Αντί μακροσκελών και βαθυστόχαστων απολογισμών (μια και θα γίνουν πολλοί τέτοιοι) προτιμώ να βάλω στο e-χαρτί μερικές σκέψεις γι’ αυτά που «γευτήκαμε» τη χρονιά που πέρασε και λιγότερες γι’ αυτά που θα βρούμε μπροστά μας.
Το 2014 ήταν (άλλη) μια εξαιρετικά δύσκολη χρονιά για τον καθένα μας και για το περιβάλλον. Για την ακρίβεια, αν είχα μια ευχή να κάνω, αυτή θα ήταν «το 2014 να είναι η πιο δύσκολη χρονιά που περάσαμε και θα περάσουμε». Αφήνω επιμέρους τα προσωπικά (αφού είναι… προσωπικά) και έρχομαι στα καθ’ υμάς.
Το περιβάλλον είχε την «τιμητική» του: δάση και παραλίες στο σφυρί στο όνομα της ανάπτυξης, η καθαρή ενέργεια μπήκε στον πάγο (εντός του 2014 εγκαταστάθηκε περίπου το 1,5% των φωτοβολταϊκών που εγκαταστάθηκαν το 2013), τα πετρέλαια που ίσως υπάρχουν στα βάθη των θαλασσών παρουσιάζονται ως το μάννα που θα μας βγάλει από την ανέχεια, νέος λιγνιτικός σταθμός ετοιμάζεται να μας κρατήσει δεμένους στο κάρβουνο για άλλα 30-40 χρόνια, διακομματική συμφωνία για περισσότερο λιγνίτη, καινούργιοι πανάκριβοι πετρελαϊκοί σταθμοί δρομολογούνται στα νησιά που τα γδέρνει ο αέρας και τα στεγνώνει ο ήλιος, συνεχίστηκαν τα δώρα προς την βαριά βιομηχανία με τη μορφή φθηνής ενέργειας (την οποία πληρώνουμε όλοι οι υπόλοιποι), η αιθαλομίχλη προ των πυλών ως αποτέλεσμα αναποτελεσματικών και παράλογων οικονομικών επιλογών (ειδικός φόρος κατανάλωσης στο πετρέλαιο) που αγνοούν τους πολίτες, τις ανάγκες τους και τη δημόσια υγεία…
Από την άλλη, με έναν περίεργο τρόπο, είχε και τα καλά της η χρονιά.
Η οικονομική κρίση οδήγησε στην κατάψυξη φαραωνικά έργα που σχετίζονταν με την (ανορθολογική και πανάκριβη) διαχείριση των απορριμμάτων. Τώρα που δεν υπάρχουν χρήματα ανοίγεται μια ευκαιρία για να προχωρήσουν απλές, οικονομικές και λογικές επιλογές: πρόληψη, κομποστοποίηση, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση ώστε η τελική διαχείριση να αφορά μικρό μόνο μέρος των παραγόμενων απορριμμάτων. Και με χαμηλό κόστος.
Το 2014 ήταν (άλλη) μια εξαιρετικά δύσκολη χρονιά για τον καθένα μας και για το περιβάλλον. Για την ακρίβεια, αν είχα μια ευχή να κάνω, αυτή θα ήταν «το 2014 να είναι η πιο δύσκολη χρονιά που περάσαμε και θα περάσουμε». Αφήνω επιμέρους τα προσωπικά (αφού είναι… προσωπικά) και έρχομαι στα καθ’ υμάς.
Το περιβάλλον είχε την «τιμητική» του: δάση και παραλίες στο σφυρί στο όνομα της ανάπτυξης, η καθαρή ενέργεια μπήκε στον πάγο (εντός του 2014 εγκαταστάθηκε περίπου το 1,5% των φωτοβολταϊκών που εγκαταστάθηκαν το 2013), τα πετρέλαια που ίσως υπάρχουν στα βάθη των θαλασσών παρουσιάζονται ως το μάννα που θα μας βγάλει από την ανέχεια, νέος λιγνιτικός σταθμός ετοιμάζεται να μας κρατήσει δεμένους στο κάρβουνο για άλλα 30-40 χρόνια, διακομματική συμφωνία για περισσότερο λιγνίτη, καινούργιοι πανάκριβοι πετρελαϊκοί σταθμοί δρομολογούνται στα νησιά που τα γδέρνει ο αέρας και τα στεγνώνει ο ήλιος, συνεχίστηκαν τα δώρα προς την βαριά βιομηχανία με τη μορφή φθηνής ενέργειας (την οποία πληρώνουμε όλοι οι υπόλοιποι), η αιθαλομίχλη προ των πυλών ως αποτέλεσμα αναποτελεσματικών και παράλογων οικονομικών επιλογών (ειδικός φόρος κατανάλωσης στο πετρέλαιο) που αγνοούν τους πολίτες, τις ανάγκες τους και τη δημόσια υγεία…
Από την άλλη, με έναν περίεργο τρόπο, είχε και τα καλά της η χρονιά.
Η οικονομική κρίση οδήγησε στην κατάψυξη φαραωνικά έργα που σχετίζονταν με την (ανορθολογική και πανάκριβη) διαχείριση των απορριμμάτων. Τώρα που δεν υπάρχουν χρήματα ανοίγεται μια ευκαιρία για να προχωρήσουν απλές, οικονομικές και λογικές επιλογές: πρόληψη, κομποστοποίηση, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση ώστε η τελική διαχείριση να αφορά μικρό μόνο μέρος των παραγόμενων απορριμμάτων. Και με χαμηλό κόστος.
Η ξεδιαντροπιά με την οποία προσπάθησε η κυβέρνηση να περάσει το ξεπούλημα των παραλιών, οδήγησε σε κινητοποίηση δεκάδων χιλιάδων πολιτών, σε πρωτοβουλίες συσπείρωσης «από τα κάτω» που έφεραν φρεσκάδα, κατάφεραν να ξεκουνήσουν πολύ κόσμο (πέρα από τους συνηθισμένους) και τελικά οδήγησαν σε αναδίπλωση (έστω και προσωρινή) της κυβέρνησης.
Πιο σημαντικό όμως είναι το γεγονός ότι τα απανωτά χαστούκια/ήττες για το περιβάλλον μάς έκαναν όλους να συνειδητοποιήσουμε την ανάγκη και τη δύναμη της συνεργασίας. Σταθήκαμε δίπλα-δίπλα, αλληλοβοηθηθήκαμε, ξανασταθήκαμε στα πόδια μας, δώσαμε το χέρι ο ένας στον άλλο και ενώσαμε τις φωνές μας. Ίσως όχι όσες φορές θα έπρεπε, αλλά σίγουρα πιο πολλές παρά ποτέ. Και αυτή μπορεί να είναι απλά η πρόβλεψη, ευχή και δέσμευση για την καινούργια χρονιά: ΜΑΖΙ, παρά τις όποιες διαφορές και επί μέρους διαφωνίες.
Έτσι μπορούμε να βάλουμε ένα τέρμα στην περιβαλλοντική υποβάθμιση που εντείνεται στο όνομα της εξόδου από την κρίση, να σταματήσουμε τον ευτελισμό ενός από τους πλέον πολύτιμους εθνικούς πόρους (ναι, αναφέρομαι στο περιβάλλον και όχι στα wannabeπετρέλαια), να βγούμε από την κρίση μαζί και όχι σαν μια διαλυμένη κοινωνία.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το ότι η ενεργειακή φτώχεια, η υψηλή τιμή του πετρελαίου και η συζήτηση περί επιδόματος θέρμανσης δεν εμπόδισαν εκατοντάδες συμπολίτες μας να βάλουν το χέρι στη δική τους τσέπη και να χρηματοδοτήσουν την ενεργειακή θωράκιση ενός μικρού σχολείου στην ορεινή Εύβοια. Τα 19 παιδιά είναι σήμερα ζεστά και κάνουν μάθημα με εξαιρετικά χαμηλό κόστος θέρμανσης. Εμείς, με τη σειρά μας, είμαστε χαρούμενοι που η εξοικονόμηση ενέργειας μπήκε στο τραπέζι ως σημαντικό μέρος της λύσης (ακόμη και αν η γραφειοκρατία εξακολουθεί να ζει και να βασιλεύει).
… ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ
Οι απολογισμοί είναι όσοι και οι Καζαμίες, αμέτρητοι. Ο συγκεκριμένος ευελπιστεί απλώς να δώσει ορισμένες ασφαλείς και απαραίτητες οδηγίες προς ναυτιλλομένους (κυβέρνηση) για να μη χάσουμε ακόμη ένα τρένο.
Οι απολογισμοί είναι όσοι και οι Καζαμίες, αμέτρητοι. Ο συγκεκριμένος ευελπιστεί απλώς να δώσει ορισμένες ασφαλείς και απαραίτητες οδηγίες προς ναυτιλλομένους (κυβέρνηση) για να μη χάσουμε ακόμη ένα τρένο.
Φεβρουάριος
Πρόγραμμα ενεργειακής αναβάθμισης κατοικιών. Κίνητρα για επανεκκίνηση της οικονομίας. Στόχος 1.000.000 σπίτια σε ορίζοντα 10ετίας.
ΔΕΗ και ΔΕΔΔΗΕ υλοποιούν την υπουργική απόφαση για την αυτοπαραγωγή χωρίς γραφειοκρατία και καθυστερήσεις. Η ΔΕΗ ανακοινώνει επενδυτικό σχέδιο ενίσχυσης της αυτοπαραγωγής.
Μάρτιος
Κίνητρα για τη νέα καλλιεργητική περίοδο ώστε χιλιάδες στρέμματα γης να σπαρούν με κουκί, ρεβίθι και λούπινο για αντικατάσταση εισαγόμενης σόγιας (συχνά μεταλλαγμένης). Ανατρέπεται έτσι η σημερινή πραγματικότητα, σύμφωνα με την οποία εισάγουμε ετησίως περί τους 600.000 τόνους σόγιας με προορισμό κυρίως τις ζωοτροφές.
Απρίλιος
Η διαχείριση των απορριμμάτων ξεκινάει από το σπίτι μας και όχι από τις χωματερές. Αναθεωρούνται τα προτεινόμενα έργα και δημοπρατούνται μικρότερα έργα πιο κοντά στις πραγματικές ανάγκες και όχι στις ανάγκες εργολάβων και κατασκευαστών. Προτεραιότητα σε πρόληψη και κομποστοποίηση, επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση αντί για νέες χωματερές.
Μάιος
Εξαγγέλλεται η δημιουργία Θαλάσσιου Καταφυγίου στις Β. Κυκλάδες σε συνεργασία με τους αλιείς και την τοπική κοινωνία.
Οι παραλίες ανήκουν σε όλους μας – το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό ανακαλείται επισήμως και η Ελλάδα εναρμονίζεται ουσιαστικά με το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο για την Ολοκληρωμένη Διαχείριση της Παράκτιας Ζώνης.
Οι παραλίες ανήκουν σε όλους μας – το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό ανακαλείται επισήμως και η Ελλάδα εναρμονίζεται ουσιαστικά με το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο για την Ολοκληρωμένη Διαχείριση της Παράκτιας Ζώνης.
Ιούνιος
Αποφασίζεται η διασύνδεση του συνόλου των νησιών με το ηπειρωτικό σύστημα, σε σαφές χρονοδιάγραμμα, με σκοπό την προώθηση των ΑΠΕ και την κατάργηση παλιών και νέων πετρελαϊκών σταθμών. Κανένα νησί δεν ακολουθεί το παράδειγμα της Ρόδου (η οποία προχωρά σε κατασκευή νέου πετρελαϊκού σταθμού).
Ιούλιος
Συμμετοχή του τουριστικού τομέα στην παραγωγή ενέργειας. Ο ξενοδοχειακός τομέας αποκτά κίνητρα για να παράγει ο ίδιος σημαντικό μέρος της ενέργειας που καταναλώνει. Είναι παράλογο να συνεχίσει η υπόλοιπη κοινωνία να πληρώνει τη συνεχή αύξηση κατανάλωσης του ξενοδοχειακού τομέα.
Αύγουστος
Οι υπουργοί πηγαίνουν στην Τήνο με πλοίο της γραμμής (και όχι με θαλαμηγό δωρεά εφοπλιστή). Αντί για ευχέλαια, σπονδές, χοές κ.ο.κ. για τις πυρκαγιές και για κατευνασμό του στρατηγού/θεού ανέμου, ακυρώνονται όλες οι διατάξεις που έμμεσα προωθούν τους εμπρησμούς ή νομιμοποιούν την καταστροφή και επικυρώνονται οι δασικοί χάρτες. Σημαντικό μέρος των πόρων της δασοπυρόσβεσης κατευθύνεται στην πρόληψη και διαχείριση του δασικού πλούτου.
Σεπτέμβριος
Ακυρώνεται η Πτολεμαΐδα 5 και ξεκινά οργανωμένη διαβούλευση με την τοπική κοινωνία για τη μεταλιγνιτική εποχή. Η πρωτοβουλία που ήδη έχει ξεκινήσει από τη νέα δημοτική αρχή, αγκαλιάζεται σε εθνικό επίπεδο.
Οκτώβριος
Δεύτερη καλλιεργητική περίοδος. Περισσότερα κουκιά, ρεβίθια, λούπινα, λιγότερη σόγια. Περισσότερη απασχόληση, λιγότερες εισαγωγές, λιγότερη εκροή συναλλάγματος.
Νοέμβριος
Η Ελλάδα γίνεται ο μπροστάρης της Ευρώπης σε θέματα κλιματικής πολιτικής και επηρεάζει θετικά τις διεθνείς διαπραγματεύσεις στο Παρίσι (Δεκέμβριος). Η χώρα μας πιέζει την Ε.Ε. για αναθεώρηση των κλιματικών στόχων του 2030 και δίνει η ίδια το καλό παράδειγμα με τις δράσεις της.
Δεκέμβριος
Λιγότερο πετρέλαιο σε όλα τα σπίτια. Σειρά έχει ο δημόσιος τομέας: ανταποδοτικά μέτρα εξοικονόμησης για τον δημόσιο τομέα.
Το σύνολο των πόρων του Πράσινου Ταμείου επιστρέφει εκεί που προβλεπόταν εξαρχής: σε περιβαλλοντικές δράσεις.
Ναι, ο συγκεκριμένος Καζαμίας δεν αποτελεί έναν πλήρη οδηγό για τη χρονιά, αλλά δίνει πολύ συγκεκριμένες ιδέες και προτάσεις που θα έχουν άμεσα και ορατά αποτελέσματα για ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας. Σηκώστε τα μανίκια λοιπόν και αφήστε τις βαρύγδουπες δηλώσεις και τα μακρινά οράματα. Το αύριο είναι τώρα!
Ναι, ο συγκεκριμένος Καζαμίας δεν αποτελεί έναν πλήρη οδηγό για τη χρονιά, αλλά δίνει πολύ συγκεκριμένες ιδέες και προτάσεις που θα έχουν άμεσα και ορατά αποτελέσματα για ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας. Σηκώστε τα μανίκια λοιπόν και αφήστε τις βαρύγδουπες δηλώσεις και τα μακρινά οράματα. Το αύριο είναι τώρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου