Ανοίγοντας την ημερίδα για την αυτοματοποίηση και τη ρομποτική στον αμπελώνα, ο Gilles Brianceau (Διευθυντής του cluster INNO'VIN της Aquitaine, που οργάνωσε στρογγυλό τραπέζι), επεσήμανε ότι «η παρουσία των ρομπότ στον αμπελώνα δεν είναι πλέον τομέας επιστημονικής φαντασίας, αλλά ένα προηγμένο πρότυπο». Κατά την τελευταία έκθεση Viteff παρουσιάστηκε ένα σύστημα ψεκασμού χωρίς να συμπεριληφθούν οδηγοί. Επίσης παρουσιάστηκε το project Vignalex, με κατασκευαστή την Souslikoff (αυτοματοποιημένη κομποστοποίηση), η μηχανή για τοποθέτηση πασσάλων και συρμάτων στα φυτώρια Thierry Duvigneau (που αναπτύχθηκε με τις ομάδες του καθηγητή Olivier Ly, του INRA) και επίσης η πρώτη έκδοση του αυτόνομου ρομπότ Vitirover του Xavier David Beaulieu που ετοιμάζεται για την αγορά και αφορά το κλάδεμα καθώς και νέες μηχανές συλλογής σταφυλιών. Ο G. Brianceau κατέληξε ότι η αμπελουργία ρομποτοποιείται με ταχείς ρυθμούς. Μετά τη Σύνοδο Κορυφής των Βερσαλλιών το 1982 (σύνοδος των G7), η εφαρμογή του IARP (Διεθνές Πρόγραμμα για προχωρημένη ρομποτική) απελευθερώθηκε η δημόσια χρηματοδότηση και το γεγονός αυτό οδήγησε σε ανάπτυξη των γεωργικών ρομπότ: άροτρο στον τομέα των καλλιεργειών, κλάδεμα στην αμπελουργία. Τότε παρουσιάστηκε (εδώ και τριάντα χρόνια), το ρομπότ Διόνυσος για τη συγκομιδή σταφυλιών. Πολλά μοντέλα από τότε δεν έχουν, ωστόσο, προχωρήσει. Πέρα από το στάδιο της παρουσίασης του πρωτοτύπου και παρά τις επιδοτήσεις και την προφανή δημιουργικότητα, δεν προχώρησε η βιομηχανική παραγωγή τους, ανέφερε ο ερευνητής Gilbert Grenier. Για τους περισσότερους εμπειρογνώμονες του κλάδου τα εμπόδια για το πέρασμα στη βιομηχανική ανάπτυξή τους έχουν πλέον αρθεί: το GPS επιτρέπει τις μηχανές να κινούνται με ακρίβεια και να πλοηγούνται αυτόνομα, η ανάπτυξη της πληροφορικής έχει αριστοποιήσει τους υπολογισμούς και την μνήμη, η οποία στη συνέχεια ανέπτυξε την μηχανική όραση με αισθητήρες με αποτέλεσμα η ρομποτική τεχνολογία και ο αυτοματισμός να πηγαίνουν χέρι-χέρι με την αμπελουργία ακριβείας.
Η τεχνολογία θα μπορούσε να προσφέρει πιο αποτελεσματικά και ανταγωνιστικά ανθρωποειδή μηχανήματα που θα τα δούμε να κατακλύζουν τα αμπέλια. Η αποδοχή από τον καταναλωτή και τον επαγγελματία, των ρομποτικών τεχνολογιών θέτει ένα ζήτημα. Το να φτιάχνεις ένα κρασί δεν είναι μια ουδέτερη πράξη, υπενθυμίζει ο κοινωνιολόγος Olivier Sigaud, αφού από τους βιβλικούς μύθους μέχρι σήμερα, το κρασί είναι πράγματι μια πολιτιστική και μη ορθολογική δραστηριότητα. Επί του παρόντος, υπάρχουν επιτεύγματα όσον αφορά την αυτοματοποίηση, αλλά όλες οι ανάγκες δεν καλύπτονται, κατέληξε ο Gilbert Grenier. Η ρομποτική επιτρέπει να επαναπροσεγγισθούν θέματα παραγωγικότητας και χρόνου, αλλά σήμερα ο εξειδικευμένος ανθρώπινος παράγοντας στην αμπελουργία είναι αναντικατάστατος.
πηγή: http://www.keosoe.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου