Καλοκαιρινά φυτά για τον κήπο: Βουτλέια (buddleia davidii)

 

Επιστημονική Ονομασία: Buddleia davidii (ή B. Variabiliis)
Οικογένεια: leguminosae
Καταγωγή: Κίνα, Ιαπωνία

 

Ονομάστηκε προς τιμή του Άγγλου βοτανολόγου Adum Buddle. Είναι θάμνος φυλλοβόλος και στο γένος που ανήκει αυτός, βρίσκονται περί τα 100 είδη αειθαλών και φυλλοβόλων φυτών.

Είναι φυτό γρήγορης ανάπτυξης, ζωηρής και πυκνής και βλάστησης με βλαστούς όρθιους, που οι άκρες των είναι κρεμοκλαδείς. Το ύψος του κυμαίνεται από 3-4 μέτρα. Τα φύλλα είναι σε ζεύγη αντικριστά, λογχοειδή με οδοντωτές άκρες,  πράσινου χρώματος στην πάνω επιφάνεια και γκριζοπράσινου στην κάτω.

Λεπτομέρεια του φύλλου της βουτλέιας

Τα άνθη πολυάριθμα μικρού μεγέθους που σχηματίζουν επιμήκη ταξιανθία βότρυ ή στάχυ στις άκρες των βλαστών. Το χρώμα τους είναι κυανό, λευκό, ερυθρό, μωβ, ροζ πορτοκαλί, κίτρινο, με εξαιρετικό άρωμα. Η εποχή της άνθησής τους είναι από το μήνα του Ιουνίου μέχρι και τον Οκτώβριο.

Φυτό βουτλέιας σε ελεύθερη διάταξη. Στις άκρες των
βλαστών διακρίνονται οι χαρακτηριστικές, πριν την άνθηση,  
ταξιανθίες βοτρυώδους μορφής

Ευδοκιμεί σε όλα τα εδάφη, όμως προτιμά τα καλώς αποστραγγισμένα με ph από 6-8. Το κορφολόγημα των νεαρών βλαστών την άνοιξη ευνοεί την πυκνή ανάπτυξη και την αφθονότερη άνθηση. Επίσης η ίδια πρακτική εντός του καλοκαιριού δίνει τη δυνατότητα στο φυτό να παρουσιάσει πιο συμμετρικό σχήμα και συνεπώς να δώσει αισθητικά καλύτερο αποτέλεσμα. Τέλος μετά τους παγετούς καλό είναι να κλαδεύεται αυστηρά στα 30-40 εκ. από τη επιφάνεια του εδάφους για να δώσει νέα και πιο συμπαγή βλάστηση.

"Μπορντούρα" από φυτά βουτλέιας.
Κατάλληλο φυτό για κάλυψη
αντιαισθητικών τοίχων.

Αντοχή σε οικολογικούς παράγοντες, ασθένειες και εχθρούς

 

Είναι φυτό ανθεκτικό στο αστικό περιβάλλον, δηλαδή σε περιβάλλοντα με ατμοσφαιρική ρύπανση και κατάλληλο για παραθαλάσσιες περιοχές.

Προτιμά τις ηλιόλουστες θέσεις και είναι ανθεκτικό στην ξηρασία.

Πιθανή πτώση της θερμοκρασίας αρκετά κάτω από το 0o C μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή του υπέργειου μέρους του φυτού, όμως με τον ερχομό της άνοιξης έχει τη δυνατότητα της αναβλάστησης και ανάκαμψης του.

Δεν είναι ευαίσθητο σε ασθένειες. Υπό προϋποθέσεις, δηλαδή υπό συγκεκριμένες κλιματολογικές συνθήκες είναι δυνατόν να παρατηρηθεί προσβολή από ωίδιο.

Σύμφωνα με την κορυφαία ένωση  στη Βρετανία, τη  Βασιλική Ένωση Οπωροκηπευτικών (Royal Horticultural Society) οι ποικιλίες της βουτλέιας αποτελούν πλούσια πηγή νέκταρ για όλα τα έντομα της βρετανικής φύσης. Σημειώνουμε εδώ ότι θεωρείται πλέον δεδομένο ότι κατά την επιλογή των φυτών οι ειδικοί κατασκευής πράσινων χώρων  (γεωπόνοι και αρχιτέκτονες τοπίου) πρέπει να λαμβάνουν σοβαρά υπ’ όψιν  και αυτόν τον παράγοντα, δηλαδή την επιβίωση της άγριας ζωής.

Η ταξιανθία προ της πλήρους άνθησης

Τα πολυάριθμα μικρά άνθη, άνθη που στο συνολικό τους αριθμό 
σχηματοποιούν την επιμήκη βοτρυώδη ταξιανθία



Ταξιανθία βουτλέιας σε πλήρη άνθηση


Χρήσεις στην αρχιτεκτονικής τοπίου και την κηποτεχνία
 

Σύμφωνα με τον άνθρωπο που  έφερε την επιστήμη της Αρχιτεκτονικής Τοπίου στην Ελλάδα, τον καθηγητή Κανταρτζή Νικόλαο το φυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί λαμβάνοντας τους παρακάτω παράγοντες:
 

1.     Είναι κατάλληλο για φυτεύσεις σε: παραθαλάσσιες περιοχές, νησίδες αυτοκινητοδρόμων, αρχαιολογικών χώρων και χώρων με ατμοσφαιρική ρύπανση, όπως πόλεις, εργοστάσια, βιομηχανικές περιοχές κλπ.

2.     Λόγω του ύψους του φυτού πρέπει να χρησιμοποιείται στην τελευταία σειρά φύτευσης

3.     Μπορεί να χρησιμοποιηθεί στους κήπους είτε μεμονωμένα είτε σε ομάδες με άλλα φυτά, όπως  κωνοφόρα.

4.     Πρέπει να αποφεύγεται να χρησιμοποιείται σε μικρούς χώρους λόγω του μεγάλου μεγέθους του. Συνεπώς η ανάδειξη του μπορεί να επιτευχθεί σε μεγάλους κήπους.

5.     Είναι εξαιρετικό φυτό για περιμετρική περίφραξη σε οικόπεδα, κήπους. Ιδανικό για να καλύψει ψηλούς τοίχους αντιστήριξης. Προϋπόθεση για τη χρήση αυτή είναι:

 

α) να λαμβάνονται οι οικολογικές συνθήκες της περιοχής (πχ. θερμοκρασίες πολύ κάτω του μηδενός οδηγούν καταστροφή του υπέργειου μέρους, άρα η χρήση του φυτού το χειμώνα θα έχει τα αντίστροφα αποτελέσματα.
β) η επιλογή του είδους να είναι αειθαλές, ώστε το χειμώνα να μην έχουμε μια σύνθεση από γυμνά κλαδιά.
 

Για περισσότερα στοιχεία μπορείτε να αναζητήσετε πληροφορίες στα βιβλία: Τα λουλούδια του κήπου (Ν. Α. Κανταρτζή), Gardening Encyclopedia - Botanica’s Pocket (h.f. ullmann) και Σύγχρονη Ανθοκομία & Κηποτεχνια (Ι.Κ. Νούση) 

Νικόλαος Ηλ. Λεφούσης

γεωπόνος - αρχιτέκτονας  τοπίου

(κείμενο & φωτογραφίες)

 

πηγή: naturahellas.blogspot.gr/