Πώς έγινε το «θαύμα» της Ανάβρας

Πριν από λίγες εβδομάδες βρέθηκα στην Ανάβρα, ένα κτηνοτροφικό χωριό στα σύνορα Φθιώτιδας και Μαγνησίας. Σκαρφαλωμένο στα 1.000 μέτρα υψόμετρο πρόκειται για πραγματικά ένα «γαλατικό» χωριό που -προς το παρόν- έχει μείνει αλώβητο από την κρίση. Οι «οικονομικοί» του δείκτες μοιάζουν εξωπραγματικοί -σε σχέση με τη γενικότερη κατάσταση- ανεργία μηδέν, συνεχής ανάπτυξη.

Την ώρα που έφτασα, οι κτηνοτρόφοι μόλις είχαν τελειώσει τις δουλειές τους με τα ζώα και έπιναν στην πλατεία τον καφέ τους. «Πρώτη ημέρα που έχει καλό καιρό έπειτα από ένα πολύ δύσκολο χειμώνα», μου εξήγησαν. Οι περισσότεροι νέοι, κάτω των 40, ανασηκώνουν τους ώμους όταν τους ρωτάω αν θα ήθελαν να βρίσκονται στην πόλη ή να κάνουν κάτι άλλο. Δεν το έχουν σκεφτεί. Αντίθετα, σήμερα πολλοί από την πόλη αναζητούν λύση επιβίωσης στην Ανάβρα. Το mail της εθελοντικής οργάνωσης Αναβρα-ζω που έχουν συστήσει ο πρώην πρόεδρος της κοινότητας κ. Δημήτρης Τσουκαλάς και η γυναίκα του κ. Μάχη Καραλή γεμίζει καθημερινά με ηλεκτρονικά μηνύματα απόγνωσης από ανθρώπους που ζητούν δουλειά και ρωτούν πληροφορίες για το χωριό.

Βέβαια, τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι. Στις αρχές της δεκαετίας του '90 η Ανάβρα βάδιζε με σταθερά βήματα στο αδιέξοδο των περισσότερων χωριών της Ελλάδας. Οι νέοι εγκατέλειπαν το χωριό αναζητώντας δουλειά στην πόλη και πίσω έμεναν οι γηραιότεροι να προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα. Το σκηνικό δύσκολο. Τα ζώα μαζί με τους ανθρώπους σε στάβλους που βρίσκονταν μέσα στον οικισμό. Τα δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης ήταν κατεστραμμένα. Στο χωριό έφτανε μόνο χωματόδρομος που έκλεινε με το πρώτο χιόνι.

Τότε ήταν που ο Δημήτρης Τσουκαλάς και η Μάχη Καραλή σκέφτηκαν να επιστρέψουν στην Ανάβρα, τον τόπο καταγωγής του πρώτου. Για να γίνει όμως αυτό έπρεπε να αλλάξουν οι συνθήκες. Ο κ. Τσουκαλάς εκλέχθηκε πρόεδρος της κοινότητας, σήκωσε τα μανίκια και άρχισε δουλειά. Για τέσσερις τετραετίες εργάστηκε με πάθος και υπομονή για το χωριό. Επεισε τους κτηνοτρόφους να ασχοληθούν με τη βιολογική κτηνοτροφία και να συναινέσουν στη δημιουργία αιολικού πάρκου (το ρεύμα του οποίου πουλά η κοινότητα), εξασφάλισε πόρους από κοινοτικά προγράμματα για τις υποδομές του χωριού και την κατασκευή σφαγείου, έστησε περιβαλλοντικό πάρκο έκτασης 240 στρεμμάτων.

Κάπως έτσι γεννήθηκε το θαύμα της Ανάβρας, το χωριό πρότυπο που επισκέπτονται άνθρωποι από κάθε γωνιά του πλανήτη. Σε όσους τον ρωτούν πώς τα κατάφερε απαντά: «Απλά, αντίθετα από τη συνήθη πρακτική των πολιτικών, εγώ έκανα ό, τι υποσχόμουν». Μέρες που είναι -προεκλογικές- ακούω τους υποψηφίους να διαφημίζουν με βαρύγδουπες εκφράσεις όσα σημαντικά έχουν κάνει. Αναρωτιέμαι, αν όσα λένε ήταν αλήθεια, οι πολίτες δεν θα το ήξεραν; Δεν θα είχαν καταλάβει τις θετικές αλλαγές στη ζωή τους;

της ΤΑΝΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΠΟΥΛΟΥ

πηγή: http://portal.kathimerini.gr/