Mια σύντομη αναφορά στο βουνό των Κενταύρων, το Πήλιο μέσα από την ιστοσελίδα thea.gr. Είναι η άποψη, των εκτός της περιοχής μας, φίλων του ευλογημένου αυτού τόπου. Βέβαια εμείς γνωρίζουμε ότι αν δεν αλλάξει η φιλοσοφία προσέγγισης αυτού του βουνού, στο μέλλον θα απομείνει ένας ορεινός όγκος, μόνο με δρόμους και σπίτια.
Σα μισό νησί, ανάμεσα στον Παγασητικό και στο Αιγαίο, το βουνό των μυθικών Κενταύρων τα έχει όλα: και socializing και απομόνωση και μυστήριο και πολυτελείς boutique ξενώνες να ξεφυτρώνουν σα μανιτάρια σε αναπαλαιωμένα πηλιορείτικα αρχοντικά. Στην Πορταριά θα ρουφήξετε την πανοραμική θέα από τα καφέ του χωριού, παρέα με τους Βολιώτες που απολαμβάνουν εδώ τις λιακάδες. Η Μακρυνίτσα, γνωστή και ως μπαλκόνι του Πηλίου, είναι ένα από τα πιο πολυσύχναστα και διάσημα χωριά, σε πολύ κοντινή απόσταση από το χιονοδρομικό κέντρο, όπου θα ανεβείτε έστω και για έναν καφέ στο σαλέ.
Κι ακολουθούν οι πιο σοφιστικέ Μηλιές, η Βυζίτσα, οι Πινακάτες, ο Αϊ-Γιώργης Νηλείας και η Τσαγκαράδα με εξίσου καλλιτεχνίζουσα φύση, σ’ ένα ατέλειωτο κομπολόι χωριών που ξεπηδάνε από παντού, πίσω από κάθε στροφή. Που ναι, είναι όλες φιδογυριστές, δεν φταίνε τα τσίπουρα στο Βόλο.
Καταπράσινη φύση, ρυάκια, αγριολούλουδα, κρυστάλλινες πηγές, χιονισμένες πλαγιές και η μυρωδιά των ξύλων που καίγονται στο τζάκι, παραδοσιακά χωριά, φιλόξενοι άνθρωποι, πλακόστρωτα, καλντερίμια και μονοπάτια, ειδυλλιακές παραλίες με άμμο ή βότσαλο, τσίπουρο και τοπικές σπεσιαλιτέ, ο καφές κάτω από τον πλάτανο της πλατείας: Όλα αυτά μαζί αναδεικνύουν το Πήλιο ως το βουνό των τεσσάρων εποχών και ίσως το μοναδικό μέρος της Ελλάδας όπου το βουνό και η θάλασσα εναρμονίζονται τόσο αναπάντεχα ιδανικά.




Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου