Νέες προτεραιότητες στον βραχυπρόθεσμο τουλάχιστον σχεδιασμό των αγροτικών εκμεταλλεύσεων υπαγορεύουν οι ειδικές συνθήκες που επικρατούν αυτό τον καιρό στην αγορά, κυρίως λόγω της χρηματοπιστωτικής ασφυξίας και της έλλειψης εμπιστοσύνης μεταξύ των συναλλασσομένων.
Η χρηματοπιστωτική ασφυξία και οι ειδικές συνθήκες λειτουργίας που επικρατούν στην αγορά διευκολύνουν τους ευέλικτους καλλιεργητές.
Σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας Agrenda, η ιδιότυπη οικονομική συγκυρία, που βιώνει όλο και εντονότερα και ο αγροτικός χώρος, δίνει νέο προβάδισμα στους μικρούς, ευέλικτους και με ευρεία διασπορά προϊόντων καλλιεργητές, καθώς οι μεγάλοι αγοραστές έχουν περιορίσει τις εμφανίσεις τους, οι έμποροι - διακινητές των αγροτικών προϊόντων αναλαμβάνουν όλο και λιγότερα ρίσκα και η διαδικασία των παραδόσεων μικρών ποσοτήτων και με άμεση πληρωμή (μετρητά) κερδίζει συνεχώς έδαφος.
Είναι σαφές ότι μέσα σ’ αυτό το κλίμα καχυποψίας και αμφισβήτησης που χαρακτηρίζει τη λειτουργία της αγοράς, επηρεάζοντας ανάλογα και τη δραστηριότητα των εξαγωγικών επιχειρήσεων, η ευελιξία από την πλευρά των παραγωγών είναι το πρώτο ζητούμενο.
Βέβαια, το θέμα αυτό δεν αφορά τόσο τα βιομηχανικά προϊόντα (π.χ. βαμβάκι) και τις γνωστές κατηγορίες των commodities (σιτάρι, καλαμπόκι, ρύζι κ.ά.), έχει όμως να κάνει σε πολύ μεγάλο βαθμό με τον τομέα των οπωροκηπευτικών, όπως επίσης και με τα όσπρια, δηλαδή με προϊόντα που διατίθενται κατά κανόνα στην εγχώρια αγορά, μέσα από τα συνήθη δίκτυα των αλυσίδων λιανικής (σούπερ μάρκετ) ή μέσω των γνωστών επιχειρήσεων χονδρικής των κεντρικών λαχαναγορών.
Κοινή παραδοχή όλων των συναλλασσομένων αποτελεί το γεγονός ότι η νέα πολιτική διαχείρισης των αποθεμάτων από τα σούπερ μάρκετ αλλά και η τακτική περιορισμού του στοκ από την πλευρά των χονδρεμπόρων, έχουν οδηγήσει σε σημαντική μείωση του όγκου των παραγγελιών, εξέλιξη που διευκολύνει τις συναλλαγές και με μικρότερους παραγωγούς. Την εξέλιξη αυτή επιβάλλει μέχρι κάποιο βαθμό και η νέα θεώρηση που καλλιεργείται αναφορικά με τα νέα είδη, κηπευτικών κυρίως, τα οποία θα πρέπει να κοσμούν τα ράφια των αλυσίδων λιανικής. Οι πολλές και ιδιαίτερες ποικιλίες ντομάτας (ντοματίνια, τσαμπί, Kumato κ.ά.) που έχουν κάνει την εμφάνισή τους στην αγορά και η ταχύτατη μετάδοση αυτής της τάσης σε πολλά από τα γνωστά μέχρι σήμερα φρέσκα λαχανικά, διευκολύνουν τον αγώνα των μικρών και μεμονωμένων παραγωγών να βρουν διεξόδους στην αγορά, χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι θα πρέπει να εγκαταλειφθούν οι προσπάθειες για συνεργασίες και δημιουργία μεγαλύτερων σχημάτων τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στις διαδικασίες διάθεσης των προϊόντων.
Είναι σαφές ότι μέσα σ’ αυτό το κλίμα καχυποψίας και αμφισβήτησης που χαρακτηρίζει τη λειτουργία της αγοράς, επηρεάζοντας ανάλογα και τη δραστηριότητα των εξαγωγικών επιχειρήσεων, η ευελιξία από την πλευρά των παραγωγών είναι το πρώτο ζητούμενο.
Βέβαια, το θέμα αυτό δεν αφορά τόσο τα βιομηχανικά προϊόντα (π.χ. βαμβάκι) και τις γνωστές κατηγορίες των commodities (σιτάρι, καλαμπόκι, ρύζι κ.ά.), έχει όμως να κάνει σε πολύ μεγάλο βαθμό με τον τομέα των οπωροκηπευτικών, όπως επίσης και με τα όσπρια, δηλαδή με προϊόντα που διατίθενται κατά κανόνα στην εγχώρια αγορά, μέσα από τα συνήθη δίκτυα των αλυσίδων λιανικής (σούπερ μάρκετ) ή μέσω των γνωστών επιχειρήσεων χονδρικής των κεντρικών λαχαναγορών.
Κοινή παραδοχή όλων των συναλλασσομένων αποτελεί το γεγονός ότι η νέα πολιτική διαχείρισης των αποθεμάτων από τα σούπερ μάρκετ αλλά και η τακτική περιορισμού του στοκ από την πλευρά των χονδρεμπόρων, έχουν οδηγήσει σε σημαντική μείωση του όγκου των παραγγελιών, εξέλιξη που διευκολύνει τις συναλλαγές και με μικρότερους παραγωγούς. Την εξέλιξη αυτή επιβάλλει μέχρι κάποιο βαθμό και η νέα θεώρηση που καλλιεργείται αναφορικά με τα νέα είδη, κηπευτικών κυρίως, τα οποία θα πρέπει να κοσμούν τα ράφια των αλυσίδων λιανικής. Οι πολλές και ιδιαίτερες ποικιλίες ντομάτας (ντοματίνια, τσαμπί, Kumato κ.ά.) που έχουν κάνει την εμφάνισή τους στην αγορά και η ταχύτατη μετάδοση αυτής της τάσης σε πολλά από τα γνωστά μέχρι σήμερα φρέσκα λαχανικά, διευκολύνουν τον αγώνα των μικρών και μεμονωμένων παραγωγών να βρουν διεξόδους στην αγορά, χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι θα πρέπει να εγκαταλειφθούν οι προσπάθειες για συνεργασίες και δημιουργία μεγαλύτερων σχημάτων τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στις διαδικασίες διάθεσης των προϊόντων.
πηγή: http://www.agronews.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου