Δύο θέματα απασχόλησαν τις τελευταίες μέρες την κοινωνία του Κιλκίς: Το ένα, στο οποίο δόθηκε ευρεία δημοσιότητα, ήταν ο εντοπισμός λυσσασμένης αλεπούς στην περιοχή και τα μέτρα που λήφθηκαν για να προστετευθεί ο πληθυσμός και τα οικόσιτα ζώα που απειλούνται.
Το άλλο, που έγινε προσπάθεια να μείνει κρυφό, ήταν η incognito επίσκεψη του Δ/ντή του Κέντρου Βιώσιμης και Αειφόρου Ανάπτυξης (sic) κ. Κων. Παπαβασιλείου (γνωστού στην κοινωνία του Κιλκίς ως πρώην Δ/ντή του ΙΓΜΕ, και ακόμα πιο γνωστού από την παρουσία του στο συνεδριακό κέντρο του Κιλκίς στη δημόσια “ενημέρωση” της αλησμόνητης 6ης Φεβρουαρίου του 1912), μαζί και με άλλα στελέχη του ΙΓΜΕ, και οι επαφές που είχαν με τοπικούς παράγοντες της Αντιπεριφέρειας και του Δήμου.
Η είδηση εν τέλει διέρρευσε, και παρά τη μη δημοσιοποίηση επίσημα του σκοπού της επίσκεψης αυτής και του θέματος των συζητήσεων, οι διαρροές μιλάνε για προσπάθεια άρσης των διαφωνιών των φορέων του νομού σε σχέση με τις σχεδιαζόμενες εξορυκτικές και μεταλλευτικές επεμβάσεις στα Κρούσια για να μη χαθούν λεφτά του ΕΣΠΑ που είναι για έρευνα (δηλαδή, μπαρντόν, αν αυτό αληθεύει -δεν μπορώ να το πιστέψω- τα έξοδα για την έρευνα που θα κάνει η ΑΚΤΩΡ θα τα πληρώσει το Δημόσιο με λεφτά του ΕΣΠΑ; θα τρελαθούμε;). Το επιχείρημα λένε που προβλήθηκε ήταν: Αφήστε μας να κάνουμε ανεμπόδιστοι την έρευνα στην περιοχή σας και μετά, αν βρούμε κάτι, εσείς θα αποφασίσετε για την εκμετάλλευσή του ή όχι. Αυτά, ενώ έχει ήδη γίνει ο διαγωνισμός ανάθεσης του έργου και έχει ανακοινωθεί ποιος είναι ο ανάδοχός του. Το δε έργο αφορά ρητά και κατηγορηματικά, σύμφωνα με τους όρους της προκήρυξης, έρευνα και εκμετάλλευση στην περιοχή του μεταλλευτικού χώρου των 91 χιλιάδων στρεμμάτων. Αυτά επίσης, μετά την πικρή εμπειρία των κιλκισιωτών από επίσημες υποσχέσεις και ασύστολες αναιρέσεις, από μεγαλοπρεπείς κωλοτούμπες δηλαδή.
Άλλη δημοσιογραφική πληροφορία λέει πως συζητήθηκε στην παραπάνω μη κοινοποιηθείσα επίσημα συνάντηση και το θέμα του “ελέγχου του υδροφόρου ορίζοντα στην περιοχή της Ποντοκερασιάς”. Είναι να μην μας ζώσουν τα φίδια λοιπόν. Να τη και η Ποντοκερασιά! Το δάσος του Μαυροβουνίου και ο Βοτανικός Κήπος βορά στους εκσκαφείς και τα εκρηκτικά.
Το μεταλλευτικό μαντρί κάποιοι το βλέπουν περιορισμένο στα ανατολικά και θέλουν να το επεκτείνουν.
Δεν παύει να μας εκπλήσσει αυτό το κράτος και το πόσο ανόητους θεωρεί τους πολίτες… Ας κάνουν τον κόπο οι Κιλκισιώτες να ρωτήσουν τους Θρακιώτες πόσες φορές τα τελευταία 13 χρόνια τους έχει δοθεί η υπόσχεση ότι “δεν θα γίνουν τα χρυσωρυχεία αν δεν το θέλει η τοπική κοινωνία” (μέχρι και από τον Γ. Παπανδρέου όταν ήταν Πρωθυπουργός) και πόσες φορές αυτή η υπόσχεση έχει καταπατηθεί. Το αποτέλεσμα είναι ότι μετά από 13 χρόνια που η κοινωνία των δυο νομών Ροδόπης-Έβρου σύσσωμη λέει “Όχι”, το μεταλλείο χρυσού στο Πέραμα βρίσκεται σε διαδικασία fast-track αδειοδότησης και σύντομα αναμένεται η Έγκριση των Περιβαλλοντικών Όρων.
Όσο για το Κιλκίς, πόσο γελοίοι πια μπορούν να γίνουν; Έχει γίνει ο διαγωνισμός, έχει επιλεγεί ο ανάδοχος και κάποια στιγμή θα υπογραφεί μια σύμβαση που θα λέει “έρευνα και εκμετάλλευση”. Τώρα η κυβέρνηση, μπροστά στον …εθνικό στόχο του να μη χάσει τα λεφτά του ΕΣΠΑ για την έρευνα ο Μπόμπολας (!), προσπαθεί να αποσπάσει το “ναι”, δίνοντας υποσχέσεις που είναι αντίθετοι με τους όρους της σύμβασης! Μια τέτοια “υπόσχεση” δεν μπορεί να δεσμεύσει, όχι μόνο τον επόμενο Υπουργό, αλλά ούτε καν αυτόν που τη δίνει. Άλλωστε οι Κιλκισιώτες έχουν κακή εμπειρία από τις “υποσχέσεις” της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ, που δεν κράτησαν ούτε μια μέρα… Και για την περίπτωση που κάποιου του έχει διαφύγει αυτή η λεπτομέρεια, ο σημερινός Υπουργός ΠΕΚΑ κ. Λιβιεράτος είναι κουμπάρος του πρώην Υφυπουργού Γιάννη Μανιάτη.
Αλεπούδες πάντα θα υπάρχουν (ελπίζουμε όχι λυσασμένες). Αυτοί που προνοούν και παίρνουν τα μέτρα τους θα σώσουν το κοτέτσι τους, την παραγωγή τους και τον τρόπο ζωής τους. Οι υπόλοιποι θα χάσουν τις κότες, τα αυγά και τα πασχάλια.
πηγές: Εφημεριδα Πρωινή του Κιλκίς,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου