Είναι μεγάλη ευλογία να ζούμε κυριολεκτικά την κάθε αργία που διατηρούμε ως άνθρωποι, ως έθνος, ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Αυτή η πρακτική, που γίνεται βίωμα, αποτελεί αναμφισβήτητα ένα από τα καλύτερα και πλέον παραγωγικά ευεργετήματα που έχει ο άνθρωπος. Κυρίως όταν γιορτάζουμε τις θρησκευτικές αργίες θα πρέπει να τις γιορτάζουμε με βάση το βαθύ νόημά τους. Πρώτιστα προέχει η πνευματική τους σημασία και ύστερα ό,τι έχει σχέση με τη σωματική και γενικά την ψυχαγωγική ξεκούραση. Δυστυχώς όλοι μας όμως περιπίπτουμε στην παγίδα της πεπατημένης συνήθειας και το ρίχνουμε στη διασκέδαση ή μας καταλαμβάνει το γνωστό «άγχος των αργιών».Συνήθως όλες οι οικογένειες περιμένουν τις γιορτές να τις περάσουν με τα παιδιά τους ή την ευρύτερη οικογένειά τους. Επικαλούμαστε ότι οι γιορτές είναι οικογενειακές και ριχνόμαστε με τα μούτρα στα πατροπαράδοτα εδέσματα, στα μαγειρέματα και στο στόλισμα των οικιών για να είμαστε συνεπείς με τις πολιτιστικές μας συνήθειές ή ακόμη για να εντυπωσιάσουμε, όπου δει. Αρχίζει τότε το μεγάλο «άγχος των εορτών» και χάνουμε τη βαθύτερη σημασία που έχουν αυτές μέρες στην καλλιέργεια τού πνευματικού μέρους της οντότητάς μας.
Μεθαύριο (Σ.Μ. αύριο) λοιπόν είναι το Πάσχα. Το Πάσχα των Ελλήνων. Για πολλούς το Πάσχα τού άγχους, της σκλαβιάς και όχι της Ανάστασης. Το άγχος είναι τεράστιο. Τα αυτοκίνητα τρέχουν ιλιγγιωδώς για να γίνουν τα τελευταία ψώνια από τους οι τελειομανείς, τους καθυστερημένους και τους υποφέροντες από την καταναλωτική μανία. Να προμηθευτούν καλό κρέας για σούβλα και ό,τι άλλο ξέχασαν να εξοπλιστούν αυτές τις μέρες.
Χθες, βρισκόμουν στο φαρμακείο τού ανιψιού μου για να πάρω κάτι και πρόσεξα ότι οι πελάτες έτρεχαν κυριολεκτικά. Όποιος ερχόταν αγόραζε βιαστικά τα φάρμακά του και ό,τι άλλο, άνευ συνταγής, ήταν εκτεθειμένο στα ράφια και του άρεσε. Όλοι, πριν φύγουν, έκαναν την ίδια ερώτηση: «Θα είστε κλειστοί το Πάσχα»; Ακόμη και το φαρμακείο αν ήταν κλειστό, τους δημιουργούσε τεράστιο άγχος. Άγχος μήπως λείψουν τα φάρμακά τους ή χρειαστούν καμιά ασπιρίνη και τα φαρμακεία είναι κλειστά.
Αυτό το είδος του άγχους, το άγχος των εορτών, δυστυχώς εξαπλώνεται παντού. Ακόμη και στα οδοντιατρεία. Ο άλλος μου ανιψιός, ο οδοντίατρος, κουράστηκε κυριολεκτικά από την αύξηση της προσέλευσης πελατών αυτές τις μέρες, οι οποίοι προστρέχουν αγχωμένοι για να τους εξετάσει επειγόντως προληπτικά, μήπως έχουν κανένα δόντι χαλασμένο και τους πονέσει το Πάσχα. …Και τότε οι δυστυχείς, δεν θα μπορέσουν να γιορτάσουν τις άγιες τούτες μέρες επισταμένως και δεόντως…!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου