Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

Επαναπροσδιορισμός της σχέσης των ανθρώπων με το περιβάλλον για την έξοδο από την κρίση

 
xelona
 
Συντάκτης: Στέφανος Βογιατζής
(Δασοπόνος, MSc. in International Environmental Conventions)
 
Η προστασία των οικοσυστημάτων είναι το βασικό θεμέλιο μιας βιώσιμης οικονομίας. Το νερό, η γη, ο αέρας, η τροφή, η στέγη και η ενέργεια είναι τα δομικά στοιχεία της οικονομίας πάνω στα οποία οικοδομείται η ίδια η ζωή, αλλά και τα ισχύοντα οικονομικά συστήματα. Η ανθεκτικότητα της παγκόσμιας οικονομίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την κατάσταση του περιβάλλοντος που αποτελεί βασικό μοχλό της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης. Στην παγκόσμια ύφεση που βιώνουμε καθίσταται αναγκαίο περισσότερο από κάθε άλλη φορά, οι κυβερνήσεις να επενδύσουν άμεσα στη φύση, προκειμένου οι λαοί να πορευτούν στη βιώσιμη οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη.

Πολλές φορές στην επιδίωξη της ανάπτυξης και του κέρδους δημιουργήθηκαν τεράστια προβλήματα στο περιβάλλον, σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και μη αναστρέψιμα. Παρότι η σχέση ανθρώπων και περιβάλλοντος έχει προσδιοριστεί και καταγραφεί από δεκαετίες, υπάρχει επείγουσα ανάγκη σήμερα, που το αντικείμενο έχει εξειδικευτεί σημαντικά, να επαναπροσδιορισθεί και να απλοποιηθεί, ώστε οι συμβαλλόμενες πλευρές να υποχρεωθούν νομικά και ηθικά στην τήρηση των βασικών περιβαλλοντικών κανόνων με στόχο την αειφορία των φυσικών πόρων και την ευημερία της ανθρωπότητας. Επειδή το περιβάλλον δεν περιορίζεται από τα υφιστάμενα μεταξύ των διαφόρων κρατών σύνορα, αφού οι επιπτώσεις από περιβαλλοντικές καταστροφές επηρεάζουν όμορες χώρες και κάποιες φορές ολόκληρο τον πλανήτη, κρίνεται αναγκαίο οι κανόνες να θεσπίζονται οικουμενικά και να τεκμηριώνονται από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών. Η νέα σχέση ανθρώπων και περιβάλλοντος οφείλει να προσεγγίζει τη φύση μη-κυριαρχικά. Οι κανόνες της μη-κυριαρχικής προσέγγισης να έχουν εφαρμογή και στο δίλημμα επιβίωση ή περιβάλλον ή κάτω από άλλη διατύπωση απασχόληση ή περιβάλλον.
 
harmony
 
Τα θέματα αυτά είναι αυτονόητο ότι πρέπει να αντιμετωπίζονται από ειδικούς επιστήμονες, με απόλυτη εξειδίκευση σε κάθε επί μέρους περιβαλλοντικό αντικείμενο. Οι τεκμηριωμένες θέσεις τους οφείλουν να προβάλλονται και υποστηρίζονται δημόσια και με διαφάνεια από τους ίδιους. Οι ακτιβιστές και οι άλλες ομάδες περιβαλλοντικής πρωτοβουλίας έχουν την νομική και ηθική υποχρέωση να απευθύνονται και να εκθέτουν τεκμηριωμένες και όχι γενικευμένες απόψεις στα θεσμικά όργανα. Μη θεσμικοί φορείς που δρουν με βίαιο τρόπο εναντίον των περιβαλλοντικών θεσμικών οργάνων δεν προσφέρουν θετικές υπηρεσίες στον καλώς εννοούμενο περιβαλλοντικό ακτιβισμό.

Για μικρής ή μεγάλης έκτασης βλάβη, ο ρυπαίνων πληρώνει το κόστος της ζημιάς που προκαλεί στο περιβάλλον. Αυτή η Αρχή επιβάλλεται εδώ και αρκετά χρόνια από τη Διεθνή Κοινότητα και την Ευρωπαϊκή Ένωση / (The Polluter-pays, Principle in EU Law, Directive 1975/442/EEC, article 1a, Directive 2006/12/EC article 1a). Οι αρμόδιες υπηρεσίες των κρατών – μελών σε εθνικό επίπεδο επιβάλλεται να προσαρμοστούν απόλυτα προς την Αρχή αυτή. Για το λόγο αυτό, αλλά και την πιο αποτελεσματική επιβολή των διατάξεων, οι θεματοφύλακες των περιβαλλοντικών κανόνων οφείλουν να παραμείνουν θεσμικοί και όσοι ρυπαίνουν ή παραβαίνουν τους κανόνες να ελέγχονται από θεσμικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς.

Είναι επείγουσα η ανάγκη να γεφυρωθούν άμεσα οικολογία και οικονομία, ώστε να αναδειχθεί η χρυσή τομή της συνύπαρξης των δύο σε μία οικονομία πράσινης ανάπτυξης. Διαφορετικά, όπως και άλλες φορές έχει λεχθεί, η οικονομία της κοινωνίας θα οδηγηθεί στην ύφεση και η κρίση που θα ακολουθήσει θα έχει ως αποτέλεσμα την ανεργία και την κοινωνική έκρηξη, η οποία χωρίς αμφιβολία ωθεί σε αποσταθεροποίηση των κυβερνήσεων και στην ανάδειξη ολοκληρωτικών καθεστώτων, που σύμφωνα με όλες τις ιστορικές καταγραφές έχουν προκαλέσει πολλά δεινά τόσο στις κοινωνίες, όσο και στο περιβάλλον.
 
 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου