\
της Εύας Παπαθανασίου
Ξεκινώντας μία ακόμα κυριακάτικη βόλτα με το ποδήλατό μου, διαπίστωσα ότι για ακόμα μια φορά ο προορισμός ήταν ο ίδιος όπως και η αφετηρία και όχι τυχαία.
Άρχισα λοιπόν το «ποδηλατικό ταξίδι» απ’ την περιοχή της Κάρτσοβας και κατέληξα στο Άλσος του Αγίου Γεωργίου. Και στις δύο περιοχές δεν υπήρχε στιγμή που να μη σκεφτώ κάτι, το οποίο να έχει στιγματίσει όμορφα τις παιδικές μου αναμνήσεις. Και ποιος Τριπολιτσιώτης άλλωστε δε γνωρίζει την ομορφιά και των δύο περιοχών..;
Απ’ τη μία η Κάρτσοβα με το όμορφο εξωκκλήσι της Ζωοδόχου Πηγής κι απ’ την άλλη το καταπράσινο μαγευτικό τοπίο του Αη- Γιώργη, με πρωταγωνιστή το Ναό του να προβάλλει μέσα απ’ τα πανέμορφα δενδρύλλια.
Το συγκεκριμένο Άλσος όχι αδίκως αξιοποιείται για πολλές δραστηριότητες. Τα όμορφα σοκάκια του καθημερινά δέχονται ανθρώπους οι οποίοι επιλέγουν την περιήγηση τους σ’ αυτά είτε για έναν όμορφο περίπατο είτε ακόμη και για μορφές πιο έντονης άθλησης όπως βάδην, τρέξιμο, ποδήλατο. Ο κουρασμένος «οδοιπόρος» μπορεί να πιει το αναψυκτικό του στο τουριστικό περίπτερο της περιοχής και έπειτα να θαυμάσει τα όμορφα ζωάκια που φιλοξενούνται στον εκεί χώρο.
Μέσα στο καταπράσινο λοιπόν άλσος βρίσκεται και το όμορφο θεατράκι στου Αη- Γιώργη, το οποίο και φέτος το καλοκαίρι υποδέχτηκε αρκετά απ’ τα δρώμενα του καλλιτεχνικού χώρου διασήμων και λιγότερο γνωστών καλλιτεχνών όπως θεατρικές παραστάσεις και συναυλίες, οι οποίοι έρχονται θαυμάζοντας το τοπίο και φεύγοντας άκρως ικανοποιημένοι. Ολοένα και περισσότεροι λοιπόν γίνονται οι θαμώνες του θεάτρου καθώς ο συγκεκριμένος χώρος είναι απαράμιλλης ομορφιάς και δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από παρόμοιους χώρους άλλων περιοχών.
Βλέποντας την παιδική χαρά που υπάρχει λίγο πιο κάτω αναπολώ τις ανέμελες στιγμές μου ως παιδί, τις σχολικές εκδρομές με φίλους και καθηγητές, τις ατελείωτες ώρες κάνοντας κούνια και τσουλήθρα εξερευνώντας το γύρω τοπίο.
Οι πιο δεινοί περιπατητές μπορούν αν θέλουν να συνεχίσουν τη διαδρομή τους, συναντώντας μετά από λίγη ώρα ακόμα, την πλατεία του χωριού Μερκοβουνίου, πίνοντας δροσερό νερό απ’ την πέτρινη βρυσούλα που βρίσκεται εκεί.
Κλείνοντας, και χωρίς να αδικήσω την περιοχή της Κάρτσοβας, η διαδρομή κι εκεί είναι εξίσου όμορφη με μια μεγάλη πλατεία ακριβώς στο κέντρο της περιοχής, με αρκετούς νέους φίλους να παίζουν με τα ποδήλατά τους καθώς και πολλούς ενήλικες να απολαμβάνουν τον καφέ τους περπατώντας και παίζοντας με παιδιά κι εγγονάκια. Σε όλους μάλιστα είναι γνωστή και η καθιερωμένη γιορτή που γίνεται στην εν λόγω περιοχή κάθε Καθαρά Δευτέρα, εορτάζοντας πλέον κάθε χρόνο τα Κούλουμα και μάλιστα αφήνοντας στους επισκέπτες τις καλύτερες εντυπώσεις.
Είναι εντυπωσιακό το πώς μπορεί μια απλή βόλτα στη φύση να σε αποδεσμεύσει από σκοτούρες, έγνοιες και προβλήματα. Η ψυχική ανάταση που αποκομίζει κανείς μετά από έναν ανάλογο κυριακάτικο (και όχι μόνο) περίπατο, είναι σημαντική όχι μόνο για να ηρεμεί αλλά και για να «γεμίζει μπαταρίες», συνεχίζοντας το δύσκολο αγώνα όλης της εβδομάδας που ακολουθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου