Καλό μήνα, απανταχού Έλληνες

Άνθη αμυγδαλιάς. Είναι το δενδροκομικό είδος που ανθίζει πρώτο. 
Πολλές από τις παλιές ποικιλίες άνθιζουν μέσα στο χειμώνα και κυρίως το Φεβρουάριο. Για το λόγο αυτό πολλοί αποκαλούν την αμυγδαλιά "νυφούλα του χιονιά".

Φεβρουάριος. Μήνας με 28 ή 29 μέρες (αν το έτος είναι δίσεκτο). Καλείται και Φλεβάρης ή Κουτσοφλέβαρος ή Κουτσός ή Μικρός.

Το «Φλεβάρης» βγαίνει από τη λαϊκή ελληνική παράδοση και έχει σχέση με τις φλέβες της γης. Ο λαός μας, κατά τον Δ.Σ. Λουκάτο, παρετυμολόγησε τον μήνα και τον ονόμασε Φλεβάρη, επειδή «ανοίγει τις φλέβες του» και γεμίζει τη γη με νερά. Κατ' άλλους λέγεται Φλεβάρης, γιατί παγώνει τις φλέβες της γης. Στη Θράκη υπάρχει το ρήμα φλεβαρίζω= πλημμυρίζω, επειδή τα χωράφια «φλεβαρίζουν» από τις βροχές. Το Φλεβάρη γίνεται το κλάδεμα, το καθάρισμα και το τσάπισμα των αμπελιών. Τότε βάζουν και καταβολάδες, δηλαδή φυτεύουν αμπέλια (εκτός και αν είναι δίσεκτος ο χρόνος). Για αυτό το λόγο, ο Φλεβάρης λέγεται, σε όποια περιοχή είναι ανεπτυγμένη η αμπελουργία, και Κλαδευτής.

Η Εκκλησία μας γιορτάζει τον Άγιο Τρύφωνα την 1η Φεβρουαρίου, ο οποίος σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση προστατεύει τα αμπέλια και τους αγρούς από τα τρωκτικά και τις κάμπιες.
Στις 2 Φεβρουαρίου είναι της Υπαπαντής του Χριστού. Γιορτάζεται σε ανάμνηση της συναντήσεως του Συμεών με το παιδίον Ιησού (Λουκ., 2.25). Στην Κρήτη δε δουλεύουν οι μυλωνάδες, διότι την έχουν προστάτιδα, ενώ τότε γίνονται και προβλέψεις. «Ό,τι καιρό κάνει της Υπαπαντής, θα βαστάξει σαράντα ημέρες». Αν είναι καλός ο καιρός στις 2 Φεβρουαρίου, ο βαρύς χειμώνας θα διαρκέσει πολύ ακόμα. Από τις 2 Φλεβάρη σταματούν οι γιορτές και μαζί η αργία και η σχόλη.

 Του Αγίου Συμεών είναι στις 3 Φεβρουαρίου, ενώ στις 10 Φεβρουαρίου του Αγίου Χαραλάμπους. Πρώτη Κυριακή της Αποκριάς «Οι μεταμφιέσεις και οι παράδοξοι χοροί των μασκαράδων γίνονται για να ξυπνήσουν τα «πνεύματα της βλαστήσεως» .

Η εκκλησία μας κάθε 4 χρόνια, που το έτος είναι δίσεκτο, γιορτάζει στις 29 Φεβρουαρίου τον Άγιο Κασσιανό. Η περίεργη αυτή γιορτή, κατά μία παράδοση ορίστηκε από τον ίδιο το Θεό για να τιμωρήσει τον άγιο για την οκνηρία του. Έδωσε αφορμή για διάφορες λαϊκές ερμηνείες και περιπαίγματα. Για παράδειγμα στη Μυτιλήνη, τη γιορτή του Αγίου Κασσιανού τη θεωρούν ως γιορτή των τεμπέληδων! Λένε μάλιστα: « του Κασσιανού γιορτάζουν οι οκνοί (οι τεμπέληδες)».

 Από την προαιώνια σοφία του ελληνικού λαού προέκυψαν πάμπολλα ρητά. Τα περισσότερα από αυτά πηγάζουν από τον αγροτικό βίο. Παρακάτω φαίνεται το αληθές.

«Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει.»
«Παπαντούλα χιονισμένη, και τ' αμπάρια γιομισμένα.»
«Κάλλιο Μάρτης με παλούκια, παρά Φλεβάρης με μπουμπούκια.»
«Καλοκαιριά της Υπαπαντής, Μαρτιάτικος Χειμώνας.»


Καλό μήνα και καλή υπομονή!

κείμενο: natura hellas

   πηγές: -http://www.paidika.gr/index.php

             -Ημερολόγιο, Ε, ρε, γλέντια, 2010 (εκδόσεις τα ΝΕΑ-                Δημοσιογραφικός Όμιλος Λαμπράκη)