Ένα από τα ιδιαίτερα είδη της Πρέσπας που μπορεί να ειδωθεί εύκολα στο σκηνικό του χειμώνα είναι ο Ασημόγλαρος (της Μεσογείου) (Larus michahellis). Αυτό το πουλί είναι ένα σχετικά «νέο» είδος, αποτέλεσμα αυτού που οι ορνιθολόγοι αποκαλούν ταξινομική διαίρεση. Οι νέες τεχνολογίες, συμπεριλαμβανομένης και της έρευνας του DNA, μας επιτρέπουν να δούμε πιο καθαρά τις διαφορές μεταξύ των ειδών και των υποειδών, και ο Ασημόγλαρος είναι αποτέλεσμα τέτοιας διαδικασίας, που τον διαχώρισε πια εντελώς από τον πιο κοντινό του συγγενή, τον Ασημόγλαρο της Κασπίας. Οι γλάροι είναι συνήθως παράκτια πουλιά, του αλμυρού νερού, και είναι πιο ασυνήθιστο να τους βρίσκουμε στην ενδοχώρα, σε γλυκά νερά. Ο αναπαραγόμενος πληθυσμός των Ασημόγλαρων στις λίμνες των Πρεσπών θεωρείται πως είναι ο μοναδικός στην Ελλάδα. Με μερικά άλλα είδη γλάρων γύρω του, είναι εύκολο να τον αναγνωρίσεις, ειδικά στο διαυγές φως του χειμώνα.
Οι γλάροι είναι γενικά οπορτουνιστικό είδος όσον αφορά τη διατροφή τους, τρώγοντας οποιαδήποτε τροφή μπορούν να βρουν διαθέσιμη. Είναι προσαρμοσμένοι να ζουν σε οικότοπους που έχουν φτιαχτεί από τον άνθρωπο, με πολλά από τα είδη των γλάρων να επιβιώνουν καθώς τρέφονται από τις χωματερές. Ο πληθυσμός της Πρέσπας τρέφεται κυρίως από τα ψάρια που βρίσκει στις δύο λίμνες ή αυτά που παίρνει από άλλα είδη που τρώνε ψάρια. Το ακατοίκητο Βιδρονήσι στη Μικρή Πρέσπα είναι το μέρος αναπαραγωγής για κάποια από αυτά τα πουλιά, το οποίο το μοιράζονται με μια αποικία κορμοράνων∙ οι γλάροι φωλιάζουν στο έδαφος, ενώ οι κορμοράνοι καταλαμβάνουν τα δέντρα. Οι Ασημόγλαροι αποκτούν το φτέρωμα της ενηλικίωσής τους στο τέταρτο χρόνο της ζωής τους και τα νεότερα πουλιά συχνά είναι πολύ δύσκολο να τα ξεχωρίσουμε. Το πουλί της φωτογραφίας είναι στη 2η αλλαγή του φτερώματος του και μπορούμε να διακρίνουμε σε αυτό τόσο το μόλις ορατό γκρι φτέρωμα των ενήλικων πουλιών όσο και τα καφέ σημάδια της νεαρής ηλικίας.
Το καλύτερο σημείο για να δούμε γλάρους το χειμώνα είναι το ακρωτήριο Ρότι απέναντι από το χωριό των Ψαράδων (βλ. χάρτη, σημείο ΣΤ). Εδώ μπορεί κανείς να δει τα πουλιά στο ύψος του, καθώς πετούν γύρω γύρω με τον άνεμο, δίνοντας πολλές ευκαιρίες να τα εντοπίσουμε. Από αυτό το σημείο μπορεί επίσης να δει κανείς χιλιάδες καταδυόμενα υδρόβια πουλιά, τα οποία τρέφονται από κοπάδια ψαριών που συγκεντρώνονται στα βαθιά παράκτια νερά. Μεταξύ αυτών τα Σκουφοβουτηχτάρια (Podiceps cristatus), τα Μαυροβουτηχτάρια (Podiceps nigricollis) και οι Κορμοράνοι (Phalacrocorax carbo).
πηγή: http://www.spp.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου