Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2013

...οι 5 καλύτερες εβδομάδες της ζωής μου!

 
Σε ηλικία 14 ετών, πήγα με τους γονείς μου διακοπές στη Ζάκυνθο και μείναμε στο ξενοδοχείο Louis Zante Beach όπου και παρακολούθησα δύο παρουσιάσεις από τους εθελοντές του ΑΡΧΕΛΩΝ. Μαζί με την οικογένειά μου, πήγα επίσης σε μία από τις θαλάσσιες βόλτες με καραβάκι κατά τη διάρκεια της οποίας είχα την ευκαιρία να μιλήσω με τους εθελοντές για τις θαλάσσιες χελώνες Καρέτα Καρέτα τις οποίες και ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή. Μόλις έμαθα για την ενημέρωση που έκαναν οι εθελοντές και είδα το πάθος για τη δουλειά τους, είπα στους γονείς μου πως ήθελα να πάρω κι εγώ μέρος στο πρόγραμμά τους. Τώρα, πέντε χρόνια αργότερα, στα 19 μου, μπορώ πια να συμμετάσχω. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα συμμετείχα ποτέ σε ένα πρόγραμμα και μάλιστα μόνη μου. Ήμουν όμως αποφασισμένη να ακολουθήσω το όνειρο πέντε ετών. Στις 19 Μαΐου 2013, μετά από εφτάμιση ώρες καθυστέρηση στο αεροδρόμιο, έφτασα στη Ζάκυνθο για δεύτερη φορά στη ζωή μου. Τα συναισθήματά μου ήταν ανάμικτα. Από τη μία ένιωθα νευρική και φοβισμένη που θα πήγαινα στην κατασκήνωση και θα συναντούσα τόσους νέους ανθρώπους -η ιδέα της κατασκήνωσης μου έφερνε δέος- από την άλλη, όμως, ήμουν κατενθουσιασμένη γιατί θα μου δινόταν η ευκαιρία να πάρω κι εγώ μέρος σε ένα τόσο σπουδαίο έργο.

Έφτασα στην κατασκήνωση και τα έχασα κυριολεκτικά με την υποδοχή που μου έκαναν οι εθελοντές. Η πρώτη εντύπωση από την κατασκήνωση ήταν πολύ γενική αργότερα όμως θα την αποκαλούσα σπίτι μου. Βασική αιτία για αυτό ήταν η οικογένεια στην οποία πήγα και ο ζεστός τρόπος που με υποδέχτηκαν όλοι και με έκαναν μέλος της οικογένειας ΑΡΧΕΛΩΝ. Ένιωθα άνετα κοντά σε όλους και σύντομα έγινα το «μωρό» της κατασκήνωσης μια που ήμουν το νεότερο μέλος.

Το βάφτισμα του πυρός στη δουλειά το πήρα με μια πρωινή παρατήρηση στην παραλία Σεκάνια. Αν και είχα μείνει άφωνη από την ομορφιά της παραλίας το «σκαρφάλωμα» πάνω στο λόφο δεν μου άρεσε καθόλου. Οι επικεφαλής της πρωινής παρατήρησης με βοήθησαν πολύ και μου εξήγησαν καλά τη δουλειά με αποτέλεσμα να τη συνηθίσω και να μάθω αρκετά γρήγορα ο,τι χρειαζόταν να κάνω. Τον κάθε έναν από αυτούς τον έκανα ίνδαλμά μου και αυτό ήταν ο λόγος που μου δημιουργήθηκε κυριολεκτικό πάθος για τη δουλειά.

Μετά από όλα αυτά, απέκτησα μια δεξιότητα την οποίαν δεν διέθετα πριν – να παίρνω μέρος στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού. Μέσα στο πλαίσιο αυτό έπρεπε να κάνω
παρουσιάσεις σε διάφορα ξενοδοχεία για τις χελώνες καρέτα καρέτα και τις δράσεις του ΑΡΧΕΛΩΝ καθώς επίσης να ενημερώνω τους τουρίστες στην παραλία και να απαντώ σε κάθε τους ερώτηση. Το μέρος αυτό της δουλειάς μου άρεσε περισσότερο από όσο περίμενα διότι μου έδινε τη δυνατότητα να χρησιμοποιώ τις γνώσεις μου και να δείξω το ενδιαφέρον μου στην ενημέρωση των ανθρώπων – πράγμα που ήταν και η αιτία για να συμμετάσχω στο πρόγραμμα.

Στη συνέχεια, όταν έγινα «επικεφαλής πρωινής παρατήρησης» μπόρεσα να εκπαιδεύσω τους νέους εθελοντές .Η ευκαιρία αυτή αύξησε πολύ την αυτοπεποίθησή μου και ένιωθα πολύ τυχερή που μου είχε ανατεθεί μια τόσο μεγάλη ευθύνη. Μου άρεσε που έδειχνα στους νέους εθελοντές τον ενθουσιασμό μου για τη δουλειά αυτή. Στη συνέχεια ξεκίνησαν οι νυχτερινές παρατηρήσεις και μπόρεσα να πάρω μέρος στην πρώτη παρατήρηση της σεζόν η οποία έγινε στην παραλία Σεκάνια. Αυτή η βραδιά ξεπέρασε κάθε άλλη μέχρι τώρα στη ζωή μου. Ήταν σαν σε όνειρο. Τόσο ήσυχα και όμορφα. Και, βέβαια, ήταν η πρώτη φορά που είδα θαλάσσια χελώνα στη στεριά ! Οι νυχτερινές παρατηρήσεις ήταν οι καλύτερες βάρδιες που έκανα ποτέ - κυριολεκτικά απίστευτες.

Μαζί με άλλους 4 εθελοντές ζητήσαμε και πήραμε μια μέρα άδεια κι έτσι μπορέσαμε να δούμε λίγο το νησί. Η Ζάκυνθος είναι πανέμορφη και μερικές τοποθεσίες κυριολεκτικά σου κόβουν την ανάσα.

Το τελευταίο μου Σαββατόβραδο, η Τζο, η επικεφαλής Δημόσιας Ενημέρωσης , με άφησε να κάνω μαζί της την μεγαλύτερη παρουσίαση ολόκληρου του προγράμματος στο Luis Zante Beach ! Ένιωσα πως μου είχε γίνει μεγάλη τιμή και το κατευχαριστήθηκα. Ήταν απίθανο να μιλάω στους ανθρώπους για την αγάπη μου προς τις χελώνες και για το πρόγραμμα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που είχα κι εγώ ενημερωθεί , να κατανικώ έναν από τους φόβους μου και να κάνω την παρουσίαση με εκείνη που μου είχε διδάξει τις δεξιότητές μου σε αυτόν τον τομέα της Δημόσιας ενημέρωσης

Όταν οι 5 εβδομάδες έφτασαν στο τέλος τους ήμουν πολύ στενοχωρημένη. Δεν ήταν μόνο το ότι ήθελα να εξακολουθήσω να μείνω στο πρόγραμμα. Συνάντησα τους πιο καταπληκτικούς και δημιουργικούς ανθρώπους που ξέρουν να σε εμπνέουν, έκανα παντοτινούς φίλους και έμεινα με τόσο ιδιαίτερες αναμνήσεις που θα μείνουν ανεξίτηλες στο νου μου. Δεν είναι δύσκολο να πω πως αυτές οι 5 εβδομάδες στον ΑΡΧΕΛΩΝ ήταν οι καλύτερες εβδομάδες της ζωής μου και μου προσέφεραν μια καταπληκτική εμπειρία. Θα μείνω για πάντα ένα παιδί του ΑΡΧΕΛΩΝ και του χρόνου, θα επιστρέψω οπωσδήποτε.
 

Rebecca Ferguson, UK (Αγγλία)
(μετάφραση: Μαρία Τσαούση)
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου