Γιδοβύζι (Caprimulgus europaeus)

 

 

 

Πρόκειται για ένα νυκτόβιο είδος, που πολλές φορές το συναντούμε το σούρωπο, είτε νωρίς το χάραμα, να πετάγεται φευγαλέα στους δρόμους, ενοχλημένο από τα φώτα του αυτοκινήτου. Σίγουρα κάποιοι που το είδαν για πρώτη φορά να πετάγεται από το δρόμο μέσα στο σκοτάδι, θα το μπέρδεψαν με τη μπεκάτσα. Το Γιδοβύζι έχει μήκος περίπου 25 εκ., με μεγάλο πλατύ κεφάλι, δυσανάλογο του υπόλοιπου σώματός του. Έχει πολύ μακρύ ράμφος και πολύ μεγάλο σε άνοιγμα στόμα, που στα άκρα του καταλήγουν σκουρόγκριζα μουστάκια.

 

 

 

Ο χρωματισμός του σώματός του είναι γκρίζο-καστανό με έντονες σκουροκάστανες και κιτρινωπές κηλίδες και λωρίδες. Τα φτερά του και η ουρά του είναι μακριά, ίδιου χρώματος με το σώμα του.

Η διάκριση του αρσενικού από το θηλυκό γίνεται από τις λευκές κηλίδες στην άκρη των φτερών που έχει το πρώτο. Το κελάηδημά του μοιάζει με βούισμα μεγάλης διάρκειας, το οποίο το αντιλαμβανόμαστε κυρίως τις νυχτερινές ώρες.
Την ημέρα κρύβεται αρκετά καλά σε σκοτεινά μέρη και τη νύχτα πετώντας αθόρυβα κυνηγάει την τροφή του, που αποτελείται κυρίως από έντομα και νυχτοπεταλούδες.
Σε καμία περίπτωση, όπως πιστεύουν ορισμένοι, εξαιτίας του ονόματός του, δεν τρέφεται από το γάλα από τις γίδες. Απλά αρέσκεται να μπαίνει σε στάβλους όπου βρίσκει εύκολα την τροφή του και γι αυτό κατά λάθος του έδωσαν αυτό το όνομα.

Τον Μάιο – Ιούνιο το θηλυκό γεννά 2 αβγά σε τρύπα του εδάφους, όπου τα σκεπάζει καλά για να μην γίνονται ορατά από ξενιστές κι εχθρούς. Το θηλυκό τα επωάζει για 16 ημέρες περίπου και τα μικρά εγκαταλείπουν τη φωλιά τους όταν είναι ικανά να πετάξουν, σε 20 μέρες περίπου.

 

Ο πληθυσμός του είδους στην Ελλάδα εκτιμάται μεταξύ 10000 και 20000 ζευγαριών.

 

 

 

πηγή: http://oikologia.wordpress.com/