Πολλοί άνθρωποι θα έχουν ακουστά τον «Birdman» του Αλκατράζ, έναν περιβόητο κακοποιό. Kατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920, του είχε επιτραπεί να κρατήσει κάποια πτηνά στο κελί του, στο σωφρονιστήριο Λίβενγουορθ του Κάνσας. Αξίζει να σημειωθεί ότι, παρά την βίαιη προϊστορία του, ο Robert Stroud έβγαζε μια γλυκιά πλευρά του εαυτού του στα σπουργίτια που τον επισκέπτονταν στην αυλή των φυλακών και που τελικά του επιτράπηκε να τα κρατήσει.
Εκτός από την κακουργηματική του συμπεριφορά, ο «Birdman» είναι γνωστός και ως ένα από τα πρώτα παραδείγματα κρατουμένου με ένα κατοικίδιο ζώο. Επιπλέον αποτελεί και το πιο γνωστό παράδειγμα της αυτο-βελτίωσης σε φυλακή των ΗΠΑ, χάρη στα σπουργίτια του. Αυτό θα μπορούσε να αποτελούσε τότε μια μεμονωμένη περίπτωση, αλλά και σήμερα, η ύπαρξη των κατοικίδιων ζώων στις φυλακές είναι πολύ πιο συχνή. Στην πραγματικότητα, σε σημαντικό αριθμό κρατουμένων στις αμερικανικές φυλακές, έχει επιτραπεί να κρατήσουν στα κελιά τους κάποιο κατοικίδιο ζώο, όπως σκύλο, γάτα και άλλα μικρά ζώα, με σκοπό την «αποκατάσταση».
Επίσης στο Ηνωμένο Βασίλειο, παρατηρούνται αρκετά κοινωνικά προγράμματα για την ύπαρξη ζώων συντροφιάς μέσα στις φυλακές, με σκοπό την βελτίωση των κρατουμένων σε θέματα υπευθυνότητας και συμπόνιας. Να σημειωθεί ότι το προνόμιο της διατήρησης των κατοικίδιων ζώων στα κελιά τους διατηρείται, υπό την προϋπόθεση ότι οι τρόφιμοι δείχνουν καλή συμπεριφορά και ιδιαίτερη φροντίδα προς αυτά. Η πλευρά όμως πολλών από τις οικογένειες των ατόμων που έπεσαν θύματα από τους τροφίμους των φυλακών αντιτίθεται σε τέτοιου είδους προγράμματα. Θεωρούν πως αποτελεί προνόμιο που φέρει επιεική μεταχείριση σε επικίνδυνους εγκληματίες που εκτίουν ποινές για σοβαρά αδικήματα. Πάντως αμερικανική έρευνα έδειξε πως οι κρατούμενοι, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα της συντροφιάς ενός κατοικίδιου ζώου εμφανίζουν πολύ λιγότερα βίαια ξεσπάσματα και έχει μειωθεί η πιθανότητα της διάπραξης αξιόποινων πράξεων από αυτούς μέσα στις φυλακές.
Επίσης το προσωπικό των φυλακών Όκγουντ στο Οχάιο, μια φυλακή υψίστης ασφαλείας για τους παράφρονες εγκληματίες, παρατήρησε ότι οι κρατούμενοι σε μια πτέρυγα άρχισαν ξαφνικά να είναι πιο συνεργάσιμοι από το συνηθισμένο. Όταν εξέτασαν το θέμα, ανακάλυψαν ότι οι συγκεκριμένοι κρατούμενοι είχαν βρει ένα τραυματισμένο πουλί στην αυλή της φυλακής και το οποίο φρόντιζαν. Εξαιτίας αυτού, το προσωπικό στο Όκγουντ διεξήγαγαν μια μελέτη που επιτρέπει τα κατοικίδια ζώα σε μια μόνο πτέρυγα των φυλακών. Η μελέτη διήρκεσε ένα χρόνο και απέδειξε ότι οι κρατούμενοι της συγκεκριμένης πτέρυγας ήταν σημαντικά λιγότερο βίαιοι από ό, τι οι άλλοι κρατούμενοι στις άλλες πτέρυγες που δεν είχαν το προνόμιο της συντροφιάς ενός κατοικίδιου ζώου, στην ουσία ενός εγκαταλειμμένου σκύλου από κάποιο καταφύγιο. Φυσικά, όλα τα πρόσωπα που συμμετέχουν στα προγράμματα για ζώα συντροφιάς πρέπει να πληρούν αυστηρά κριτήρια πριν τους επιτραπεί η φροντίδα ενός ζώου. Επίσης οι κρατούμενοι είναι υπό συνεχή παρακολούθηση και εάν ένα ζώο τεθεί σε οποιοδήποτε κίνδυνο, το προνόμιο αυτό αμέσως ανακαλείται.
Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι τα κατοικίδια ζώα στις φυλακές είναι ένα αποτελεσματικό μέτρο για την αποκατάσταση των παραβατών. Ωστόσο, παρά την έρευνα που αποδεικνύει τα σύνθετα οφέλη, πολλοί είναι αυτοί που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η ιδιοκτησία κατοικίδιων ζώων μέσα στις φυλακές είναι ένα προνόμιο πολύ μακρινό. Επίσης, τίθεται το ερώτημα: πώς μπορούν να εμπιστευθούν σε επικίνδυνα άτομα να φροντίσουν αθώα και αβοήθητα ζώα; Και όταν μιλάμε φροντίδα εννοούμε υπευθυνότητα στη διατροφή, την περιποίηση και της εκπαίδευσης. Μήπως τελικά τα συγκεκριμένα προγράμματα δείχνουν πώς το σωφρονιστικό σύστημα μπορεί να βοηθήσει στην αποκατάσταση των εγκληματιών και την ομαλή μελλοντική ένταξή τους στην κοινωνία;
Εκτός από την κακουργηματική του συμπεριφορά, ο «Birdman» είναι γνωστός και ως ένα από τα πρώτα παραδείγματα κρατουμένου με ένα κατοικίδιο ζώο. Επιπλέον αποτελεί και το πιο γνωστό παράδειγμα της αυτο-βελτίωσης σε φυλακή των ΗΠΑ, χάρη στα σπουργίτια του. Αυτό θα μπορούσε να αποτελούσε τότε μια μεμονωμένη περίπτωση, αλλά και σήμερα, η ύπαρξη των κατοικίδιων ζώων στις φυλακές είναι πολύ πιο συχνή. Στην πραγματικότητα, σε σημαντικό αριθμό κρατουμένων στις αμερικανικές φυλακές, έχει επιτραπεί να κρατήσουν στα κελιά τους κάποιο κατοικίδιο ζώο, όπως σκύλο, γάτα και άλλα μικρά ζώα, με σκοπό την «αποκατάσταση».
Επίσης στο Ηνωμένο Βασίλειο, παρατηρούνται αρκετά κοινωνικά προγράμματα για την ύπαρξη ζώων συντροφιάς μέσα στις φυλακές, με σκοπό την βελτίωση των κρατουμένων σε θέματα υπευθυνότητας και συμπόνιας. Να σημειωθεί ότι το προνόμιο της διατήρησης των κατοικίδιων ζώων στα κελιά τους διατηρείται, υπό την προϋπόθεση ότι οι τρόφιμοι δείχνουν καλή συμπεριφορά και ιδιαίτερη φροντίδα προς αυτά. Η πλευρά όμως πολλών από τις οικογένειες των ατόμων που έπεσαν θύματα από τους τροφίμους των φυλακών αντιτίθεται σε τέτοιου είδους προγράμματα. Θεωρούν πως αποτελεί προνόμιο που φέρει επιεική μεταχείριση σε επικίνδυνους εγκληματίες που εκτίουν ποινές για σοβαρά αδικήματα. Πάντως αμερικανική έρευνα έδειξε πως οι κρατούμενοι, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα της συντροφιάς ενός κατοικίδιου ζώου εμφανίζουν πολύ λιγότερα βίαια ξεσπάσματα και έχει μειωθεί η πιθανότητα της διάπραξης αξιόποινων πράξεων από αυτούς μέσα στις φυλακές.
Επίσης το προσωπικό των φυλακών Όκγουντ στο Οχάιο, μια φυλακή υψίστης ασφαλείας για τους παράφρονες εγκληματίες, παρατήρησε ότι οι κρατούμενοι σε μια πτέρυγα άρχισαν ξαφνικά να είναι πιο συνεργάσιμοι από το συνηθισμένο. Όταν εξέτασαν το θέμα, ανακάλυψαν ότι οι συγκεκριμένοι κρατούμενοι είχαν βρει ένα τραυματισμένο πουλί στην αυλή της φυλακής και το οποίο φρόντιζαν. Εξαιτίας αυτού, το προσωπικό στο Όκγουντ διεξήγαγαν μια μελέτη που επιτρέπει τα κατοικίδια ζώα σε μια μόνο πτέρυγα των φυλακών. Η μελέτη διήρκεσε ένα χρόνο και απέδειξε ότι οι κρατούμενοι της συγκεκριμένης πτέρυγας ήταν σημαντικά λιγότερο βίαιοι από ό, τι οι άλλοι κρατούμενοι στις άλλες πτέρυγες που δεν είχαν το προνόμιο της συντροφιάς ενός κατοικίδιου ζώου, στην ουσία ενός εγκαταλειμμένου σκύλου από κάποιο καταφύγιο. Φυσικά, όλα τα πρόσωπα που συμμετέχουν στα προγράμματα για ζώα συντροφιάς πρέπει να πληρούν αυστηρά κριτήρια πριν τους επιτραπεί η φροντίδα ενός ζώου. Επίσης οι κρατούμενοι είναι υπό συνεχή παρακολούθηση και εάν ένα ζώο τεθεί σε οποιοδήποτε κίνδυνο, το προνόμιο αυτό αμέσως ανακαλείται.
Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι τα κατοικίδια ζώα στις φυλακές είναι ένα αποτελεσματικό μέτρο για την αποκατάσταση των παραβατών. Ωστόσο, παρά την έρευνα που αποδεικνύει τα σύνθετα οφέλη, πολλοί είναι αυτοί που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η ιδιοκτησία κατοικίδιων ζώων μέσα στις φυλακές είναι ένα προνόμιο πολύ μακρινό. Επίσης, τίθεται το ερώτημα: πώς μπορούν να εμπιστευθούν σε επικίνδυνα άτομα να φροντίσουν αθώα και αβοήθητα ζώα; Και όταν μιλάμε φροντίδα εννοούμε υπευθυνότητα στη διατροφή, την περιποίηση και της εκπαίδευσης. Μήπως τελικά τα συγκεκριμένα προγράμματα δείχνουν πώς το σωφρονιστικό σύστημα μπορεί να βοηθήσει στην αποκατάσταση των εγκληματιών και την ομαλή μελλοντική ένταξή τους στην κοινωνία;
Πάντως ο ισχυρισμός, ότι τα κατοικίδια ζώα θα βρίσκονται και αυτά φυλακισμένα, χωρίς να φταίνε σε τίποτα, μπορεί εύκολα να αντικρουστεί από τα καθημερινά κρούσματα κακοποίησης ζώων από άτομα που μάλιστα θεωρούνται «νομοταγείς» πολίτες σε μια σύγχρονη κοινωνία, αλλά και από τα συχνά φαινόμενα των «δεμένων» σκύλων όλο το 24ωρο είτε σε μπαλκόνια είτε σε κάποιες ξεχασμένες μάντρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου