Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Γευστικοί...θησαυροί κρυμμένοι στη γη



KAROTAΣε μια εποχή που η γη ανακτά πλέον τη δεσπόζουσα σημασία της στην καθημερινότητα και την επιβίωσή μας, σας παρουσιάζουμε ορισμένες πρακτικές που θα μπορούσατε εύκολα να ακολουθήσετε, είτε σε παρτέρια, είτε σε μικρούς κήπους των σπιτιών σας... Σε μια εποχή που η γη ανακτά πλέον τη δεσπόζουσα σημασία της στην καθημερινότητα και την επιβίωσή μας, σας παρουσιάζουμε ορισμένες πρακτικές που θα μπορούσατε εύκολα να ακολουθήσετε, είτε σε παρτέρια, είτε σε μικρούς κήπους των σπιτιών σας.


Πατάτα: Είναι ο κόνδυλος του φυτού που καλλιεργείται εδώ και 6 χιλιετίες στη Ν. Αμερική. Στην Ελλάδα έφθασε χάρη στον Καποδίστρια κι από τότε δεν αφήνει κανέναν ουρανίσκο ασυγκίνητο! Σε λεπτό στρώμα κάτω από το φλοιό της κρύβεται άφθονη βιταμίνη C και τα υπεύθυνα για τη νοστιμιά της συστατικά, κάλιο, σίδηρος και μαγνήσιο. Τονώνει την πέψη κι ανακουφίζει από τους ρευματισμούς.
Φύτευση: Μάρτιο - Ιούνιο φυτεύουμε την καλοκαιρινή πατάτα. Για μείωση του χρόνου καλλιέργειας αφήνουμε τον πατατόσπορο να «προβλαστήσει» σε μέρος δροσερό. Όταν αποκτήσουν φύτρες 2-3 εκ., φυτεύουμε σε γραμμές, σε ψιλοχωματισμένο έδαφος, απαλλαγμένο από πέτρες και εμπλουτισμένο με αρκετή ποσότητα οργανικής ουσίας, σε λάκκους βάθους 10 εκ. και σε απόσταση 70 εκ. Ανά 10 εκ. ανάπτυξης (2 φορές) παραχώνουμε τους βλαστούς. Σε 90-120 ημέρες οι υπόγειοι βλαστοί σχηματίζουν πατάτες. Απομακρύνουμε διαρκώς τα ζιζάνια.
Πότισμα: 2-5 φορές τον μήνα κατά την άνθιση, πρωινή ώρα.
Λίπανση: Από την άνθιση και ανά 20 ημέρες (3 φορές) ψεκάζουμε με υγρό λίπασμα (π.χ. εκχύλισμα φυκιών).
Εχθροί και ασθένειες: Οι μελίγκρες, η φθοριμαία (σκουλήκι που τρέφεται από τους κόνδυλους), ο δορυφόρος (σκαθάρι φυλλοφάγο), μύκητες και βακτήρια είναι οι απρόσκλητοι επισκέπτες της καλλιέργειάς σας που θα αντιμετωπίσετε με σαπουνόνερο και βιολογικά σκευάσματα.


Καρότο: Κατάγεται από το Αφγανιστάν και είναι πλούσιο σε βιταμίνες Α και Ε, σάκχαρα και ιχνοστοιχεία. Ενισχύει την όραση, το ανοσοποιητικό, την πέψη, τα οστά, το νευρικό σύστημα και την κυκλοφορία του αίματος.
Φύτευση: Μάρτιο-Απρίλιο και Ιούλιο-Αύγουστο φυτέψτε σε χώμα εμπλουτισμένο με κομπόστ, αραιά σε βάθος 1 εκ.
Πότισμα: 2-3 φορές την εβδομάδα χωρίς υπερβολές.
Λίπανση: Η περίσσεια αζώτου δημιουργεί διχαλωτές ρίζες.
Εχθροί και ασθένειες: Καροτόμυγες, κρεμμυδοφάγοι, μύκητες και νηματώδεις προλαμβάνονται με την ενσωμάτωση υπολειμμάτων καφέ κατά τη φύτευση, σκόρπισμα στάχτης καμμένου ξύλου γύρω από τα φυτά, απομάκρυνση των ζιζανίων, συχνά σκαλίσματα και έλεγχο της εδαφικής υγρασίας.


Παντζάρι: Το καλλιέργησαν πρώτοι οι Ασσύριοι. Το σαρκώδες λαχανικό με το υπέροχο βαθυκόκκινο χρώμα είναι ασυναγώνιστο για την υψηλή θρεπτική αξία του. Πλούσιο σε αντιοξειδωτικές βιταμίνες A, Β, C, φολικό οξύ και ιχνοστοιχεία, προσφέρει ανάπλαση, πρόληψη και αποτροπή της φθοράς που φέρνει ο χρόνος. Τα πράσινα μέρη του, είναι πλούσια σε β-καροτίνη, ασβέστιο και σίδηρο. Οι καλλιεργητικές του φροντίδες είναι όμοιες με του καρότου και με την απαραίτητη αραίωση μετά το φύτρωμα θα έχετε μεγαλύτερα παντζάρια.


Ραπανάκι: Φυτρώνει εύκολα παντού και «ανοίγει» την όρεξη με την πιπεράτη γεύση του. Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι το εκτιμούσαν για το πλήθος των βιταμινών του.
Φύτευση: Μάρτιο-Σεπτέμβριο σπέρνουμε «πεταχτά» σε ανυψωμένο έδαφος. Κατά τα υπόλοιπα εφαρμόζουμε ό,τι και στα προηγούμενα.



πηγή: Ημερησία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου