Ο μήνας του αλωνισμού μας ήρθε! Καλό μήνα

 

           Ιούλιος. Μήνας έβδομος στη σειρά, με 31 μέρες κατά το Ιουλιανό και το Γρηγοριανό Ημερολόγιο. Κατά το Αττικό ημερολόγιο ο Ιούλης, που ονομάζονταν Εκατομβαιών (η λέξη παράγεται από τη λέξη εκατόμβη που σημαίνει θυσία εκατό βοδιών), ήταν ο πρώτος μήνας του έτους με 30 μέρες διάρκεια. Αντίθετα κατά το Εκκλησιαστικό είναι ο ενδέκατος μήνας. Οι ρωμαίοι ονοματοθέτησαν το συγκεκριμένο μήνα προς τιμή του θεοποιημένου Ιούλιου Καίσαρα.


            Ο Ιούλιος είναι γνωστός και ως «Αλωνάρης» ή «Αλωνιστής», αφού τη συγκεκριμένη εποχή τα παλαιότερα χρόνια οι γεωργοί καταπιάνονταν με το αλώνισμα των δημητριακών. Πράγματι μετά το θερισμό τα «χρυσά στάχια», όπως τα λέγανε, στοιβάζονταν στα θυμονοστάσια, που συνήθως βρίσκονταν κοντά στ' αλώνια. Τα αλώνια κατασκευάζονταν σε μέρη που φυσούσαν οι περισσότεροι άνεμοι και ήταν στρωμένα με πέτρα ή συχνότερα με χώμα. Αφού καθαρίζονταν καλά από τις πέτρες και τα σκουπίδια αλείφονταν με το σάρωμα (σκούπα από ρείκια) με τον παχύρευστο πολτό που κατασκευαζόταν από σβουνιά των βοδιών και η οποία επί μέρες μούλιαζε στα χάλκινα καζάνια. Διόρθωναν και το «στρέντζερο» ή το «στρογερό», τον ξύλινο πάσσαλο δηλαδή, γύρω από τον οποίο κινούνταν τα ζώα και τα οποία με τους ατέλειωτους κύκλους που έκαναν ποδοπατούσαν τα στάχια και τα ξεσπύριζαν. Κατόπιν με ένα «δικριάνι», ένα εργαλείο σαν φτυάρι ξεκινούσε το λίχνισμα, δηλαδή η διαδικασία που ξεχώριζε τον καρπό από το άχυρο με την βοήθεια του ανέμου.

Η περίοδος του αλωνίσματος ήταν σωστό πανηγύρι, διότι αποτελούσε μια από τις τελευταίες εργασίες πριν τραφεί μια ολόκληρη οικογένεια (που εκείνα τα χρόνια οι οικογένειες ήταν πολυμελείς). Έτσι καταλαβαίνετε τα κεράσματα «πήγαιναν και έρχονταν».

           Το μήνα του Ιουλίου η εκκλησία μας τιμά στις 20, τη μνήμη του προφήτη Ηλία ο οποίος σχετίζεται με τις βροχές και με τις κορυφές των βουνών. Γι’ αυτό συνηθίζεται σε κάθε ορεινή περιοχή να συναντάμε και από ένα ‘ξωκλήσι του. Επίσης μεγάλες γιορτές του μήνα είναι αφιερωμένες στους άγιους «ιατήρες», αρχίζοντας με τους Ανάργυρους γιατρούς (Κοσμά και Δαμιανό), που δρούσαν αφιλοκερδώς και οι οποίοι αρνούμενοι να αποκηρύξουν την πίστη τους, αποκεφαλίστηκαν τον 3ο αιώνα. Μια ημέρα αργότερα, δηλαδή την 2η του μηνός γιορτάζεται ένας άλλος ιατρός που ασκούσε την ιατρική ως φιλανθρωπία κι ο οποίος αποκεφαλίστηκε το έτος 305. Πρόκειται για τον Άγιο Παντελεήμονα του οποίου η ιδιότητα είναι εμφανής και από την παροιμία «κουτσοί, στραβοί στον άγιο Παντελεήμονα». Στις 3 του μηνός η εκκλησία μας τιμά τον Άγιο Υάκινθο, που θα λέγαμε ότι είναι η απάντηση στο ξενόφερτο καθολικό Άγιο Βαλεντίνο. Ο Άγιος Υάκινθος είναι ο Άγιος της αγάπης, του έρωτα, προστάτης των ζευγαριών και της σχέσης του άνδρα με τη γυναίκα. Άλλες μεγάλες εορτές, είναι της Αγίας Μαρίνας την 17η και βεβαίως της Αγίας Παρασκευής την 26η του μηνός.


                Καλό μήνα

κείμενο: naturahellas.blogspot.com/
   πηγές: -http://www.paidika.gr/
             -http://el.wikipedia.org/