ERIC ASIMOV, μετάφραση από real g®eeK
«Διεγερτικά», «καθηλωτικά», «γεμάτα χαρακτήρα». Είναι μόνο μερικούς από τους χαρακτηρισμούς που απέδωσαν στα ελληνικά κρασιά οι New York Times. Μία επιτροπή ειδικών τα δοκίμασε για λογαριασμό της εφημερίδας, που στη συνέχεια φιλοξένησε ένα εκτενές αφιέρωμα σε αυτά, με εγκωμιαστικά σχόλια.
Οι λευκές ποικιλίες στην Ελλάδα – με ονόματα όπως Μοσχοφίλερο, Ροδίτη και Ασύρτικο – ακούγoνται λίγο τρομακτικές, σαν εξωγήινα όντα. Αλλά πλήθος ανθρώπων τα αγκαλιάζουν για αυτά τα υπέροχα ενδιαφέροντα δροσιστικά αρώματα. Σε αντίθεση με το Pinot Grigio που αποτελεί πλέον κλασσική επιλογή.
«Διεγερτικά», «καθηλωτικά», «γεμάτα χαρακτήρα». Είναι μόνο μερικούς από τους χαρακτηρισμούς που απέδωσαν στα ελληνικά κρασιά οι New York Times. Μία επιτροπή ειδικών τα δοκίμασε για λογαριασμό της εφημερίδας, που στη συνέχεια φιλοξένησε ένα εκτενές αφιέρωμα σε αυτά, με εγκωμιαστικά σχόλια.
Οι λευκές ποικιλίες στην Ελλάδα – με ονόματα όπως Μοσχοφίλερο, Ροδίτη και Ασύρτικο – ακούγoνται λίγο τρομακτικές, σαν εξωγήινα όντα. Αλλά πλήθος ανθρώπων τα αγκαλιάζουν για αυτά τα υπέροχα ενδιαφέροντα δροσιστικά αρώματα. Σε αντίθεση με το Pinot Grigio που αποτελεί πλέον κλασσική επιλογή.
Το Ασύρτικο ειδικά μάλλον ξεχωρίζει!
Μετά από σύντομη σύγκριση με το Pinot Grigio περάσαμε στη ιδιαιτερότητα των ελληνικών κρασιών. Οι συμβουλές ήταν! «Παράκαμψτε τα ανούσια κρασιά. Προχωρήστε ευθεία σε καλές φιάλες. Εισάγουν διακρίσεις»
«Είναι συστατικά ενός παράλληλου σύμπαντος, στο οποίο πλήθη κόσμου αγκαλιάζουν αυτά τα υπέροχα αναζωογονητικά, ενδιαφέροντα λευκά και τα προτιμούν από ένα pinot grigio», έγραψε ο Έρικ Ασίμοφ, ένας εκ των δοκιμαστών, που είναι ο κριτικός οίνου των New York Times. «Δεν έχω τίποτα με το pinot grigio, αλλά είναι… εγκόσμιο. Γιατί κάποιος που ενδιαφέρεται για το τι τρώει και πίνει να συμβιβαστεί με αυτό και όχι με κάτι γεμάτο χαρακτήρα;», προσθέτει πριν ξεκινήσει ο… ύμνος για τα ελληνικά προϊόντα.
Η επιτροπή δοκίμασε κρασί παραγωγής 2011-2012 και επιβεβαίωσε την ποιότητα και την αξία τους σύμφωνα με το δημοσίευμα. «Τα προκλητικά ελληνικά κρασιά, αν και παράγονται από λιγότερο γνωστές ποικιλίες αμπελιών, είναι διεγερτικά, ακόμη και καθηλωτικά, αλλά ποτέ βαρετά», επισημαίνεται. Οι ίδιοι ειδικοί είχαν δοκιμάσει και παλιότερα ελληνικό κρασί, αλλά τότε εκτίμησαν πως η γεύση τους ήταν σαν «δουλειά που δεν είχε ολοκληρωθεί», καθώς προσπαθούσαν να κάνουν τη μετάβαση από την τοπική αγορά στο παγκόσμιο κοινό. Αυτή η άποψη άλλαξε. «Βρήκαμε σταθερά καλοφτιαγμένα κρασιά. Μας άρεσαν ιδιαίτερα εκείνα από τη Σαντορίνη, που προέρχονται εξ' ολοκλήρου ή σε μεγάλο βαθμό από ασύρτικα αμπέλια. Η γεύση τους σαν να είναι το απόσταγμα εκατομμυρίων μικροσκοπικών κοχυλιών», αναφέρει το κείμενο.
Ακόμη στα θετικά αναφέρεται η χαμηλή τιμή, όσα δοκίμασαν κόστιζαν 14-24 δολάρια, ενώ το μόνο… αρνητικό που εντοπίστηκε ήταν τα ονόματα των κρασιών. «Μοσχοφίλερο, Ροδίτης, Ασσύρτικο… ». Το ελληνικό κρασί μπορεί να ηχεί περίεργα στα αμερικάνικα αυτιά, αλλά σίγουρα ικανοποιεί τον ουρανίσκο όπως φαίνεται.
Τα παρακάτω κρασιά αντικατοπτρίζουν τα καλύτερα και είναι από τους πιο συνεπείς παραγωγούς της Σαντορίνης. Νο 1 του 2011 Ασύρτικο από το Κτήμα Αργυρού, οινοποιείο που κάνει κρασί στη Σαντορίνη για περισσότερο από έναν αιώνα. Είναι ιδιαίτερο Ασύρτικο, και έχει οινοποιηθεί σε χαλύβδινες δεξαμενές. Ωστόσο, αυτό δεν είναι ένα φρουτώδες κρασί. H γεύση είναι απολαυστική και γεμάτη.
Το δεύτερο κρασί του κτήματος Αργυρού, το Atlantis 2011 . Είναι το 90/100 είναι Ασύρτικο, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό αποτελείται από δύο ακόμα ποικιλίες σταφυλλιών, Αηδάνι και Αθήρι.
Το Κτήμα Σιγάλας, Ασύρτικο-Αθήρι 2011 με αρώματα γήινα και αλμυρά με ιδιαίτερη υφή και πικάντικα φυτικά αρώματα αποτελεί την επόμενη εκδοχή πριν το Ασύρτικο της Γαίας Wild Ferment 2012 με παρατεταμένα αρώματα λουλουδιών και ορυκτά αρώματα.
Τα επόμενα παραδείγματα διακρίνονται για ζωηρά και επίμονα αρώματα εσπεριδοειδών και ξηρών καρπών και αυτά είναι στον Αμέθυστο του Κτήματος Κ.Λαζαρίδη 2011. Ενώ η Μαντίνεια της Σεμέλης, Ορεινός Ήλιος 2011 για τα ορυκτά και πάλι αρώματα. Το Thema Παυλίδη για την ανθική αίσθηση και την ιδιαίτερη επίγευση.
Ενώ τελευταίο παράδειγμα έρχεται από την περιοχή της Μακεδονίας, η Πέτρα από το Κτήμα Κυρ-Γιάννη του 2011.
Στο σύνολό τους, αυτό το εντυπωσιακό σύνολο των κρασιών που κάνει μια ισχυρή υπόθεση για τα ελληνικά λευκά αυτό το καλοκαίρι. Χωρίς παρεξήγηση, Pinot Grigio, αλλά ο χρόνος σας περνάει.
Τα ελληνικά κρασιά που μάγεψαν τους New York Times
1. Ασύρτικο Σαντορίνη 2011, Κτήμα Αργυρού
2. Ασύρτικο- Αθήρι 1011, Κτήμα Σιγάλας
3. Ασύρτικο Wild Ferment 2012, Γαία
4. Αμέθυστος 2011, Κτήμα Λαζαρίδη
5. Mountain Sun 2011, Κτήμα Σέμελη
6. Θέμα 2012, Κτήμα Παυλίδης
7. Θαλασσίτης 2012, Γαία
8. Σαντορίνη 2012, Κτήμα Σιγάλας
9. Ατλαντίς 2011, Κτήμα Αργυρού
10. Macedonia Πέτρα 2011, Κτήμα Κυρ- Γιάννη
«Είναι συστατικά ενός παράλληλου σύμπαντος, στο οποίο πλήθη κόσμου αγκαλιάζουν αυτά τα υπέροχα αναζωογονητικά, ενδιαφέροντα λευκά και τα προτιμούν από ένα pinot grigio», έγραψε ο Έρικ Ασίμοφ, ένας εκ των δοκιμαστών, που είναι ο κριτικός οίνου των New York Times. «Δεν έχω τίποτα με το pinot grigio, αλλά είναι… εγκόσμιο. Γιατί κάποιος που ενδιαφέρεται για το τι τρώει και πίνει να συμβιβαστεί με αυτό και όχι με κάτι γεμάτο χαρακτήρα;», προσθέτει πριν ξεκινήσει ο… ύμνος για τα ελληνικά προϊόντα.
Η επιτροπή δοκίμασε κρασί παραγωγής 2011-2012 και επιβεβαίωσε την ποιότητα και την αξία τους σύμφωνα με το δημοσίευμα. «Τα προκλητικά ελληνικά κρασιά, αν και παράγονται από λιγότερο γνωστές ποικιλίες αμπελιών, είναι διεγερτικά, ακόμη και καθηλωτικά, αλλά ποτέ βαρετά», επισημαίνεται. Οι ίδιοι ειδικοί είχαν δοκιμάσει και παλιότερα ελληνικό κρασί, αλλά τότε εκτίμησαν πως η γεύση τους ήταν σαν «δουλειά που δεν είχε ολοκληρωθεί», καθώς προσπαθούσαν να κάνουν τη μετάβαση από την τοπική αγορά στο παγκόσμιο κοινό. Αυτή η άποψη άλλαξε. «Βρήκαμε σταθερά καλοφτιαγμένα κρασιά. Μας άρεσαν ιδιαίτερα εκείνα από τη Σαντορίνη, που προέρχονται εξ' ολοκλήρου ή σε μεγάλο βαθμό από ασύρτικα αμπέλια. Η γεύση τους σαν να είναι το απόσταγμα εκατομμυρίων μικροσκοπικών κοχυλιών», αναφέρει το κείμενο.
Ακόμη στα θετικά αναφέρεται η χαμηλή τιμή, όσα δοκίμασαν κόστιζαν 14-24 δολάρια, ενώ το μόνο… αρνητικό που εντοπίστηκε ήταν τα ονόματα των κρασιών. «Μοσχοφίλερο, Ροδίτης, Ασσύρτικο… ». Το ελληνικό κρασί μπορεί να ηχεί περίεργα στα αμερικάνικα αυτιά, αλλά σίγουρα ικανοποιεί τον ουρανίσκο όπως φαίνεται.
Τα παρακάτω κρασιά αντικατοπτρίζουν τα καλύτερα και είναι από τους πιο συνεπείς παραγωγούς της Σαντορίνης. Νο 1 του 2011 Ασύρτικο από το Κτήμα Αργυρού, οινοποιείο που κάνει κρασί στη Σαντορίνη για περισσότερο από έναν αιώνα. Είναι ιδιαίτερο Ασύρτικο, και έχει οινοποιηθεί σε χαλύβδινες δεξαμενές. Ωστόσο, αυτό δεν είναι ένα φρουτώδες κρασί. H γεύση είναι απολαυστική και γεμάτη.
Το δεύτερο κρασί του κτήματος Αργυρού, το Atlantis 2011 . Είναι το 90/100 είναι Ασύρτικο, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό αποτελείται από δύο ακόμα ποικιλίες σταφυλλιών, Αηδάνι και Αθήρι.
Το Κτήμα Σιγάλας, Ασύρτικο-Αθήρι 2011 με αρώματα γήινα και αλμυρά με ιδιαίτερη υφή και πικάντικα φυτικά αρώματα αποτελεί την επόμενη εκδοχή πριν το Ασύρτικο της Γαίας Wild Ferment 2012 με παρατεταμένα αρώματα λουλουδιών και ορυκτά αρώματα.
Τα επόμενα παραδείγματα διακρίνονται για ζωηρά και επίμονα αρώματα εσπεριδοειδών και ξηρών καρπών και αυτά είναι στον Αμέθυστο του Κτήματος Κ.Λαζαρίδη 2011. Ενώ η Μαντίνεια της Σεμέλης, Ορεινός Ήλιος 2011 για τα ορυκτά και πάλι αρώματα. Το Thema Παυλίδη για την ανθική αίσθηση και την ιδιαίτερη επίγευση.
Ενώ τελευταίο παράδειγμα έρχεται από την περιοχή της Μακεδονίας, η Πέτρα από το Κτήμα Κυρ-Γιάννη του 2011.
Στο σύνολό τους, αυτό το εντυπωσιακό σύνολο των κρασιών που κάνει μια ισχυρή υπόθεση για τα ελληνικά λευκά αυτό το καλοκαίρι. Χωρίς παρεξήγηση, Pinot Grigio, αλλά ο χρόνος σας περνάει.
Τα ελληνικά κρασιά που μάγεψαν τους New York Times
1. Ασύρτικο Σαντορίνη 2011, Κτήμα Αργυρού
2. Ασύρτικο- Αθήρι 1011, Κτήμα Σιγάλας
3. Ασύρτικο Wild Ferment 2012, Γαία
4. Αμέθυστος 2011, Κτήμα Λαζαρίδη
5. Mountain Sun 2011, Κτήμα Σέμελη
6. Θέμα 2012, Κτήμα Παυλίδης
7. Θαλασσίτης 2012, Γαία
8. Σαντορίνη 2012, Κτήμα Σιγάλας
9. Ατλαντίς 2011, Κτήμα Αργυρού
10. Macedonia Πέτρα 2011, Κτήμα Κυρ- Γιάννη
πηγή: http://www.krasiagr.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου