Καθώς έρχεται η άνοιξη, η φύση ξυπνάει από τον λήθαργό της. Τα φυτά ανθίζουν και ακούγονται περισσότεροι ήχοι από ζώα και πουλιά.
Την εποχή λοιπόν που η φύση ανανεώνεται στο Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου, σε αυτήν την οικολογικά ευαίσθητη περιοχή, έχουν ξεκινήσει τα πουλιά να αναπαράγονται και να διαιωνίζουν το είδος τους.
Οι μαυρόγυπες Aegypius monachus, το έμβλημα του δάσους Δαδιάς, κλωσάνε ήδη τα αυγά τους και παρακολουθούμε με αγωνία ώστε τα φετινά αποτελέσματα να συμβάλουν σημαντικά στην αύξηση του πληθυσμού αυτού του μοναδικού είδους για τη Βαλκανική χερσόνησο.
Πέρα από τον μαυρόγυπα, η προσοχή μας είναι στραμμένη στον παγκόσμια απειλούμενο ασπροπάρη Nephron percnopterus, ο οποίος χρησιμοποιεί τη Δαδιά ως το καλοκαιρινό του καταφύγιο για να αναπαραχθεί, έχοντας ταξιδέψει από την Αφρική, όπου και ξεχειμώνιασε.
Τα πιο κοσμοπολίτικα πουλιά, οι λευκοπελαργοί Ciconia ciconia, περνάνε κατά εκατοντάδες αυτή την εποχή από την περιοχή, ταξιδεύοντας προς βορρά και οι “κάτοικοι” της Δαδιάς έχουν ξεκινήσει να ανανεώνουν την περσινή τους φωλιά, στην πλατεία του χωριού, σε αναμονή της άφιξης των νέων μελών της οικογένειας.
Μαζί τους έχει έρθει και ο μαυροπελαργός Ciconia nigra ο οποίος συνήθως ζει μόνος, μακριά από τους ανθρώπους, μέσα στο δάσος. Χτίζει τη φωλιά του σε ψηλά δέντρα και βράχια και συχνάζει κοντά στα ποτάμια και τις λίμνες, που βρίσκονται στις παρυφές του δάσους. Ο μαυροπελαργός είναι πιο σπάνιος από τον πελαργό. Έχει όμως την ίδια εξάπλωση, τις ίδιες περίπου συνήθειες, τους ίδιους εχθρούς και ακολουθεί τον ίδιο δρόμο με το λευκοπελαργό, όταν μεταναστεύει. Αξίζει να αναφέρουμε ότι περίπου ο μισός πληθυσμός μαυροπελαργών της Ελλάδας απαντάται στο Εθνικό Πάρκο δάσους Δαδιάς – Λευκίμης – Σουφλίου.
Ενθαρρυντικά είναι τα νέα και για τον πληθυσμό του όρνιου Gyps fulvus στο Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου.
Όπως είναι γνωστό, τα πουλιά δεν γνωρίζουν σύνορα κι ένα Ισπανικό ζευγάρι όρνιων που είχε εισαχθεί στη Βουλγαρία αποφάσισε να μετακομίσει μόνιμα στο δάσος Δαδιάς, αφού έκανε τη φωλιά του σε βράχο που βρίσκεται στο πυρήνα απόλυτης προστασίας του Εθνικού Πάρκου. Είμαστε αισιόδοξοι ότι το ζευγάρι αυτό θα συμβάλει στην αύξηση του πληθυσμού στην Ελλάδα και θα βοηθήσει στην ανάκαμψη του πληθυσμού του στο Εθνικό Πάρκο αλλά και στην ευρύτερη περιοχή, γενικότερα.
Μέσα από το πρόγραμμα παρακολούθησης του πληθυσμού των πουλιών εμπλουτίζουμε τις γνώσεις μας, ανταλλάσσουμε εμπειρίες, καταγράφουμε τις μεταναστευτικές διαδρομές των ειδών και δίνουμε έμφαση στις δράσεις για την προστασία τους.
Ας ευαισθητοποιηθούμε και ας φροντίσουμε όλοι μας ώστε τα πουλιά να συνεχίσουν να πετούν στους ουρανούς επειδή από την προστασία τους θα ωφεληθούμε όλοι.
πηγή: http://ellinikifysi.gr/
Την εποχή λοιπόν που η φύση ανανεώνεται στο Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου, σε αυτήν την οικολογικά ευαίσθητη περιοχή, έχουν ξεκινήσει τα πουλιά να αναπαράγονται και να διαιωνίζουν το είδος τους.
Οι μαυρόγυπες Aegypius monachus, το έμβλημα του δάσους Δαδιάς, κλωσάνε ήδη τα αυγά τους και παρακολουθούμε με αγωνία ώστε τα φετινά αποτελέσματα να συμβάλουν σημαντικά στην αύξηση του πληθυσμού αυτού του μοναδικού είδους για τη Βαλκανική χερσόνησο.
Πέρα από τον μαυρόγυπα, η προσοχή μας είναι στραμμένη στον παγκόσμια απειλούμενο ασπροπάρη Nephron percnopterus, ο οποίος χρησιμοποιεί τη Δαδιά ως το καλοκαιρινό του καταφύγιο για να αναπαραχθεί, έχοντας ταξιδέψει από την Αφρική, όπου και ξεχειμώνιασε.
Τα πιο κοσμοπολίτικα πουλιά, οι λευκοπελαργοί Ciconia ciconia, περνάνε κατά εκατοντάδες αυτή την εποχή από την περιοχή, ταξιδεύοντας προς βορρά και οι “κάτοικοι” της Δαδιάς έχουν ξεκινήσει να ανανεώνουν την περσινή τους φωλιά, στην πλατεία του χωριού, σε αναμονή της άφιξης των νέων μελών της οικογένειας.
Μαζί τους έχει έρθει και ο μαυροπελαργός Ciconia nigra ο οποίος συνήθως ζει μόνος, μακριά από τους ανθρώπους, μέσα στο δάσος. Χτίζει τη φωλιά του σε ψηλά δέντρα και βράχια και συχνάζει κοντά στα ποτάμια και τις λίμνες, που βρίσκονται στις παρυφές του δάσους. Ο μαυροπελαργός είναι πιο σπάνιος από τον πελαργό. Έχει όμως την ίδια εξάπλωση, τις ίδιες περίπου συνήθειες, τους ίδιους εχθρούς και ακολουθεί τον ίδιο δρόμο με το λευκοπελαργό, όταν μεταναστεύει. Αξίζει να αναφέρουμε ότι περίπου ο μισός πληθυσμός μαυροπελαργών της Ελλάδας απαντάται στο Εθνικό Πάρκο δάσους Δαδιάς – Λευκίμης – Σουφλίου.
Ενθαρρυντικά είναι τα νέα και για τον πληθυσμό του όρνιου Gyps fulvus στο Εθνικό Πάρκο Δάσους Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου.
Όπως είναι γνωστό, τα πουλιά δεν γνωρίζουν σύνορα κι ένα Ισπανικό ζευγάρι όρνιων που είχε εισαχθεί στη Βουλγαρία αποφάσισε να μετακομίσει μόνιμα στο δάσος Δαδιάς, αφού έκανε τη φωλιά του σε βράχο που βρίσκεται στο πυρήνα απόλυτης προστασίας του Εθνικού Πάρκου. Είμαστε αισιόδοξοι ότι το ζευγάρι αυτό θα συμβάλει στην αύξηση του πληθυσμού στην Ελλάδα και θα βοηθήσει στην ανάκαμψη του πληθυσμού του στο Εθνικό Πάρκο αλλά και στην ευρύτερη περιοχή, γενικότερα.
Μέσα από το πρόγραμμα παρακολούθησης του πληθυσμού των πουλιών εμπλουτίζουμε τις γνώσεις μας, ανταλλάσσουμε εμπειρίες, καταγράφουμε τις μεταναστευτικές διαδρομές των ειδών και δίνουμε έμφαση στις δράσεις για την προστασία τους.
Ας ευαισθητοποιηθούμε και ας φροντίσουμε όλοι μας ώστε τα πουλιά να συνεχίσουν να πετούν στους ουρανούς επειδή από την προστασία τους θα ωφεληθούμε όλοι.
πηγή: http://ellinikifysi.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου