Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013

Τι να καλλιεργήσω; Μια άλλη προσέγγιση για νέους αγρότες στην εποχή της κρίσης

 

Πετρόπουλος Θανάσης
(Γεωπόνος, Περιφερειακός σύμβουλος Δυτικής Ελλάδας)
 
Καθημερινά, νέοι με καλές σπουδές, αναζητούν γεωπονικές συμβουλές για εναλλακτικές καλλιέργειες και εκτροφές που πρόσφατα πληροφορήθηκαν από τα ΜΜΕ. Ο καθένας έχει να διηγηθεί και ένα επιτυχημένο παράδειγμα που είδε στην τηλεόραση, διάβασε στην εφημερίδα ή στο διαδίκτυο, ή που πληροφορήθηκε από κάποιον γνωστό του.

Δημοφιλή παραδείγματα είναι αυτά των νέων που εξάγουν λάδι στην Αμερική με 30€ / λίτρο, των κοριτσιών που εκτρέφουν σαλιγκάρια για την αγορά της Γαλλίας και των συνταξιούχων που καλλιεργούν ρίγανη και μαϊντανό. Πάντα υπάρχουν success stories για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Και ο κανόνας είναι η τραγική κατάσταση που βιώνει και ο πρωτογενής τομέας της χώρας μας.
Οι Αγρότες μας ακολουθούν και αυτοί, την οικονομική ανέχεια των υπόλοιπων Ελλήνων. Το κόστος παραγωγής είναι αρκετά υψηλό. Στην χώρα μας δεν έχουμε μόνο τις ακριβότερες τιμές στα καταναλωτικά αγαθά σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, έχουμε και τις ακριβότερες τιμές και στα λιπάσματα.
Τα γεωργικά προϊόντα πωλούνται σε πολύ χαμηλές τιμές, ενδεικτικά αναφέρεται το λάδι όπου η φετινή τιμή πώλησης είναι περίπου 2,5€ το κιλό. Τα επιδοτούμενα προγράμματα ενίσχυσης της γεωργικής επιχειρηματικότητας έχουν σταματήσει εδώ και αρκετούς μήνες για να μην πω χρόνια. («Σχέδια βελτίωσης» από το 2011 και ακόμα δεν έχουν αξιολογηθεί – «Νέοι Αγρότες» από το 2009) .
Και το σημαντικότερο, το δίκτυο διακίνησης και διάθεσης των προϊόντων είναι εξαρτημένο από τους μεσάζοντες. Στην Ελλάδα δεν μπορείς να ξέρεις από πριν αυτό που θα παράγεις, πόσο θα το πουλήσεις και εάν θα καταφέρεις να το πουλήσεις. Γιατί δεν υπάρχουν οι συνθήκες για επιχειρηματικότητα, πολύ περισσότερο για επιχειρηματική γεωργία.
Οι Ελληνικές γεωργικές εκμεταλλεύσεις είναι στα όρια της βιωσιμότητας, υποθηκευμένες στις τράπεζες και οι αγρότες μας στα όρια της οικονομικής εξαθλίωσης. Η δουλειά του αγρότη είναι δύσκολη και δεν μπορούμε όλοι να την κάνουμε. Γι αυτό μην πιστεύετε στα παραμύθια του εύκολου κέρδους στη γεωργία.
Προσωπικά όταν ζητούν την συμβουλή μου, τι να καλλιεργήσουν, τους προτρέπω να ασχοληθούν κυρίως με την παραγωγή βασικών ειδών διατροφής, και τις μοντέρνες καλλιέργειες να τις βλέπουν ως συμπληρωματικό εισόδημα. Αυτά έχουμε ανάγκη ως χώρα, αυτά ζητά η αγορά, αυτά δίνουν μεροκάματο. Το κρέας και το γάλα λείπει από την Ελληνική αγορά, το ψάρι, τα κηπευτικά, τα όσπρια, τα σιτηρά, το λάδι και τα φρούτα έχουμε ανάγκη προκειμένου να έχουμε ως λαός διατροφική αυτάρκεια.
Την επισιτιστική κρίση που έρχεται δεν την αντιμετωπίζεις μόνο με μοντέρνες καλλιέργειες που παράγουν πρώτες ύλες για την αρωματοποιία, την αντιμετωπίζεις με προϊόντα που τρέφουν το λαό.
Γι αυτό οφείλουμε ως χώρα να έχουμε Εθνικό σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης και στον πρωτογενή τομέα. Διαφορετικά μας βλέπω πάλι μετανάστες.
 
 
 
 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου