Ήταν ένα συμπόσιο που τα είχε όλα. Βαθιά γνώση για το αντικείμενο που πραγματευόταν ο κάθε εισηγητής, πάθος, διείσδυση, μεταδοτικότητα, αντιπαραθέσεις, συναισθηματική φόρτιση και καταπληκτικοί διάλογοι με το ακροατήριο. Ένα ακροατήριο που αν και ήταν χωρισμένο σε δύο εντελώς διαφορετικές επιστημονικές ομάδες (από την μια ιστορία και αρχαιολογία και από την άλλη αμπελουργία και οινολογία) υπήρχε ένα καταλυτικό στοιχείο που τις έδενε και κρατούσε αμείωτο το ενδιαφέρον: η παρουσία και η σημασία της αμπέλου στην περιοχή του Βελβεντού ανά τους αιώνες.
Από την εποχή τού χαλκού έως σήμερα, από τα ευρήματα και την σημασία του κρασιού για τους ανθρώπους της περιοχής στους προκλασικούς χρόνους, μέχρι τις τεχνικές Γεωργίας ακριβείας στους σύγχρονους αμπελώνες του Βελβεντού. Από τις μελέτες για το αν η Μηλογαλακτική ζύμωση λάβαινε χώρα στους οίνους της αρχαιότητας και τις ανιχνεύσεις των δρόμων του (οιν)εμπορίου στα Σέρβια και το Βελβεντό, μέχρι τις έρευνες για την κλωνική επιλογή του Ξινόμαυρου και την αξιολόγηση των κλώνων. Καθοριστική και η παρουσίαση της προβυζαντινής έπαυλης με ληνό (πατητήρι) και δύο άριστα συντηρημένα υπολήναια (χώροι συγκέντρωσης και κατεργασίας του σταφυλοπολτού) στο Βελβεντό που ανακαλύφθηκε πρόσφατα.
Η άμπελος είναι ένα φυτό που όταν βρει το κατάλληλο έδαφος, κάνει μεγάλες ρίζες. Ριζώνει για τα καλά, τόσο στο συγκεκριμένο σημείο όσο και στην περιοχή γενικότερα. Το Βελβεντό είναι ένας τέτοιος τόπος. Ένας τόπος που αγάπησε το αμπέλι παρ' όλες τις δυσκολίες ανά τους αιώνες. Ο κεφαλικός φόρος, η θρησκευτική απαξίωση για το κρασί κατά την Οθωμανική κυριαρχία έως την φυλλοξήρα σμίλεψαν αλλά δεν γκρέμισαν αυτήν την σχέση.
Το αμπέλι αγαπήθηκε από τους ανθρώπους του Βελβεντού. Μ' αυτό συνόδευαν τούς νεκρούς τους από την εποχή του χαλκού, χάρη σ' αυτό, έκαναν μνημειώδη συμπόσια και οινοποσίες. Μ' αυτό εμπορεύονταν και επιβίωναν οικονομικά για αιώνες. Πολύ πιθανόν, χάρη σ' αυτό να ξαναμπεί το Βελβεντό δυναμικά στον οινικό χάρτη της Ελλάδας και της Ευρώπης με το ξεχωριστό του Ξινόμαυρο και την ντόπια εκδοχή του Cabernet Franc, τον Τσαπουρνάκο. Σίγουρα πάντως, με την συστηματική εκμετάλλευση της αμπέλου με τους πιο σύγχρονους τρόπους αμπελουργίας και οινολογίας.
Πρέπει να γίνει συνείδηση όλων μας, πως το αμπέλι και το κρασί δεν είναι άμοιρο της ιστορίας και του τόπου. Είναι πολύ απλοϊκό και γραφικό πλέον ως ένα σημείο, να επικαλούμαστε την πατρότητα του κρασιού και της κουλτούρας του, σαν αυτό να είναι ο μαγικός τρόπος που ανοίγει κάθε εμπορική πόρτα. Έχει αποδειχτεί περίτρανα ότι δεν φτάνει. Πρέπει η ταύτιση του κρασιού με τον τόπο και την ιστορία του να τεκμηριώνεται, να αποδεικνύεται και να εξελίσσεται για να έχει συνέχεια και καταξίωση.
Αυτή ήταν η χρησιμότητα του συμποσίου οίνου, το Σάββατο 19 Οκτωβρίου στο Βελβεντό για το κρασί. Του έδωσε μια ιστορική ταυτότητα ιδιαιτέρα χρήσιμη για το μέλλον του και ενδεχομένως πολύ περισσότερα εφόδια, που προσωπικά αδυνατώ προς το παρών να ανιχνεύσω.
Οι εισηγητές και τα θέματα που παρουσίασαν ήταν:
Xριστίνα Zιώτα: Οίνος για ζώντες και νεκρούς; Αγγεία πότου σε νεκροταφεία της εποχής του Χαλκού
Xριστίνα Zιώτα: Οίνος για ζώντες και νεκρούς; Αγγεία πότου σε νεκροταφεία της εποχής του Χαλκού
Γεωργία Kαραμήτρου Mεντεσίδη: Μαρτυρίες αμπελουργίας, οινοποιίας και οινοποσίας στους Νομούς Κοζάνης και Γρεβενών
Γ. Z. Tζιφόπουλος: Eνεπίγραφα αγγεία πότου (περ. 700 π.Χ.) από τη Mεθώνη Πιερίας
Γ. A. Πίκουλας: Για τα Σέρβια και το Bελβεντό: ανιχνεύοντας δρόμους και (οιν)εμπόριο
Σταυρούλα Kουράκου Δραγώνα: Μηλογαλακτική ζύμωση λάβαινε χώρα στους οίνους της αρχαιότητας;
Aγαθονίκη Tσιλιπάκου: Αμπελοοινικά Δυτικής Μακεδονίας, μέσα από τα μνημεία της κατά την μεταβυζαντινή περίοδο
Mαρίζα Tσιάπαλη: Πρωτοβυζαντινή έπαυλη με ληνό στο Bελβεντό
Kώστας Kαμπουρίδης: Η αμπελοκαλλιέργεια στις επαρχίες Σερβίων και Γρεβενών τον 16ο αιώνα
Παναγιώτης Ι. Καμηλάκης, Ευάγγελος Καραμανές: Λαογραφικά της αμπελουργίας και της οινοποιίας στην περιοχή Κοζάνης – Γρεβενών
Xαρούλα Σπινθηροπούλου: Κλωνική επιλογή του Ξινόμαυρου, μελέτη – αξιολόγηση κλώνων
Δημήτρης Tάσκος: Επίδραση του υποκειμένου και της πυκνότητας φύτευσης στα χαρακτηριστικά της ποικιλίας Ξινόμαυρο
Γιάννης Bογιατζής: Βελβεντό το οινοφόρο, από την παραδοσιακή αμπελουργία στην εφαρμογή τεχνικών Γεωργίας Ακριβείας στους σύγχρονους αμπελώνες
Μια πρώτη εντύπωση από τον Στέφανο Κόγια
Στέφανος Κόγιας, IHCW by WSPC
πηγή: http://www.krasiagr.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου