Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2014

Ελληνικό αυτοκίνητο υδρογόνου



Με ένα λίτρο διανύει 500 χιλιόμετρα, ΟΜΩΣ - ΜΑΝΤΕΨΤΕ, ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΕΓΚΡΙΣΗ!
 
Tι να πει κανείς για το λαό του, όταν εκείνος βάζει τα χέρια του και βγάζει τα μάτια του; Μια ομάδα προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών του Πολυτεχνείου Κρήτης κατασκεύασε αυτοκίνητο υδρογόνου που είναι μάλιστα έτοιμο να βγει στην αγορά, ενώ έχει ήδη λάβει διεθνείς διακρίσεις και αναγνώριση. Ωστόσο η ελληνική νομοθεσία εμποδίζει την εμπορική αξιοποίηση του εντός… συνόρων.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ του ΣΚΑΙ, το Εco Racer, αυτοκίνητο 100% ελληνικής σύλληψης, σχεδίασης και κατασκευής, που “γεννήθηκε” στα εργαστήρια του Πολυτεχνείου Κρήτης, κινείται με υδρογόνο και με εξαιρετικές επιδόσεις στην εξοικονόμηση ενέργειας, αφού καταναλώνει ένα λίτρο καύσιμου για 434 χιλιόμετρα.

Πρόκειται για ένα όχημα που θα μπορούσε κάλλιστα να περάσει στη μαζική παραγωγή με κάποιες τροποποιήσεις, ακόμη και με κόστος κάτω των 10.000 ευρώ, ώστε να κατασκευάζεται πλήρως στη χώρα μας και να εξάγεται όχι να εισάγεται!”, αναφέρει ο ΣΚΑΙ.

Το αμάξωμα του οχήματος είναι κατασκευασμένο από ανθρακονήματα για να έχει χαμηλό βάρος, διαθέτει σασί αλουμινίου από ειδικά κράματα και κινείται από κυψέλες υδρογόνου, είναι αθόρυβο και αυτό που παράγει ως αποτέλεσμα της κίνησης του είναι απλώς νερό, δηλαδή εκπέμπει μηδενικούς ρύπους.
 
 
Το Eco Racer επιβραβεύθηκε σε διεθνείς διαγωνισμούς με το 1ο βραβείο ασφάλειας και το 4ο εξοικονόμησης καύσιμου.

Όμως, αυτή τη στιγμή λείπει το θεσμικό πλαίσιο ώστε να επιτρέπεται η μαζική παραγωγή αυτού του οχήματος. Ακόμη και αν εμφανιστεί δηλαδή ενδιαφερόμενος επενδύτης δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει την κατασκευή του Εco Racer στην Ελλάδα γιατί ο νόμος δεν το επιτρέπει.

“Ελπίζω η Ελλάδα να αλλάξει, να αλλάξουν οι νομοθεσίες να γίνει πιο ευέλικτη. Ιδέες όπως βλέπετε υπάρχουν και ελπίζουμε να υπάρξουν πρωτοβουλίες για να συνδεθεί η επιχειρηματικότητα με το Πολυτεχνείο”, σχολίασε στο Eco News ο φοιτητής Παναγιώτης Μπάζιος.
 
 
 

Αστικό περιβάλλον - Φλώρινα. Αναβαθμίζονται η Νικολάου Πύρζα και γωνία Θράκης

 
Δυο μικροί δρόμοι… η ιστορική αξία τους όμως μεγάλη! μιας και βρίσκονται στο ιστορικό κέντρο της πόλης μας.
Ο Δήμος Φλώρινας αναπλάθει και καθαρίζει τις δυο ιστορικές οδούς, διαμορφώνονται με μαρμάρινες ζαρντινιέρες, επισκευάζονται αστοχίες και χρόνια δομικά προβλήματα που επήλθαν με την πάροδο του χρόνου.

Σε λίγες μέρες θα παραδοθούν προς χρήση των πεζών δημοτών, θα είναι τα στολίδια της πόλης που θα κρατάν τον παλιό «γραφικό» τους χαρακτήρα ανέπαφο με τα νεοφερμένα μοντέλα δρόμων.

Κάθε διαβάτης που θα περνά θα έχει την εντύπωση ότι διασχίζει ένα πεζόδρομο με όλες τις ομορφιές και τα σημάδια του παρελθόντος, κάτι σπάνιο που μπορούμε να το συνετίσουμε μόνο σε απόμακρα μικρά ελληνικά νησάκια!

Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος.
Εκδότης ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ.
τ. Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος
TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
 
πηγή: http://neaflorina.blogspot.gr/
 

Τι έχουμε ξεχάσει από το Τσέρνομπιλ

 
Τι έχουμε ξεχάσει από το Τσέρνομπιλ
 
Για να μην καλύψει η λήθη τη χειρότερη πυρηνική καταστροφή του πλανήτη

Το ημερολόγιο έγραφε 26 Απριλίου 1986 όταν οι πυρηνικοί εφιάλτες της ψυχροπολεμικής εποχής επιβεβαιώθηκαν με τον πλέον τραγικό, αν και αναπάντεχο, τρόπο.

Την ώρα λοιπόν που η οικουμένη φαινόταν να γλιτώνει από τις πυρηνικές απειλές των δύο υπερδυνάμεων που τόση σκιά είχαν ρίξει στον πλανήτη κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, το φριχτό ατύχημα στον αντιδραστήρα Νο 4 του Πυρηνικού Σταθμού Παραγωγής Ενέργειας του Τσέρνομπιλ (σε ουκρανικό σήμερα έδαφος) υπογράμμισε με νόημα τους κινδύνους της πυρηνικής εποχής του ανθρώπου.

Η τραγωδία στον πυρηνικό αντιδραστήρα ήταν μάλιστα στη μέγιστη προβλεπόμενη τάξη ατυχημάτων της Διεθνούς Κλίμακας Πυρηνικών Γεγονότων, διαταράσσοντας έτσι την κοινωνικο-οικονομική ευημερία των γύρω χωρών, όλης σχεδόν της Ευρώπης δηλαδή.

Κι αν μας χωρίζουν πλέον κάπου 28 χρόνια από τον πυρηνικό όλεθρο του σοβιετικού αντιδραστήρα, είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχουμε απαλλαγεί ακόμα από τις τραγικές επιπτώσεις της έκλυσης τεράστιων ποσοτήτων ραδιενέργειας στο περιβάλλον.
 

Και κάτι ακόμα: παρά την τραγικότητα του γεγονότος, την εκτενή κάλυψή του από τα μέσα ενημέρωσης και τις συνέπειες που βιώσαμε ακόμα και στη χώρα μας, πολλά είναι τα πράγματα που καλύπτονται ακόμα με το πέπλο του μυστηρίου ή διαφεύγουν από την κοινή αντίληψη.

Ας κάνουμε λοιπόν μια ζοφερή υπενθύμιση στο χρονικό του ατυχήματος που άλλαξε τον κόσμο όπως τον ξέραμε: τίποτα μετά το Τσέρνομπιλ δεν ήταν το ίδιο…


Μοιραία λάθη
 
 
Και οι τέσσερις αντιδραστήρες του πυρηνικού σταθμού παραγωγής ενέργειας ψύχονταν με τη βοήθεια του νερού. Το στρατηγικό λάθος εδώ ήταν ότι σε περίπτωση βλάβης ή ανεπαρκούς ψύξης, οι αντιδραστήρες υπερθερμαίνονταν αντί να τερματίζεται αυτομάτως η λειτουργία τους, όπως διατείνονταν τουλάχιστον τα πρωτόκολλα ασφαλείας. Και ήταν ακριβώς αυτό το κατασκευαστικό «ψεγάδι» του ασταθούς σχεδιασμού, επικουρούμενο βέβαια από τον πανταχού ανθρώπινο παράγοντα (κακή τεχνική κρίση και βεβιασμένες κινήσεις από τους υπευθύνους), που οδήγησαν στην έκρηξη στον τέταρτο αντιδραστήρα. Θέλοντας να πειραματιστούν(!) με την ικανότητα της γεννήτριας να αντλεί νερό όντας σε αδρανή κατάσταση, οι χειριστές του αντιδραστήρα αύξησαν την ισχύ της παρακάμπτοντας όλα τα πρωτόκολλα ασφαλείας σε περίπτωση βλάβης. Κατόπιν επικράτησε πανικός, όταν η κατάσταση φαινόταν να ξεφεύγει από κάθε έλεγχο και οι χειριστές απενεργοποίησαν το εφεδρικό σύστημα ψύξης, θέλοντας να δώσουν έτσι στη βασική γεννήτρια τη δυνατότητα να δουλέψει, παρά το γεγονός ότι το νερό έβραζε στο εσωτερικό της! Άλλη μια σειρά από μοιραία λάθη ακολούθησαν που αντί να περιορίσουν τη διαρροή ραδιενέργειας, συνέβαλαν στη δραστικότητα του αντιδραστήρα, καταλήγοντας στην οριστική έκρηξή του τις πρώτες πρωινές ώρες της 26ης Απριλίου…



Πρώτες αντιδράσεις 
 

Μόλις απελευθερώθηκε η πύρινη κόλαση, εκατοντάδες πραγματικά πυροσβέστες κατέφτασαν τάχιστα στο σημείο και προσπάθησαν με νύχια και με δόντια να δαμάσουν την πυρκαγιά που μαινόταν στον αντιδραστήρα: περίπου 300 τόνοι νερό ρίχνονταν την ώρα σε ό,τι απέμενε από τον αντιδραστήρα, ο οποίος είχε καταστραφεί χωρίς επιστροφή. Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας, οι προσπάθειες κατάσβεσης σταμάτησαν έπειτα από μισή σχεδόν μέρα επιχειρήσεων κι αυτό λόγω του κινδύνου να πλημμυρίσουν οι αντιδραστήρες Νο 1 και Νο 2. Την επόμενη μέρα, ο τέταρτος αντιδραστήρας συνέχισε να φλέγεται, οπότε κάπου 5.000 τόνοι (σύμφωνα πάντα με τα επίσημα στοιχεία) βορίου, αργίλου, άμμου, δολομίτη και μολύβδου ρίχτηκαν με ελικόπτερα πάνω στον αντιδραστήρα, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να εξολοθρευτούν οι πύρινες γλώσσες και να καλυφθούν τα ραδιενεργά υλικά…



Την ώρα που ο υπόλοιπος κόσμος κοιμόταν
 

Χρειάστηκε μία ολόκληρη μέρα για να συνειδητοποιήσει η σοβιετική κυβέρνηση την κλίμακα του ατυχήματος αλλά και τις τραγικές του συνέπειες. Μόνο τότε δόθηκε εντολή για πλήρη εκκένωση της γειτονικής πόλης Pripyat, αλλά και των γύρω οικισμών, σε μια ακτίνα πάνω από 1.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Κι ενώ εκατοντάδες χιλιάδες ξεριζώθηκαν από τα σπίτια τους και μετεγκαταστάθηκαν αλλού, για κάποιους ήταν ήδη πολύ αργά: τουλάχιστον 28 άνθρωποι πέθαναν σχεδόν αμέσως, είτε πυροσβέστες που μάχονταν με τη φωτιά είτε εργαζόμενοι στο Τσέρνομπιλ που βλήθηκαν από την έκλυση της ραδιενέργειας. Και βέβαια, την ώρα που εκκενωνόταν ο ντόπιος πληθυσμός, αρκετές ευρωπαϊκές χώρες άρχισαν να παρατηρούν μια κλιμάκωση στη ραδιενεργή δραστηριότητα στα εδάφη τους. Οι ειδήσεις για την πυρηνική καταστροφή εξάλλου δημοσιεύτηκαν μόνο δύο μέρες μετά το ατύχημα, με τις τοξικές αναθυμιάσεις και τα μολυσμένα ύδατα να διαρρέουν για τουλάχιστον δύο εβδομάδες ακόμα. Η Ουκρανία, η Λευκορωσία και άλλα τμήματα της τότε ΕΣΣΔ προσβλήθηκαν καθοριστικά, αν και η ραδιενέργεια δεν υπήρχε τρόπος να περιοριστεί, αγγίζοντας σύντομα και άλλα ευρωπαϊκά έθνη. Τα ραδιενεργό νέφος έριξε την καρκινική σκιά του στα πέρατα της Ευρώπης, φτάνοντας ακόμα και στις Βρετανικές Νήσους…
 

Η ανθρώπινη υγεία στο στόχαστρο


Παρά το γεγονός ότι η φονική έκλυση ραδιενέργειας στέρησε αρχικά τη ζωή σε λιγότερους από 100 ανθρώπους (κατά τον πρώτο μήνα δηλαδή), το ραδιενεργό νέφος έμελλε να δουλέψει πιο αργά και μουλωχτά. Με ραδιενεργές ποσότητες πολλές φορές μεγαλύτερες από τη φονική δραστηριότητα σε Χιροσίμα και Ναγκασάκι μαζί, η ραδιενέργεια εξαπλώθηκε στην Ευρώπη και έσπειρε τον όλεθρο σε πολλές χώρες, ακόμα και στη βόρεια Ελλάδα. Καρκινογενέσεις και άλλες εμφανίσεις νεοπλασίας απηχούν ακόμα στην Ουκρανία και τη Λευκορωσία τις μέρες της πυρηνικής καταστροφής, με τη νότια Λευκορωσία να πληρώνει το τίμημα του Τσέρνομπιλ βαρύτερα απ’ όλους: εκεί μάστισε ο καρκίνος του θυρεοειδούς, κυρίως σε παιδιά, που συνδεόταν με την ακτινοβολία καισίου. Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά του ΟΗΕ, τα παιδιά έπιναν το 1986 γάλα από μολυσμένες από ραδιενεργό ιώδιο αγελάδες, κάτι που κατέληξε σε περισσότερα από 6.000 κρούσματα καρκίνου του θυρεοειδούς στα παιδιά των γύρω περιοχών. Σήμερα βέβαια η εμπλοκή του Τσέρνομπιλ σε άλλα είδη καρκίνου, και ειδικά στη λευχαιμία που μάστισε έκτοτε την Ευρώπη, έχει τεθεί εν αμφιβόλω, καθώς η συσχέτισή του με άλλες μορφές νεοπλασίας δεν είναι καθόλου εύκολη…



Όσοι έμειναν πίσω


Περισσότεροι από 100.000 ντόπιοι μετεγκαταστάθηκαν από τις πρώτες στιγμές μετά το ατύχημα και υπολείπονταν χιλιάδες ακόμα, που σύντομα θα ακολουθούσαν τον ίδιο δρόμο. Κι όμως, κάπου 1.200 κάτοικοι, οι περισσότεροι ηλικιωμένες γυναίκες, αρνήθηκαν να εγκαταλείψουν τα πάτρια εδάφη και κλείστηκαν στα σπίτια τους. Γιατί πήραν μια τέτοια απόφαση που αψηφά τη λογική; Σύμφωνα με τις εκτεταμένες συνεντεύξεις που πήρε το δίκτυο CNN στα χρόνια που ακολούθησαν τον πυρηνικό όλεθρο, ήταν κυρίως η αγάπη για τα προγονικά εδάφη που ανάγκασε τους κατοίκους να επιστρέψουν παρανόμως στις κατεστραμμένες οικίες τους. Ήταν όμως και το άλλο: το πενιχρό οικονομικό βοήθημα που έδωσε η Ένωση στους πληγέντες, οι οποίοι έπρεπε να επιστρέψουν στα χωράφια τους για να μπορούν να συντηρηθούν και να γλιτώσουν τον λιμό. Σε κάποιους τέλος επιτράπηκε η παραμονή στα εδάφη γύρω από το Τσέρνομπιλ, σε ένα ημι-νόμιμο καθεστώς, καθώς ήταν σε τέτοια ηλικία που δεν μπορούσαν να φέρουν πλέον στον κόσμο παιδιά. Το εντυπωσιακό εδώ είναι ότι όχι επιβίωσαν μέσα στον όλεθρο και την απερήμωση, αλλά κάποιοι είναι ακόμα και σήμερα ζωντανοί, στα 80 και τα 90 χρόνια ζωής…



Κατεστραμμένο αλλά ακόμα λειτουργικό

 
Τι να απέγινε άραγε ο πυρηνικός σταθμός παραγωγής ενέργειας μετά την ολοσχερή καταστροφή του τέταρτου αντιδραστήρα; Οι περισσότεροι θεώρησαν φυσικότατα πως θα έκλεινε στη στιγμή μετά το φονικό ατύχημα, αν και αυτό δεν συνέβη ποτέ. Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας, οι εναπομείναντες τρεις αντιδραστήρες λειτούργησαν και πάλι και μάλιστα σε χρόνο-αστραπή, αν λάβουμε υπόψη την κλίμακα και την έκταση της έκρηξης: από τον Οκτώβριο του 1986 μέχρι τον Δεκέμβριο του 1987, το Τσέρνομπιλ έγινε και πάλι πλήρως λειτουργικό! Το 1991 έκλεισε ο αντιδραστήρας Νο 2 και πάλι από υπερθέρμανση και φωτιά(!), το 1996 απενεργοποιήθηκε ο Νο 1 και ο τελευταίος που έμενε σε λειτουργία, ο Νο 3, σταμάτησε οριστικά να παράγει ενέργεια το 1999, περισσότερα από 13 χρόνια δηλαδή μετά το φονικό ατύχημα!


Το μυστικό αντιπυραυλικό ραντάρ
 
 
Ο Ψυχρός Πόλεμος μαινόταν ακόμα το 1986, αν και στο περιθώριο πια, δεν θα μπορούσε λοιπόν να μη χρησιμοποιηθεί το ερημωμένο Τσέρνομπιλ για σκοτεινούς σκοπούς! Δεν αποτελεί έκπληξη ότι ο χώρος φυλασσόταν έκτοτε βαριά, με τόσο στρατό να μην έχει φυσικά στον νου του μόνο τον πυρηνικό σταθμό. Κι αυτό γιατί εκεί φιλοξενούταν ένα απόρρητο αντιπυραυλικό ραντάρ, κατασκευασμένο στη δεκαετία του 1970, κάπου 30 χιλιόμετρα έξω από το Τσέρνομπιλ. Κανένας χάρτης δεν περιλάμβανε το Chernobyl-2 (ή Duga-1), η δουλειά του οποίου ήταν να εντοπίζει ενδεχόμενες πυραυλικές απειλές από τις ΗΠΑ κυρίως. Οι πολίτες δεν μπορούσαν να πλησιάσουν και οι 1.000 σχεδόν στρατιώτες που το φυλούσαν ζούσαν σε μια μικρή κοινότητα με τις οικογένειές τους, οι οποίες εκκενώθηκαν μεν μετά την πυρηνική καταστροφή, το ραντάρ όμως παρέμεινε ενεργό…


Τουριστικό και ερευνητικό αξιοθέατο
 
 
Οι μυστηριώδεις και μακάβριες τοποθεσίες στέκουν πάντα μνημεία ανθρώπινης δράσης, μαγνητίζοντας τον κόσμο για πολλούς και διάφορους λόγους. Κι έτσι το Τσέρνομπιλ αποτελεί για κάποιους επιστημονικό προορισμό, ενώ για άλλους καλύπτει απλώς την τουριστική τους περιέργεια. Κι έτσι δεν είναι λίγες οι εταιρίες που παρέχουν πλέον τουριστικές υπηρεσίες σε όσους θέλουν να επισκεφτούν σήμερα την πόλη-φάντασμα του Pripyat ή να ρίξουν κλεφτές ματιές στο ίδιο το εργοστάσιο του θανάτου. Όσο για τον κίνδυνο ή μη που ελλοχεύει, οι ιθύνοντες που παρέχουν τον «Γύρο του Τσέρνομπιλ» διατείνονται ότι δεν διατρέχεις κανένα κίνδυνο αν περάσεις μία μέρα στο ζοφερό σημείο…
 

Η κατασκευή του νέου προφυλακτικού κελύφους
 

Όταν κατασκευάστηκε το πρώτο προστατευτικό περίβλημα του Τσέρνομπιλ το 1986, χτίστηκε βιαστικά και χωρίς διεξοδικό σχεδιασμό. Ήταν τόσο επείγουσες οι ανάγκες που το έργο σχεδιάστηκε και αποπερατώθηκε χωρίς ιδιαίτερη μέριμνα. Κι έτσι σήμερα είναι έτοιμο να καταρρεύσει και να απελευθερώσει για δεύτερη φορά το φονικά τοξικό περιεχόμενο που φτιάχτηκε για να κρατά ασφαλές στο εσωτερικό του. Ένα νέο προφυλακτικό κέλυφος κατασκευάζεται πλέον στη θέση του, που αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2016, το οποίο μάλιστα χτίζεται παραδίπλα από τον πυρηνικό σταθμό και θα μεταφερθεί στο επίμαχο σημείο με σιδηροδρομικές ράγες. Ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας εκτιμά το κόστος του στα 1,54 δισ. ευρώ…

 

Ραδιενεργή πανίδα


Την ώρα που αναρίθμητα πουλιά και ζώα βρήκαν αμέσως τραγικό θάνατο από τη ραδιενέργεια, οι σημερινές συνθήκες διαβίωσης της άγριας ζωής στην απαγορευμένη περιοχή δεν είναι ξεκάθαρες. Καθώς λοιπόν πολλά είδη πουλιών της περιοχής έχουν επηρεαστεί σε καθοριστικό βαθμό (δυσμορφίες) από το Τσέρνομπιλ, άλλα πάλι ζώα ακμάζουν! Η ευρύτερη περιοχή έχει καταληφθεί πλέον από πυκνή βλάστηση, με τη Φύση να παίρνει και πάλι τον πρώτο λόγο και τον ανθρώπινο παράγοντα να λείπει από παντού και το Pripyat έχει γίνει επίγειος παράδεισος για λύκους, αρκούδες, κάστορες και τόσα ακόμα είδη που βρίσκουν βολικό καταφύγιο στην πόλη-φάντασμα. Όσο για την κατάστασή τους, και πάλι οι έρευνες δεν καταλήγουν σε κοινά συμπεράσματα…
 
 
 

Παρατηρητήριο ΤΑΙΠΕΔ: Πολύτιμος οδηγός για την ενημέρωση και κινητοποίηση των πολιτών από την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία

 
ΤΑΙΠΕΔ
 
Στη χαρτογράφηση περιουσιών του Δημοσίου που είναι προς πώληση (επικείμενες αποκρατικοποιήσεις) και που έχουν αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) προχώρησε η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία. Η χαρτογράφηση αφορά στις περιουσίες αυτές που η Ορνιθολογική θεωρεί πως η ιδιωτικοποίηση τους πιθανόν να έχει άμεσο αντίκτυπο στο φυσικό περιβάλλον. Η αποτύπωση αυτή παρουσιάζεται στον διαδραστικό χάρτη με την ονομασία Παρατηρητήριο ΤΑΙΠΕΔ, όπου μπορεί κανείς να διαπιστώσει το μέγεθος των μελλοντικών αλλαγών και επιπτώσεων στον φυσικό πλούτο της χώρας, καθώς και την ευθεία σύγκρουση με τις περιβαλλοντικές αξίες του τόπου μας.
 
Συνολικά, στον διαδραστικό χάρτη της Ορνιθολογικής, απεικονίζονται 195 περιουσίες που είναι προς πώληση και αναφέρονται στο φυσικό περιβάλλον, από τις 412 που έχουν αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του ΤΑΙΠΕΔ μέχρι στιγμής. Για κάθε ένα σημείο των προς εκποίηση περιουσιών παρέχονται πληροφορίες που αφορούν στα στοιχεία που παρέχει το ΤΑΙΠΕΔ (εκτάσεις, ενδεικτική αξιοποίηση κ.ά.), σε περιβαλλοντική πληροφορία (επικάλυψη με δίκτυο Natura 2000, απόσταση από ακτογραμμή κ.ά.) καθώς και στις δημόσιες αρχές που είναι αρμόδιες για τις συγκεκριμένες περιουσίες (Δασαρχεία, Δήμους κ.ά.). Στον χάρτη προβάλλονται επίσης προστατευόμενες περιοχές όπως Καταφύγια Άγριας Ζωής, περιοχές Natura 2000, Εθνικά Πάρκα καθώς και περιοχές που υπάγονται σε Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, όπως Εθνικοί Δρυμοί.
 
Στόχος της Ορνιθολογικής είναι ο συγκεκριμένος χάρτης να αποτελέσει απαραίτητο εργαλείο ενημέρωσης των ενεργών πολιτών και των τοπικών κοινωνιών, αλλά και κλειδί στη λήψη αποφάσεων σε σχέση με την κατανόηση των επιπτώσεων που αναμένεται να προκύψουν από την ιδιωτική εκμετάλλευση των εν λόγω δημόσιων περιουσιών. Η Ορνιθολογική θα διατηρεί ενημερωμένο το Παρατηρητήριο ΤΑΙΠΕΔ σύμφωνα με τις μελλοντικές προσθήκες και τις συνεχείς τροποποιήσεις του ΤΑΙΠΕΔ, εφόσον το τελευταίο συνεχίζει να τις δημοσιοποιεί στον ιστότοπό του.
 
Για ακόμη μια φορά η πρωτοβουλία μιας περιβαλλοντικής μη κυβερνητικής οργάνωσης αντικαθιστά την υποχρέωση του κράτους για την παροχή ολοκληρωμένης πληροφορίας προς τον πολίτη, αν και το ΤΑΙΠΕΔ όφειλε σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Οδηγία Inspire (2007/2/ΕΚ) για τη δημιουργία υποδομής χωρικών πληροφοριών στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, να παρέχει τα γεωγραφικά δεδομένα αυτών των ιδιοκτησιών εύκολα προσβάσιμα και διαθέσιμα. Αντί αυτού, όποιος ανατρέξει στη λίστα με τις επικείμενες ιδιωτικοποιήσεις του ΤΑΙΠΕΔ, δεν έχει τη δυνατότητα να ενημερωθεί για τις ακριβείς συντεταγμένες των ιδιοκτησιών, καθώς δεν παρέχονται (!). Η ακριβής τοποθεσία των περιουσιών αυτών παίζει ωστόσο- όπως είναι αντιληπτό- καθοριστικό ρόλο, ειδικά σε περιπτώσεις όπως για παράδειγμα τα παράκτια οικοσυστήματα με αμμοθίνες όπου και μερικά μέτρα διαφοροποιούν το καθεστώς προστασίας. Για το λόγο αυτό, η Ορνιθολογική κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια για την ακριβέστερη ψηφιοποίηση της γεωγραφικής πληροφορίας όπως αυτή απεικονίζεται τις περισσότερες φορές σημειακά και ελάχιστες φορές σε μορφή πολυγώνων στις εικόνες των αρχείων του ΤΑΙΠΕΔ, που σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν επίσημη γεωγραφική πληροφορία.
 
Επιπρόσθετο πρόβλημα αποτελεί ο τρόπος παρουσίασης των δεδομένων αυτών στον σχετικό ιστότοπο του ΤΑΙΠΕΔ που επίσης δεν είναι προσπελάσιμος από την κεντρική ιστοσελίδα και χρειάζεται ειδική αναζήτηση για την εύρεσή του. Η τρέχουσα μάλιστα κατηγοριοποίηση και παράθεσή τους έχει γίνει με τέτοιο τρόπο ώστε να μην εξυπηρετεί τον χρήστη, καθώς είναι αδύνατη η άμεση αναζήτησή τους, παρά μόνο εάν ανατρέξει κανείς σε αρχεία pdf δεκάδων σελίδων, καθιστώντας την όλη διαδικασία παρουσίασής τους εκ μέρους του ΤΑΙΠΕΔ πρόχειρη, αν όχι μη διαφανή. Λαμβάνοντας μάλιστα κανείς υπόψη την πρόσφατη απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου για «πάγωμα» της υπογραφής της σύμβασης για το Ελληνικό- αφορά στην πώληση του 100% των μετοχών της «Ελληνικό Α.Ε.» από το ΤΑΙΠΕΔ- με την κοινοπραξία της Lamda Development, επικαλούμενο τυπικούς και τεχνικούς λόγους, αλλά και παράβαση των αρχών της διαφάνειας, της ίσης μεταχείρισης και του ανταγωνισμού, δεν μπορεί παρά να παραμένει επιφυλακτικός.
 
Η Ορνιθολογική είναι μια οργάνωση που έχει ως στόχο την αρμονική συνύπαρξη ανθρώπου και φύσης. Οι ιστορικές αλλαγές στην εκμετάλλευση των δημοσίων εκτάσεων «χτυπούν» ακριβώς στην καρδιά αυτής της σχέσης. Η νέα γενιά νομοθετικών ρυθμίσεων ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου σε ό,τι αφορά τη χρήση, και ιδιαίτερα την πρόσβαση και την προστασία των φυσικών περιοχών που ανήκουν στο δημόσιο.
 
 
Με αφορμή τη δημοσιοποίηση του διαδραστικού χάρτη Παρατηρητήριο ΤΑΙΠΕΔ, ο διευθυντής της Ορνιθολογικής κ. Γιώργος Σγούρος προέβη στην εξής δήλωση:

«Το αδιέξοδο παράδειγμα της Ισπανίας όχι μόνο συνετέλεσε στο μέγιστο στην τροφοδότηση της «φούσκας των ακινήτων» που βούλιαξε την ισπανική οικονομία, αλλά με την κάλυψη του 59% της ακτογραμμής με τουριστικές υποδομές, όπως ξενοδοχειακές μονάδες, γήπεδα golf, μαρίνες κ.ά. χωρίς καμία πρόνοια για την προστασία του περιβάλλοντος οδήγησε σε μη αναστρέψιμες περιβαλλοντικές τραγωδίες. Η έλλειψη μακροπρόθεσμου οράματος και στρατηγικής για την οικονομική ανάκαμψη της χώρας καταδεικνύονται εξόφθαλμα από την προχειρότητα της αντιμετώπισης ενός τόσο σοβαρού ζητήματος, με λογικές αμφίβολων, βραχυπρόθεσμων οικονομικών ωφελημάτων. Ευελπιστούμε το Παρατηρητήριο ΤΑΙΠΕΔ να αποτελέσει πολύτιμο οδηγό για την ενημέρωση και κινητοποίηση των πολιτών με στόχο την προάσπιση της δημόσιας περιουσίας και του φυσικού περιβάλλοντος».
 
 


πηγή: http://www.ornithologiki.gr/
 

Η κυρία με το πέπλο


 Αυτή είναι "η κυρία με το πέπλο".
 
Επιστημονικά ονομάζεται Phallus indusiatus και είναι ένα μανιτάρι που ανήκει στην οικογένεια Phallaceae. Φυτρώνει σε δάση τροπικών περιοχών στη νότια Ασία, την Αφρική, την Αμερική και την Αυστραλία.
 
Φωτογραφία krapoarboricole
 Είναι εδώδιμο, πλούσιο σε πρωτεΐνες, υδατάνθρακες και φυτικές ίνες και χρησιμοποιείται στην κινέζικη κουζίνα, στα τηγανητά και σε σούπες. Έχει αντιοξειδωτικές και αντιμικροβιακές ιδιότητες. Υπάρχουν καταγραφές χρήσης του στην κινέζική ιατρική πριν από τον 7ο αιώνα μ.Χ.
 
Φωτογραφία  Recovering Algebraist
Η ποικιλία στις δημιουργίες της φύσης είναι απίστευτη! τόσο σε σχέδια όσο και σε χρώματα. "Η κυρία με το πέπλο" κάνει την εμφάνισή της και χρωματιστή! Το μανιτάρι Phallus cinnabarinus έχει κόκκινο-πορτοκαλί πέπλο, ενώ το Phallus multicolor κιτρινωπό χρώμα.

                         Φωτογραφία Shubhada Nikharge

                                 Φωτογραφία Gihan Jayaweera 
πηγή: http://en.wikipedia.org/
              http://www.mushroomexpert.com/ ,
              http://aksioperierga.blogspot.gr/
 

Τρύγος 2014 Αμύνταιο. Έντονοι αρωματικοί χαρακτήρες με λιγότερο αλκοόλ



Το 2014 μπορεί να χαρακτηριστεί ως ιδιαίτερη χρονιά για την αμπελουργική περιοχή του Αμυνταίου.

Το σχετικά δροσερό καλοκαίρι και οι αυξημένες βροχοπτώσεις του Σεπτέμβρη είχαν ως αποτέλεσμα την οψίμιση του τρύγου τόσο στις πρώιμες ποικιλίες, ιδιαίτερα δε στις όψιμες.

Επιπλέον, η υψηλή σχετική υγρασία καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς, ευνόησε την ανάπτυξη μυκητολογικών ασθενειών. Ωστόσο κρούσματα περονόσπορου δεν παρουσιάστηκαν και τα περισσότερα αμπέλια μπορούν να χαρακτηριστούν υγιή.

Επίσης παρατηρήθηκε αύξηση της απόδοσης των αμπελώνων όπου καλλιεργούνται οι ποικιλίες Syrah και Merlot, ενώ η στρεμματική απόδοση του Ξινόμαυρου αναμένεται ικανοποιητική, μικρότερη όμως από αυτή του 2013.

Οι οίνοι ΠΟΠ Αμύνταιο και τον ΠΓΕ Φλώρινα 2014 θα έχουν χαμηλότερο αλκοολικό τίτλο, αναμένεται ωστόσο μια αύξηση του αρωματικού τους χαρακτήρα, η πολυπλοκότητα του οποίου θα αναδειχθεί κατά την οινοποίηση. Σε συνδυασμό με τα ανωτέρω παρά τις αντίξοες συνθήκες οι οίνοι προβλέπεται να είναι ελαφρύτεροι σε οινόπνευμα και δομή αλλά με αυξημένο αρωματικό χαρακτήρα και φινέτσα.
 
 
 

Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014

Το ζώο της εβδομάδας: Τρανονυχτερίδα (Eptesicus serotinus)

 
Eptesicus.JPG

To κοινό όνομα του συγκεκριμένου ζώου, μας υποδηλώνει αμέσως την ταυτότητά του, καθώς είναι ένα είδος μεγαλόσωμης νυχτερίδας. Το πρώτη συνθετικό του επιστημονικού ονόματος (eptesicus: έπτεν, πετώ+οίκος=σπίτι) σχετίζεται με την ικανότητά του ζώου να πετάει και τη συνήθειά του να χρησιμοποιεί ανθρώπινες εγκαταστάσεις για να κουρνιάσει, ενώ το δεύτερο συνθετικό (serotinus: λατινικό serus= αργά στην ημέρα) υποδηλώνει τη δραστηριοποίησή του το σούρουπο.

Η τρανονυτερίδα είναι μια μεγαλόσωμη νυχτερίδα με μήκος σώματος με την ουρά μέχρι 14 εκατοστά, άνοιγμα φτερών μέχρι τα 38 εκατοστά και βάρος μέχρι και 25 γραμμάρια. Έχει σώμα ρωμαλέο, μεγάλο κεφάλι με μεσαίου μεγέθους αυτιά, πλατύ ρύγχος και μικρά μάτια. Η γούνα της είναι μακριά, καστανή/σκούρα καστανή στη ράχη και ανοικτή καστανή/κιτρινοκαστανή στην κοιλιακή περιοχή, ενώ πρόσωπο και αυτιά είναι σκούρα καστανά. Τα χαρακτηριστικά πρόσθια άκρα-φτερά είναι σχετικά πλατιά. Εξαπλώνεται σε όλη την Ελλάδα και απαντάται σε καλλιέργειες, χωράφια, οπωρώνες, όρια δασών, λιβάδια, υδατοσυλλογές, αλλά και χωριά και πόλεις. Κουρνιάζει σε κουφάλες δέντρων, ρωγμές βράχων, σπηλιές και σε διάφορα σημεία των σπιτιών. Είναι νυχτόβιο ζώο, πετάει με μεγάλη ταχύτητα και ευκινησία και τρέφεται με έντομα τα οποία συλλαμβάνει εν πτήση μέσω ηχοεντοπισμού, αλλά προσαρμόζεται στη διαθέσιμη κατά καιρούς τροφή οπότε και συλλαμβάνει έντομα από τα φύλλα των δέντρων ακόμα και από το έδαφος.

Η προστασία της τρανονυχτερίδας σε εθνικό όσο και σε κοινοτικό και ευρωπαϊκό επίπεδο είναι «επαρκής» καθώς περιλαμβάνεται στους καταλόγους πλήθους συμβάσεων και νόμων. Οι άμεσες πιέσεις πάνω στους πληθυσμούς του δεν φαίνεται ότι είναι έντονες, όμως σημαντικότατες είναι οι έμμεσες πιέσεις σχετίζονται με την καταστροφή των θέσεων κουρνιάσματος στις ανθρώπινες εγκαταστάσεις (αναπαλαίωση ή καταστροφή παλιών κτιρίων) και τη συρρίκνωση, υποβάθμιση και καταστροφή των οικοτόπων που τρέφεται. Τρεφόμενη αποκλειστικά με έντομα, η εκτεταμένη χρήση εντομοκτόνων, και ειδικά σε αστικές και αγροτικές περιοχές επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό αρνητικά την διατήρηση των πληθυσμών της τρανονυχτερίδας που δηλητηριάζεται έμμεσα μέσω των εντόμων.

Στην περιοχή ευθύνης του Φορέα Διαχείρισης όρους Πάρνωνα και υγροτόπου Μουστού η τρανονυχτερίδα αν και δεν αποτελεί ένα κοινό είδος -από τα μέχρι στιγμής δεδομένα- παρόλα αυτά καταγράφεται. Η προτίμησή της για τις ανθρώπινες εγκαταστάσεις σημαίνει ότι μεγαλόσωμα άτομα νυχτερίδων σε πόλεις και χωριά που βλέπει ο επισκέπτης ή ο κάτοικος της περιοχής να κυνηγούν σε κολώνες φωτισμού κατά τις βραδινές ώρες πιθανόν είναι τρανονυχτερίδες, όμως ο κρυπτικός, νυκτόβιος τρόπος ζωής της δεν επιτρέπει πιο άμεση παρατήρησή. Η απώλεια των σημείων κουρνιάσματος στα κτίρια αποτελεί βασική αιτία της μείωσης των πληθυσμών της σε ορισμένες περιοχές, και αναλογιζόμενοι τις σημαντικές υπηρεσίες που μας προσφέρει τρεφόμενη με έντομα σίγουρα μπορούμε να της παραχωρήσουμε τον ελάχιστο χώρο που χρειάζεται, ακόμα και αν αυτός βρίσκεται σε κάποιο απόμερο σημείο του σπιτιού μας.

Φορέας Διαχείρισης Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού
Τμήμα Προστασίας & Διαχείρισης

Άστρος Αρκαδίας, 22001
Τηλ: 27550 22021, Fax: 27550 22806
Email:
info@fdparnonas.gr
Web:
www.fdparnonas.gr

 
 πηγή: www.fdparnonas.gr
 

ADOBE - ΠΛΙΘΙΑ

 

Tι είναι;

Τούβλο ψημένο στον ήλιο. Αποτελείται απο μείγμα χώματος (άργιλο και αμμο σε αναλογία 3:1 περίπου), άχυρο για αντοχή σε εφελκυσμό καθώς και άλλους σταθεροποιητές προαιρετικά (μαλλί ζώων, τσιμέντο κλπ). Οι διαστάσεις τους ποικίλουν, μία ενδεικτική είναι 33x13x8 εκατοστά.
 

 
 Πώς κατασκευάζετε

Πρώτα ετοιμάζουμε το μείγμα του χώματος. Αποτελείται από χώμα (άργιλο και άμμο, χωρίς μικρές πέτρες και οργανικό χώμα) και νερό. Ανακατεύουμε και προσθέτουμε άχυρο και τους πιθανούς σταθεροποιητές.
 
Πετάμε με δύναμη το μείγμα στο καλούπι (μεταλλικό ή
συνηθέστερα ξύλινο), το οποίο έχουμε βρέξει πριν.
 Σηκώνουμε το καλούπι
 


 
Αφήνουμε την πλίνθο να ξεραθεί στη σκιά αρκετές μέρες. 
 
Η διαδικασία μπορεί να είναι χειρονακτική, μερικώς μηχανοποιημένη

 
 
 



ή και πλήρως αυτοματοποιημένη.









Πλεονεκτήματα
 
Το σχήμα της πλίνθου μοίαζει με της πέτρας ή του τούβλου. Γι’ αυτό είναι εύκολη η κατασκευή, αφού δεν χρειάζονται εξειδικευμένες γνώσεις. Ένα κτήριο από πλίνθους έχει σχεδόν σταθερή θερμοκρασία χειμώνα – καλοκαίρι (θερμική αδράνεια) και σχετική υγρασία (διαπνόη). Έτσι δημιουργεί ένα αίσθημα άνεσης, σε όσους μένουν σε αυτό.


Περιορισμοί – θέματα υπό διερεύνηση

Ακατάλληλα τα υπερβολικά αμμώδη εδάφη, όπως και τα υπερβολικά αργιλώδη.
Το χώμα από μόνο του είναι υλικό ανομοιογενές, οπότε είναι δύσκολο να πιστοποιηθεί η αντοχή του.

Απαιτείται προστασία από τη βροχή και την υγρασία.

Η συμπεριφορά του χώματος από μόνο του προβληματική στο σεισμό και κυρίως στις δράσεις από εφελκυσμό. Η παρουσία άχυρου, κατσικότριχα, καλαμιών μέχρι και οπλισμού ίσως δίνει τη λύση τουλάχιστο σε χαμηλά κτήρια.


Που χρησιμοποιείται;

Διαδεδομένο σε όλο τον κόσμο από πολύ παλιά, χρησιμοποιούνταν ακόμα και για πολυώροφα κτήρια.

Στην Ελλάδα χρησιμοποιούνταν μέχρι το ’50. Κάποια από αυτά κατοικούνται ακόμα και βρίσκονται σε άψογη κατάσταση.
 
Διώροφο σπίτι στα Τρίκαλα.

Πλινθόκτιστο στο Γκάζι
Σήμερα χρησιμοποιείται σε πολλά μέρη του κόσμου σε σύγχρονες κατασκευές, και πολλά κράτη (Γαλλία, Ισπανία, Γερμανία) έχουν προδιαγραφές για δόμηση με χώμα. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει κάτι
ανάλογο.

Σύγχρονο σπίτι από πλίνθους στη Νέα Ζηλανδία 
Σύγχρονο σχολείο από πλίνθους στην Κίνα
 
Οι πλίνθοι προσφέρουν θερμική άνεση σε όλα τα κλίματα.
 
Σχολείο από ξύλο, πλίνθους και πέτρα στα Ιμαλάια.
Ο φέρον οργανισμός είναι από πέτρα και οι πλίνθοι
προστέθηκαν για επιπλέον θερμική αδράνεια.
 

Σπίτι από πλίνθους στο Νότιο Νησί της Ν. Ζηλανδίας
(ψυχρό κλίμα)


Οι πλίνθοι χρησιμοποιούνται σε
πρόχειρες κατασκευές, αλλά και σε μόνιμες και πολυτελείς, σαν φέρον υλικό (όπως η πέτρα στα πετρόκτιστα), αλλά και σαν υλικό πλήρωσης
(όπως τα τούβλα στις πολυκατοικίες).

Παναφρικανικό ινστιτούτα στην 
 Μπουρκίνα Φάσο
 
"Σπα" στην Αριζόνα
Κτήριο στη Λα Πας της Βολιβίας. Οι πλίνθοι 
 παραλαμβάνουν όλα τα φορτία της κατασκευής
(φέρουσα τοιχοποία)
 

Κτήρια με φέροντα οργανισμό από ξύλο και
πλίνθους για υλικό πλήρωσης
Εσωτερικό πλινθόκτιστου στη Ν. Ζηλανδία
 

Μεσσηνία. 1.500 τόνοι σύκα πήγαν αποστειρωτήριο

 
1.500 τόνοι σύκα πήγαν αποστειρωτήριοΤους 1.500 τόνους είχαν φθάσει τα σύκα που είχαν μπει στα απεντομωτήρια της Συκικής, μέχρι και την Τετάρτη 17 του μήνα. Οι 1.200 τόνοι βρίσκονται στα τυποποιητήρια και κάποιοι έχουν κιόλας εξαχθεί.

Τα στοιχεία αυτά μας έδωσε ο πρόεδρος της οργάνωσης Παναγιώτης Παπαγεωργίου. Οι πρώτες εξαγωγές έχουν γίνει προς τις ΗΠΑ και τον Καναδά, η πρώτη ποιότητα και προς την Ιταλία, διάφορες ποιότητες σύκων. Την ερχόμενη εβδομάδα οι εξαγωγές θα επεκταθούν και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Ο κ. Παπαγεωργίου ανέφερε ότι «στόχος μας είναι να προλάβουμε τους ανταγωνιστές μας, να εκμεταλλευτούμε την πρωιμότητα που έχουμε. Εκτίμησε ότι η φετινή παραγωγή δε θα είναι μεγαλύτερη από την περσινή, καθώς υπάρχουν ζημιές στα καλά περιβόλια». Μας είπε ότι οι πληρωμές στους παραγωγούς που παραδίδουν τα σύκα τους, «γίνονται με καλούς ρυθμούς. Εχουν πληρωθεί, όσοι έχουν ρίξει μέχρι 5 Σεπτεμβρίου. Πρώτα πληρώνονται τα μέλη μας και ακολουθούν, μετά από 5 ημέρες περίπου, οι υπόλοιποι παραγωγοί».


πηγή: Ελευθερία , http://www.paseges.gr/
 

Drama in Motion. Η Δράμα, έτσι όπως δεν την έχετε ξαναδεί!


Drama in Motion: Η Δράμα, έτσι όπως δεν την έχετε ξαναδεί!
 
Είναι γυρισμένο σε διάφορες περιοχές, σε μια προσπάθεια να διατηρηθεί μια ισορροπία μεταξύ του αστικού και φυσικού περιβάλλοντος της πόλης, Το βίντεο προβλήθηκε στην τελετή έναρξης και λήξης του φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Δράμας.
Η ηχογράφηση, μίξη και το mastering της μουσικής έγινε στο στούντιο ηχογράφησης Noise Only, στην Δράμα.
 
 
 

Κτηνώδη ένστικτα στα Τρίκαλα σε βάρος του «Ερμή»


Ο Ερμής σκύλος ΑμαξοστάσιοΣοκ σήμερα το πρωί στο Αμαξοστάσιο του Δήμου Τρικκαίων.

Όπως αποκαλύπτει το trikalanews.gr ο «Ερμής» το σκυλί –φύλακας του χώρου, ξεψύχησε μετά από φριχτούς πόνους εξαιτίας δηλητηριασμένου δολώματος…

Απαρηγόρητοι είναι οι εργαζόμενοι του Δημοτικού Αμαξοστασίου, ενώ στον χώρο έσπευσε και ο πρώην Αντιδήμαρχος Θεόδωρος Σπανός που είχε σαν «παιδί» του τον «Ερμή» που τον είχε μεταφέρει πριν από 3 χρόνια στο Δημοτικό Αμαξοστάσιο και γρήγορα είχε γίνει με τα παιχνίδια του η …«καψούρα» των εργαζομένων του χώρου…
 
 
 

Μεσσηνία. Στο καταφύγιο της Μεσσήνης θα βρείτε έναν παντοτινό φίλο

 
 
Στο καταφύγιο της Μεσσήνης φιλοξενούνται περίπου 130 σκυλιά,μεταξύ αυτών και πολλά κουτάβια. Δίνονται όλα προς υιοθεσία και μία επίσκεψη στο καταφύγιο θα σας κάνει να αισθανθείτε την ανάγκη που έχουν τα ζώα να βρουν το δικό τους παντοτινό σπίτι. Στις παρακάτω φωτογραφίες απεικονίζονται μερικά σκυλιά που βρίσκονται στο καταφύγιο.
 
 
 
 
 
 
 
 


πηγή: http://moriasnews.gr/