Ο διακοσμητής Χάρης Β. Μικελόπουλος, διακρίνεται για τις ιδιαίτερες ευαισθησίες και απόψεις του, σχετικά με την εικόνα της πόλης του Πύργου. Πολλές φορές στο παρελθόν έχει παρέμβει με άρθρα του είτε προτείνοντας, είτε πάλι σχολιάζοντας την κατάσταση. Η πρόταση που παρουσιάζουμε σήμερα είναι μια ιδέα που καλλιέργησε εδώ και καιρό.
Ολοκληρώθηκε με την ευκαιρία της εκδήλωσης Imagine the city που αφορούσε στον Πύργο. Για τεχνικούς λόγους, όμως δεν μπόρεσε να την παρουσιάσει στη έκθεση που πραγματοποιήθηκε στο δημαρχείο του Πύργου, εκεί όπου παρουσιάστηκαν πολύ ενδιαφέρουσες και αξιόλογες εργασίες για την πόλη και την ευρύτερη περιοχή.
«Θέλησα να την δημοσιοποιήσω, προσφέροντάς την στην πόλη μου. Ελπίζω να διεγερθούν συνειδήσεις. Έχουμε μείνει πάρα πολύ πίσω και κάθε μέρα που περνά είναι εις βάρος μας. Ας κάνουμε όχι μιαν αρχή, αλλά μια τεράστια προσπάθεια να αναπληρώσουμε χαμένα χρόνια και ευκαιρίες. Το οφείλουμε» αναφέρει ο ίδιος στην τοποθέτησή του. Στο κείμενο που ακολουθεί εξηγεί τις θέσεις του και την άποψή του στην οποία βασίζεται η πρόταση που καταθέτει στο κοινό της Ηλείας.
«Ο σπασμένος κρίκος μιας αλυσίδας, ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, είναι η χαμένη ταυτότητα του Πύργου. Αυτή την ταυτότητα κι αυτό τον κρίκο, προσπαθεί να επαναφέρει η πρόταση για την δημιουργία του Πολιτιστικού Πάρκου Πύργου στο κέντρο της πόλης.
Τέσσερα κτίρια θα αποτελέσουν την απαρχή για ένα νέο ξεκίνημα πνευματικής ανάτασης και δημιουργίας. Τα τρία από αυτά είναι ιστορικά από κάθε άποψη.
Το κτίριο του παλαιού σιδηροδρομικού σταθμού Πύργου - Κατακόλου, το παλαιό κτίριο αποθηκών σταφίδας ΑΣΟ και το βιομηχανικό κτίριο «Δήμητρα», αποτελούν μοναδική πολιτιστική κληρονομιά της πόλης. Είναι η ιστορία του εμπορίου, της οικονομικής και βιομηχανικής άνθησης του τόπου και της αστικής πολεοδόμησης και αρχιτεκτονικής. Στην αναζήτηση της ιστορίας της πόλης, το ενοποιημένο Πολιτιστικό Πάρκο Πύργου, θα δώσει απαντήσεις κυρίως στην νέα γενιά, αλλά και σε όλους μας, γηγενείς και επισκέπτες, για το πως αναπτύχθηκε αυτή η πόλη. Μέσα από τα ολοκληρωμένα κτιριακά συγκροτήματα, θα καταγραφεί η άνθηση από το εμπόριο, η βιομηχανική παραγωγή, οι πολιτιστικές δομές από τα χρόνια του 19ου αιώνα και μετέπειτα, η παρουσία ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών.
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πως λειτουργούσε η πόλη και οι άνθρωποί της. Πως μετεξελίχθηκε. Η μεγάλη εμπορική δραστηριότητα με κύριον προιόν την σταφίδα, δημιούργησε ανάγκες, όπως η σιδηροδρομική γραμμή Πύργου - Κατακόλου για την μεταφορά των εμπορευμάτων κυρίως προς εξαγωγή. Η εμπορική αυτή δραστηριότητα, σήμανε και την έντονη ανοικοδόμηση της πόλης με περίτεχνα νεοκλασικά κτίρια, δημόσια και ιδιωτικά.
Παράλληλα, λειτουργεί κι ένας μεγάλος αριθμός βιομηχανιών που επεξεργάζεται την σταφίδα, τον καπνό, την ρητίνη, το σιτάρι, το σταφύλι και άλλα. Η πόλη παράγει ζυμαρικά, τσιγάρα, κρασί, σταφίδα. Δημιουργείται ιδιωτική τράπεζα. Παράλληλα λειτουργεί Δημοτική Αγορά σε κτίριο μοναδικής αρχιτεκτονικής, το σημερινό Αρχαιολογικό Μουσείο. Μέσα από αυτή την άνθηση, παράγεται και πολιτισμός. Δημιουργείται το θέατρο «Απόλλων», φιλαρμονικές και ωδεία, σχολές ξένων γλωσσών με ιστορικό το Γαλλικό Ινστιτούτο, φιλολογικοί σύλλογοι, ανθεστήρια.
Η κρίση στο σταφιδικό, η καθίζηση των τιμών και η καταστροφή των αμπελιών, επέφερε σημαντικό πλήγμα στην τοπική οικονομία. Τα χρόνια που ακολούθησαν, έφεραν περισσότερα δεινά με το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τον εμφύλιο. Άρχισε η μετανάστευση τόσο προς το εξωτερικό όσο και προς το εσωτερικό, κυρίως προς την Αθήνα. Η πόλη αποδυναμώθηκε. Έχασε ένα μεγάλο κομμάτι του έμψυχου δυναμικού της όσο και την οικονομική της ευμάρεια.
Παρ΄ όλα αυτά, ποτέ δεν έπαψε να ζει και να αναπνέει. Ποτέ δεν έπαψαν οι κάτοικοί της να προσπαθούν. Σήμερα, είναι ανάγκη να βρεθεί όλη αυτή η ιστορία, συγκεντρωμένη. Είναι ανάγκη, το παρελθόν να βρει το παρόν και να μας οδηγήσει στο μέλλον. Βρισκόμαστε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο, οικονομικά, κοινωνικά και πνευματικά. Εστιάζοντας στα του τόπου μας, βρισκόμαστε σε μια πολύ κρίσιμη καμπή που απαιτεί προτάσεις που θα δώσουν μια πραγματική ανάσα σε μια πόλη που ασφυκτιά. Χρειάζονται πολίτες που θα βοηθήσουν σε αυτή την προσπάθεια, μακριά από πολιτικές σκοπιμότητες και εκμετάλλευση. Εδώ, μιλάμε για τον τόπο μας, για την πόλη που ζούμε. Είναι το σπίτι μας.
Και το σπίτι μας δεν το αφήνουμε να καταρρεύσει. Κάνουμε ότι μπορούμε για να του δώσουμε ζωή. Έχουμε υποχρέωση όσοι σκεφτόμαστε έτσι. Να μην χάσουμε το παρελθόν, να ζήσουμε το παρόν και να δημιουργήσουμε το μέλλον. Αν δεν κινηθούμε, ο καθένας με ότι έχει να προσφέρει σ’ αυτόν τον τόπο, θα τον χάσουμε μια για πάντα. Θα είναι απλά ένας χώρος, από τον οποίο είμαστε περαστικοί. Κι αν πούμε ότι στην ζωή αυτή, όλοι περαστικοί είμαστε, σ’ αυτή την διαδρομή, έχουμε σαν παρακαταθήκη το πέρασμα γενεών και γενεών. Κι εμείς που τώρα περνάμε από εδώ, μπορούμε να αφήσουμε πολλά στις επόμενες γενιές».
Ολοκληρώθηκε με την ευκαιρία της εκδήλωσης Imagine the city που αφορούσε στον Πύργο. Για τεχνικούς λόγους, όμως δεν μπόρεσε να την παρουσιάσει στη έκθεση που πραγματοποιήθηκε στο δημαρχείο του Πύργου, εκεί όπου παρουσιάστηκαν πολύ ενδιαφέρουσες και αξιόλογες εργασίες για την πόλη και την ευρύτερη περιοχή.
«Θέλησα να την δημοσιοποιήσω, προσφέροντάς την στην πόλη μου. Ελπίζω να διεγερθούν συνειδήσεις. Έχουμε μείνει πάρα πολύ πίσω και κάθε μέρα που περνά είναι εις βάρος μας. Ας κάνουμε όχι μιαν αρχή, αλλά μια τεράστια προσπάθεια να αναπληρώσουμε χαμένα χρόνια και ευκαιρίες. Το οφείλουμε» αναφέρει ο ίδιος στην τοποθέτησή του. Στο κείμενο που ακολουθεί εξηγεί τις θέσεις του και την άποψή του στην οποία βασίζεται η πρόταση που καταθέτει στο κοινό της Ηλείας.
«Ο σπασμένος κρίκος μιας αλυσίδας, ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, είναι η χαμένη ταυτότητα του Πύργου. Αυτή την ταυτότητα κι αυτό τον κρίκο, προσπαθεί να επαναφέρει η πρόταση για την δημιουργία του Πολιτιστικού Πάρκου Πύργου στο κέντρο της πόλης.
Τέσσερα κτίρια θα αποτελέσουν την απαρχή για ένα νέο ξεκίνημα πνευματικής ανάτασης και δημιουργίας. Τα τρία από αυτά είναι ιστορικά από κάθε άποψη.
Το κτίριο του παλαιού σιδηροδρομικού σταθμού Πύργου - Κατακόλου, το παλαιό κτίριο αποθηκών σταφίδας ΑΣΟ και το βιομηχανικό κτίριο «Δήμητρα», αποτελούν μοναδική πολιτιστική κληρονομιά της πόλης. Είναι η ιστορία του εμπορίου, της οικονομικής και βιομηχανικής άνθησης του τόπου και της αστικής πολεοδόμησης και αρχιτεκτονικής. Στην αναζήτηση της ιστορίας της πόλης, το ενοποιημένο Πολιτιστικό Πάρκο Πύργου, θα δώσει απαντήσεις κυρίως στην νέα γενιά, αλλά και σε όλους μας, γηγενείς και επισκέπτες, για το πως αναπτύχθηκε αυτή η πόλη. Μέσα από τα ολοκληρωμένα κτιριακά συγκροτήματα, θα καταγραφεί η άνθηση από το εμπόριο, η βιομηχανική παραγωγή, οι πολιτιστικές δομές από τα χρόνια του 19ου αιώνα και μετέπειτα, η παρουσία ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών.
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πως λειτουργούσε η πόλη και οι άνθρωποί της. Πως μετεξελίχθηκε. Η μεγάλη εμπορική δραστηριότητα με κύριον προιόν την σταφίδα, δημιούργησε ανάγκες, όπως η σιδηροδρομική γραμμή Πύργου - Κατακόλου για την μεταφορά των εμπορευμάτων κυρίως προς εξαγωγή. Η εμπορική αυτή δραστηριότητα, σήμανε και την έντονη ανοικοδόμηση της πόλης με περίτεχνα νεοκλασικά κτίρια, δημόσια και ιδιωτικά.
Παράλληλα, λειτουργεί κι ένας μεγάλος αριθμός βιομηχανιών που επεξεργάζεται την σταφίδα, τον καπνό, την ρητίνη, το σιτάρι, το σταφύλι και άλλα. Η πόλη παράγει ζυμαρικά, τσιγάρα, κρασί, σταφίδα. Δημιουργείται ιδιωτική τράπεζα. Παράλληλα λειτουργεί Δημοτική Αγορά σε κτίριο μοναδικής αρχιτεκτονικής, το σημερινό Αρχαιολογικό Μουσείο. Μέσα από αυτή την άνθηση, παράγεται και πολιτισμός. Δημιουργείται το θέατρο «Απόλλων», φιλαρμονικές και ωδεία, σχολές ξένων γλωσσών με ιστορικό το Γαλλικό Ινστιτούτο, φιλολογικοί σύλλογοι, ανθεστήρια.
Η κρίση στο σταφιδικό, η καθίζηση των τιμών και η καταστροφή των αμπελιών, επέφερε σημαντικό πλήγμα στην τοπική οικονομία. Τα χρόνια που ακολούθησαν, έφεραν περισσότερα δεινά με το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τον εμφύλιο. Άρχισε η μετανάστευση τόσο προς το εξωτερικό όσο και προς το εσωτερικό, κυρίως προς την Αθήνα. Η πόλη αποδυναμώθηκε. Έχασε ένα μεγάλο κομμάτι του έμψυχου δυναμικού της όσο και την οικονομική της ευμάρεια.
Παρ΄ όλα αυτά, ποτέ δεν έπαψε να ζει και να αναπνέει. Ποτέ δεν έπαψαν οι κάτοικοί της να προσπαθούν. Σήμερα, είναι ανάγκη να βρεθεί όλη αυτή η ιστορία, συγκεντρωμένη. Είναι ανάγκη, το παρελθόν να βρει το παρόν και να μας οδηγήσει στο μέλλον. Βρισκόμαστε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο, οικονομικά, κοινωνικά και πνευματικά. Εστιάζοντας στα του τόπου μας, βρισκόμαστε σε μια πολύ κρίσιμη καμπή που απαιτεί προτάσεις που θα δώσουν μια πραγματική ανάσα σε μια πόλη που ασφυκτιά. Χρειάζονται πολίτες που θα βοηθήσουν σε αυτή την προσπάθεια, μακριά από πολιτικές σκοπιμότητες και εκμετάλλευση. Εδώ, μιλάμε για τον τόπο μας, για την πόλη που ζούμε. Είναι το σπίτι μας.
Και το σπίτι μας δεν το αφήνουμε να καταρρεύσει. Κάνουμε ότι μπορούμε για να του δώσουμε ζωή. Έχουμε υποχρέωση όσοι σκεφτόμαστε έτσι. Να μην χάσουμε το παρελθόν, να ζήσουμε το παρόν και να δημιουργήσουμε το μέλλον. Αν δεν κινηθούμε, ο καθένας με ότι έχει να προσφέρει σ’ αυτόν τον τόπο, θα τον χάσουμε μια για πάντα. Θα είναι απλά ένας χώρος, από τον οποίο είμαστε περαστικοί. Κι αν πούμε ότι στην ζωή αυτή, όλοι περαστικοί είμαστε, σ’ αυτή την διαδρομή, έχουμε σαν παρακαταθήκη το πέρασμα γενεών και γενεών. Κι εμείς που τώρα περνάμε από εδώ, μπορούμε να αφήσουμε πολλά στις επόμενες γενιές».
πηγή: http://ilialive.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου