Εκείνο το Κυριακάτικο πρωινό, προμήνυε μια θεσπέσια ημέρα, κατάλληλη για εκδρομικό ταξίδι. Το πλοίο ‘’Poulia Queen’’ του κ. Λαουμζή, με οδηγό τον ικανότατο κ. Βασίλη Παπαγεωργίου, ήταν γεμάτο με ταξιδιώτες. Όλοι θέλαμε να επισκεφτούμε, την φιλόξενη και πεντακάθαρη, μοναδικής ομορφιάς, Λέρο.
Το νησί των 8.500 περίπου χιλ. κατοίκων, είναι πολύ προνομιούχο. Δίκαια το ονόμαζε ο Γουίνστον Τσόρτσιλ, ‘Μάλτα του Αιγαίου’. Πλούσιο σε ιστορία και γεμάτο ηρωισμό, έχει να παρουσιάσει την αξεπέραστη, φυσική ομορφιά του, συνδυασμένη με την φιλόξενη ζεστασιά των κατοίκων του.
Στο καταπράσινο δάσος του, η Άρτεμις φορτωμένη με την φαρέτρα και τα βέλη της, δεν σταματούσε το κυνήγι. Σε περίοπτη θέση, βρίσκονται τα ερείπια από το ιερό της.
Το νησί, μετά την Οθωμανική κυριαρχία, περιήλθε στους Ιταλούς, από το 1912 έως την Ενσωμάτωση το 1948. Μικρό διάλειμμα έκανε και η Αγγλική κυριαρχία, από το 1916 έως το 1918. Το πέρασμα των Ιταλών, άφησε βαθιά σημάδια, με πολλά έργα και μοναδικής αρχιτεκτονικής, κομψότητας κτήρια.
Το πόρτο Λάγκο, η Βαθύ λιμάνι, που είναι και το βαθύτερο του Αιγαίου, ήταν το πιο εξυπηρετικό κεντρικό σημείο, για τους Ιταλούς στο εμπόριο και στην θαλάσσια συγκοινωνία. Φυσικά στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο του 1940, έπαιξε το ρόλο του, αφού στο λιμάνι αυτό βρίσκεται βυθισμένο, το θρυλικό πολεμικό πλοίο ‘Βασίλισσα Όλγα’. Μέσα από το κουφάρι αυτού του πλοίου και από άλλα βυθισμένα πολεμικά πλοία, ανέσυραν οι δύτες τους πολύτιμους θησαυρούς, που εκθέτουν στο πολεμικό Μουσείο στην Μερκιά. Άλλο ένα Ιστορικό Μουσείο, κοσμεί την Λέρο, στον μοναδικό αρχοντικό πύργο Μπελένι.
Η Λέρος, διαθέτει μια πόλη με την καλλίτερη ρυμοτομία, Ιταλικής έμπνευσης και κατασκευής, στο επίπεδο Λακκί. Άλλο ένα αντίγραφο της, υπάρχει στην Ιταλική ενδοχώρα.
Στην πεντακάθαρη, φροντισμένη Λέρο, ο χρόνος έχει παγώσει. Μια ασυνήθιστη γαλήνη, απλώνεται σε κάθε γωνιά. Το βουνό Απιτίκι, είναι διάτρητο από τα καταφύγια, του πολέμου. Αυτά τα ρουφούντζια, προστάτεψαν τον άμαχο πληθυσμό, από τους ανελέητους Γερμανικούς βομβαρδισμούς. Ο κόλπος στο Λακκί, ήταν από το 1932 ο μεγαλύτερος Ιταλικός Ναύσταθμος, πρόκληση για τους τότε εχθρούς. Αμέτρητες πέτρινες πολεμίστρες, είναι διάσπαρτες παντού στο νησί.
Το πανύψηλο πέτρινο Κάστρο, διαθέτει πολεμίστρες για τα ιστορικά κανόνια, του Ναβαρόνε. Κλείνει μέσα του, μια ιστορία από τον 11ο αιώνα και το θρυλικό Μοναστήρι της Παναγιάς, με ένα ξεχωριστό, ξύλινο χρυσοποίκιλτο τέμπλο. Η παμπάλαια, θαυματουργή Εικόνα της Παναγίας, φυλάσσεται σε ειδικό Εικονοστάσι και καθημερινά την προσκυνούν πλήθος ευλαβών πιστών.
Τη Λέρο, την αγκαλιάζει ασφυκτικά, η καταγάλανη Αιγαιοπελαγίτικη θάλασσα. Αυτή καταλήγει σε δυο μεγάλα λιμάνια, στης Αγίας Μαρίνας και στο Λακκί και ζωγραφίζει αμμουδερές ακρογιαλιές, βοτσαλένιες παραλίες και αμέτρητους όρμους.
Τα Άλιντα, η Γούρνα, το Παντέλι, η Αγία Μαρίνα, ο Πλάτανος, το Παρθένη, ο Ξηρόκαμπος, το Ποτάμι και ο Άγιος Ισίδωρος, είναι φιλόξενα μέρη, με νόστιμη παραδοσιακή κουζίνα και ήρεμο περιβάλλον. Το Εκκλησάκι του Αγίου Ισίδωρου, μοιάζει με λευκό γλάρο, καθισμένο στα κύματα, δίπλα στην ομώνυμη περιοχή και δέχεται πλήθος από επισκέπτες.
Η Λέρος, από το 1984 διαθέτει στην θέση Παρθένη, το δικό της Αεροδρόμιο, που άνοιξε το δρόμο για περισσότερο τουρισμό, εγχώριο και ξένο. Το νησί είναι προικισμένο, με απέραντα αγροκτήματα, αμπελώνες και ελαιώνες, αλλά και καταπράσινο δάσος.
Διαθέτει τρία Νοσοκομεία, μια καλά οργανωμένη ψαραγορά, πάρα πολλά Σχολεία και εκπαιδευτήρια, καταδυτικό κέντρο και τον ιστορικό Ναύσταθμο.
Η πρωτεύουσα του ο Πλάτανος, συγκεντρώνει αμέτρητους επισκέπτες, που δεν χορταίνουν τις ομορφιές, αυτού του καταπράσινου νησιού.
Το απόγευμα ήρθε για να μας θυμίσει, την επιστροφή μας. Αποχαιρετίσαμε τους έξι μύλους αιολικής ενέργειας και άλλους έξι παλιούς, πέτρινους καθισμένους στην κορφή του βουνού.
Το πλοίο γλιστρούσε αρμονικά, στην αρυτίδωτη θάλασσα, ενώ πλήθος λευκών γλάρων, μας συντρόφευαν στο ταξίδι μας, μέχρι το φυσικό, πέτρινο λιμάνι της Κω. Η Λέρος, δεν θα μείνει μόνο μια όμορφη ανάμνηση, αλλά μια διαρκής επιθυμία, για να την ξανά επισκεφτούμε.
Ξανθίππη Αγρέλλη
πηγή: http://www.aegeanews24.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου