο. Εγήρασκε και άσπριζε. Κι έκλαιε τα νόθα του ανδρός της, ως να ήσαν γνήσια ιδικά της. Κι εκείνα τα πτωχά, τα μακάρια, περιίπταντο εις τα άνθη του παραδείσου, εν συντροφία με τ’ αγγελούδια τα εγχώρια εκεί. Εκείνος ουδέ λόγον της έκαμνε πλέον περί στεφανώματος. Κι αυτή δεν έλεγε πλέον τίποτε. Υπέφερεν εν σιωπή.
    Κι έπλυνε κι εσυγύριζεν όλον τον χρόνον. Την Μεγάλην Πέμπτην έβαπτε τ’ αυγά τα κόκκινα. Και τας καλάς ημέρας δεν είχε τόλμης πρόσωπον να υπάγη κι αυτή εις την εκκλησίαν.
    Μόνον το απόγευμα του Πάσχα, εις την ακολουθίαν της Αγάπης, κρυφά και δειλά εισήρπεν εις τον ναόν, διά ν’ ακούση το «Αναστάσεως ημέρα» μαζί με τες δούλες και τες παραμάνες.
    Αλλ’ Εκείνος, όστις ανέστη «ένεκα της ταλαιπωρίας των πτωχών και του στεναγμού των πενήτων», όστις εδέχθη της αμαρτωλής τα μύρα και τα δάκρυα και του ληστού το Μ ν ή σ θ η τα ί μου, θα δεχθή και αυτής της πτωχής την μετάνοιαν, και θα της δώση χώρον και τόπον χλοερόν, και άνεσιν και αναψυχήν εις τη βασιλείαν Του την αιωνίαν.

Έτσι θα βάψετε υγιεινά τα Πασχαλινά αυγά

 
πασχα
 
Η κουζίνα είναι γεμάτη φυτικές βαφές.

Κάποιες είναι κρυμμένες στις φλούδες των κρεμμυδιών, ενώ άλλες στα παντζάρια, στο κόκκινο λάχανο και στο μπαχαρικό κουρκουμά.

Αν φέτος το Πάσχα αποφασίσετε να βουτήξετε τα αυγά σας σε φυτικές βαφές που θα φτιάξετε μόνοι σας, η διαδικασία θα φανεί σε εσάς και τα παιδιά σας ένα χαλαρωτικό παιχνίδι-πρόκληση της φαντασίας, ενώ το αποτέλεσμα θα είναι αναμφισβήτητα όμορφο και γεμάτο εκπλήξεις.

Με φυτικές βαφές μπορούμε να βάψουμε τα πασχαλινά αυγά με τον πιο φυσικό και διασκεδαστικό τρόπο. Επειδή όμως η φύση είναι απρόβλεπτη, το βάψιμο των αυγών με φυτικές βαφές δεν είναι επιστήμη, αλλά τέχνη. Αυτό σημαίνει πως δεν μπορούμε πάντα να ελέγχουμε απόλυτα το αποτέλεσμα!

Η διαδικασία, όμως, είναι οπωσδήποτε διασκεδαστική.

Με ποιον τρόπο;

Υπάρχουν δύο τρόποι για να βάψουμε τα αυγά: με ζεστό χρώμα ή με κρύο. Και στις δύο περιπτώσεις χρησιμοποιούμε ξίδι, επειδή σταθεροποιεί και κάνει βαθύτερο το χρώμα.

Ζεστός: (Αυτός ο τρόπος δίνει εντονότερα χρώματα) Βάζουμε τα αυγά να βράσουν μέσα σε τόσο διάλυμα χρώματος ώστε να καλύπτονται τελείως και όταν αρχίσουν να παίρνουν βράση, χαμηλώνουμε τη φωτιά και σιγοβράζουμε για 15-30 λεπτά, ανάλογα με τις οδηγίες για το κάθε χρώμα.

Μπορούμε να βράσουμε τα αυγά, βράζοντας παράλληλα και το υλικό μας, π.χ. τα παντζάρια ή τα κρεμμύδια. Έτσι όμως τα αυγά θα έχουν κηλίδες και πιτσιλιές. Για ομοιογενές χρώμα, βράζουμε πρώτα τα υλικά του χρώματος, τα σουρώνουμε και στο καθαρό αυτό διάλυμα προσθέτουμε το ξίδι και τελικά τα αυγά.

Κρύος: (Αυτή η διαδικασία, δίνει πιο ανοιχτά χρώματα) Μουλιάζουμε τα αυγά, που βρίσκονται σε θερμοκρασία δωματίου, στο σουρωμένο διάλυμα, που και αυτό βρίσκεται σε θερμοκρασία δωματίου και πρέπει να καλύπτει τελείως τα αυγά.

Ο χρόνος που θα χρειαστεί να μείνουν τα αυγά στο διάλυμα ποικίλλει ανάλογα με το υλικό που θα χρησιμοποιήσουμε για τη βαφή, αλλά και την πυκνότητα ή την απόχρωση του χρώματος που επιθυμείτε.
 
 
Σημαντικές συμβουλές για το βάψιμο των αυγών

Τα καταλληλότερα αυγά για βάψιμο με φυσικές μπογιές είναι τα άσπρα. Τα χρώματα δείχνουν εντονότερα επάνω τους. Επειδή έχετε να κάνετε με φυτικές βαφές, μη νομίζετε πως δεν λερώνουν! Ιδίως τα παντζάρια, βάφουν το ίδιο ή και περισσότερο από οποιαδήποτε βαφή αυγών θα βρείτε στην αγορά. Φορέστε πλαστικά γάντια λοιπόν και καλύψτε το τραπέζι ή τον πάγκο της κουζίνας.

Πριν κάνετε οτιδήποτε με τα αυγά, πλύνετέ τα καλά, για να απομακρύνετε λιπαρές ουσίες στο τσόφλι, που θα εμποδίσουν το χρώμα να σταθεροποιηθεί. Για να μη σπάσουν τα αυγά σας πάνω στη διαδικασία της βαφής, μόλις πάρουν βράση, πρέπει να χαμηλώσετε οπωσδήποτε τη φωτιά.

Μπορείτε να πειραματιστείτε αναμειγνύοντας τα χρώματα σε ένα μικρό μπολ και βάζοντας ένα αυγό, ώστε να δείτε τι απόχρωση θα πάρει. Τα φυσικά χρώματα είναι γεμάτα εκπλήξεις. Όταν τελειώσετε με το βάψιμο, βάλτε λάδι σε ένα απορροφητικό χαρτί και γυαλίστε τα αυγά.
 
 
Πώς θα φτιάξετε τα χρώματα

Οι συνταγές των χρωμάτων που σας προτείνουμε είναι για μια ποσότητα 8-10 αυγών, εκτός από τη συνταγή του μπλε (κόκκινο λάχανο), που είναι για 4 αυγά.

Βαθύ κίτρινο: Για να βάψουμε αυγά σε βαθυκίτρινο χρώμα, θα πρέπει να φτιάξουμε το διάλυμα του κουρκουμά. Ρίχνουμε 5 κουταλιές κουρκουμά, 1-2 κουταλιές ξίδι και νερό, όσο να καλύπτονται τα αυγά. Βράζουμε πρώτα για 30 λεπτά τα υλικά του διαλύματος και μετά το σουρώνουμε με λεπτή σήτα ή γάζα. Στη συνέχεια, βάζουμε μέσα στο χρώμα τα αυγά και προσθέτουμε λίγο ακόμη ξίδι (1 κουταλιά). Μόλις αρχίσουν να βράζουν τα αυγά, χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία και σιγοβράζουμε για 30 λεπτά.

Ανοιχτό Πορτοκαλί: Βράζουμε τα αυγά, για μισή ώρα περίπου, σε διάλυμα κρεμμυδιού που έχουμε φτιάξει, ρίχνοντας τις ξερές φλούδες 4-5 κρεμμυδιών, 2 κουταλιές ξίδι, το ανάλογο νερό και τα αυγά σε θερμοκρασία δωματίου.

Βαθύ κόκκινο: Βράζουμε 3-4 φλιτζάνια κομμένο και καθαρισμένο παντζάρι (μόνο τη ρίζα) με 2 κουταλιές ξίδι και νερό. Σουρώνουμε, και μέσα στο διάλυμα βράζουμε τα αυγά. Μόλις αρχίσουν να βράζουν, χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία και αφήνουμε να σιγοβράζουν μέχρι και 15 λεπτά, ανάλογα με το πόσο βαθύ θέλουμε το χρώμα. Αν βγάλουμε τα αυγά νωρίς, θα έχουν ροζ χρώμα, λίγο αργότερα κόκκινο και, τέλος, πολύ βαθύ κόκκινο.
 
Ροζ: Τοποθετούμε τα βρασμένα αυγά σε διάλυμα παντζαριού, σε θερμοκρασία δωματίου (ψυχρός τρόπος), για μισή ώρα περίπου.

Ανοιχτό μοβ: Τα φύλλα του κόκκινου λάχανου δίνουν ένα μοβ-μπλε χρώμα. Για να βάψουμε 4 αυγά, χρειαζόμαστε 1/4 από ένα μέτριο κόκκινο λάχανο, κομμένο σε φαρδιές λωρίδες, το ανάλογο νερό και μια κουταλιά ξίδι. Τα μοβ αυγά απαιτούν περισσότερο χρόνο αναμονής (6 ώρες) για να πιάσει η μπογιά, αλλά αξίζουν τον κόπο, επειδή είναι τόσο διακοσμητικά. Βράζουμε τα αυγά μαζί με το λάχανο για 15 λεπτά, τα κατεβάζουμε από τη φωτιά και τα αφήνουμε στο διάλυμα για 6 ώρες. Αυτά τα αυγά αποφεύγουμε να τα καταναλώσουμε, επειδή έχουν μείνει τόσες ώρες εκτός ψυγείου και μέσα στη βαφή.
 
 
Με φλούδες κρεμμυδιών

Τρίβουμε και καθαρίζουμε τα άβραστα αυγά με ξίδι, τα τυλίγουμε σε φλούδες κρεμμυδιού, τις οποίες δένουμε με ένα σπάγκο γύρω από το αυγό. Βράζουμε τα αυγά σε νερό για 20 λεπτά περίπου και μετά απομακρύνουμε τις φλούδες κρεμμυδιού. Αυτή η τεχνική δημιουργεί ενδιαφέρουσες γραμμές και χρωματικές αποχρώσεις πάνω στο κέλυφος.
 
 
Με λουλούδια και φύλλα

Μαζεύουμε από οπουδήποτε (μπαλκόνια, πρασιές) μικρά λουλούδια και φύλλα με διάφορα σχήματα. Αφαιρούμε το μίσχο τους, για να είναι όσο πιο επίπεδα γίνεται και τα τοποθετούμε προσεχτικά, χωρίς να τσαλακωθούν τα πέταλά τους, ανάμεσα σε δύο χαρτοπετσέτες και στη συνέχεια μέσα σε ένα βαρύ βιβλίο, για 4-5 ημέρες. Όταν τα βγάλουμε, θα είναι επίπεδα και έτοιμα για να τα χρησιμοποιήσουμε. Βουτάμε ένα πινελάκι σε λάδι (ακόμη καλύτερα ελαφριά αλευρόκολλα). Τοποθετούμε με απαλές κινήσεις το πεπιεσμένο λουλούδι πάνω σε ένα ήδη βαμμένο αυγό και ξανά με το πινελάκι για να κολλήσει το λουλούδι.
 
 
Με στένσιλ

Με αυτοκόλλητα στένσιλ (μπορείτε να βρείτε σε είδη art & hobby) μπορούμε να βάψουμε εύκολα και γρήγορα σχέδια στα αυγά. Κολλάμε το σχέδιο (πεταλούδα, λουλούδι κλπ.) στο βρασμένο λευκό αυγό, το βάζουμε μέσα σε ένα κομμάτι διάφανο καλσόν, το σφίγγουμε στις άκρες για να μη φύγει το αυτοκόλλητο και το βουτάμε στο διάλυμα χρώματος σε θερμοκρασία δωματίου (κατά προτίμηση στο παντζάρι, που είναι το εντονότερο). Το αφήνουμε για μερικά λεπτά. Με ένα κουτάλι, βλέπουμε αν το χρώμα έχει «πιάσει». Όταν είναι έτοιμο, βγάζουμε το αυγό και ξεκολλάμε το στένσιλ. Αυτό που μένει λευκό στο κέλυφος είναι το τμήμα κάτω από το αυτοκόλλητο.

Το ίδιο ακριβώς μπορούμε να πετύχουμε αν, αντί για στένσιλ, δέσουμε μέσα στο κομμάτι του καλσόν μικρά φυλλαράκια, πέταλα, χλόη κλπ. πάνω στο κέλυφος. Όταν απομακρύνουμε το φύλλο, θα έχει μείνει το αποτύπωμά του πάνω στο αυγό.



πηγή: https://olympia.gr/

Μηνύματα στον ουρανό για τον Ασπροπάρη από μαθητές της Θράκης

 
 
120 μαθητές, πέντε σχολεία της Θράκης κι ένα από τα πιο απειλούμενα αρπακτικά πτηνά στον κόσμο. Οι μαθητές της Θράκης (Γυμνάσιο Σουφλίου, Γυμνάσιο Τυχερού, Δημοτικό Τυχερού, Γυμνάσιο Ιάσμου και Δημοτικό Σαπών) για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, στέκονται στο πλευρό του απειλούμενου γύπα Ασπροπάρη, μαθαίνοντας τα μυστικά του και προχωρώντας σε δράσεις προστασίας.

Τα λιγότερα από 10 ζευγάρια Ασπροπάρη που απομένουν στην Ελλάδα κινδυνεύουν κυρίως από τα δηλητηριασμένα δολώματα στην ύπαιθρο, τις γνωστές «φόλες». Οι μαθητές της περιοχής της Θράκης έχουν αναλάβει ενεργό ρόλο στην ευαισθητοποίηση της τοπικής κοινωνίας ώστε να σταματήσει η εγκληματική αυτή πρακτική.

Σε μια σειρά δράσεων που έχουν δρομολογηθεί να πραγματοποιηθούν έως το τέλος της σχολικής χρονιάς στις αρχές του μήνα τρία από τα πέντε σχολεία βρέθηκαν στα σημεία θέας των φωλιών του Ασπροπάρη, στο δάσος της Δαδιάς.

Οι μαθητές του Γυμνασίου και Δημοτικού Τυχερού, βρέθηκαν στη Γερακίνα, την περιοχή όπου φωλιάζει ο Ασπροπάρης. Και με μεγάλο ενθουσιασμό άφησαν το δικό τους αποτύπωμα.
 
Οι μαθητές παρέμειναν για αρκετή ώρα στο σημείο παρατήρησης και είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τη φωλιά του Ασπροπάρη αλλά και άλλων αρπακτικών.

Τη σκυτάλη πήραν, οι μαθητές της Περιβαλλοντικής ομάδας του Γυμνασίου Σουφλίου που ξεκίνησαν με ενθουσιασμό και ανυπομονησία για την παρατήρηση των φωλιών του Ασπροπάρη στην περιοχή της Δαδιάς. Αυτές οι μέρες είναι οι σημαντικότερες του χρόνου για τον Ασπροπάρη, που τώρα επιστρέφει από την Αφρική και φωλιάζει στο δάσος της Δαδιάς για να γεννήσει τα μικρά του.

Λίγο πριν την ανάβασή τους στο σημείο παρατήρησης της φωλιάς, όλοι μαζί, μαθητές και δάσκαλοι άφησαν το ηχηρό τους μήνυμα κοντά στο «σπίτι» του Ασπροπάρη.
 
Στην παρατήρηση της φωλιάς μια όμορφη έκπληξη περίμενε τους μαθητές: η Ιόλη και ο Πάρης, το ζευγάρι των Ασπροπάρηδων που είχαν υιοθετήσει πριν 3 χρόνια, ήταν στη φωλιά τους και τους καλωσόρισαν! Η μέρα τελείωσε με χαρά, ενθουσιασμό και ανυπομονησία για το επόμενο ραντεβού τους...

Οι δύο αυτές μέρες τελείωσαν δημιουργικά και ευχάριστα. Φεύγοντας, μικροί και μεγάλοι, είχαν μέσα τους πιο έντονα συναισθήματα και μια επιθυμία να συνεχίσουν την προσπάθεια τους με μεγαλύτερο πάθος και όρεξη μιας και η συνέχεια έπεται...

Το WWF Ελλάς ευχαριστεί θερμά το Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου Δαδιάς - Λευκίμης - Σουφλίου για την άδεια κίνησης και βοήθεια που προσέφερε για τη μεταφορά των μαθητών από τη Λευκίμη στην κορυφή Γερακίνα, το Δήμο Σουφλίου που παραχώρησε λεωφορεία για τη μεταφορά των μαθητών από το Γυμνάσιο Σουφλίου στη Δαδιά και από το Γυμνάσιο και Δημοτικό Τυχερού στη Λευκίμη, τους εθελοντές του προγράμματος EVS για τη βοήθειά τους στη δημιουργία των μηνυμάτων και το ΚΠΕ Σουφλίου για τη συνεργασία του στην υλοποίηση του ετήσιου αυτού προγράμματος συμβολικής υιοθεσίας των ζευγαριών του Ασπροπάρη από τους μαθητές της περιοχής.

* Οι δράσεις έγιναν στο πλαίσιο της δράσης D5 του προγράμματος LIFE10 NAT/BG/000152, με τίτλο "Επείγοντα μέτρα για την εξασφάλιση της επιβίωσης του Ασπροπάρη (Neophron percnopterus) στη Βουλγαρία και την Ελλάδα" το οποίο υλοποιείται σε συνεργασία των: Ορνιθολογική Εταιρεία της Βουλγαρίας (Bulgarian Society for the Protection of Birds - BSPB), Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, WWF Ελλάς και Ορνιθολογική Εταιρεία της Μεγάλης Βρετανίας (Royal Society for the Protection of Birds - RSPB). Χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Ίδρυμα Α.Γ. Λεβέντη και το Ίδρυμα MAVA.
 
 
 

Σημαντικά βήματα σε δασοκτόνο τοπίο

 
ekxersosi_mixanimata_skouries
 
Νατάσα Βαρουχάκη
(δασολόγος, μέλος ΔΣ Πανελλήνιας Ένωσης
Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων)
 
Δόθηκαν προς διαβούλευση δύο νομοσχέδια για τα δάση
 
Σχεδόν ενάμιση χρόνο από την ανάληψη της ευθύνης διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ και την τοποθέτηση στο τιμόνι του υπουργείου Περιβάλλοντος, ενός υπουργού αρμοδίου για τα δάση και το φυσικό περιβάλλον, προερχόμενου από τους Οικολόγους Πράσινους, ήρθαν προς διαβούλευση – με μεγάλη καθυστέρηση ομολογουμένως – δύο σχέδια νόμου, που αφορούν τη διοίκηση και διαχείριση του δασικού μας πλούτου. Τα ν/σ για τους Δασικούς Συνεταιρισμούς και τους Δασικούς Χάρτες. Αναμφίβολα πρόκειται για νομοσχέδια που κινούνται στη σωστή κατεύθυνση αν και αφορούν αποσπασματικές παρεμβάσεις σε επιμέρους ζητήματα χωρίς να σηματοδοτούν μια πραγματική τομή στην ασκούμενη τόσες δεκαετίες (αντι)δασική πολιτική. Και βέβαια αυτές οι νομοθετικές πρωτοβουλίες θα είναι μετέωρες όσο οι ν.4280/14 και 4315/14 μένουν στο απυρόβλητο και όσο η κυβέρνηση δεν τους αμφισβητεί, αλλά αντίθετα σπεύδει να τους εφαρμόσει στο πλαίσιο της συμφωνίας του καλοκαιριού του 2015.

Πιο συγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά τους δασικούς συνεταιρισμούς (δ.σ.), το ν/σ που βρισκόταν εδώ και κάποια χρόνια στα συρτάρια του υπ. Περιβάλλοντος, στόχο έχει να αντιμετωπίσει τις στρεβλώσεις που υπήρχαν στα θέματα οργάνωσης και λειτουργίας των δ.υ. καθώς με τα ισχύοντα παραβλέπονταν οι ιδιαιτερότητες των δ.σ. ως συνεταιρισμών εργασίας με σκοπό την εκτέλεση εργασιών σε δημόσια κυρίως δάση και αντιμετωπίζονταν στο πλαίσιο του συνεργατισμού στον αγροτικό τομέα, όπου οι συνεταιριζόμενοι είναι ιδιοκτήτες-παραγωγοί

Τη βασικότερη στρέβλωση, όμως, προκαλούσε η απουσία συγκεκριμένων προϋποθέσεων ώστε στους δ.σ, να εγγράφονται μόνο κατ’ επάγγελμα δασεργάτες με αποτέλεσμα πίσω από πολλούς να κρύβονται έμποροι ξυλείας, με εικονική σύνθεση δασεργατών στο δυναμικό τους (συνήθως πρόκειται για συγγενικά πρόσωπα, άσχετα με το επάγγελμα του δασεργάτη), ώστε να διεκδικούν μεγαλύτερο μερίδιο από τις δασικές συστάδες προς εκμετάλλευση. Και εν τέλει, οι πραγματικοί δασεργάτες να μένουν χωρίς εισόδημα.
 
 
Αειφορία έναντι κερδοφορίας
 
Οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ (με όποια σειρά και με όποια σύνθεση) ανέβαλαν διαρκώς τη νομοθέτηση ενός νέου πλαισίου για τις δασικές συνεταιριστικές οργανώσεις, όχι μόνο γιατί δεν είχαν καμία ιδιαίτερη ευαισθησία για την αειφορική διαχείριση των δασών και τη στήριξη της ορεινής οικονομίας αλλά αντίθετα, γιατί, στοχοπροσηλωμένοι στο νεοφιλελεύθερο όραμά τους, επιδίωκαν να ιδιωτικοποιήσουν πλήρως τη δασοπονική εκμετάλλευση των δημόσιων δασών, δίνοντας απευθείας και δωρεάν την ευθύνη της διαχείρισής τους και κυρίως τα προϊόντα. δηλαδή την ξυλεία, σε μεγάλες επιχειρήσεις και βιομηχανίες του κλάδου.

Η αποτροπή όμως μιας τέτοιας εξέλιξης, τουλάχιστον μέχρι το άμεσο μέλλον, καθώς δεν φαίνεται να υπήρξε ουδέποτε σοβαρό «επενδυτικό ενδιαφέρον», δεν σημαίνει ότι χωρίς άλλες, σημαντικότερες παρεμβάσεις στον τομέα, με μόνη την τακτοποίηση του άναρχου τοπίου στο χώρο των δασικών συνεταιρισμών, θα απαντήσουμε ολοκληρωμένα στη ληστρική εκμετάλλευση των «παραγωγικών» μας δασών και στην ολιστική αειφορική διαχείρισή τους η οποία δεν μπορεί να ασκηθεί από κανέναν που στοχεύει απλώς στην κερδοφορία. είτε με όρους καπιταλιστικούς είτε με ορούς «μεροκάματου». Μόνο το ίδιο το Δημόσιο θα μπορούσε να αναλάβει αυτό το κόστος, ένα δημόσιο όμως που θα αντιλαμβάνεται τη χρηματοδότηση της διαχείρισης των φυσικών πόρων, ως μια επένδυση της οποίας τα οικονομικά οφέλη δεν είναι από αυτά που εγγράφονται σε λογιστικά φύλλα. Και προς αυτή την κατεύθυνση μέχρι σήμερα, δεν έχουμε δει κάποια παρέμβαση.
 
 
Αυτονόητη νομοθετική παρέμβαση

Από την άλλη, οι δασικοί χάρτες, νοούμενοι ως προαπαιτούμενο για την ολοκλήρωση του Εθνικού Κτηματολογίου, αποτέλεσαν μνημονιακή δέσμευση ήδη από το 2010. Προφανώς, οι δανειστές απαιτούν μια ξεκάθαρη εικόνα ιδιοκτησίας και χρήσεων γης για την περαιτέρω διευκόλυνση των πάσης φύσεως μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, σε συνδυασμό με τις αντίστοιχες «διευκολύνσεις» που ήδη υλοποιήθηκαν στα ζητήματα εργατικής νομοθεσίας, φορολογίας του κεφαλαίου κ.λπ. Αυτή όμως η «ιδιοτελής» στόχευση δεν αναιρεί «καμία περίπτωση την αναγκαιότητα ολοκλήρωσής του Εθνικού Κτηματολογίου και των δασικών χαρτών, εργαλείων ταξικά ουδέτερων – αν τα απομονώσουμε από το υπόλοιπο πλαίσιο -, αλλά πολύτιμων για την άσκηση κάθε αναπτυξιακής πολιτικής, συμπεριλαμβανομένης και της πολιτικής για τον κοινωνικό-οικολογικό μετασχηματισμό της οικονομίας προς το συμφέρον των λαϊκών στρωμάτων. Το ν/σ που βρίσκεται σήμερα σε διαβούλευση δεν κομίζει γλαύκα εις Αθήνας. Ουσιαστικά επαναφέρει διατάξεις που ίσχυαν μέχρι το 2013, επικαιροποιημένες στο βαθμό που απαιτείται (και μάλλον άτολμα) με βάση τη διαμορφωμένη κατάσταση, το στόχο για ολοκλήρωση του κτηματολογίου το 2020. τους περιορισμένους οικονομικούς πόρους και αυτονοήτως, το περιορισμένο αλλά αξιόλογο και με τεχνογνωσία ανθρώπινο δυναμικό του δημόσιου τομέα (Δασικής Υπηρεσίας και ΕΚΧΑ).

Μια αυτονόητη, λοιπόν, νομοθετική παρέμβαση η οποία έχει ήδη δεχθεί λυσσαλέες αντιδράσεις από το χώρο των μεγάλων μελετητικών γραφείων, τα οποία έγιναν μεγάλα ακριβώς λόγω των δασικών χαρτών που είκοσι χρόνια γίνονται και χάρτες ακόμα δεν έχουμε. Τα επιχειρηματικά συμφέροντα του χώρου ανησυχούν για τον περιορισμό της πίτας στο μέγεθος που πραγματικά αναλογεί στο έργο, καθώς τα προηγούμενα χρόνια αυτή η πίτα είχε τεχνηέντως μεγεθυνθεί τόσο, ώστε μικρά γραφεία και ατομικές επιχειρήσεις να μετατραπούν σε λίγα χρόνια σε ανώνυμες εταιρείες, με υπερτιμολογημένες αμοιβές, σε διαγωνισμούς με εκπτώσεις ακόμα και 0.02% και ενδείξεις προσυνεννόησης, με προκηρύξεις που απέκλειαν κάθε σκέψη από τους περισσότερους συναδέλφους ελεύθερους επαγγελματίες να προσπαθήσουν να ανταγωνιστούν τα 5-6 γραφεία που τόσα χρόνια κάνουν σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα τη δουλειά.
 
 
Ο μνημονιακός δασοφάγος νόμος

Ωστόσο, έστω και με αυτό το ν/σ, με τις απαραίτητες βελτιώσεις και ενδεχομένως τις καινοτομίες που απαιτούνται στις διαδικασίες ώστε το έργο να προχωρήσει πραγματικά ταχύτερα και οικονομικότερα, αξιοποιώντας στο μέγιστο και τα σύγχρονα τεχνολογικό εργαλεία, απαιτείται έμπρακτη πολιτική βούληση, μεταφρασμένη ουσιαστικά στην εξασφάλιση των οικονομικών πόρων ώστε να αποκτήσουμε επιτέλους κυρωμένους και πέρα κάθε αμφισβήτησης δασικούς χάρτες.

Αλλά ακόμα και τότε, και έστω ότι θα είναι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και οι Οικολόγοι Πράσινοι αυτοί που θα πιστωθούν την ολοκλήρωση του έργου, ποιος θα μπορεί να πανηγυρίζει όταν τα δάση μας, ιδιαίτερα στις πιο ευαίσθητα οικολογικά περιοχές θα δίνουν τη θέση τους σε ξενοδοχεία με γήπεδα γκολφ, σε ολόκληρα χωριά από πολυτελείς μεζονέτες ή σε επιχειρηματικά πάρκα και σε όλα αυτά να εργάζονται άνθρωποι με μισθούς πείνας; Ποιος θα είναι περήφανος που αφού χαρτογραφήσουμε πλήρως τα δάση μας, με τόσο κόπο και με τόσο κόστος, ένα ένα μετά θα τα τσιμεντώνουμε; Διότι αυτό και άλλα παρόμοια προβλέπει ο μνημονιακός ν. 4280/14 που οι δανειστές και κηδεμόνες μας απαιτούν την πλήρη εφαρμογή του μέχρι… χθες χωρίς να βρίσκουν σοβαρές αντιδράσεις από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης.

Κοντολογίς, είτε με δασικούς χάρτες, είτε χωρίς, είτε με συνεταιρισμούς δασεργατών είχε με συνεταιρισμούς ξυλεμπόρων, όσο δεν αμφισβητούνται οι κυρίαρχες πολιτικές και οικονομικές κατευθύνσεις του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, που είτε με το καλό (κανονισμοί και οδηγίες ΕΕ), είτε με το άγριο (ωμοί εκβιασμοί για μνημόνια και δανειακές συμβάσεις) επιβάλλονται στη χώρα και στους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης, τέτοια νομοσχέδια, ακόμα και στην πιο άρτια νομοτεχνικά και επιχειρησιακά μορφή, θα είναι στην καλύτερη περίπτωση εμβαλωματικές και στη χειρότερη, προσχηματικές προσπάθειες φτιασιδώματος μιας πολιτικής που καταστρέφει και την κοινωνία και το περιβάλλον.



πηγή: https://dasarxeio.com/

*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΕΠΟΧΗ (24/4/2016)

Το "Πελίτι" στην ανθοέκθεση Καλαμαριάς


29ekthesidetek2016Η Δημοτική Εμπορική Τουριστική Επιχείρηση Καλαμαριάς οργανώνει και φέτος, όπως κάθε χρόνο, την Ανθοκομική Έκθεση Καλαμαριάς στην πλαζ Αρετσούς, από Τετάρτη 4 Μαΐου 2016 ως και την Τετάρτη 18 Μαΐου 2016.

Τα εγκαίνια της Έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 4 Μαΐου και ώρα 19:00.
 
Με τη φετινή διοργάνωση συμπληρώνονται 29 χρόνια και η Έκθεση αποτελεί ήδη θεσμό, που σηματοδοτεί την έναρξη της θερινής περιόδου όλης της πλαζ Αρετσούς, τόσο για τους κατοίκους της Καλαμαριάς, όσο και για τους επισκέπτες της Ανθοκομικής έκθεσης από όλο το πολεοδομικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης.

- Παραγωγοί φυτών εσωτερικού και εξωτερικού χώρου - εποχικού λουλουδιού και εκθέτες με παρεμφερή προϊόντα από την Κεντρική Μακεδονία.
- Επιχειρήσεις με είδη Κεραμικής - Λαϊκής Τέχνης, Διακόσμησης και Χειροτεχνίας
- Επιχειρήσεις με είδη εξοχής, κήπου και καλοκαιρινού ενδιαφέροντος
- Η Διεύθυνση Πρασίνου του Δήμου Καλαμαριάς
- Το Κέντρο Ειδικής Αγωγής με το τμήμα Γεωπονίας
- Το Κέντρο Προστασίας Καταναλωτή (ΚΕΠΚΑ)
- Η Κοινωφελής Επιχείρηση του Δήμου Καλαμαριάς με τα τμήματα Λαϊκής Τέχνης, Ζωγραφικής και Αγιογραφίας
- Η Διεθνής Επιτροπή Ύφεσης και Ειρήνης, Επιτροπή Ειρήνης Καλαμαριάς
- Η ΧΑΝ Καλαμαριάς
- Ο Φορέας Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΦΟΔΣΑ) Κεντρικής Μακεδονίας
- Ο Εμπορικός Σύλλογος Καλαμαριάς «ΕΡΜΗΣ»
- Το Ζωοφιλικό Οικολογικό Σωματείο «ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ»
 
 
Το Πελίτι στην ανθοκομική έκθεση Καλαμαριάς

Η 16η Πανελλαδική Γιορτή Ανταλλαγής Παραδοσιακών Ποικιλιών του Πελίτι, ταξιδεύει στην ανθοκομική έκθεση του Δήμου Καλαμαριάς στη Θεσσαλονίκη. Την Κυριακή 8 Μαΐου 2016 από τις 12 το μεσημέρι ως τις 5 το απόγευμα οι άνθρωποι του Πελίτι, αλλά και του Παγκόσμιου Κινήματος για την Ελευθερία των Σπόρων (seed freedom) του κινήματος Navadanya από την Ινδία αλλά και ακτιβιστές και αγρότες από τη Γερμανία, την Γαλλία κ.λπ. Θα βρίσκονται στην ανθοκομική έκθεση του Δήμου Καλαμαριάς για να μοιραστούν τις εμπειρίες τους με το κοινό.
Το Πελίτι Θεσσαλονίκης οργανώνει επίσης εργαστήρια για μικρούς και μεγάλους, σπορεία με παραδοσιακούς σπόρους, κ.λπ.

Στις 13:00μμ-14:00 μμ Ομιλίες:

21 χρόνια Πελίτι, ομιλητής Παναγιώτης Σαϊνατούδης, εμπνευστής και γενικός συντονιστής του Πελίτι.
Παγκόσμιο Κίνημα για την Ελευθερία των Σπόρων. Ruchi Shroff (Ινδία) συντονίστρια του Seedfreedom και εκπρώσοπος του Navdanya
Η νομοθεσία για τους σπόρους, Βάσω Κανελλοπούλου, υπεύθυνοι για τις διεθνείς σχέσεις του Πελίτι.
Η βιολογική γεωργία σήμερα. Χρυσούλα Σκορδίτη, πρόεδρος της ένωσης βιοκαλλιεργητών Β. Ελλάδας.


Παράλληλα με την Ανθοέκθεση, οργανώνεται πολιτιστικό πρόγραμμα, που καλύπτει όλες τις ημέρες της εκδήλωσης, με την συμμετοχή μεγάλων φορέων και συλλόγων της περιοχής της ανατολικής Θεσσαλονίκης, με αποκορύφωμα την Πρωτομαγιά.

Ολόκληρο το πρόγραμμα της ανθοκομικής έκθεσης εδώ.

πηγή: http://www.peliti.gr/
 

Χρωματιστά πασχαλινά αυγά!


 
Είναι το σήμα κατατεθέν των ημερών που έρχονται. Διακοσμούν το τραπέζι, συνοδεύουν νόστιμα τσουρέκια, καλύπτουν την λιγούρα μέχρι να βγει το κυρίως πιάτο και φυσικά χαρίζουν στιγμές αγωνίας για το ποιος θα βγει νικητής από το τσούγκρισμά τους.
 
Φέτος, διάλεξε να τα βάψεις παρέα με τους φίλους ή τα παιδιά σου και χρησιμοποίησε αντί για τις κλασικές βαφές των σούπερ μάρκετ, υλικά που θα βρεις στην κουζίνα σου. Μπορεί το χρώμα που θα πάρεις να μην είναι ιδιαίτερα έντονο, αλλά ακόμα και αν η βαφή περάσει στο εσωτερικό του αυγού, δεν θα διστάσεις να το φας.
 
 
Τι θα χρειαστείς:

-Για το ροζ
χρώμα: ψιλοκομμένα παντζάρια

-Για το κίτρινο χρώμα: φλούδες από πορτοκάλι ή λεμόνι ή κουρκουμά

-Για το πράσινο χρώμα:
μαϊντανό ή φύλλα από σπανάκι

-Για το πορτοκαλί χρώμα: καρότο ή πάπρικα

Νερό
Λευκό ξύδι


Η διαδικασία:
 
Πάρε μια βαθιά κατσαρόλα και βάλε μέσα όποιο από τα παραπάνω υλικά θες. Έπειτα, γέμισέ την με αρκετό νερό για να σκεπάσει τα αυγά που θα ρίξεις στη συνέχεια. Πρόσθεσε λευκό ξίδι και φέρε το νερό σε σημείο βρασμού. Άφησε το μείγμα να βράσει για 30΄ (ή για 60΄ αν θες πιο έντονο χρώμα) και μετά σούρωσε το νερό. Βάλε πάλι το νερό στην κατσαρόλα, τοποθετώντας αυτήν την φορά και τα αυγά, που θα βράσεις για 15΄. Καλή επιτυχία!
 
 
2 μικρά μυστικά επιτυχίας:
 
*Προτίμησε αυγά βιολογικής εκτροφής ή ελευθέρας βοσκής.
 
Πώς θα τα ξεχωρίσεις: Ο κωδικός των αυγών βιολογικής εκτροφής ξεκινά από ‘0’, ενώ ο κωδικός των αυγών ελευθέρας βοσκής ξεκινά από ‘1’. Ο κωδικός αυτός υπάρχει είτε πάνω στη συσκευασία είτε πάνω στο ίδιο το αυγό. Αν μάλιστα μετά τον αριθμό αναγράφονται τα αρχικά ‘EL’, τότε ακόμα καλύτερα, γιατί σημαίνει ότι είναι ελληνικό. Σε κάθε περίπτωση, απόφυγε τα αυγά που αναγράφουν κωδικό που ξεκινά από ‘3’. Αυτό σημαίνει ότι οι κότες εκτρέφονται σε κλουβιά και γενικότερα απαράδεκτες συνθήκες.
 
*Όταν βράσεις τα αυγά, σκούπισέ τα με χαρτί κουζίνας και γυάλισέ τα με ελαιόλαδο.


πηγή: http://www.greenpeace.org/