Το βάναυσο κλάδεμα

 

Καθώς μπήκαμε στην άνοιξη είναι καιρός να δούμε σιγά σιγά αν ευσταθούν οι σωρείες των καταγγελιών από πολίτες για το βάρβαρο κλάδεμα αστικών και μη δενδροστοιχιών, καθώς και μεμονωμένων δένδρων από τις ειδικές υπηρεσίες της τοπικής αυτοδιοίκησης. Ειδικότερα, οι ευκάλυπτοι και οι ελιές δεινοπαθούν κάθε χρόνο από τα αλυσοπρίονα των συνεργείων που αναλαμβάνουν τον καθαρισμό και την υποτιθέμενη ελάφρυνση των δένδρων από κουρασμένα και ξερά κλαδιά.

Εχω γίνει αποδέκτης συγκεκριμένων παραπόνων από πολίτες, που έκπληκτοι είδαν παλιά και ωραία δέντρα βάναυσα κουτσουρεμένα από συνεργεία που δεν έπειθαν ότι γνωρίζουν τι κάνουν. Στο Παγκράτι, π.χ., ελιές έμειναν κούτσουρα χωρίς να υπάρχει επαρκής δικαιολόγηση, λεύκες πριονίζονται και ευκάλυπτοι, κυρίως αυτοί, σε όλη τη Νότια Ελλάδα δεινοπαθούν. Στη Γλυφάδα, όπου είμαι κάτοικος και δημότης, ο εξαίρετος μυροβόλος θόλος πανύψηλων ευκαλύπτων της οδού Ξάνθου καρατομήθηκε με κινήσεις απίστευτης ακαλαισθησίας. Το γεγονός ότι τα συνεργεία σταμάτησαν στα μισά του δρόμου, αφήνοντας ευτυχώς το έργο «ημιτελές», δείχνει την προχειρότητα και την έλλειψη επιστημονικής τεκμηρίωσης.

Το ζήτημα της αισθητικής όσο και της καλής υγείας των δένδρων, που χαρίζουν στους αστούς οξυγόνο και πολιτισμένο περιβάλλον, ουδέποτε ήταν το φόρτε των δημοτικών αρχών. Οχι βεβαίως επειδή λείπουν καλοί και εξειδικευμένοι επιστήμονες στην τοπική αυτοδιοίκηση, αλλά γιατί ο ένας ή οι δύο δεν αρκούν για να εξασφαλίσουν ένα σωστό πρόγραμμα κλαδέματος που προϋποθέτει γνώση της περιοχής, δρόμο δρόμο και διάθεση εφαρμογής ειδικής φροντίδας ακόμη και για μεμονωμένα δένδρα.

Η τοπική αυτοδιοίκηση οφείλει να δώσει εξηγήσεις, εφόσον υπάρχουν πολλά παράπονα και καταγγελίες πολιτών. Να μας πει, δηλαδή, πώς κρίνει ανά δρόμο τη μακροζωία και το ευ ζην των δένδρων και πώς προχωράει προγράμματα ανανέωσης και εμπλουτισμού. Να μας εξηγήσει πώς εκπαιδεύει τα συνεργεία με τα αλυσοπρίονα και αν οι εργάτες γνωρίζουν από δενδροκομία ή αν είναι απλώς άσχετοι. Να μας πει γιατί σε ένα δρόμο του Δήμου Αθηναίων οι ελιές κλαδεύονται και σε έναν άλλο, όχι.

Να μας πει, επιτέλους, πόσες πιθανότητες επιτυχίας έχει ένα αίτημα για κοπή ή κλάδεμα δέντρου αν γίνει από «κολλητό» κάποιου. Είναι αναρίθμητος ο αριθμός των δέντρων στην Ελλάδα που έχουν κοπεί ή κλαδευτεί βάναυσα από συνεργεία δήμων (τα οποία πληρώνει ο φορολογούμενος) επειδή τα κλαδιά ή ο κορμός ενοχλούσαν κάποιον που είχε «δόντι» ή απλώς κάποιον «ανυπόφορα» επίμονο. Δυστυχώς λίγη σκέψη αφιερώνεται, πόσω μάλλον επενδύεται, στη σημασία του πράσινου θόλου στα αστικά κέντρα. Από τον Μάιο ώς τον Οκτώβριο, οι αλέες των δενδροστοιχιών θα μπορούσαν να είναι ένα αξιοθέατο της Αθήνας. Για να τις απολαμβάνουμε, όμως, προηγούνται η γνώση και η φροντίδα.

του ΝΙΚΟΥ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΥ

 

πηγή: http://portal.kathimerini.gr/