Θεσσαλονίκη. Το κτίριο και ο κήπος του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού

 

Η κεντρική είσοδος του μουσείου.





Το κτίριο του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού στη Θεσσαλονίκη κατασκευάστηκε μεταξύ των ετών 1989-1993 σε σχέδια του προικισμένου αρχιτέκτονα Κυριάκου Κρόκου (1941-1998), μιας προσωπικότητας στοχαστικής και ποιητικής. Έχει έκταση 11.500 τ.μ. και περιλαμβάνει ευρύχωρα και άρτια οργανωμένα εργαστήρια συντήρησης, αρχαιολογικές αποθήκες, μικρό αμφιθέατρο, καφέ-εστιατόριο και μια αυτόνομη πτέρυγα περιοδικών εκθέσεων έκτασης 300 τ.μ. Το κτίριο με γραμμές λιτές και απέριττες προσδίδει και συνδυάζει στοιχεία μοντερνισμού και της ελληνικής παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Κατά  τους ειδικούς θεωρείται ένα από τα καλύτερα έργα δημόσιας αρχιτεκτονικής που δημιουργήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα. Απέσπασε ειδική διάκριση από διεθνή επιτροπή στον διαγωνισμό «Βραβεία 2000» του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής και το 2001 κηρύχθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού «ιστορικό διατηρητέο μνημείο» και έργο τέχνης. 

 

 

Ο Κήπος 

Η πρόσβαση προς το αίθριο και το κυρίως κτίριο του μουσείου είναι άνετη από οποιαδήποτε πλευρά της πόλης. Ο επισκέπτης εισέρχεται στο μουσείο μέσα από αρμονικούς χώρους πρασίνου, χώρους που συνδυάζουν με απόλυτο τρόπο τις σκληρές επιφάνειες με το πράσινο. Ο συνδυασμός των δομικών  (πέτρας, κυβόλιθων κλπ.) και φυτικών υλικών γίνεται χωρίς επιτήδευση και υπερβολή. Η επιλογή των φυτών έχει ως στόχο  να εντάξει τον επισκέπτη στο χαρακτήρα του χώρου. Φυτά όπως κυπαρίσσια, ελιές, πεύκα, φλαμουριές, λεβάντες, λεβαντίνες, τεύκρια, βερβερίδες, πικροδάφνες, ευώνυμα κλπ. συνδυάζονται δίνοντας εξαιρετικό κηποτεχνικό αποτέλεσμα. Ομοίως τα υλικά των σκληρών επιφανειών, όπως οι κυβόλιθοι στα δάπεδα, η πέτρα στις πεζούλες και στους τοίχους,  το τούβλο στο κυρίως κτίριο του μουσείου, το μπετόν κλπ. συμπληρώνουν το τελικό αισθητικό αποτέλεσμα. Λειτουργικά και αισθητικά ο συγκεκριμένος χώρος πρασίνου, που είναι χώρος υποδοχής του μουσείου  για τον επισκέπτη,  επιτυγχάνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το επιδιωκόμενο  αποτέλεσμα.

 

 

Χλόη και φυτά τοποθετημένα στο χώρο ασύμμετρα, προκαλούν
τη ματιά του επισκέπτη. Το αυτό συμβαίνει και με το ιδιαίτερο μεταλλικό
γλυπτό, που συμμετέχει δυναμικά ως αισθητικό στοιχείο στο τοπίο.



Χτιστή πέτρα, πλακόστρωτο γκρί απόχρωσης και μπετόν
για το πάνω μέρος των πεζουλών. Όλα ταιριαστά και αρμονικά.
Παράλληλα τα φυτά με την παρουσία τους, "μαλακώνουν" τις σκληρές
επιφάνειες του χώρου.

 





 

Τα φυτικά είδη που βρέθηκαν σε μια γρήγορη αυτοψία του χώρου είναι:

κυπαρίσσι                                                   ελιά                
πεύκο                                                          φλαμουριά
μουριά                                                         δάφνη
λεβάντα                                                       λεβαντίνη
πικροδάφνη                                                 βερβερίδα
τεύκριο                                                        ευώνυμο
υπέρικο                                                        κυδωνίστρο
δενδρολίβανο ορθόκλαδο
 



Η σηματοδότηση του μουσείου.
 



Πέτρα, μπετόν και φυτά σε αρμονική συνύπαρξη. Το χρωματικό ταίριασμα του
γκρί των κυβολίθων με αυτό του μπετόν στις πεζούλες είναι εμφανές. Από την άλλη πλευρά, ενδιαφέρον προκαλεί η αντίθεση του κόκκινου της πέτρας και του πράσινου της χλόης. Τέλος σημειώνουμε την αριστοτεχνική σχεδίαση μετάβασης από υψηλότερο σημείο σε χαμηλότερο, δηλαδή από το πεζοδρόμιο της πόλης  στη κύρια είσοδο του μουσείου.  
 




Ευθείες,  ορθές γωνίες και καμπύλες. Όλα τα  

στοιχεία σχεδίασης στην πρόκληση του ενδιαφέροντος

του επισκέπτη.



πηγή: naturahellas.blogspot.gr/

 * Οι πληροφορίες για το κτίριο του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του φορέα (http://www.mbp.gr/)