Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Αλεξάνδρειας στην Αίγυπτο ανέπτυξαν μία οικονομική τεχνολογία αφαλάτωσης, η οποία μπορεί να φιλτράρει αλμυρό νερό εντός λεπτών.
Η εν λόγω τεχνολογία βασίζεται σε μεμβράνες με σκόνη οξικής κυτταρίνης, που παράγεται στην Αίγυπτο, Η συγκεκριμένη σκόνη, σε συνδυασμό με άλλα συστατικά, «δεσμεύει» τα σωματίδια του αλατιού καθώς περνούν, καθιστώντας την εν λόγω τεχνική ιδανική για την αφαλάτωση θαλασσινού νερού.
«Η μεμβράνη που συνθέσαμε μπορεί εύκολα να φτιαχτεί σε οποιοδήποτε εργαστήριο, μέσω της χρήσης φθηνών συστατικών, κάτι που την καθιστά εξαιρετική επιλογή για αναπτυσσόμενες χώρες» αναφέρει σχετικά ο Αχμέντ ελ Σαφέι, βοηθός καθηγητής γεωργικής τεχνολογίας και βιοσυστημάτων στο πανεπιστήμιο και ένας εκ των συντακτών της έρευνας.
Η συγκεκριμένη τεχνολογία χρησιμοποιεί τη διεξάτμιση, μια τεχνική κατά την οποία το νερό πρώτα φιλτράρεται μέσω της μεμβράνης για την απομάκρυνση μεγαλυτέρων σωματιδίων και μετά θερμαίνεται μέχρι την εξάτμισή του. Στη συνέχεια, οι υδρατμοί συμπυκνώνονται με σκοπό την απαλλαγή από άλλες ανεπιθύμητες ουσίες- και το τελικό αποτέλεσμα είναι καθαρό νερό.
Σύμφωνα με το σχετικό paper, που δημοσιεύτηκε στο Water Science and Technology, η μέθοδος αυτή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τον καθαρισμό νερού που περιέχει διάφορες ουσίες, από αλάτι μέχρι λύματα και χώμα- διαδικασία που είναι δύσκολο να γίνει γρήγορα, μέσω των συμβατικών υπαρχουσών διαδικασιών.
Επίσης, είναι εύκολη στη χρήση, καθώς απαιτούνται μόνο οι μεμβράνες και μια φωτιά για την εξάτμιση του φιλτραρισμένου νερού- χωρίς να απαιτείται καν ηλεκτρισμός, όπως τονίζει ο ελ Σαφέι.
Γενικότερα, η διεξάτμιση χρησιμοποιείται για τον διαχωρισμό οργανικών υγρών, όπως το αλκοόλ, και βλέπει ευρεία χρήση στην επεξεργασία λυμάτων. Η τεχνολογία αυτή υπάρχει από τα μέσα του 1990, ωστόσο η καινοτομία έγκειται στην αξιοποίησή της μέσω της χρήσης υλικών που υπάρχουν σε αφθονία σε αναπτυσσόμενες χώρες.
Η εν λόγω τεχνολογία βασίζεται σε μεμβράνες με σκόνη οξικής κυτταρίνης, που παράγεται στην Αίγυπτο, Η συγκεκριμένη σκόνη, σε συνδυασμό με άλλα συστατικά, «δεσμεύει» τα σωματίδια του αλατιού καθώς περνούν, καθιστώντας την εν λόγω τεχνική ιδανική για την αφαλάτωση θαλασσινού νερού.
«Η μεμβράνη που συνθέσαμε μπορεί εύκολα να φτιαχτεί σε οποιοδήποτε εργαστήριο, μέσω της χρήσης φθηνών συστατικών, κάτι που την καθιστά εξαιρετική επιλογή για αναπτυσσόμενες χώρες» αναφέρει σχετικά ο Αχμέντ ελ Σαφέι, βοηθός καθηγητής γεωργικής τεχνολογίας και βιοσυστημάτων στο πανεπιστήμιο και ένας εκ των συντακτών της έρευνας.
Η συγκεκριμένη τεχνολογία χρησιμοποιεί τη διεξάτμιση, μια τεχνική κατά την οποία το νερό πρώτα φιλτράρεται μέσω της μεμβράνης για την απομάκρυνση μεγαλυτέρων σωματιδίων και μετά θερμαίνεται μέχρι την εξάτμισή του. Στη συνέχεια, οι υδρατμοί συμπυκνώνονται με σκοπό την απαλλαγή από άλλες ανεπιθύμητες ουσίες- και το τελικό αποτέλεσμα είναι καθαρό νερό.
Σύμφωνα με το σχετικό paper, που δημοσιεύτηκε στο Water Science and Technology, η μέθοδος αυτή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τον καθαρισμό νερού που περιέχει διάφορες ουσίες, από αλάτι μέχρι λύματα και χώμα- διαδικασία που είναι δύσκολο να γίνει γρήγορα, μέσω των συμβατικών υπαρχουσών διαδικασιών.
Επίσης, είναι εύκολη στη χρήση, καθώς απαιτούνται μόνο οι μεμβράνες και μια φωτιά για την εξάτμιση του φιλτραρισμένου νερού- χωρίς να απαιτείται καν ηλεκτρισμός, όπως τονίζει ο ελ Σαφέι.
Γενικότερα, η διεξάτμιση χρησιμοποιείται για τον διαχωρισμό οργανικών υγρών, όπως το αλκοόλ, και βλέπει ευρεία χρήση στην επεξεργασία λυμάτων. Η τεχνολογία αυτή υπάρχει από τα μέσα του 1990, ωστόσο η καινοτομία έγκειται στην αξιοποίησή της μέσω της χρήσης υλικών που υπάρχουν σε αφθονία σε αναπτυσσόμενες χώρες.
πηγή: http://www.thestival.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου