Ο Απρίλης είναι μήνας σκληρός κατά τους ποιητές. Σίγουρα είναι ο πιο βίαιος της άνοιξης, καθώς η νέα ζωή διεκδικεί τα δικαιώματα της.
Η φύση ελευθερώνει τεράστιες ποσότητες ενέργειας με τη μορφή χρωμάτων, ήχων και οσμών. Οι εναλλαγές του καιρού συνεχείς και δραματικές, συμπυκνώνουν δώδεκα μήνες σε έναν. Και αν αυτά συμβαίνουν στον κάμπο, σκεφτείτε τι γίνεται στο βουνό! Κοσμογονία πραγματική, αφού εδώ γεννιέται η άνοιξη και κυλώντας στα πεδινά καταλαγιάζει την ορμή της.
Μεγάλες ποσότητες νερού σκάβουν τις πλαγιές της Πίνδου ζώνοντας από παντού το ορεινό χωριό της Δέσης (δεν είναι τυχαίο άλλωστε το όνομά της). Στην αφωνία των κλειστών σπιτιών, η βουή των νερών ηχεί εκωφαντικά. Πρωί της Κυριακής, πρώτη μέρα του Απρίλη και μόνο αστεία δεν κάνει ο άνεμος που δυνατός και παγωμένος κατεβαίνει από τα βορειοδυτικά. Στόχος μας η Κάλτσα, μια απομακρυσμένη κορυφή του συγκροτήματος της Νεράιδας. Πορεία μακριά και απαιτητική, που δεν επιχειρήσαμε ποτέ μέχρι τώρα.
Ακολουθούμε τον δασικό δρόμο στην είσοδο του χωριού, έχοντας δεξιά το ρέμα Παλιομάντρι που αποστραγγίζει τα νερά του ορεινού συγκροτήματος. Στα βάθος ξεχωρίζει ο ένας από τους ονομαστούς καταρράκτες της Δέσης, στόχος παλαιότερων διαδρομών μας.
Η φύση ελευθερώνει τεράστιες ποσότητες ενέργειας με τη μορφή χρωμάτων, ήχων και οσμών. Οι εναλλαγές του καιρού συνεχείς και δραματικές, συμπυκνώνουν δώδεκα μήνες σε έναν. Και αν αυτά συμβαίνουν στον κάμπο, σκεφτείτε τι γίνεται στο βουνό! Κοσμογονία πραγματική, αφού εδώ γεννιέται η άνοιξη και κυλώντας στα πεδινά καταλαγιάζει την ορμή της.
Μεγάλες ποσότητες νερού σκάβουν τις πλαγιές της Πίνδου ζώνοντας από παντού το ορεινό χωριό της Δέσης (δεν είναι τυχαίο άλλωστε το όνομά της). Στην αφωνία των κλειστών σπιτιών, η βουή των νερών ηχεί εκωφαντικά. Πρωί της Κυριακής, πρώτη μέρα του Απρίλη και μόνο αστεία δεν κάνει ο άνεμος που δυνατός και παγωμένος κατεβαίνει από τα βορειοδυτικά. Στόχος μας η Κάλτσα, μια απομακρυσμένη κορυφή του συγκροτήματος της Νεράιδας. Πορεία μακριά και απαιτητική, που δεν επιχειρήσαμε ποτέ μέχρι τώρα.
Ακολουθούμε τον δασικό δρόμο στην είσοδο του χωριού, έχοντας δεξιά το ρέμα Παλιομάντρι που αποστραγγίζει τα νερά του ορεινού συγκροτήματος. Στα βάθος ξεχωρίζει ο ένας από τους ονομαστούς καταρράκτες της Δέσης, στόχος παλαιότερων διαδρομών μας.
Σε δυο σημεία η πορεία μας κόβεται από τα νερά των χειμάρρων που τροφοδοτούνται από τα χιόνια των γύρω κορυφών. Χρειάζεται προσπάθεια για να διαβούμε στεγνοί (ή σχεδόν) ισορροπώντας σε βράχια και λιθάρια.
Αφήνουμε τον καταρράκτη δεξιά ακολουθώντας πορεία βόρεια σε μονοπάτι που δημιούργησαν τα ζώα που βόσκουν στην περιοχή. Στο τέλος του δάσους συναντάμε τα πρώτα χιόνια. Αριστερά μας η στρογγυλή κορυφή του Καπ Γκρας, πάνω από το χωριό της Πολυθέας. Μια δύσκολη ανάβαση κατά μήκος ρέματος και βγαίνουμε στα αλπικά λιβάδια της Νεράιδας, τα σκεπασμένα με χιόνι που φέρει πάνω του το καφετί φορτίο της Αφρικανικής σκόνης.
Στο γυμνό πεδίο, ο άνεμος λυσομανά στις πλάτες μας, σπρώχνοντάς μας ως την Τσουάνα (υψ. 1836 μ.), πάνω ακριβώς από την Κρανιά. Δεξιά μας η Κάλτσα (υψ. 2062 μ.) και πιο πίσω το Χαλικόβουνο (υψ. 2136 μ.) χαμένο στη μαυρίλα της επερχόμενης καταιγίδας. Ο φόβος της μας κάνει να υποχωρήσουμε εγκαταλείπονας την ολοκλήρωση της πορείας μας.
Επιστρέφουμε εν μέσω χαλασμού. Ο ισχυρότατος άνεμος συνοδεύεται από παγοκρυστάλλους που μαστιγώνουν τα πρόσωπά μας. Άτακτη υποχώρηση μέχρι έναν προφυλαγμένο λάκκο χαμηλότερα, όπου η ορμή του ανέμου κόβεται. Τώρα ξεκίνησε το χιόνι που συντροφεύει την επιστροφή μας στη Δέση, σαν αποχαιρετισμό στον χειμώνα.
Αφήνουμε τον καταρράκτη δεξιά ακολουθώντας πορεία βόρεια σε μονοπάτι που δημιούργησαν τα ζώα που βόσκουν στην περιοχή. Στο τέλος του δάσους συναντάμε τα πρώτα χιόνια. Αριστερά μας η στρογγυλή κορυφή του Καπ Γκρας, πάνω από το χωριό της Πολυθέας. Μια δύσκολη ανάβαση κατά μήκος ρέματος και βγαίνουμε στα αλπικά λιβάδια της Νεράιδας, τα σκεπασμένα με χιόνι που φέρει πάνω του το καφετί φορτίο της Αφρικανικής σκόνης.
Στο γυμνό πεδίο, ο άνεμος λυσομανά στις πλάτες μας, σπρώχνοντάς μας ως την Τσουάνα (υψ. 1836 μ.), πάνω ακριβώς από την Κρανιά. Δεξιά μας η Κάλτσα (υψ. 2062 μ.) και πιο πίσω το Χαλικόβουνο (υψ. 2136 μ.) χαμένο στη μαυρίλα της επερχόμενης καταιγίδας. Ο φόβος της μας κάνει να υποχωρήσουμε εγκαταλείπονας την ολοκλήρωση της πορείας μας.
Επιστρέφουμε εν μέσω χαλασμού. Ο ισχυρότατος άνεμος συνοδεύεται από παγοκρυστάλλους που μαστιγώνουν τα πρόσωπά μας. Άτακτη υποχώρηση μέχρι έναν προφυλαγμένο λάκκο χαμηλότερα, όπου η ορμή του ανέμου κόβεται. Τώρα ξεκίνησε το χιόνι που συντροφεύει την επιστροφή μας στη Δέση, σαν αποχαιρετισμό στον χειμώνα.
ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
Την Κυριακή 15/4 θα γίνει ανάβαση στην κορυφή Παχτουρνιάσκα, με εκκίνηση από το Αρματωλικό. Περισσότερες πληροφορίες στα γραφεία του συλλόγου – Ομήρου 6, κάθε βράδυ Παρασκευής από τις 9 έως τις 10. Η διεύθυνση της ιστοσελίδας μας είναι: www.trikalasport.gr και στο τηλέφωνό μας 2431072077.
Σ.Π.ΟΡ. ΤΡΙΚΑΛΩΝ
πηγή: http://www.trikalanews.gr/
Την Κυριακή 15/4 θα γίνει ανάβαση στην κορυφή Παχτουρνιάσκα, με εκκίνηση από το Αρματωλικό. Περισσότερες πληροφορίες στα γραφεία του συλλόγου – Ομήρου 6, κάθε βράδυ Παρασκευής από τις 9 έως τις 10. Η διεύθυνση της ιστοσελίδας μας είναι: www.trikalasport.gr και στο τηλέφωνό μας 2431072077.
Σ.Π.ΟΡ. ΤΡΙΚΑΛΩΝ
πηγή: http://www.trikalanews.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου