Περιβάλλον: Το βασανισμένο υποζύγιο κάθε πολιτικής μεταρρύθμισης

 

 

 

Το Φιλοζωικό Σωματείο Ν. Θεσπρωτίας με αφορμή το αποτέλεσμα των εκλογών και τη δημιουργία της νέας κυβέρνησης καταθέτει τη δική του πολιτική πρόταση για «την υγιή, βιώσιμη ανάπτυξη με γνώμονα το περιβάλλον για την σωτηρία του ανθρώπινου είδους».

Το χορτοφαγικό μοντέλο ανάπτυξης

«Τώρα που η καινούργια κυβέρνηση ανέλαβε τα ηνία της χώρα αναρωτιόμαστε και πάλι, ποιος θα τραβά το αλέτρι. Φυσικά ο παραλληλισμός αυτός αφορά ως προς το ένα μέρος όλους μας, μια και το βασανισμένο υποζύγιο κάθε πολιτικής μεταρρύθμισης είναι πάντοτε το φυσικό περιβάλλον, στο οποίο ανήκει και το δικό μας είδος.

Σαν ζωντανός οργανισμός λοιπόν το περιβάλλον πάλλεται στις δονήσεις της προαναγγελθείσας από όλα τα πολιτικά κόμματα ανάπτυξης, αναγκασμένο ν’ αποδεχθεί την καινούργια του μοίρα.

Η μέχρι τώρα μέθοδοι ανάπτυξης δεν κατάφεραν και πολλά πράγματα μια και άφησαν περισσότερο από τον μισό κόσμο πεινασμένο. Η ενέργεια, που καταναλώθηκε, για ν’ αναπτυχθούμε εξάντλησε τόσο τους φυσικούς πόρους που μας έκανε να λιμοκτονούμε.

Όσο και αν φανεί περίεργο η τεράστια αποτυχία μας να πετύχουμε το ευ ζην οφείλεται στην συνήθεια μας να τρώμε κρέας.

Η εντατικοποίηση της ζωικής παραγωγής έφερε στο ανθρώπινο είδος ασθένειες, όπως η γρίπη των πουλερικών, των χοίρων, των τρελών αγελάδων και δεκάδες άλλες λιγότερο διάσημες άλλα μεταδοτικές ασθένειες, όπως η ερυθρά νόσος των χοίρων (όλοι σχεδόν έχουμε περάσει ερυθρά).

Γουρούνια, που ζουν με φάρμακα και ορμόνες, ανίκανα να ζήσουν στο φυσικό τους περιβάλλον, λόγω της γενετικής τους τροποποίησης, που αφορά την ποσότητα κρέατος που παρέχουν.

Αγελάδες, που παράγουν 25 λίτρα γάλα την ημέρα, κοτόπουλα, που ζουν σε τριάντα εκατοστά κλουβιά κάτω από μια λάμπα. Όλα αυτά γεμίζουν το στομάχι μας με αντιβιοτικά και ορμόνες σχεδόν καθημερινά.

Το μεθάνιο από τα κόπρανα των βοοειδών ανταγωνίζεται την ρύπανση των αυτοκινήτων. Αν υπολογίσουμε και το νερό, που καταναλώνεται κατά την διάρκεια της ενηλικίωσης τους μέχρι να σφαχτούν,τότε μιλάμε για μια ολική καταστροφή.

Λόγω της υπερβολικής μας κρεοφαγίας εξαφανιζόμαστε σαν είδος με μαθηματική ακρίβεια.
Ποιος όμως θα ήταν ένας βιώσιμος τρόπος ανάπτυξης, ώστε να σταματήσει η καταστροφή του πλανήτη και ο πλούτος να μοιραστεί ισότιμα στον καθένα μας;

Να μειώσουμε αισθητά την ζωική παραγωγή μειώνοντας την κατανάλωση ζωικής πρωτεΐνης. Να χρησιμοποιούμε τη γη για καλλιέργεια με επίκεντρο την ανθρώπινη κατανάλωση.

Για να παραχθούν τα φυτά χρειάζεται λιγότερη ενέργεια, μικρότερο κόστος μεταφοράς και φυσικά λιγότερες απώλειες.

Για να γίνει εφικτή η αλλαγή των διατροφικών μας συνηθειών, όμως πρέπει εμείς οι ίδιοι, να αλλάξουμε τρόπο σκέψης.

Η εύλογη διαπίστωση “φυτά υπάρχουν” οδηγεί αυτομάτως στην ερώτηση “εμείς τα φάγαμε;”.

Όσο και αν φαίνεται φυσικό είναι εντελώς παράλογο, να βρίσκουμε κάθε μέρα στο super market μπουτάκια από κοτόπουλο ή μαρούλι. Αυτό σημαίνει, ότι εκατομμύρια τόνοι τροφίμων πετάγονται στα σκουπίδια, ενώ ο κόσμος πεινάει. Ας αναλογιστούμε λοιπόν, ότι οι ενέργειες μας δημιουργούν ένα ντόμινο, που μπορεί, να οδηγήσει στην καταστροφή ή στην ευδαιμονία.

Το χορτοφαγικό μοντέλο ανάπτυξης εκτός από οικονομικά, αναζωογονεί και ενεργειακά, σωματικά και το κυριότερο ψυχολογικά.

Καλή επιτυχία λοιπόν στην καινούργια κυβέρνηση και ελπίζουμε ν’ ακούσει τις συμβουλές μας για μια ποιοτική και βιώσιμη ανάπτυξη».

πηγή: http://www.zoosos.gr/