Σήμερα έλαβε μέρος ένα ευχάριστο γεγονός στο κατάστημα μας ...ήμασταν ο ενδιάμεσος κρίκος για να σωθεί ένα σπάνιος Μπούφος (Bubo bubo) ο Αητός της νύχτας όπως λένε. Στην θέα ενός τέτοιου περήφανου πουλιού σε πιάνει δέος για το μεγαλείο της φύσης παρατηρώντας από κοντά τα μεγάλα κίτρινα μάτια του να σε διαπερνούν σχολαστικά και ακούγοντας το τρίξιμο από το γαμψό ράμφος του σε διαπερνά ένα ρίγος !!! Ακόμη και τραυματισμένο.
Το συγκεκριμένο πουλί βρέθηκε στην περιοχή της Διποταμίας Καστοριάς από τον φίλο κυνηγό και κάτοικο της περιοχής Νικο Παλαπαΐδη, που χωρίς δεύτερη σκέψη το έφερε στο κατάστημα μας . Με την σειρά μας εμείς ειδοποιήσαμε τον υπεύθυνο του κέντρου περίθαλψης άγριων ζώων Καστοριάς τον φίλο Νικο Παναγιωτόπουλο για να το παραλάβει τοποθετώντας το σε ενα ήσυχο μέρος σύμφωνα με της οδηγίες του.
Ο Νίκος έφτασε σε γρήγορο χρόνο και με έντεχνες κινήσεις το έβγαλε από το κουτί που το είχαμε αφήνοντας μας άφωνους με το μεγαλείο πουλιού που αντίκρισαμε ... έκανε μια ψηλάφηση στο ζώο για να ελέγξει τα φτερά του και το σώμα του δίνοντας μας και κάποιες πληροφορίες για το είδος με έμφαση στα μεγάλα γαμψά νύχια του που ήταν σχεδόν μια παλάμη !!! τότε πέρασε από το μυαλό μου αυτό που λέγαν η παλιότεροι "αρνί σηκώνει άμα θέλει".
Η διάσωση της βιοποικιλότητας είναι μέρος της ζωής των κυνηγών με αυτο πρέπει να πορευόμαστε απ´ την στιγμή που έχουμε την άδεια στα χέρια μας . Η ουσία του κυνηγιού δεν είναι το θήραμα αλλα η ανάσες γεμάτες αρώματα του βουνού και το στόλισμα της ακοής μας απο τους ήχους που μας χαρίζει απλόχερα ο αέρας του.
Θα ευχηθώ να ανάρρωση γρήγορα αυτο το περήφανο πουλί για να ξανά κάνει γλίστρες πάνω από τις πλαγιές στην Αλεβίτσα παρέα με τα αστέρια ...
Υ.Γ. Σε επικοινωνία που είχα με τον Νικο Παναγιωτοπούλο τώρα το απόγευμα μου είπε πιθανόν το πουλί να έφαγε κάτι που να ήταν δηλητηριασμένο και ίσως επανενταχθεί γρήγορα από το μέρος που ήρθε ....μακάρι θα πω εγώ.
Ο Νίκος έφτασε σε γρήγορο χρόνο και με έντεχνες κινήσεις το έβγαλε από το κουτί που το είχαμε αφήνοντας μας άφωνους με το μεγαλείο πουλιού που αντίκρισαμε ... έκανε μια ψηλάφηση στο ζώο για να ελέγξει τα φτερά του και το σώμα του δίνοντας μας και κάποιες πληροφορίες για το είδος με έμφαση στα μεγάλα γαμψά νύχια του που ήταν σχεδόν μια παλάμη !!! τότε πέρασε από το μυαλό μου αυτό που λέγαν η παλιότεροι "αρνί σηκώνει άμα θέλει".
Η διάσωση της βιοποικιλότητας είναι μέρος της ζωής των κυνηγών με αυτο πρέπει να πορευόμαστε απ´ την στιγμή που έχουμε την άδεια στα χέρια μας . Η ουσία του κυνηγιού δεν είναι το θήραμα αλλα η ανάσες γεμάτες αρώματα του βουνού και το στόλισμα της ακοής μας απο τους ήχους που μας χαρίζει απλόχερα ο αέρας του.
Θα ευχηθώ να ανάρρωση γρήγορα αυτο το περήφανο πουλί για να ξανά κάνει γλίστρες πάνω από τις πλαγιές στην Αλεβίτσα παρέα με τα αστέρια ...
Υ.Γ. Σε επικοινωνία που είχα με τον Νικο Παναγιωτοπούλο τώρα το απόγευμα μου είπε πιθανόν το πουλί να έφαγε κάτι που να ήταν δηλητηριασμένο και ίσως επανενταχθεί γρήγορα από το μέρος που ήρθε ....μακάρι θα πω εγώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου