Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016

Τα Καταφύγια Άγριας Ζωής της Χίου

 
Χίος
 
Στις περιοχές αυτές απαγορεύεται το κυνήγι, η σύλληψη της άγριας πανίδας, η συλλογή της άγριας χλωρίδας και η καταστροφή της φυσικής βλάστησης
 
Από τη δεκαετία του 60 στην ελληνική νομοθεσία προστέθηκαν διατάξεις για την προστασία φυσικών περιοχών (χερσαίων, υγροτοπικών και θαλάσσιων), που έχουν ιδιαίτερη σημασία για την ανάπτυξη της άγριας χλωρίδας και πανίδας. Τα Καταφύγια Άγριας Ζωής (ΚΑΖ) αποτελούν μια σημαντική κατηγορία προστατευόμενων περιοχών που σκοπό έχει την προστασία, ανάπτυξη και εξάπλωση της Άγριας Ζωής εντός του Καταφυγίου, αλλά και στις γειτονικές περιοχές. Σύμφωνα με το Νόμο 4315/2014, μέσα «στα Καταφύγια Άγριας Ζωής απαγορεύονται η θήρα, οι αγώνες κυνηγετικών ικανοτήτων σκύλων δεικτών, η σύλληψη της άγριας πανίδας, η συλλογή της άγριας χλωρίδας, η καταστροφή ζώνης με φυσική βλάστηση με κάθε τρόπο, η καταστροφή φυτοφρακτών, η αμμοληψία, η αποστράγγιση, η επιχωμάτωση και η αποξήρανση ελωδών εκτάσεων, η ρύπανση των υδάτινων συστημάτων, η διάθεση ή απόρριψη αποβλήτων, η διενέργεια στρατιωτικών ασκήσεων, η ιχθυοκαλλιεργητική δραστηριότητα, καθώς και η υπαγωγή έκτασης του καταφυγίου σε πολεοδομικό ή ρυμοτομικό σχεδιασμό. Επιτρέπεται η εγκατάσταση παρατηρητηρίων της άγριας πανίδας. Η εκτέλεση λατομικών και μεταλλευτικών δραστηριοτήτων όπως και δρόμων επιτρέπεται, κατόπιν περιβαλλοντικής αδειοδότησης, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 4014/2011 (Α ́ 209)». Παρόμοιο καθεστώς προστασίας χαρακτηρίζει και τα Καταφύγια Θηραμάτων, στα οποία επικρατούν ευνοϊκές περιβαλλοντικές συνθήκες για τη διαβίωση και αναπαραγωγή θηραματικών ειδών και σκοπός έχουν τη δημιουργία πλεονάζοντος αριθμού θηραμάτων, τα οποία στη συνέχεια εμπλουτίζουν τους γειτονικούς βιότοπους, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις χρησιμεύουν και για την εξασφάλιση θέσεων ανάπαυσης κατά τις μεταναστευτικές κινήσεις των πουλιών.

Ανάμεσα στις 585 περιοχές της Ελλάδας που έχουν χαρακτηριστεί ως Καταφύγια Άγριας Ζωής και Καταφύγια Θηραμάτων συγκαταλέγονται 7 στο Δήμο Χίου, 4 στο Δήμο Οινουσσών (Μοναστήρι Οινουσσών και οι νησίδες Άγιος Παντελεήμων, Πατερόνησο και Βάτος) και 2 Δήμο Ψαρών (περιοχή Ξερόκαμπος – Φτελιό στα Ψαρά και τα Αντίψαρα). Για να αναπτυχθεί η χλωρίδα και η πανίδα των περιοχών αυτών, το καθεστώς προστασίας τους είναι πολυετές και σε πολλές περιπτώσεις μόνιμο. Ωστόσο δεν λείπουν και οι αλλαγές στα όρια ή ακόμα και η κατάργηση Καταφυγίων Άγριας Ζωής, όπως για παράδειγμα η κατάργηση του ΚΑΖ «Κουρουνίων-Νενητουρίων-Αγίου Γάλακτος», του ΚΑΖ «Αγίας Μαρκέλλας – Εζούσας» και του ΚΑΖ «Ζυγώματα Βολισσού – Ποταμιάς». Συνολικά τα 5 Καταφύγια Άγριας Ζωής και τα 2 Καταφύγια Θηραμάτων (Άγιο Γάλας και Πραστιά) που υπάρχουν στο νησί μας έχουν έκταση κοντά στα 40.000 στρέμματα, αισθητά μικρότερη από ότι στο παρελθόν.
 
 
Για περισσότερες και πιο αναλυτικές πληροφορίες σχετικά με τα καταφύγια μπορείτε να συνεχίσετε στο σύνδεσμο http://www.aplotaria.gr/chios-wildlife-refuges/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου