Ιωάννινα. Είναι το χειρότερο Σχέδιο για τη Λίμνη

  

Με μία επιστολή- καταπέλτη, που έχει ως αποδέκτες τους πέντε συναρμόδιους υπουργούς τοποθετείται το ΤΕΕ Ηπείρου επί του Σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος για τη λίμνη των Ιωαννίνων, υπογραμμίζοντας ότι πρόκειται για το χειρότερο σχέδιο που υπήρξε μέχρι σήμερα. Το ΤΕΕ-ΤΗ ανέκαθεν θεωρούσε ότι μετά την ακύρωση της ΚΥΑ του 2003, είναι επείγουσα και απολύτως αναγκαία, η θεσμοθέτηση του σχετικού Π.Δ. με στόχο την διαχείριση και προστασία των ευαίσθητων οικοσυστημάτων της Λίμνης και του Λεκανοπεδίου Ιωαννίνων.

Αυτό διατύπωσε ήδη από το 2009, όταν δημοσιοποιήθηκε το πρώτο Σχέδιο σχετικού Προεδρικού Διατάγματος.

Με την ίδια επιστολή καταλογίζει καθυστερήσεις στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και σημειώνει δεικτικά ότι πρόκειται για το χειρότερο σχέδιο.

«Το ΥΠΕΚΑ μετά από σημαντική καθυστέρηση έδωσε στην δημοσιότητα την τελική εκδοχή του σχεδίου Π.Δ., το οποίο προς μεγάλη έκπληξη για το ΤΕΕ/ΤΗ αλλά και για άλλους φορείς, αντί να είναι καλύτερο από τα προηγούμενα και να δημιουργεί ουσιαστικές προϋποθέσεις για την προστασία και την διαχείριση της λίμνης, είναι το χειρότερο που έχει κατατεθεί έως τώρα. Διότι όχι μόνο δεν προστατεύει την λίμνη, αλλά δημιουργεί προϋποθέσεις για την καταπάτηση των υδάτινων εκτάσεων και τον περιορισμό της επιφάνειας της. Επιπλέον οποιαδήποτε άποψη για οικολογική διαχείριση των βιοτόπων σε περιοχές γειτνίασης της λίμνης με τους οικισμούς της Κατσικάς και της Ανατολής, με την δημιουργία Οικολογικών και Μητροπολιτικών πάρκων, θυσιάστηκε στον βωμό της οικιστικής ανάπτυξης, σε βάρος της λίμνης και των οικοσυστημάτων, σε βάρος του περιβάλλοντος, που αποτελεί και στρατηγικό πλεονέκτημα της περιοχής», σημειώνεται χαρακτηριστικά στην επιστολή του ΤΕΕ.

Και με σκληρή γλώσσα υπογραμμίζει:

Οικονομικά συμφέροντα, πολιτικές σκοπιμότητες, παρασκηνιακές μεθοδεύσεις από ντόπιους παράγοντες, ανεπίσημα και ανυπόγραφα κείμενα, ολιγωρία και καθυστέρηση, και από την Κεντρική Διοίκηση του Υπουργείου, είχαν σαν αποτέλεσμα την παραγωγή ενός σχεδίου Π.Δ. που μοναδικό στόχο είχε να ισορροπήσει όλα τα παραπάνω αντί να προστατεύσει την λίμνη και το οικοσύστημα της .

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Οι προτάσεις του ΤΕΕ όπως αναπτύσσονται στην επιστολή περιλαμβάνουν τα ακόλουθα σημεία:

Το Π.Δ. πρέπει να περιλαμβάνει την ρητή αναφορά ότι τα όρια της υδάτινης επιφάνειας της Λίμνης ταυτίζονται με την πολυγωνική με απόλυτο υψόμετρο 469,54 μ. Με βάση αυτή την παραδοχή έχει γίνει, μέχρι σήμερα, η οριοθέτηση του μεγαλύτερου τμήματος της περιμέτρου της Λίμνης. Η διατύπωση, όπως περιλαμβάνεται στο σχ. ΠΔ, χωρίς αναφορά στο υψόμετρο 469,54 μ. είναι εντελώς ασαφής και μπορεί να δημιουργήσει προϋποθέσεις αμφισβήτησης των ορίων ακόμη και εκεί που έχουν ήδη καθοριστεί. Δεν πρέπει να αφεθεί καμία κερκόπορτα ανοικτή σε βάρος της Λίμνης.

Αδικαιολόγητα και εντέλει απαράδεκτα, αποκόπτεται το τμήμα της υδάτινης επιφάνειας της Λίμνης πίσω από το ανάχωμα της Αμφιθέας. Αναγνωρίζεται σαν τμήμα ξηράς με συνέπεια εκτός των άλλων να απομονώνονται οριστικά τις πηγές τροφοδοσίας της Λίμνης. Για την Ζώνη αυτή (Ζώνη Α.4.1) δεν γίνεται καμία αναφορά για τις δραστηριότητες που επιτρέπονται καθώς και για την έκτασή τους. Δημιουργούνται εύλογες επιφυλάξεις για την τελική τύχη της περιοχής.

Η Ζώνη Α.2. είναι τμήμα της υδάτινης επιφάνειας της Λίμνης. Αν και δεν αμφισβητείται η σπουδαιότητά της και η ανάγκη προστασίας της, δεν δικαιολογείται η οριοθέτησή της – και μόνο αυτής – τόσο δεσμευτικά από το Π.Δ.. Αυτή η περιοχή αλλά και άλλες - και η τροποποίηση της έκτασής τους – πρέπει να εντοπίζονται και να δεσμεύονται από τις ειδικές μελέτες που συντάσσονται στα πλαίσια των πενταετών διαχειριστικών σχεδίων. Εξάλλου όπως είναι διατυπωμένες οι επιτρεπόμενες δραστηριότητες για την περιοχή αυτή δε διαφέρουν καθόλου από αυτές της υπόλοιπης υδάτινης επιφάνειας της Λίμνης.

Σε αντίθεση με τις προηγούμενες εκδοχές του Σχεδίου Π.Δ. περιορίστηκε η αδόμητη περιοχή γύρω από τις όχθες των ρεμάτων και χειμάρρων εντελώς αδικαιολόγητα από τα 50 μέτρα στα 20 μέτρα. Δεν δίνεται κανένα στοιχείο για την επιστημονική βάση, τις επιπτώσεις και την σκοπιμότητα της αλλαγής αυτής. Τουλάχιστον στις κύριες τάφρους προς και από την λίμνη πρέπει να υπάρχει το ίδιο καθεστώς προστασίας.

Πέραν των μεγάλων πηγών υδροληψίας πόσιμου νερού που προστατεύονται, όπως είχαμε επισημάνει από το έτος 2009, πρέπει να εντοπιστούν και προστατευθούν μικρότερες πηγές υδροληψίας που εξυπηρετούν αρκετούς οικισμούς του Λεκανοπεδίου. Δεν πρέπει να περιοριστεί η προστασία μόνο στις καταβόθρες αλλά να επεκταθεί σε όλα τα ενεργά και εν δυνάμει σημεία λήψης πόσιμου νερού.

Επισημαίνουμε πάλι ότι οι Ζώνες Β7.1, Β7.2, Β7.3, η περιοχή του Μάτσικα, του Πάρκου Κατσάρη και η περιοχή του Μητροπολιτικού πάρκου, αντιμετωπίζονται ως οικιστικές περιοχές αν και μέχρι σήμερα ορίζονται σαν περιοχές προστασίας της φύσης. Δεν ελήφθησαν υπ' όψη ούτε και οι κατευθύνσεις του υπό θεσμοθέτηση Ρυθμιστικού Σχεδίου. Η Ζώνη προστασίας της λίμνης αυθαίρετα περιορίστηκε στα 200 μ. Από στοιχεία του φυσικού ανάγλυφου της Λίμνης, από ορθοφωτοχάρτες και παλαιότερες φωτογραφίες, το πλάτος της Ζώνης που αποτελεί ζωτικό και απαραίτητο χώρο λειτουργίας του οικοσυστήματος της Λίμνης όφειλε να είναι, σε πολλά σημεία, μεγαλύτερο των 300 μ. Η Ζώνη αυτή των 300 μ. έχει οριστεί Τόπος Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους και προστατεύεται με απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού. Πρέπει να γίνει σεβαστή και από τα όργανα εκείνα που διατάξεις νέων νομοθετημάτων ορίζουν ως υπεύθυνα και υπόλογα.

Σε μεγάλα τμήματα της Ζώνης Γ υφίστανται περιοχές με εγγειοβελτιωτικά έργα. Μερικά από αυτά βρίσκονται στην φάση αναβάθμισης και ανακαίνισης. Εντελώς γραφειοκρατικά και ανορθολογικά δεν περιλαμβάνονται και δεν προστατεύεται η γη υψηλής παραγωγικότητας, τόσο απαραίτητη και για την οικονομία του τόπου όσο και για την επιβίωση της πανίδας της περιοχής, που βρίσκεται εκτός ΖΟΕ. Από τώρα οι περιοχές αυτές πρέπει να προστατευθούν από αλλότριες δραστηριότητες, που μπορεί να απαξιώσουν και αχρηστεύσουν έργα και επενδύσεις ολόκληρης της κοινωνίας. Οι περιοχές αυτές και από το υπό θεσμοθέτηση Ρυθμιστικό Σχέδιο Ιωαννίνων έχει εντοπιστεί η αναγκαιότητα και δίνεται κατεύθυνση να αντιμετωπιστούν σαν γη υψηλής παραγωγικότητας. Η κατεύθυνση αυτή πρέπει άμεσα να υλοποιηθεί με την ενσωμάτωση - των περιοχών με εγγειοβελτιωτικά έργα- στις Ζώνες γης υψηλής παραγωγικότητας, με εφαρμογή του πνεύματος και της ουσίας των νομοθετημάτων που ορίζουν κριτήρια κατάταξης της γεωργικής γης.

Το θέμα της προστασίας της Λίμνης και της ευρύτερης περιοχής του Λεκανοπεδίου Ιωαννίνων επαναλαμβάνουμε είναι επείγον και άκρως απαραίτητο. Η μέχρι σήμερα πορεία για τη θέσπιση ενός Π.Δ. προστασίας της περιοχής μας πείθει ότι υπάρχουν σκόπιμες καθυστερήσεις και μεθοδεύσεις. Είναι απόλυτη αναγκαιότητα η λήψη πρωτοβουλιών για την άμεση σύνταξη Π.Δ. προστασίας, σε ορθολογική και επιστημονική βάση, μακριά από μικροπολιτικές, κοντόφθαλμες και τελικά καταστρεπτικά αντιαναπτυξιακές σκοπιμότητες.

Πρέπει όλοι οι φορείς, Υπουργείο, Περιφέρεια, Δήμος, Κοινωνία, να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να χαράξουν τάχιστα πορεία που να δίνει προοπτική αξιοποίησης για ανάπτυξη των πλεονεκτημάτων της περιοχής και να προστατεύει το σημαντικότερο, το περιβάλλον της.

Η Δ.Ε. του ΤΕΕ\ΤΗ επισημαίνει ότι πάντοτε - τιμώντας τον ρόλο του ΤΕΕ σαν σύμβουλος της πολιτείας (διοίκησης και κοινωνίας) - θα τοποθετείται με τεκμηριωμένες προτάσεις και απόψεις, θα παρακολουθεί και θα είναι συμπαραστάτης σε κάθε πρωτοβουλία τάχιστης θεσμοθέτησης, με ορθολογική και επιστημονική αντιμετώπιση, και της προστασίας της Λίμνης και των οικοσυστημάτων της και του Ρυθμιστικού Σχεδίου Ιωαννίνων.



πηγή: http://www.epiruspost.gr/