Νίσυρος. Διαμαρτυρία Συλλόγων για το κυνήγι

 

 

 

Με το ισχύον ΝΔ 86/1969, όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 177/1975, ισχύουν οι παρακάτω περιορισμοί:

 

Αρθρο 256: Απηγορευμένοι εις την θήραν χώροι Aρχή Σελίδας

(Ως ετροποποιήθη δι' άρθρ. 6 του ν. 177/1975)
 

1. Απαγορεύεται η θήρα εντός των πόλεων, κωμοπόλεων, χωρίων ή συνοικισμών εν γένει καί εις ακτίνα 250 μέτρων από της παρυφής αυτών ή εις ακτίνα 100 μέτρων από μεμονωμένων οικιών.

2. Απαγορεύεται η θήρα άνευ της συγκαταθέσεως του ιδιοκτήτου, νομέως ή μισθωτού:

α) Εντός των αμπελώνων από της ενάρξεως της περιόδου της θήρας έως λήξεως του τρυγητού.

β) Εντός των αθερίστων λειμώνων.

γ).Εντός καλλιεργουμένων εκτάσεων ή οπωρώνων από της ανθοφορίας μέχρι καί της συγκομιδής των καρπών.

δ.Εντός περιφραγμένων διά συνεχούς αδιαπεράστου καί ανυπερβλήτου από άνθρωπον φράχτου παντός είδους, ύψους τουλάχιστον ενός και ημίσεος του μέτρου (1,50) ιδιοκτήτων εκτάσεων.

 

Αρθρο 258: Γενικαί απαγορεύσεις θήρας Aρχή Σελίδας

(Ως ετροποποιήθη δι' αρθρ. 7 ν. 177/1975)

 

1. Απαγορεύεται:

Η άσκησις της θήρας από μηχανοκινήτων μέσων καί η μεταφορά διά τοιούτων κυνηγετικών όπλων, εάν ταύτα δέν είναι λελυμένα ή εντός θήκης, ως και διά πάσης φύσεως προβολέων και ελκυστικών φώτων.

 

Με την Αριθ. Πρωτ.: 173803/2135/31/07/2012: «Ρυθμίσεις θήρας για την κυνηγετική περίοδο 2012 – 2013» ρυθμιστική απόφαση:

Β΄. 1. Απαγορεύουμε το κυνήγι:

1.1. Στα μόνιμα καταφύγια άγριας ζωής

1.6. Σε θαλάσσια ζώνη πλάτους τριακοσίων (300) μέτρων από τις ακτές

1.9. Στους αρχαιολογικούς χώρους, ιστορικούς τόπους και μνημεία χωρίς προηγούμενη άδεια του Υπουργού Πολιτισμού.

 

Αυτή είναι οι γενικότεροι και ειδικότεροι περιορισμοί της ισχύουσας νομοθεσίας σήμερα, οι οποίοι έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την καθημερινότητα που ζούμε στη Νίσυρο σε κάθε κυνηγετική περίοδο. Συγκεκριμένα:

1. Δεν τηρούνται οι αποστάσεις ασφαλείας από τα όρια των οικισμών και των μεμονομένων κατοικιών. Σε πολλές περιπτώσεις θηράματα και σκάγια πέφτουν σε στέγες, αυλές και περιβόλους κατοικιών. Ιδιαίτερα στην περιοχή των Πάλων και στο Μανδράκι –περιοχή Λαγκάδι- το πρόβλημα είναι πιο έντονο.
2. Επανειλημμένα έχουν θεαθεί κυνηγοί να κυκλοφορούν εντός οικισμού με τα όπλα έτοιμα για χρήση, εικόνα που προσβάλλει την αισθητική μας και απειλεί την ασφάλειά μας.
3. Παραβιάζονται τα καταφύγια άγριας ζωής και οι ιστορικοί και αρχαιολογικοί χώροι.
4. Ο αριθμός των ημερήσιων κατά άτομο θηραμάτων υπερβαίνει κατά πολύ τον επιτρεπτό, ενώ συχνά η επιθετική διάθεση των κυνηγών επεκτείνεται και σε προστατευόμενα και απειλούμενα με εξαφάνιση είδη (γεράκια, αετούς κ.α.).
5. Δεν τηρούνται οι καθορισμένες ημέρες θήρας της νησιωτικής πέρδικας και χωρίς να τηρούνται οι ημερολογιακοί περιορισμοί της κυνηγετικής περιόδου.
6. Έχουν παρατηρηθεί μεμονωμένα περιστατικά θήρας από θαλάσσης.

 

 

 

Θεωρούμε απαράδεκτο να λαμβάνουν χώρα οι ανωτέρω παραβιάσεις στη Νίσυρο, τη στιγμή που έχουν γίνει τόσες επενδύσεις για την ανάπτυξη του νησιού και την προσέλκυση.

 

Τα τελευταία 15 χρόνια αξιοποιώντας το φυσικό της πλούτο η στρατηγική ανάπτυξης της Νισύρου έχει προσανατολιστεί προς τις εναλλακτικές μορφές τουρισμού, στον φυσιολατρικό, ιαματικό, ιστιοπλοϊκό και περιπατητικό. Αυτό οδήγησε στην επένδυση πολλών εκατομμυρίων ευρώ κοινοτικών και εθνικών πόρων στην κατασκευή καταφυγίου σκαφών αναψυχής στους Πάλους, στην αποκατάσταση μονοπατιών πολλών χιλιομέτρων, στην αναστήλωση του Παλαιόκαστρου και στην αξιοποίηση του ηφαιστειακού χώρου, ανέγερση ηφαιστειολογικού και αρχαιολογικού μουσείου. Τα τελευταία τρία χρόνια έχει σταματήσει ο οργανωμένος περιπατητικός τουρισμός εξαιτίας του κινδύνου πρόκλησης ατυχήματος από τις σφαίρες των κυνηγών και της αποτρόπαιης εικόνας της αλόγιστης θήρευσης της πανίδας του νησιού. Το καταφύγιο αναψυχής τουριστικών σκαφών μεταμορφώνεται την κυνηγετική περίοδο σε χώρο φύλαξης κυνηγετικών σκύλων που γαβγίζουν όλη την ημέρα και αφοδεύουν επιτόπου με αποτέλεσμα να είναι η κατάσταση ανυπόφορη για τους κατοίκους και τους επισκέπτες, οι οποίοι φεύγουν εσπευσμένα με την χείριστη εντύπωση για τη Νίσυρο, δυσφημώντας το νησί επιστρέφοντας στους προορισμούς τους. Ανεπίτρεπτο είναι επίσης το γεγονός ότι συντηρούν τα σκυλιά τους σε άθλιες συνθήκες, είτε κρατώντας τα δεμένα ολημερίς στον ήλιο, είτε στριμωγμένα ανά δυο ή τρία σε ασφυκτικά μικρά κλουβιά. Συχνά δε, φεύγοντας από το νησί, εγκαταλείπουν όσα ζώα δεν θεωρούν χρήσιμα πια. Στη συνέχεια πολλοί εκ των κυνηγών περιφέρονται με τα δίκυκλα οχήματα τους και τα όπλα κρεμασμένα στην πλάτη, ανεπίτρεπτη επίσης εικόνα εντός παραδοσιακών και τουριστικών οικισμών.

Σε πολλές περιπτώσεις οι κάτοικοι προσπαθούν να συνετίσουν λεκτικά τους παραβαίνοντες αντιμετωπίζοντας όμως επιθετικές και υβριστικές αντιδράσεις και όσες φορές έχουν προσπαθήσει να επικοινωνήσουν με τις αρμόδιες αρχές ο ένας τους παραπέμπει στον άλλο με αποτέλεσμα τη συνέχιση των παραβάσεων.

Ζητάμε τη σύγκληση έκτακτου δημοτικού συμβουλίου και απαιτούμε:

 

1. Παρέμβαση του Δήμου στις αρμόδιες υπηρεσίες για την εφαρμογή των ανωτέρω κανονισμών από αυτές.
2. Να προχωρήσει στη σύσταση μόνιμης επιτροπής υπεύθυνης για τα θέματα θήρας.
3. Μετάθεση της έναρξης της κυνηγετικής περιόδου κατά ένα μήνα (από 15 Οκτωβρίου εως 30 Νοεμβρίου) ώστε να μην συμπίπτει με την τουριστική περίοδο.
4. Την κατ’ εξαίρεση επέκταση της προστατευτικής ζώνης των οικισμών από τα 250 στα 500 μέτρα λόγω της μορφολογίας του εδάφους.

Εκ μέρους των τοπικών συλλόγων.

Πολιτιστικός Σύλλογος

Σύλλογο γυναικών

Σύλλογος γονέων και κηδεμόνων δημοτικού

Σύλλογος γονέων και κηδεμόνων γυμνασίου – λυκείου

Αθλητικός σύλλογος Πολυβώτης

 

 

πηγή: http://www.aegeanews24.gr/