 |
Ο Στέλιος Βουρβαχάκης πάνω στον γοργοκίνητο Ερμή σε
επίδειξη αλόγων στον Άγιο Ανδρέα Ρεθύμνου
|
Το… έκτο παιδί ενός Κρητικού στον Βρύσινα
Δεν είναι μόνο ο Αντώνης, η Γαρυφαλλιά, η Στέλλα, η Ελένη και ο Ανδρέας τα παιδιά του Στέλιου και της Κατίνας Βουρβαχάκη στο Αμπελάκι του Βρύσινα. Είναι και ο Ερμής, το ευκίνητο κρητικό γιοργαλίδικο άλογο, που μπορεί μεν να έχει μικρότερη ηλικία από τα πέντε παιδιά, όμως είναι το στεροβύζι, απολαμβάνει της αγάπης και της φροντίδας του και είναι το έκτο καμάρι του!
Όταν πρόσφατα στην παγκρήτια συνάντηση των εκατοντάδων γιοργαλίδικων (στην πλειοψηφία τους) αλόγων στον Άγιο Ανδρέα Ρεθύμνου, ο Στέλιος Βουρβαχάκης βρέθηκε πάνω στον Ερμή σε μια επίδειξη των χαρακτηριστικών του, τα βλέμματα όλων έπεσαν πάνω στο περήφανο θηλαστικό, «το αρσενικό βαρβάτικο», στους βηματισμούς και στον καλπασμό με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του…
«Ένιωθα εκείνες τις ώρες σαν να πετούσα στα σύννεφα», περιγράφει ο ίδιος, «και ήταν από τις λίγες φορές που πραγματικά καμάρωσα για τον Ερμή. Το μικρόβιο με τα άλογα το είχα από παιδί του δημοτικού, που έβλεπα τον παππού μου Χαράλαμπο Χαλκιαδάκη και αυτό το μικρόβιο το μετάδωσα στο γιο μου Αντώνη…»
Ο Ερμής σήμερα είναι 12 χρόνων και από τους πρώτους μήνες της γέννησής του είναι στα χέρια του κυρίου Βουρβαχάκη. «Πλάστηκε» επομένως, από τον ίδιο και διαμόρφωσε στις δικές του αρχές την προσωπικότητά του. Αγοράστηκε από τον Αντώνη Βαρούχα στο Άδελε Ρεθύμνου και η μητέρα που τον έφερε στη ζωή είναι σήμερα 25 χρόνων. «Μου το υπέδειξε χαρούμενος ο γιός μου ο Αντώνης», συνεχίζει, «που από παιδάκι ήταν δίπλα στα άλογα. Είναι ένα κομμάτι της ζωής μου, τον έχω αγαπήσει, τον λατρεύω και είναι από την καθαρή ράτσα των γιοργαλίκων της Κρήτης…»
Η ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ, ΤΟ ΠΕΡΠΑΤΗΜΑ ΤΟΥ
Τα χαρακτηριστικά, όμως, που έφεραν κοντά του τον Ερμή και τα άλογα της κρητικής ράτσας, ήταν το αρχοντικό στυλ, ο βηματισμός και ο καλπασμός του με τις ιδιαιτερότητες που παρουσιάζουν τα πόδια του. Ένα από τα μυστικά, σημείο συνεννόησης και συμπεριφοράς του συγκεκριμένου ζώου με τον αναβάτη του, είναι ότι «δαμάζεται» και τίθεται υπό την κυριαρχία του, κρατώντας του «με το ένα χέρι το χαλινάρι και με το άλλο τη χαίτη». Τότε είναι που ο Ερμής τίθεται υπό τις… διαταγές του!
 |
| «Άμα είμαι πάνω στον Ερμή πετώ στα σύννεφα…» |
«Αυτό που εντυπωσιάζει», λέει, «είναι η κορμοστασιά του, το ύφος, η περηφάνια, η λεβεντιά, η διαφορετικότητά στο βηματισμό και η υπακοή του. Είναι από τα στοιχεία που διακρίνει αυτή τη ράτσα και δεν τα χορταίνεις. Όταν φτάνω με το αυτοκίνητο στο στάβλο και παίζω το κλάξον αμέσως ενεργοποιείται και με υποδέχεται με χλιμιντρίσματα και φωνές. Αυτή η συμπεριφορά είναι δείγμα της σχέσης που έχει αποκτήσει το ζωντανό με το αφεντικό του και είναι σχέση ζωής…»
Μισό αιώνα κοντά σε αυτού του είδους τα ζωντανά, διαπιστώνει ότι τα άλογα σήμερα διαφέρουν με εκείνα των παλαιών εποχών. Τότε, πριν πολλές δεκαετίες, είχαν θέση δουλοπάροικων και «έβγαζαν με τη δουλειά τους το ψωμί και το λάδι του σπιτιού» ενώ σήμερα οι ιδιοκτήτες τους τα συντηρούν «από χόμπι».
Στο Αμπελάκι για παράδειγμα, ο Νίκος Γλεντζάκης και ο Βασίλης Τζονεβράκης, είχαν υποτάξει τα άλογα στα ελαιουργεία και γυρνούσαν τις μυλόπετρες για την παραγωγή λαδιού, ο Γιάννης Χαλκιαδάκης έβαζε το αλέτρι στο τετράποδο καλλιεργούσε το χωράφι, έσπερνε σιτηρά και «έβγαζε το ψωμί της οικογένειας» και ο τυροκόμος Μανώλης Δελήμπασης με το άλογο κουβαλούσε από το τυροκομείο του στο χωριό τις μυζήθρες στην πόλη του Ρεθύμνου και τις πουλούσε…
Ο Ερμής, όμως, είναι απαλλαγμένος από αυτές τις κοπιώδεις υποχρεώσεις στο αφεντικό του. Ζει σαν άρχοντας στο «σπίτι» του, νιώθει ευτυχής σαν να κάνει… διακοπές, κάποιες φορές της μέρας ξεμουδιάζει με τις βόλτες εκεί κοντά και επιστρέφει, και χλιμιντρίζει ικανοποιημένος, αφού υπάρχει η κρητική δέσμευση του Στέλιου Βουρβαχάκη ότι «θα τον συντηρώ μέχρι να είμαι ζωντανός. Είναι ένα κομμάτι της ζωής μου…»
πηγή: http://madeincreta.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου