.jpg)
Ο δρόμος του Ατλαντικού (Atlantic Road) έχει απότομες στροφές, επαναλαμβανόμενες ανηφόρες και κατηφόρες και πολύ συχνά τα κύματα σκεπάζουν τα αυτοκίνητα που τον διασχίζουν.
Παρόλα αυτά έχει χαρακτηριστεί ως ένα σύγχρονο κατασκευαστικό θαύμα. Πως να μην είναι άλλωστε αφού συνδέει νησιά.
Βρίσκεται στην Νορβηγία και διευκολύνει όσους θέλουν να επισκεφθούν τα νησιά από το Μόλντε (γνωστό για το ετήσιο φεστιβάλ τζαζ του τον Ιούλιο) και Κρίστιανσουντ που βρίσκεται στα δυτικά φιόρδ. Φυσικά το συντριπτικό κομμάτι του δρόμου βρίσκεται κυριολεκτικά στον αέρα, πάνω από την θάλασσα.
Αρχικά η ιδέα ήταν να δημιουργηθεί μια σιδηροδρομική γραμμή αντί του δρόμου που θα ήταν έτοιμη στις αρχές του 2000 αλλά πολύ σύντομα η ιδέα εγκαταλείφθηκε. Ο σχεδιασμός του δρόμου, όπως τον ξέρουμε σήμερα, ξεκίνησε την δεκαετία του 70 και η κατασκευή του άρχισε την 1η Αυγούστου του 1983
Κατά τη διάρκεια της κατασκευής, η περιοχή χτυπήθηκε από δώδεκα τυφώνες. Τελικά μετά από πολύ κόπο ο δρόμος ήταν έτοιμος στις 7 Ιουλίου του 1989, με κόστος 122 εκατομμύρια νορβηγικές κορόνες (ΝΟΚ), εκ των οποίων το 25% χρηματοδοτήθηκε από τα διόδια και το υπόλοιπο από κρατικές επιχορηγήσεις
Σήμερα ο δρόμος του Ατλαντικού διατηρείται ως πολιτιστική κληρονομιά, έχει χαρακτηριστεί ως «Εθνική Τουριστική διαδρομή της Νορβηγίας», έχει ανακηρυχθεί ως το «καλύτερο οδικό ταξίδι στον κόσμο» και του έχει απονεμηθεί ο τίτλος η «Κατασκευή του αιώνα της Νορβηγίας»!
Παρόλα αυτά έχει χαρακτηριστεί ως ένα σύγχρονο κατασκευαστικό θαύμα. Πως να μην είναι άλλωστε αφού συνδέει νησιά.
Βρίσκεται στην Νορβηγία και διευκολύνει όσους θέλουν να επισκεφθούν τα νησιά από το Μόλντε (γνωστό για το ετήσιο φεστιβάλ τζαζ του τον Ιούλιο) και Κρίστιανσουντ που βρίσκεται στα δυτικά φιόρδ. Φυσικά το συντριπτικό κομμάτι του δρόμου βρίσκεται κυριολεκτικά στον αέρα, πάνω από την θάλασσα.
Αρχικά η ιδέα ήταν να δημιουργηθεί μια σιδηροδρομική γραμμή αντί του δρόμου που θα ήταν έτοιμη στις αρχές του 2000 αλλά πολύ σύντομα η ιδέα εγκαταλείφθηκε. Ο σχεδιασμός του δρόμου, όπως τον ξέρουμε σήμερα, ξεκίνησε την δεκαετία του 70 και η κατασκευή του άρχισε την 1η Αυγούστου του 1983
Κατά τη διάρκεια της κατασκευής, η περιοχή χτυπήθηκε από δώδεκα τυφώνες. Τελικά μετά από πολύ κόπο ο δρόμος ήταν έτοιμος στις 7 Ιουλίου του 1989, με κόστος 122 εκατομμύρια νορβηγικές κορόνες (ΝΟΚ), εκ των οποίων το 25% χρηματοδοτήθηκε από τα διόδια και το υπόλοιπο από κρατικές επιχορηγήσεις
Σήμερα ο δρόμος του Ατλαντικού διατηρείται ως πολιτιστική κληρονομιά, έχει χαρακτηριστεί ως «Εθνική Τουριστική διαδρομή της Νορβηγίας», έχει ανακηρυχθεί ως το «καλύτερο οδικό ταξίδι στον κόσμο» και του έχει απονεμηθεί ο τίτλος η «Κατασκευή του αιώνα της Νορβηγίας»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου