Η επίσκεψη σε ένα οινοποιείο, έχει αρκετές ομοιότητες με το άνοιγμα ενός κρασιού. Μπορεί να είναι της ίδιας χρονιάς, να προέρχεται από το ίδιο blend ή ποικιλία, ακόμη και από το ίδιο κιβώτιο. Παρόλα αυτά όμως, πάντα μα πάντα, κάθε φορά, κάτι διαφορετικό βρίσκεις μέσα σ” αυτό. Είναι σαν ζωντανός οργανισμός, που τα κύτταρά του και όλα τα στοιχεία που το απαρτίζουν, καθημερινά μεταβάλλονται, περισσεύουν ή λιγοστεύουν, εξελίσσονται.
Κάτι αντίστοιχο ένοιωσα μετά από την πρόσφατη επίσκεψή μου, στο Κτήμα Πόρτο Καρράς, στην Σιθωνία Χαλκιδικής. Παρόλο που είχα ξανάρθει πριν από μόλις δύο μήνες, όλα ήταν τόσο διαφορετικά αλλά και τόσο όμοια. Όσο ο Μάης απ' τον Ιούλη, όσο τα νεαρά όλο ζωή και νεύρο κλήματα τότε, από τα βαρυφορτωμένα τώρα, μεστά και ίσως λίγο πιο συγκρατημένα από τις καλοκαιρινές ζέστες και ευθύνες τους. Οι επισκέπτες στους χώρους των γευστικών δοκιμών ήταν πολλοί περισσότεροι, άλλωστε αυτή την εποχή η Χαλκιδική σφύζει από ζωή και το οινοποιείο (ακόμη και αν δεν είσαι οινόφιλος) είναι η καλύτερη εναλλακτική πρόταση απέναντι στην καθημερινότητα της παραλίας.
Το Κτήμα Πόρτο Καρράς, ο μεγαλύτερος ενιαίος αμπελώνας βιολογικής καλλιέργειας στην Ευρώπη συνεχώς αλλάζει. Προσαρμόζεται στις τάσεις της εποχής, ανανεώνεται, αναιρεί, ενισχύει, αναθεωρεί, τολμά. Στην περιήγηση μου στα αμπέλια, είδα τις νέες φυτεύσεις από Μαυροδάφνη, που στόχο έχει το πάντρεμά της, με το Λημνιό του κτήματος. Για φανταστείτε το! Είδα ένα αμπελάκι από κουρασμένο Merlot που μάλλον χρειάζεται ξεπάτωμα και αναμπέλωση. Είδα από κοντά τα πρώτα κλίματα Μαλαγουζιάς που φυτεύτηκαν «πειραματικά» πριν από 44 χρόνια. Ποιος θα το φανταζόταν τότε, τι συνέπειες θα είχαν αυτές οι φυτεύσεις στην εξέλιξη της ποικιλίας και του Ελληνικού κρασιού σήμερα. Είδα την άγρια πετρώδη γη, να φιλοξενεί σε υποδειγματική ισορροπία και απόλυτη αρμονία τα αμπέλια, την άγρια ημιδασώδη βλάστηση και τους ελαιώνες. Και μέσα από αυτά, να αγναντεύεις ένα υπέροχο θαλασσινό φόντο, που σου κόβει την ανάσα.
Η επίσκεψη στο οινοποιείο Πόρτο Καρράς, είναι κάθε φορά μια έκπληξη. Οι λιτές, απέριττες γραμμές και το ουδέτερο χρώμα στο εξωτερικό του, το εναρμονίζουν και το ενσωματώνουν αισθητικά με έναν αριστοτεχνικό τρόπο, μέσα στο φυσικό του περιβάλλον, παρά το τεράστιο του μέγεθος. Εσωτερικά, δεν περιμένεις να δεις κάτι διαφορετικό. Όλα βρίσκονται σε μια απέριττη και καλαίσθητη τάξη.
Οι μεγάλες εκπλήξεις όμως έρχονται όταν ξεκινά η γνωριμία με το περιεχόμενο των βαρελιών. Με αυτό που αρχίζεις να φαντάζεσαι πως θα ‘ρθει. Η πρώτη επαφή με τον ουρανίσκο, είναι κάτι γνώριμο. Είναι ένα Syrah 2012 μέσα απ' το βαρέλι (Demptos Reserve μεσαίου καψίματος, τρίτης χρήσης) μέσα στο οποίο βρίσκεται εδώ και 6 μήνες και προέρχεται από τα παλιά αμπέλια. Έχει κάτι γνώριμο και αριστοκρατικό. Έντονο μπαχαρώδες, μαύρα μικρά φρούτα, πιπέρι και δέρμα, σε σκοτεινή ακόμη διακριτότητα. Πληθωρικό, πολύπλοκο, θερμό. Θέλει τουλάχιστον ένα χρόνο ακόμη παραμονής στο βαρέλι, για να στρογγυλέψει όπως πρέπει.
Το Cabernet Franc 2012 αρχίζει να με οδηγεί σε πρωτόγνωρα μονοπάτια. Είναι ήδη τους τελευταίους 6 μήνες σε γαλλικό δρύινο βαρέλι Radoux, μεσαίου καψίματος, τρίτης χρήσης και απ' ότι φαίνεται θα χρειαστεί πολλούς μήνες ακόμη για στρογγυλέψουν οι πολλές και ενδιαφέρουσες γωνίες του. Υψηλή οξύτητα, συμπυκνωμένο και ευδιάκριτο φρούτο τόσο στη μύτη και κυρίως στην παλέτα. Μικρά βατόμουρα, μύρτιλα, πιπεριά και νότες μόσχου. Υψηλές και λίγο αδρές τανίνες που του δίνουν δομή, ένταση και μια διάρκεια ατέλειωτη. Μεγάλος ο πειρασμός για την οινολόγο Διόνη Σαμαρά, αλλά και για οποιονδήποτε το δοκιμάσει, αν θα πρέπει να αναμιχθεί η να κυκλοφορήσει σαν μονοποικιλιακό.
Και η αποκάλυψη! Cabernet Sauvignon 2012 που βγήκε μέσα από ένα Quintessence, μεσαίου καψίματος, μετά από 4μηνη παραμονή. Πολύπλοκο, μαύρα μικρά φρούτα, κεράσια, φτερωτό κυνήγι, mocca, τρούφα. Γεμάτο σώμα, υψηλές αλλά ώριμες, ντελικάτες τανίνες, συμπυκνωμένο και ισορροπημένο. Μεγαλειώδες με πολύ υψηλό δυναμικό παλαίωσης και δυνατότητες για κάτι ξεχωριστό έως το 2038.
Η αίθουσα Μελισσάνθη, είναι ένα από τα πιο φιλόξενα κέντρα γευσιγνωσίας οινοποιείου που έχω συναντήσει στις οινικές μου περιηγήσεις και οι επεξηγήσεις και διευκρινίσεις της Διόνης Σαμαρά, οινολόγου του Κτήματος Πόρτο Καρράς, ήταν πολύ χρήσιμες και καταλυτικές στην κατανόηση της γευσιγνωσίας που ακολούθησε. Από τα υπόλοιπα φρεσκοεμφιαλωμένα κρασιά που δοκιμάστηκαν, ξεχώρισα τα ακόλουθα:
Ασύρτικο 2012. Παραμονή για 6 μήνες στην δεξαμενή με τις οινολάσπες του, με περιοδικό batonnage. Έντονα αρώματα εσπεριδοειδών, ώριμα αχλάδια και μήλα, ανθικές νότες και μια αίσθηση λεμονιού στο μακρύ του τελείωμα. Πληθωρικό, στρογγυλό, με καλή οξύτητα. Καλύτερο από 2013-2016.
Μαλαγουζιά 2012. Έντονο λεμονοπράσινο. Μέτριας έντασης αρώματα λεμονιού, κίτρου, πράσινου μήλου συνδυασμένα με ένα έντονο χαρακτήρα αρωματικών φυτών. Υψηλή οξύτητα, πληθωρικό με λιπαρή υφή και έντονα αρώματα εσπεριδοειδών, αχλαδιού, βασιλικού και ρίγανης με κάποιες ανθώδεις νότες στο τελείωμα. Μακριά διάρκεια, πολύπλοκο, στρογγυλό και απολαυστικό έως το 2015.
Rosé 2012. Από Cabernet Franc και Syrah. Έντονο ροδί με υψηλής έντασης αρώματα βύσσινου, αγριοφράουλας, μπανάνας και νότες τριαντάφυλλων. Αίσθηση γλύκας στην παλέτα με υψηλή οξύτητα και νότες κανέλας στο τελείωμα που είναι παρατεταμένο. Πληθωρικό και αύταρκες, γεμάτο ένταση και ζωτικότητα. Απολαυστικό για τα επόμενα 2 χρόνια.
Λημνιό 2012. Ρουμπινί με έντονα αρώματα από μικρά κόκκινα φρούτα, κεράσια, φράουλες, δαμάσκηνα, γαρύφαλλα, και νότες μαύρου πιπεριού και κέδρου. Καλή οξύτητα, μέτριες – ώριμες τανίνες με μακριά διάρκεια και μια λουλουδάτη αίσθηση στο τέλος. Καλή ισορροπία και δομή που του δίνει δυνατότητες, για μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη στα επόμενα 3-4 χρόνια.
Λημνιό / Cabernet Sauvignon 2011. Λαμπερό πορφυρό με έντονη αίσθηση μαύρων βατόμουρων, κερασιών, ταμπάκο, φυτικές νύξεις γερανιών, μπαχαριού και bitter σοκολάτας. Καλή οξύτητα, πλούσιο ντελικάτες απαλές τανίνες και μεγάλης διάρκειας τελείωμα. Γλυκό, νόστιμο, στρογγυλό και έτοιμο προς κατανάλωση με δυνατότητες εξέλιξης μέχρι το 2018. Θα κυκλοφορήσει για πρώτη φορά στην Ελληνική αγορά, στο τέλος του 2013.
Magnus Baccata 2010. Μετά από παραμονή 12 μηνών σε Γαλλικά δρύινα βαρέλια, έχει έντονο πορφυρό χρώμα. Έντονα αρώματα μούρων, ώριμων μαύρων κερασιών, αποξηραμένου δαμάσκηνου, βανίλιας, μαύρο πιπέρι με νότες ευκαλύπτου και δέρματος, τόσο στη μύτη όσο και στην παλέτα. Πληθωρικό, με νόστιμες τανίνες και αρκετή οξύτητα. Σφριγηλό, εύγευστο, συμπυκνωμένο με καλή διάρκεια και δυνατότητες εξέλιξης μέχρι το 2020. Το Magnus Baccata 2010 θα κυκλοφορήσει με νέα ετικέτα στα τέλη του 2013.
Chateau Porto Carras 2005. Ένα κρασί που πάντα εκπλήττει ευχάριστα για την αξία του, σε σχέση με την τιμή του. Παρέμεινε 2 χρόνια σε βαρέλι. Μέτριο ρουμπινί χρώμα με κομψά αρώματα μύρτιλων, μαύρων βατόμουρων, μπαχαρικών, βανίλιας, κέδρου και μόκας. Υψηλή οξύτητα, πλούσιο σώμα, πληθωρικές και ελαστικές τανίνες. Πολύπλοκο, συμπυκνωμένο, ευχάριστο, γευστικό με παρατεταμένη διάρκεια. Θα γίνεται καλύτερο μέχρι το 2020.
Στέφανος Κόγιας IHCW / Wine Style
πηγή: http://www.krasiagr.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου