Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

Αρκαδία. Όχι από παντού για Χώρου Διαχείρισης Βιομηχανικών Αποβλήτων (ΧΔΒΑ) στη Μεγαλόπολη

  
 

του Δημήτρη Αποστολόπουλου
(Περιφερειακού Συμβούλου Αρκαδίας)
 
Όπως συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις, έτσι και στην περίπτωση του χώρου διαχείρισης βιομηχανικών αποβλήτων (ΧΔΒΑ) στη Μεγαλόπολη, έχουμε ένα κεντρικό κράτος που στην αδυναμία του να δώσει έγκαιρα και αποτελεσματικά λύσεις, έχει μπερδέψει τους πάντες (ΔΕΗ, Δήμο, Περιφέρεια, ΕΕ) νομίζοντας ότι θα τα καταφέρει τελικά να κρύψει το πρόβλημα κάτω από το χαλί.
 
Το θέμα είναι ότι ως κράτος πρέπει να διαθέτουμε ειδικούς χώρους όπου θα επεξεργαζόμαστε τα βιομηχανικά  μας απόβλητα (υγρά και στερεά) και όχι να τα διοχετεύουμε με τυχαίο τρόπο, παράνομα, στο περιβάλλον.
Αφού αυτό δεν το καταλαβαίνουμε, θα πρέπει να έρθει η ΕΕ να μας το επιβάλει και να μας πριμοδοτεί με πρόστιμα στην αντίθετη περίπτωση. Τα βιομηχανικά επικίνδυνα απόβλητα παράγονται κυρίως στην Αττική, την Θεσσαλονίκη και τις ευρύτερες βιομηχανικές τους περιοχές.

Η ΔΕΗ κατά την λειτουργία της  δεν παράγει υγρά βιομηχανικά απόβλητα. Το στερεό παραπροϊόν της λειτουργίας της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη είναι το ανεκμετάλλευτο μίγμα γύψου – τέφρας (άριστα οικοδομικά υλικά) που αποθέτετε με τυχαίο τρόπο, ενώ θα μπορούσαμε να το εκμεταλλευόμαστε αναπτυξιακά για την περιοχή.
 
Θέλοντας λοιπόν το υπουργείο να βγει από την δύσκολη θέση, οριοθετεί (δίπλα στον Αλφειό ποταμό, κοντά στον οικισμό της Θωκνίας και πάνω από τον πλουσιότερο υδροφόρο ορίζοντα της Πελοποννήσου) Χ.Δ.Β.Α. στα ορυχεία της Μεγαλόπολης με το πρόσχημα, όχι του παραγόμενου μίγματος από την ΔΕΗ, αλλά του ενταφιασμού του αμιαντοτσιμέντου που θα προκύψει από την απόδόμηση των 1 και 2 μονάδων της, που βρίσκονται εκτός λειτουργίας. Αφήνοντας όμως το γενικότερο χαρακτηρισμό της διαχείρισης  των βιομηχανικών αποβλήτων χωρίς να τον περιορίζει σε «διάθεση αμιάντου».
Με αυτό τον τρόπο  η ΔΕΗ θα αναλάβει το κόστος κατασκευής (7 εκατ.) περίπου, που είναι μεγαλύτερο από αυτό που χρειάζεται για την  μεταφορά του αμιαντοτσιμέντου που  θα προκύψει, σε αντίστοιχους χώρους του εξωτερικού, όπως έγινε με προηγούμενες ποσότητες.

Έτσι ο “παμπόνηρος” Έλληνας υπουργός κατάφερε, κατά τη γνώμη του, μέσα στην ασάφειά του να ξεγελάσει τους πάντες και κυρίως τους “κουτόφραγκους” της ΕΕ.
Όλο το παραπάνω σκεπτικό αποτελεί τη βάση της καταστροφικής λογικής που μας οδήγησε στη σημερινή κατάσταση.
 
Ως Μεγαλοπολίτες  δεν θα δεχτούμε κανένα ΧΔΒΑ στην περιοχή, που με βεβαιότητα θα μετατραπεί σε ΧΔΒΑ νοτίου Ελλάδος (και Αττικής). Αντίθετα θα απαιτήσουμε  από τη ΔΕΗ να διαχειριστεί τα στερεά αποβλητά της (γύψο-τέφρα), μετατρεποντάστα σε προϊόντα ανάπτυξης και να μεταφέρει τον αμίαντο που θα προκύψει σε κατάλληλους χώρους εκτός λεκανοπεδίου.
 
Η Περιφέρεια Πελοποννήσου  με απόφαση του περιφερειακού  συμβουλίου έχει απορρίψει σε κάθε περίπτωση, τη δημιουργία ΧΔΒΑ στη Μέγαλόπολη και προκαλεί απορία, γιατί δεν εκλήθη να συνεισφέρει με την κατοχυρωμένη αποψή της, στην πρόσφατη επίσκεψη της επιτροπής Ευρωπαϊκών αναφορών και των Ευρωβουλευτών στη Μεγαλόπολη, για το συγκεκριμένο θέμα.
 
Ακόμα απορία προκαλεί και  η θέση του Δημάρχου Μεγαλόπολης  υπέρ της δημιουργίας χώρου διάθεσης αμιαντοτσιμέντου από την ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη, όταν επανειλημμένως και από κάθε πλευρά διατυπώνεται ότι η περιοχή είναι περιβαλλοντικά κορεσμένη, λόγω της τυχοδιωκτικής περιβαλλοντικής διαχείρισης από τη ΔΕΗ μέχρι τώρα.
 
Όλοι συμφωνούν ότι, η περιοχή πρέπει να περάσει σε φάση απορρύπανσης προκειμένου οι εκτάσεις των εξαντλημένων ορυχείων να αποτελέσουν μοχλό ανάπτυξης για τους κατοίκους της, μιας και ήδη βρισκόμαστε στη μεταλιγνιτική εποχή.
 
 
 
 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου