Αλεξανδρούπολη. Ποδηλατόδρομος για πεζούς και δίκυκλα! Η απόλυτη απαξίωση!

Κι όμως συμβαίνει στην Αλεξανδρούπολη! Ο ποδηλατόδρομος που δημιουργήθηκε επί δημαρχίας Αλεξανδρή συνεχίζει να απαξιώνεται από πολλούς και ασυνείδητους πολίτες. Έχουμε κάνει άπειρες αναρτήσεις για το έργο αυτό, όμως δεν ιδρώνει κανενός το αυτί. Ούτε της δημοτικής αρχής, ούτε των πολιτών. Επανερχόμαστε λοιπόν και πάλι με αφορμή όσα είδαν τα μάτια μας τις τελευταίες μέρες.

 

Πρόκειται για έναν ποδηλατόδρομο, που μόνο για ποδηλάτες δεν κάνει. Οι μόνοι που δεν μπορούν να τον απολαύσουν, χωρίς να τσακώνονται με τους πεζούς και τους μηχανόβιους, είναι οι ίδιοι οι ποδηλάτες. Και είναι ντροπή για τους κατοίκους αυτής της πόλης να συμπεριφέρονται απαξιωτικά στους υπόλοιπους συμπολίτες τους.

Είναι ντροπή που δεν έχουμε την κατάλληλη παιδεία και εκδηλώνουμε και εξαντλούμε όλη μας την ασέβεια στους γύρω μας. Υπάρχει σεβασμός όμως γενικότερα; Όχι θα έλεγα.

Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ είναι μια έννοια που σημαίνει ότι, τιμώ και ακούω κάποιον, ότι τηρώ κάτι με ευλάβεια, ότι υπακούω πιστά σε κάτι, ότι πειθαρχώ σε κάτι μέσα από την δική μου βούληση και όχι από εξαναγκασμό. Για να λειτουργήσει μια κοινωνία ανθρώπων απαιτεί σαν βασική της ΑΡΧΗ από όλα τα μέλη της να εκφράζουν συνεχώς τον σεβασμό τόσο προς τον εαυτό τους όσο και προς τους άλλους, και μάλιστα θα πρέπει ο σεβασμός αυτός να είναι πηγαίος και να περιέχει αγάπη για το μόνο τότε έχει διάρκεια.

Ας αναλογιστούμε για μια στιγμή, πόσο σεβασμό τρέφουμε καθημερινά εμείς για τον εαυτό μας, για τον διπλανό μας, για τους συγγενείς μας, για τους φίλους μας, για το περιββάλον, όταν οδηγούμε, όταν περπατάμε όταν εργαζόμαστε, όταν έχουμε εξουσία και δύναμη.

Ας αναλογιστεί ο καθένας για τον εαυτό του και ας αφήσουμε κατά μέρος την κακή μας συνήθεια να λέμε πάντα "τι κάνει ο άλλος" και ας κοιτάξουμε το τι κάνουμε εμείς! Έτσι θα έπρεπε να λειτουργούμε σαν άτομα στην κοινωνία. Κινδυνεύουμε να γίνουμε γραφικοί, όμως δε θα σταματήσουμε. Για μας η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά. Και ίσως η δημοτική αρχή θα έπρεπε να ενδιαφέρεται περισσότερο για τις λεπτομέρειες. Δεν το κάνει δυστυχώς.

 

 

Στο θέμα μας και πάλι. Η κατάσταση λοιπόν είναι τραγική και δείχνει και πόσο απολίτιστη είναι η κοινωνία μας. Ρωτάμε λοιπόν.

 

Πως θα έπρεπε να χαρακτηρίσουμε τον πεζό που εγκατέλειψε τα μεγάλα πεζοδρόμια και κινείται μέσω του ποδηλατοδρόμου;
Πως θα έπρεπε να χαρακτηρίσουμε τον δικυκλιστή που θέλοντας να κερδίσει λίγα δευτερόλεπτα από το χρόνο του, διασχίζει τον ποδηλατόδρομο από τη μια άκρη στην άλλη κινδυνεύοντας να γίνει κάποιο ατύχημα με κάποιο παιδί;

Πως θα πρέπει να χαρακτηρίσουμε τους αρμόδιους που τοποθέτησαν τους κάδους απορριμμάτων μέσα στον ποδηλατόδρομο που εκτός από επικίνδυνοι, δημιουργούν και μια αντιαισθητική εικόνα με τα σκουπίδια γύρω τους, για ένα τέτοιο έργο;

Πως θα χαρακτηρίζατε εσείς τον οδηγό Ι.Χ (δεν προλάβαμε να τον φωτογραφίσουμε) που με το μικρό διθέσιο αυτοκίνητο, διέσχιζε τον ποδηλατόδρομο, γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια τους υπόλοιπους; Aν όλοι οι προηγούμενοι είναι τραγικοί, ο οδηγός Ι.Χ τι είναι; Mήπως ένα τέρας; Μήπως εγκληματίας; Είναι πολύ επιεικείς οι όροι νομίζω. Σε άλλη χώρα θα είχε συλληφθεί πριν σκεφτεί να το κάνει.

 

 

Δεν αλλάζει η νοοτροπία μας και λυπούμαστε γι αυτό. Το γουρούνι αρνί δεν γίνεται. Δεν υπάρχει δικαιολογία, καμία. Ιδιαίτερα λυπάμαι τους νέους, που φαίνεται να μην συμμορφώνονται και να ακολουθούν την παράδοση!!! Το Σεπτέμβρη μόλις ανοίξουν τα σχολεία, μπορεί άνετα κανείς να διαπιστώσει του λόγου το αληθές.

Εν κατακλείδι, τι μπορεί να γίνει οργανωμένα, σοβαρά, δυναμικά και άμμεσα για την κατάσταση αυτή; Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να ακούσουμε τις προτάσεις σας...
Εμείς εκτιμούμε πως ο όλος σχεδιασμός ήταν λανθασμένος. Όμως αυτό δε σημαίνει πως δε σεβόμαστε το έργο και τους συμπολίτες ποδηλάτες. Είναι καλό που έγινε. Μπορεί να ήταν ένας λόγος που έχασε τη δημαρχεία ο πρώην δήμαρχος κ. Αλεξανδρής. όμως θα τον θυμόμαστε για πάντα γι αυτό το έργο! Άλλοι θετικά βέβαια , άλλοι αρνητικά.

Όπως και νάχει, κάποτε, όχι πολύ μακριά στο μέλλον, ο δείκτης της ανάπτυξης μιας χώρας θα μετριέται με τον αριθμό των ποδηλάτων που διαθέτει και το βαθμό χρήσης τους. Η σημερινή ιεραρχία της “ανάπτυξης”, που στηρίζεται στον αριθμό των αυτοκινήτων θα ανατραπεί. Θα μπορούσαν να γίνουν πολλά θετικά πράγματα.
Ποδηλατόδρομους έχουν όλες οι ανεπτυγμένες χώρες (Ολλανδία- Δανία κλπ)

Φαντασθείτε ότι ο ποδηλατοτουρισμός είναι μια μεγάλη βιομηχανία, με χιλιάδες άτομα που κάνουν μακρινά ταξίδια σε επαρχιακούς δρόμους, για να απολαύσουν διάφορα τοπία και να επισκεφτούν γραφικές κωμοπόλεις.

 

πηγή: http://www.gatzoli.gr/