Δρυμάδες - νομός Ιωαννίνων - δήμος Πωγωνίου. Ακριβώς πάνω στην μεθόριο, με ρίζες και ισχυρούς δεσμούς με τα γειτονικά αλβανικά χωριά. Η ιστορία έσπασε την φυσική και πολιτισμική ενότητα του Πωγωνίου σε δυο κομμάτια δημιουργώντας βαθιά τραύματα.
Το συνοριακό φυλάκιο, το τελωνείο που έκλεισε πριν προλάβει να λειτουργήσει. Δυο λιθάρια και μερικές λαμαρίνες, το σύνορο με την άλλη πλευρά.
Στον ίσκιο της Νεμέρτσικας ζουν και αναπνέουν οι Δρυμάδες. Σπίτια λιγοστά. Παλιά πέτρινα αρχοντικά, πρόχειρες φτωχικές κατασκευές, ελάχιστα σύγχρονα κτίσματα. Στο ψηλότερο σημείο, το νεκροταφείο, για να εποπτεύουν οι ψυχές τον τόπο.
Εκατόν είκοσι άτομα έδειξε η τελευταία απογραφή, πέντε οι μόνιμοι κάτοικοι. Περιμένουν το καλοκαίρι και την μεγάλη γιορτή του Προφήτη Ηλία για να ανταμώσουν τους ξενιτεμένους τους.
Τόποι συνάθροισης η εκκλησία, το καφενείο, η βρύση. Όπως παλιά...
Τόποι συνάθροισης η εκκλησία, το καφενείο, η βρύση. Όπως παλιά...
Νωρίς το απόγευμα του Σαββάτου, στην πλατεία του χωριού μαζεύουμε πληροφορίες για τον τρόπο πρόσβασης στην κορυφή. Όλοι προθυμότατοι να μας βοηθήσουν, αφού για τους περισσότερους η ανάβαση στο βουνό είναι μια σχεδόν καθημερινή συνήθεια.
Ένα βουνό που το ανατολικό του μέτωπο θαυμάσαμε πολλές φορές από τις κορυφές του Γράμμου και της Τύμφης αλλά ουδέποτε περιλάβαμε στο πρόγραμμά μας επειδή οι σχετικές πληροφορίες ήταν περιορισμένες. Δεν μπορούσε λοιπόν παρά να αποτελέσει στόχο μιας διερευνητικής, εκτός προγράμματος πορείας.
Αχάραγα την Κυριακή και ενώ το χωριό κοιμάται ακόμα υπό το φως της πανσελήνου ξεκινάμε ακολουθώντας τον πρώτο χωματόδρομο μετά το χωριό και λίγο πριν το φυλάκιο. Υπάρχει σχετική πινακίδα με τον χάρτη της διαδρομής που πρέπει να ακολουθήσουμε, μόνο που δεν βρήκαμε ποτέ τα σημάδια της!
Στο τέλος του χωματόδρομου συναντάμε ένα μαντρί και συνεχίζουμε ψάχνοντας πέρασμα στην απότομη πλαγιά. Λίγο πριν συναντήσουμε την μεγάλη χαράδρα που αυλακώνει το βουνό στρίβουμε αριστερά και ανεβαίνουμε απότομα ανάμεσα στα βράχια. Μετά τα τελευταία δέντρα, οι πρώτες ακτίνες του ήλιου ροδίζουν τα όρη του Τσαμαντά.
Περνάμε απέναντι από το ρέμα και συνεχίζουμε ανεβαίνοντας κάθετα στην χορταριασμένη πλαγιά. Μετά από δυο ώρες συνολικής επίπονης ανάβασης ξεχωρίζουν απέναντί μας οι δυο ψηλότερες επί ελληνικού εδάφους κορυφές της Νεμέρτσικας.
Ένα μεγάλο κοπάδι πρόβατα έχει ήδη ξεκινήσει την πρωινή του περιπλάνηση. Οι ήχοι των κουδουνιών, οι φωνές του τσοπάνου.
Στο διάσελο κάτω από την κορυφή μια στάση. Κάτω από τα πόδια μας απλώνεται ο κάμπος της Κόνιτσας. Αστράφτει ο Σαραντάπορος κυλώντας τα νερά του. Απόκοσμη η Γκαμήλα αναδύεται μέσα από τις ομίχλες του Αώου. Οι Πύργοι της Αστράκας, το φαράγγι του Βίκου. Η λίμνη και τα Γιάννενα, ο Λάκμος, τα Τζουμέρκα. Το γαλανό Ιόνιο, η Κέρκυρα. Στην πρωινή αιθρία ο κόσμος γεννιέται γαλανός. Γεμίζει ο νους και η ψυχή μας φως.
Στην κορυφή η πυραμίδα των συνόρων και το πεσμένο τριγωνομετρικό. Στο χείλος του γκρεμού. Βορειότερα και άλλες κορυφές που καταλήγουν σε βάραθρα απύθμενα. Ένα αντίγραφο της Γκαμήλας. Τόπος εξαίσιος, μεγαλειώδης.
Κατεβαίνουμε στα ριζά της κορυφής και συνεχίζουμε για την δεύτερη. Εκατό μέρα χαμηλότερη, μα εξίσου εντυπωσιακή. Μια μεταλλική κατασκευή, η πυραμίδα και στο βάθος οι βορειότερες ακόμα πιο ψηλές κορφές που ανήκουν σε έδαφος αλβανικό. Πιθανοί στόχοι επόμενης εξόρμησης αφού με την περιοχή έχουμε ήδη ανοίξει λογαριασμούς…
Πρέπει να ευχαριστήσουμε τον κ. Παναγιώτη Χατζή που μας έδωσε την ευκαιρία να διανυκτερεύσουμε στον ξενώνα του χωριού, καθώς και όλους τους κατοίκους για την θερμή φιλοξενία τους.
Τα νέα του Συλλόγου
Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητές μας μπορείτε να πάρετε στα γραφεία του συλλόγου μας, Ομήρου 6 (κάτω από το ΚΑΠΗ), τηλ. 2431072077 την Παρασκευή από 9.00 έως 10.30’ μμ.
Ενδιαφέρουσες πληροφορίες και υλικό θα βρείτε στο site του συλλόγου στη διεύθυνση www.trikalasport.gr.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου