Θαλάσσια Βιοποικιλότητα και Μεσόγειος

Στο πλαίσιο του κύκλου  εκδηλώσεων «Η Μεσόγειος ανάμεσα σε οικονομικά και περιβαλλοντικά διακυβεύματα» που υλοποιείται όλο το Νοέμβριο στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών και περιλαμβάνει εκθέσεις φωτογραφίας και διαδραστικά εκπαιδευτικά προγράμματα για μαθητές, το Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS συνδιοργάνωσε με το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος, Στρογγυλή Τράπεζα με θέμα Θαλάσσια Βιοποικιλότητα και Μεσόγειος την Πέμπτη 14 Νοεμβρίου. Στην Στρογγυλή Τράπεζα συμμετείχαν Έλληνες και Γάλλοι εμπειρογνώμονες με πολυετή ενασχόληση και βαθειά γνώση των ιδιαιτεροτήτων της λεκάνης της Μεσογείου και ειδικότερα της βιοποικιλότητάς της, καθώς και των αιτιών που οδηγούν στη βαθμιαία συρρίκνωσή της.
 
Τον κύκλο των εισηγήσεων άνοιξε ο κος Παναγιώτης Παναγιωτίδης από το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε.), ο οποίος ξεκίνησε την παρουσίασή του οριοθετώντας εννοιολογικά τους όρους «βιοποικιλότητα» και «παράκτια ύδατα» και κάνοντας μια ευσύνοπτη αναφορά στο νομικό πλαίσιο που έχει θεσμοθετηθεί προκειμένου να σταματήσει η απώλεια της βιοποικιλότητας (Οδηγία για τους Οικοτόπους προϊόν της οποίας υπήρξε η δημιουργία του Δικτύου Natura 2000). Αναφέρθηκε επίσης στη γεωιστορική εξέλιξη της Μεσογείου, που μαζί με την διαβάθμιση που παρουσιάζει ως προς την βαθυμετρία, τη θερμοκρασία, την αλατότητα και το τροφικό καθεστώς της, την καθιστούν μια ιδιαίτερα πλούσια σε βιοποικιλότητα θάλασσα, η οποία αν και αποτελεί το 1% των παγκόσμιων ωκεανών, φιλοξενεί το 10% των θαλάσσιων οργανισμών. Ο κος Παναγιωτίδης τόνισε ότι η Μεσόγειος δεν είναι στα όρια της ανεπανόρθωτης καταστροφής, χωρίς όμως το γεγονός αυτό να αποτελεί λόγο εφησυχασμού. Με δεδομένη τη διαπίστωση ότι η θαλάσσια ρύπανση προέρχεται κυρίως από ανθρωπογενείς πιέσεις, ο κος Παναγιωτίδης δήλωσε χαρακτηριστικά ότι «όσο οι κοινωνίες αναπτύσσουν τον πολιτισμό τους κι αποκτούν τα απαραίτητα επιστημονικά, τεχνολογικά και νομικά εργαλεία, πρέπει να τα χρησιμοποιούν ως μέσο αποτροπής της ρύπανσης και όχι επιδείνωσής της».

Στη συνέχεια το λόγο πήρε η κα Sophie Arnaud-Haond, από το Γαλλικό Ινστιτούτο Ερευνών για την Εκμετάλλευση της Θάλασσας (IFREMER), η οποία αναφέρθηκε εκτενώς στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της λεκάνης της Μεσογείου. Ως βασικές απειλές του θαλάσσιου περιβάλλοντός της κατέδειξε την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, για την οποία όπως χαρακτηριστικά ανέφερε υπάρχουν μαρτυρίες από την εποχή του Αριστοτέλη, την εξαφάνιση των οικοτόπων που προκαλεί η ρύπανση και ο ευτροφισμός και τις δυσανάλογα πολλές μετακινήσεις πλοίων, καθώς σε μια θαλάσσια περιοχή που αποτελεί λιγότερο από το 1% της ωκεάνιας επιφάνειας, διενεργείται πάνω από το 15% των παγκόσμιων μετακινήσεων. Η κα Arnaud-Haond αναφέρθηκε επίσης στο πρόβλημα της εισαγωγής ξενικών ειδών και της κλιματικής αλλαγής, αλλά και στην εσφαλμένη πρακτική να προστατεύουμε μόνο ότι βλέπουμε την στιγμή που το αίτιο του προβλήματος ενδέχεται να μην βρίσκεται στην περιοχή. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε «η ζωή δεν είναι στατική» για αυτό και πρέπει να υπάρξει διασύνδεση, επικοινωνία και αλληλοβοήθεια ανάμεσα στους πληθυσμούς της Μεσογείου για να αντιμετωπισθούν από κοινού οι κοινές σε όλους περιβαλλοντικές απειλές της περιοχής.

 

 

πηγή: http://medsos.gr/