Δέκα τόνοι τοξικού Κλοφέν φυλάσσονται στη «Φωνή της Αμερικής»

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Περισσότεροι από δέκα τόνοι τοξικού υγρού Κλοφέν εξακολουθούν να φυλάσσονται στις εγκαταστάσεις του ραδιοφωνικού σταθμού «Φωνή της Αμερικής», στα παράλια της Ξάνθης, πέντε χρόνια αφότου έπαψε να εκπέμπει από την Ελλάδα. Φεύγοντας οι Αμερικανοί εκτός από τα κτίρια, τα μηχανήματα και τις κεραίες άφησαν και το Κλοφέν που χρησιμοποιούσαν στους πομπούς και το οποίο πρέπει να απομακρυνθεί, εφόσον δεν διαφαίνονται προοπτικές επαναλειτουργίας του σταθμού. Το δύσκολο φορτίο της αποκομιδής της «τοξικής βόμβας» επωμίζεται η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, στην οποία περιήλθαν οι εγκαταστάσεις του ραδιοσταθμού και σχεδιάζει να τις πουλήσει στο πλαίσιο των αποκρατικοποιήσεων.

Ελεγχος για διαρροές

Το Κλοφέν χρησιμοποιούνταν ως ψυκτικό υγρό στους 15 πομπούς που μέσω 54 πανύψηλων κεραιών έστελναν το μήνυμα του ραδιοσταθμού σε όλο σχεδόν τον πλανήτη. Ολα αυτά μέχρι το 2006, οπότε ο σταθμός σίγησε και με βάση την ελληνοαμερικανική συμφωνία οι εγκαταστάσεις του σε έκταση 8.000 στρεμμάτων στην ειδυλλιακή παραλία μεταξύ Δασοχωρίου και υγροβιότοπου του Νέστου πέρασαν σε ελληνικά χέρια - μαζί και το Κλοφέν. Επί του παρόντος, κίνδυνος διαρροής δεν διαφαίνεται, καθώς το Κλοφέν φυλάσσεται με ασφάλεια στην «καρδιά» ενός εκάστου εκ των 10 πομπών, υπό την επιτήρηση τεχνικών, που πληρώνει η Κτηματική. Ο κ. Θ. Κεχαγιάς είναι ένας εξ αυτών. «Αυτός είναι ο λόγος που κράτησαν εμάς τους τεχνικούς. Να προσέχουμε τους πομπούς. Ελέγχουμε εξονυχιστικά κάθε μήνα μήπως εμφανίσουν διαρροές, διαθέτουμε ειδικές στολές, γάντια και σφουγγάρια. Μέχρι στιγμής δεν έχουμε αντιμετωπίσει προβλήματα».

Τι θα γίνει, όμως, εάν και όταν προκύψει αγοραστής για το «φιλέτο»; Λογικά ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να απομακρύνει πομπούς και Κλοφέν, εκτός και αν σχεδιάζει να λειτουργήσει άλλο ραδιοσταθμό. Η κ. Γεωργία Γιαννιώτη, εκπρόσωπος της εταιρείας Envrochen που δραστηριοποιείται στην απομάκρυνση χημικών αποβλήτων, εξηγεί στην «Κ» τη διαδικασία απαλλαγής από το επικίνδυνο Κλοφέν. «Η επιχείρηση απάντλησης και απομάκρυνσης είναι δύσκολη. Το τοξικό υγρό διοχετεύεται σε ειδικά βαρέλια και αλλού τοποθετούνται οι μετασχηματιστές. Το φορτίο μεταφέρεται σε κοντέινερ με πλοίο στο Βέλγιο, τη Γαλλία και μέχρι πρόσφατα τη Φινλανδία, όπου καταστρέφεται».

Σύμφωνα με τον κ. Κώστα Πούλιο, ηλεκτρολόγο μηχανικό του Ελληνικού Ινστιτούτου Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας, η μόνη μέθοδος που εφαρμόζεται σήμερα διεθνώς σε βιομηχανική κλίμακα είναι η αποτέφρωση του Κλοφέν σε υψηλή θερμοκρασία (1.000 - 1.200 βαθμών Κελσίου). Αυτό γίνεται κυρίως στην ξηρά σε ειδικούς αποτεφρωτήρες, αλλά και σε πλοία-αποτεφρωτήρια. Η τελευταία αυτή τεχνική, ωστόσο, όπως επισημαίνει ο κ. Πούλιος, μολονότι κοστίζει λιγότερο, δεν θεωρείται ικανοποιητική.

Με ντιρεκτίβα της Ε. Ε. η χρήση του Κλοφέν έχει απαγορευθεί με καταληκτική χρονολογία το 2010, που όμως έχει παραταθεί σιωπηρά έως το 2012. Στην Ελλάδα πιθανολογείται ότι υπάρχουν υπολείμματα σε παλαιούς μετασχηματιστές, ενώ υπολογίζεται ότι διεθνώς έχουν διασκορπιστεί στο περιβάλλον 270.000 τόνοι πολυχλωριωμένων διφαινύλιων (PCBs) στα οποία ανήκει και το Κλοφέν. Οπως σημειώνει ο κ. Πούλιος, το Κλοφέν είναι από τις ανθεκτικότερες ουσίες στη φύση και με έμμεσο τρόπο συσσωρεύεται στον ανθρώπινο οργανισμό μέσω της τροφής και του πόσιμου νερού.

 

του ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΖΙΜΑ

 

πηγή: http://portal.kathimerini.gr/