Ήταν στη δεκαετία του '50 όταν ο Πάνος Αβράμης αποφάσισε να δώσει ... χρώμα κι άρωμα στον κάμπο των Γιαννιτσών, φυτεύοντας ανάμεσα στα βαμβάκια και τα σιτάρια - τυπικές καλλιέργειες της περιοχής - τριαντάφυλλα.
Τα χρόνια πέρασαν, οι ρίζες πολλαπλασιάστηκαν, τα τριαντάφυλλα πέρασαν από γενιά σε γενιά και, σήμερα, οι "Τριανταφυλλιές Αβράμη" συνεχίζουν μια πετυχημένη επιχειρηματική παράδοση δεκαετιών κι αποδεικνύουν πως, όταν καινοτομείς, μπορείς όχι μόνο να επιβιώσεις αλλά και να ανοίξεις νέους ορίζοντες εν μέσω κρίσης.
"Η επιχείρηση ξεκίνησε από τον πατέρα μας, που ήρθε στα Γιαννιτσά, από την Αθήνα, τη δεκαετία του '50, γύρω στα 30 του χρόνια. Είχε τελειώσει τη Γεωπονική Σχολή των Ιωαννίνων και πήρε έναν κλήρο εδώ, 50 στρεμμάτων. Το μεράκι του ήταν αυτό που τον έστρεψε στις τριανταφυλλιές" εξηγούν στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων οι αδελφοί Άκης και Νίκος Αβράμης, συνεχιστές της επιχείρησης.
Η επιχείρηση τα τελευταία δύο χρόνια της κρίσης, έχει στραφεί στην αγορά της Τουρκίας.
Όσο για το αν το τριαντάφυλλο έχει μέλλον, τα δύο αδέλφια απαντούν: "Το φυτό της τριανταφυλλιάς είχε και πάντα θα έχει στην αγορά θέση. Το ζήτημα είναι ποια θα είναι η δική μας θέση σε αυτήν".
Η αγορά του τριαντάφυλλου, σύμφωνα με τα δύο αδέλφια, χαρακτηρίζεται από τρεις λέξεις: άρωμα, μέγεθος και αντοχή. Το χρώμα, όπως λέει ο γεωπόνος Άκης Αβράμης, είναι "προσωπική υπόθεση".
Η αγορά του τριαντάφυλλου, σύμφωνα με τα δύο αδέλφια, χαρακτηρίζεται από τρεις λέξεις: άρωμα, μέγεθος και αντοχή. Το χρώμα, όπως λέει ο γεωπόνος Άκης Αβράμης, είναι "προσωπική υπόθεση".
"Ο Έλληνας προτιμάει τα μεγάλα, αρωματικά τριαντάφυλλα και από αυτά τα πιο πολλά είναι κόκκινα. Πολλοί θα πάρουν κι ένα μοβ αλλά το σίγουρο είναι όλοι θα πάρουν κι ένα κόκκινο" εξηγεί.
πηγή: http://www.ikypros.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου