Κυριακή 25 Ιουνίου 2017

Χωροθέτηση – χάραξη – πιστοποίηση νέων ορειβατικών – πεζοπορικών μονοπατιών

 
 
Μια αναφορά προς αυτούς που ενδιαφέρονται να εντάξουν ακόμη ένα εργαλείο στην περιοχή τους σχετικά με τον εναλλακτικό τουρισμό
 
1. Η χωροθέτηση ενός μονοπατιού πρέπει να εντάσσεται σε ένα ευρύτερο σχεδιασμό διαχείρισης του χώρου (π.χ. Σχέδιο Διαχείρισης Προστατευόμενης Περιοχής, Διαχειριστικό Σχέδιο Δάσους, Ειδική Μελέτη για το συνολικό δίκτυο δασόδρομων και μονοπατιών μιας ευρύτερης περιοχής, Σχέδιο Αντιπυρικής Προστασίας) ή τουλάχιστον να λαμβάνει υπόψη στοιχεία από τα παραπάνω και να μην είναι αποσπασματική.
2. Η επιλογή του χώρου και της διαδρομής πρέπει να γίνεται με γνώμονα τα δύο ισάξια στοιχεία:
2.1. Το είδος του μονοπατιού που πρόκειται να κατασκευαστεί, αποσκοπώντας στην επίτευξη στον μέγιστο βαθμό των σκοπών που εξυπηρετεί η κάθε διαδρομή μονοπατιού. Προς τούτο λαμβάνονται υπόψη οι ανάγκες και επιθυμίες των επισκεπτών, οι δυνατότητες, τα πλεονεκτήματα και οι περιορισμοί του χώρου. Είναι σημαντικό να καθορίζεται εξαρχής ο ειδικός στόχος της διαδρομής και να αφιερώνεται ο απαραίτητος χρόνος για τον σωστό σχεδιασμό της προς μεγιστοποίηση του δημοσίου συμφέροντος και οφέλους.
2.2. Μια σειρά περιβαλλοντικών κριτηρίων όπως:
α) την ελάχιστη όχληση ή διατάραξη των ειδών άγριας πανίδας
β) τις αλλαγές που θα επιφέρει στο έδαφος και στην οπτική εικόνα της περιοχής
γ) την σύνθεση της βλάστησης και τις ιδιαίτερες ανάγκες των ειδών αυτής καθώς και τις επιπτώσεις που μπορεί να επέλθουν σε αυτή και το φυσικό περιβάλλον γενικότερα
δ) την ύπαρξη επιστημονικού ενδιαφέροντος για διαδρομές εκπαιδευτικού σκοπού
ε) τη διασπορά σκουπιδιών (δυνατότητα συλλογής σκουπιδιών)

2. Η χάραξη των μονοπατιών πρέπει να στηρίζεται σε μελέτη διάνοιξης μονοπατιών η οποία θα εκπονείται από ειδικό επιστήμονα με βάση το διάγραμμα ύλης που αναφέρεται στο Παράρτημα Ι. Ο μελετητής πρέπει να γνωρίζει καλά το χώρο με τις επιμέρους ιδιαιτερότητες και έχοντας υπόψη τους διαχειριστικούς και περιβαλλοντικούς περιορισμούς, να εντοπίσει τα επικίνδυνα ή ευαίσθητα σημεία που πρέπει να αποφύγει, να προσδιορίσει την αρχή και το τέλος του μονοπατιού τα ενδιάμεσα σημεία με χώρους ανάπαυσης ή σημεία ενδιαφέροντος και τη σήμανση. Η χάραξη θα πρέπει να ολοκληρωθεί με βάσει τα παραπάνω, πρώτα επί χάρτου με σύστημα GIS και έπειτα στο έδαφος. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να προηγείται η αξιοποίηση των υπαρχόντων μονοπατιών, των διαπιστωμένων τάσεων του κοινού να πορεύεται στο χώρο (π.χ. παρακάμψεις) και να αποφεύγονται οι πολλές χαράξεις.
3. Τα νέα μονοπάτια που χαράσσονται και κατασκευάζονται σύμφωνα με τις προδιαγραφές της παρούσης, καθώς και τα υφιστάμενα μονοπάτια που συντηρούνται και προσαρμόζονται σε αυτές, θεωρούνται πιστοποιημένα και σημαίνονται με ετικέτα πιστοποίησης (βλ. άρθρο 10, είδη πινακίδων σήμανσης).
4. Οι οδεύσεις όλων των σηματοδοτημένων ορειβατικών – πεζοπορικών μονοπατιών πρέπει να καταγράφονται σε χάρτη της περιοχής και να καταχωρούνται σε συγκεκριμένο δικτυακό τόπο της αρμόδιας τοπικής υπηρεσίας.



πηγή: http://www.opengov.gr/
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου