Τρίπολη. Τα εν δήμω τσιμέντο να γίνουν!

 

 

του Παν. Βέμμου

Μεταφορικά και κυριολεκτικά ο τίτλος εκφράζει την κατάσταση της σύγχρονης Τρίπολης. Μια πόλη που ευτύχησε να έχει δύο μεγάλες ευκαιρίες στην ιστορία της, ώστε να γίνει ανθρώπινη, λειτουργική και ευημερούσα. Η πρώτη όταν μετά την ολοκληρωτική σχεδόν ισοπέδωση της από τον Ιμπραήμ Πασά της Αιγύπτου τον Φεβρουάριο του 1828, ο Γάλλος μηχανικός Garnot και ο Έλληνας συνάδελφός του Σταμάτης Βούλγαρης εκπόνησαν τοπογραφικό διάγραμμα της Τριπολιτσάς, που πάνω του στηρίχθηκε η ανοικοδόμηση της νέας πόλης της Τρίπολης.

Η νέα πόλη με πλατείες, φαρδύς δρόμους, πάρκα που δημιουργήθηκαν στο χώρο που προορίζονταν για τα θερινά ανάκτορα, κτίσθηκε σιγά-σιγά μια πόλη πρότυπο για τα τότε δεδομένα. Η δεύτερη στα 1973 όταν ο συμπατριώτης μας καθηγητής του Αριστοτέλειου Παν/μίου Θεσ/κης Ν. Μουτσόπουλος μαζί με φοιτητές του εκπόνησε μελέτη, για το Γενικό Πολεοδομικό Σχεδιασμό της Τρίπολης, που τυπώθηκε μάλιστα σε δύο τόμους σε αρκετά αντίτυπα και μυστηριωδώς εξαφανίσθηκαν αργότερα από το δημοτικό μέγαρο.

Βέβαια η πρόταση αυτή που θα έδινε τη δυνατότητα να αναπτυχθεί μια σύγχρονη πόλη χάθηκε μπροστά στα συμφέροντα μιας δράκας εργολάβων που τότε ξεκινούσαν τις «αντιπαροχές» και την ανέγερση πολυκατοικιών. Οι δημοτικές αρχές σταδιακά ενέδωσαν σ’ αυτά τα συμφέροντα και τα υπηρέτησαν, απ’ ότι δείχνει το αποτέλεσμα. Σε δρόμους που είχαν σχεδιασθεί για διώροφα ή τριώροφα σπίτια με κήπο, έγιναν πολυκατοικίες 7 και 8 ορόφων με γκαράζ στους άλλοτε κήπους. Οι πλατείες που ήταν μικρά πάρκα, καταστράφηκαν για να διευκολύνουν την κυκλοφορία των αυτοκινήτων. Η πλατεία Άρεως, το καμάρι της πόλης, με το τεράστιο Πάρκο άρχισε η σταδιακή κατάληψη από τις παραπλήσιες καφετέριες και τις άδειες για αναψυκτήρια μέσα σ’ αυτό. Η γήρανση των δένδρων και ο περιορισμός του λόγω της επέκτασης των καθισμάτων έχει καταστρέψει το μεγαλύτερο μέρος, με σημαντικές επιπτώσεις στο μικροκλίμα της πόλης.
Χώροι που προορίζονταν από το Γ.Π.Σ. για χώροι πρασίνου, πλατειών και δημόσιων κτηρίων, αφήνονται ύποπτα από τις Δημοτικές αρχές να χάνονται για την πόλη.

Όσο για το επιχείρημα ότι είναι περιουσία και εφόσον δεν αποζημιώνεται από τον Δήμο έχει το δικαίωμα ο ιδιοκτήτης να την αξιοποιήσει όπως αυτός νομίζει, έχουμε να κάνουμε δύο παρατηρήσεις.

1ον) Το περιουσιακό δικαίωμα δεν είναι απεριόριστο, αλλά διέπεται από κανόνες και πάντα το κοινωνικό συμφέρον υπερέχει του ατομικού.

2ον) Η αξία της περιουσίας εξαρτάται από τη χρήση της. Η αλλαγή χρήσης περιουσιακού στοιχεία διέπεται από κανόνες και η υπεραξία που αποκτά δεν είναι απεριόριστο δικαίωμα του ιδιοκτήτη. Αρχές που καταπατούνται από ιδιώτες με την ανοχή ή «συνεργασία» των δημοτικών αρχών. Έτσι, δημιουργήθηκε μια σύγχρονη «τερατούπολη» στην οδό Καλαβρύτων, δόθηκε για οικοδόμηση η πλατεία στο τέρμα της Παλλαντίου και «σώθηκε» την τελευταία στιγμή το μεγαλύτερο μέρος έκτασης στην οδό Μαινάλου, μετά από κινητοποίηση φορέων και πολιτών.
Η οικονομική κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη, με μεγάλες επιπτώσεις στην οικονομική και κοινωνική ζωή της πόλης, θα περίμενε κανείς ότι θα άλλαζε αντιλήψεις και σχέδια. Εις μάτην απ’ ότι δείχνουν οι πρόσφατες εξελίξεις. Οι κατεδαφίσεις, οι εκδόσεις αδειών, οι αποχαρακτηρισμοί χώρων πρασίνων που εντείνονταν στο παρελθόν στη προεκλογική περίοδο, τότε που οι πολίτες έχουν αλλού στραμμένη την προσοχή τους και οι όποιες αρχές υπολειτουργούν. Το ίδιο όμως συνέβη και τώρα. Εκδόθηκε άδεια οικοδόμησης από την Πολεοδομία, που τώρα ανήκεις το δήμο, για τον περιβάλλοντα χώρο της Βίλλας Τουρκοβασίλη και από το ΓΠΣ είναι χαρακτηρισμένος για πράσινο, κατεδαφίσθηκαν κτήρια με ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά, προχώρησε η διαδικασία να αποζημιωθούν με σημαντικό ποσό και ταυτόχρονα να κρατήσουν για ανοικοδόμηση το «φιλέτο» της έκτασης, πίσω από το συγκρότημα του 1ου Γυμνασίου-Λυκείου που προορίζονταν για ανεγέρσεις σχολείων. Η ανάπλαση της πλατείας Πετρινού, είναι μια ακόμα περίπτωση. Η κοπή των φοινίκων, μοναδικών στη πόλη, των καμελιών και η αντικατάστασή τους με τσιμέντο και λίγο γκαζόν, δίνει τη δυνατότητα στην επέκταση των δραστηριοτήτων παλιών ή και νέων καφετεριών, σε βάρος του πράσινου και της ελεύθερης πρόσβασης του πολίτη.

Η σημερινή δημοτική αρχή, που τόσο πρόβαλλε το «νέο» και «τίμιο», αποδεικνύεται ότι υπηρετεί τα ίδια, συμφέροντα αν πάρουμε ακόμα υπόψη μας την ενοικίαση του νέου δημαρχείου και την διαχείριση των σκουπιδιών. Όταν μάλιστα η σύνθεση της έχει σε μικρογραφία έντονα τα χαρακτηριστικά της αυριανής κυβέρνησης που θέλουν να μας επιβάλλουν Τρόικα και δανειστές, καταλαβαίνουμε γιατί ως πολίτες έχουμε το δικαίωμα, τουλάχιστον, να την αμφισβητούμε, και να διεκδικούμε μια άλλη πολιτική σε τοπικό και εθνικό επίπεδο. Και αφού αυτοί δεν αλλάζουν οφείλουμε να τα αλλάξουμε όλα, εμείς οι πολίτες.

πηγή: http://www.arcadiaportal.gr/