Θυσία στην κατασκευή του αρδευτικού έργου Χοτχόβας Παραμυθιάς εξακολουθεί να γίνεται ο σπάνιος και μοναδικός υγρότοπος της λιμνοπούλας, ενταγμένος στο δίκτυο Natura. Εδώ και ένα χρόνο ο Φορέας Διαχείρισης Στενών και Εκβολών Αχέροντα και Καλαμά, η Ορνιθολογική Εταιρεία κι άλλοι φορείς κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Μόνο που το αποτέλεσμα δεν έχει αλλάξει...
Το έργο, το οποίο γίνεται περιλαμβάνει την «κατασκευή αρδευτικού δικτύου, με σύστημα κλειστών αγωγών υπό πίεση, σε έκταση 3.100 στρεμμάτων».
Ωστόσο, οι εργασίες κατασκευής δεν έγιναν σύμφωνα με όσα προβλέπονται στην περιβαλλοντική μελέτη και στερούν χιλιάδες ζώα και πουλιά από το καταφύγιό τους, καταγγέλλει η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία.
Στην «καρδιά» αυτού του υγρότοπου κατασκευάστηκε ταμιευτήρας με βάθος αρκετών μέτρων -αντίθετα με αυτά που προέβλεπε η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων- ο οποίος δεν αποτελεί πλέον κατάλληλο ενδιαίτημα για τα περισσότερα είδη υδρόβιων πουλιών που χρειάζονται ρηχές εκτάσεις για να τραφούν.
Σύμφωνα με τα όσα προέβλεπε η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, έκταση 470 στρεμμάτων ανατολικά του ταμιευτήρα θα έπρεπε να διατηρηθεί ως υγρολίβαδο.
Η περιοχή στην οποία γίνονται τα έργα περιλαμβάνεται εντός των ορίων του Τόπου Κοινοτικής Σημασίας (ΤΚΣ) «Λιμνοπούλα Παραμυθιάς», σύμφωνα με την Οδηγία 92/43/ΕΚ, με κωδικό GR2120003 και έχει ενταχθεί στο ευρωπαϊκό οικολογικό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών NATURA 2000.
Το ιδιαίτερο οικοσύστημα της Λιμνοπούλας είναι ένας χαρακτηριστικός υγρότοπος, ο οποίος προμηθεύει με νερό τη γύρω περιοχή και παρέχει υγρά λιβάδια για βόσκηση κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Στον συγκεκριμένο υγρότοπο φιλοξενούνται το χειμώνα παπιά σε μία από τις μεγαλύτερες πυκνότητες σε όλη την Ελλάδα, αναλογικά με την έκταση. Υπάρχουν επίσης αρπακτικά, όπως κραυγαετοί, ενώ αξιοσημείωτοι είναι οι πληθυσμοί των λευκοπελαργών που τρέφονται εκεί και φωλιάζουν στην γύρω περιοχή.
Είδη ενδημικών ψαριών, μεγάλοι πληθυσμοί αμφιβίων και βαλτοχελώνων, καθώς και ένα σπάνιο είδος ακρίδας περιλαμβάνονται μεταξύ των σημαντικών «κατοίκων» και «επισκεπτών» της περιοχής, που χρήζουν προστασίας.
Σήμερα η εικόνα της περιοχής έχει αλλοιωθεί ολοκληρωτικά. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι δεν είναι αργά, αρκεί να υπάρξει βούληση.... Θα υπάρξει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου