Στο σημερινό παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, οι καταναλωτές αναζητούν τρόπους για τον εντοπισμό αυθεντικών, πρωτότυπων προϊόντων και αναμένουν ότι η ποιότητα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που διαφημίζονται αντιστοιχούν όντως στην πραγματικότητα.
Μια γεωγραφική ένδειξη (ΓΕ) προσδιορίζει προϊόντα τα οποία προέρχονται από μια χώρα, περιοχή ή τοποθεσία, και των οποίων η συγκεκριμένη ποιότητα, φήμη ή άλλο χαρακτηριστικό οφείλεται στη γεωγραφική τους προέλευση, π.χ. κρασί Μπορντό, γυαλί Μουράνο ή ζαμπόν Πάρμας. Γεωργικά προϊόντα (π.χ. τυριά, κρασιά, κρέας, φρούτα και λαχανικά) μιας συγκεκριμένης γεωγραφικής προέλευσης, τα οποία έχουν ορισμένες ιδιότητες ή παράγονται σύμφωνα με παραδοσιακές μεθόδους, έχουν το προνόμιο να τυγχάνουν προστασίας ΓΕ σε όλη την ΕΕ (π.χ. τυρί παρμεζάνα). Ωστόσο, μη γεωργικά προϊόντα (π.χ. κεραμικά, μάρμαρο, είδη μαχαιροποιίας, υποδήματα, χαλιά, μουσικά όργανα) δεν τυγχάνουν σήμερα ομοιόμορφης προστασίας ΓΕ σε επίπεδο ΕΕ, πέραν των εθνικών νομοθεσιών.
Ο επίτροπος Εσωτερικής Αγοράς και Υπηρεσιών Μισέλ Μπαρνιέ δήλωσε: «Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πλούσια σε αυθεντικά μη αγροτικά προϊόντα που βασίζονται σε μακραίωνες γνώσεις και σε παραδοσιακές μεθόδους παραγωγής, και συχνά είναι άρρηκτα συνυφασμένα με την πολιτιστική και κοινωνική κληρονομιά μιας συγκεκριμένης γεωγραφικής περιοχής, από το κρύσταλλο Βοημίας και τα σκωτσέζικα ταρτάν, μέχρι το μάρμαρα της Καράρα και τις ταπισερί Ομπισόν. Τα προϊόντα αυτά αποτελούν όχι μόνο μέρος των παραδοσιακών γνώσεων και δεξιοτήτων της Ευρώπης, αλλά κρύβουν επίσης σημαντικές οικονομικές δυνατότητες, που ενδεχομένως δεν εκμεταλλευόμαστε πλήρως. Η επέκταση της προστασίας ΓΕ στα εν λόγω προϊόντα σε ολόκληρη την ΕΕ θα μπορούσε να αποφέρει σημαντικά οφέλη στις ΜΜΕ και τις ευρωπαϊκές περιφέρειες. Θα μπορούσε επίσης να διατηρήσει τη μοναδική και ποικιλόμορφη κληρονομιά μας, και παράλληλα να συμβάλει ουσιαστικά στην ανάπτυξη και απασχόληση στην Ευρώπη.»
Η Πράσινη Βίβλος που αποτελεί το αντικείμενο της διαβούλευσης αποτελείται από δύο μέρη. Το πρώτο μέρος εξετάζει τα σημερινά μέσα προστασίας που παρέχονται σε εθνικό και ενωσιακό επίπεδο, καθώς και τα ενδεχόμενα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά οφέλη που θα μπορούσε να επιφέρει η γενίκευση της προστασίας των ΓΕ στην ΕΕ. Το δεύτερο μέρος περιέχει πιο τεχνικά ερωτήματα με σκοπό να συγκεντρωθούν οι απόψεις των ενδιαφερομένων όσον αφορά τις πιθανές επιλογές προστασίας των ΓΕ για τα μη γεωργικά προϊόντα, σε επίπεδο ΕΕ. Οι πιθανοί στόχοι για κάθε νέο μέτρο κυμαίνονται από την εκπλήρωση των ελάχιστων απαιτήσεων για την προστασία των ΓΕ, βάσει της συμφωνίας για τις εμπορικές πτυχές των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας (TRIPS) έως την παροχή επιπλέον κριτηρίων προστασίας, σαν αυτά που περιλαμβάνονται στη νομοθεσία της ΕΕ περί γεωργικών ΓΕ.
Όλοι οι ενδιαφερόμενοι – από καταναλωτές και παραγωγούς έως διανομείς και τοπικές αρχές – καλούνται να στείλουν τις παρατηρήσεις και τις υποδείξεις τους μέχρι την Τρίτη, 28 Οκτωβρίου 2014. Η Επιτροπή θα δημοσιεύσει τα αποτελέσματα της διαβούλευσης και θα τα συνεκτιμήσει προτού αποφασίσει κατά πόσο απαιτούνται περαιτέρω ενέργειες σε επίπεδο ΕΕ.
Το ιστορικό
Η ΕΕ δεσμεύεται από κανόνες για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων (ΓΕ) στο πλαίσιο της συμφωνίας TRIPS, η οποία ισχύει σε όλα τα 159 κράτη μέλη του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) και καλύπτει τόσο τα γεωργικά όσο και τα μη γεωργικά προϊόντα. Σε όλα τα κράτη μέλη του ΠΟΕ, οι ΓΕ πρέπει να προστατεύονται ώστε να αποφεύγεται η παραπλάνηση του κοινού όσον αφορά την προέλευση των προϊόντων και να αποτρέπεται ο αθέμιτος ανταγωνισμός. Τα κράτη μέλη του ΠΟΕ επιτρέπεται να χρησιμοποιούν διαφορετικά νομικά μέσα για την επίτευξη του σκοπού αυτού. Ορισμένα κράτη μέλη του ΠΟΕ, μεταξύ των οποίων 14 κράτη μέλη της ΕΕ, διαθέτουν ειδική νομοθεσία σχετικά με την προστασία των ΓΕ για μη γεωργικά προϊόντα.
Σε επίπεδο ΕΕ, παρέχεται σήμερα ενιαία προστασία ΓΕ για τους οίνους, τα αλκοολούχα ποτά, τους αρωματισμένους οίνους και τα γεωργικά προϊόντα και τρόφιμα. Ωστόσο, μέχρι σήμερα δεν υπάρχει εναρμόνιση ή ενιαία προστασία των ΓΕ για μη γεωργικά προϊόντα σε επίπεδο ΕΕ. Αντιθέτως, εφαρμόζονται εθνικά νομικά μέσα με αποτέλεσμα διαφορετικά επίπεδα έννομης προστασίας στην Ευρώπη. Οι παραγωγοί μη γεωργικών προϊόντων που επιθυμούν να προστατεύσουν μια γεωγραφική ένδειξη στην ΕΕ πρέπει είτε να υποβάλουν σχετική αίτηση σε κάθε κράτος μέλος όπου προβλέπεται τέτοια προστασία, γεγονός που δεν συνάδει με τις αρχές της ενιαίας αγοράς της ΕΕ, είτε να προσφεύγουν σε διαδικασία επίλυσης διαφορών, σε περίπτωση κατάχρησης.
Η Επιτροπή υπογράμμισε το ζήτημα αυτό στην ανακοίνωσή της του 2011 με τίτλο «Η ενιαία αγορά για τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας» και πρότεινε μια διεξοδική ανάλυση του ισχύοντος νομικού πλαισίου περί προστασίας των ΓΕ για μη γεωργικά προϊόντα στα κράτη μέλη, και τις επιπτώσεις του στην ενιαία αγορά.
Εξωτερική μελέτη σχετικά με την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων για μη γεωργικά προϊόντα στην εσωτερική αγορά πραγματοποιήθηκε το 2012. Τα αποτελέσματά της, που δημοσιεύτηκαν τον Μάρτιο 2013, δείχνουν ότι τα νομικά μέσα που έχουν σήμερα στη διάθεσή τους οι παραγωγοί σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο δεν επαρκούν. Η Επιτροπή διοργάνωσε επίσης δημόσια ακρόαση στις 22 Απριλίου 2013, για να συζητήσει τα αποτελέσματα της μελέτης και να προσφέρει βάση για μια ευρεία συζήτηση σχετικά με την ανάγκη για αποτελεσματικότερη προστασία των ΓΕ για μη γεωργικά προϊόντα σε επίπεδο ΕΕ.
Βλ. επίσης MEMO/14/486
Για περισσότερες πληροφορίες και συμμετοχή στη διαβούλευση:
Πληροφορίες για τη μελέτη και τη δημόσια ακρόαση
πηγή: http://www.paseges.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου