Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2016

Δημόσιος χώρος. Τι μπορεί να “μάθει” η Νέα Υόρκη από τα superblocks* της Βαρκελώνης

 
Δρόμος στη γειτονιά El Born της Βαρκελώνης που
στο παρελθόν εξυπηρετούσε τη ροή των αυτοκινήτων ενώ
σήμερα προορίζεται κυρίως για τη χρήση του από τους πεζούς.
Πηγή: Daniel Elter for The New York Times
#Άρθρο της Winnie Hu (με τη συνεισφορά του Isaac Sastre Boquet).
 
ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ- Φανταστείτε λοιπόν δρόμους που θα προορίζονταν για περίπατο, διασταυρώσεις για παιχνίδια και τα αυτοκίνητα να μην επιτρέπονται… σχεδόν ποτέ!!
 
Αν και φαίνεται σαν όνειρο για τους πεζούς και εφιάλτης για τους οδηγούς… γίνεται ήδη πραγματικότητα στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ισπανίας, μία πυκνοδομημένη μητρόπολη που φιλοξενεί 1,6 εκ. κατοίκους. Από τότε που οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1992 έστρεψαν την παγκόσμια προσοχή στη Βαρκελώνη, η δημοτικότητά της ως ακμάζον κέντρο τουρισμού, πολιτισμού και επιχειρηματικότητας έχει εκτοξευτεί… και παράλληλα με αυτήν και η κυκλοφοριακή συμφόρηση σε δρόμους και πεζοδρόμια.
 
Διασταύρωση στο El Poblenou, μέρος της Βαρκελώνης, που
έχει μετατραπεί σε παιδική χαρά με γήπεδο ποδοσφαίρου και
εγκαταστάσεις sandbox. Πηγή: CreditConfederación de Talleres de
Proyectos de Arquitectura (Confederation of Workshops of
Architecture Projects)
Έτσι, σε μια πρωτοβουλία που έχει ήδη συγκεντρώσει τα βλέμματα της παγκόσμιας επιστημονικής και όχι μόνο κοινότητας, η Βαρκελώνη επιχειρεί να αλλάξει δυναμικά το αστικό οδικό της δίκτυο με μετατροπή πολλών επιβαρυμένων οδών και διασταυρώσεων σε χώρους αφιερωμένους στον πεζό.
 
Ξεκινώντας από το Σεπτέμβριο αυτού του έτους, οι φορείς της πόλης άρχισαν τη δημιουργία ενός συστήματος διαμόρφωσης superblocks* στην πόλη με στόχο τη δραστική μείωση των κυκλοφορούντων οχημάτων, τη μείωση της συμφόρησης και της ατμοσφαιρικής ρύπανσης καθώς και την ορθότερη χρήση των δημοσίων χώρων και τη μετατροπή των γειτονιών σε χώρους πιο ευχάριστους και ασφαλείς.
 
Η αντιδήμαρχος της πόλης Janet Sanz Cid δηλώνει ότι τους αρέσει να αποκαλούν αυτή τους τη δράση ‘’κερδίζοντας τους δρόμους… για τους ανθρώπους’’/ ‘’επιστρέφοντας του δρόμους πίσω στους …ανθρώπους‘’**, καθώς οι άνθρωποι στη Βαρκελώνη θέλουν να χρησιμοποιήσουν τους δρόμους, αλλά αυτή τη στιγμή δεν μπορούν επειδή καταλαμβάνονται από αυτοκίνητα (ΣτΜ: ** επανοικειοποίηση του χώρου που έχει καταλάβει το αυτοκίνητο από τους κατοίκους).
 
Σύμφωνα με το σχέδιο της πόλης, τα superblocks θα αναπτύσσονται στο υφιστάμενο δίκτυο οδών και οικοδομικών τετραγώνων, και το κάθε ένα θα αποτελείται από τουλάχιστον εννέα (9) υπάρχοντα οικοδομικά τετράγωνα με το εσωτερικό τους δίκτυο. Μέσα σε κάθε superblock, το οδικό δίκτυο θα χρησιμοποιείται ως δημόσιος κοινόχρηστος χώρος (πλατείες, χώροι παιχνιδιού, χώροι πρασίνου κ.α.) όπου κατά κανόνα δεν θα επιτρέπεται η κυκλοφορία οχημάτων. Σύμφωνα με δηλώσεις της αντιδημάρχου, έως το 2018 αναμένεται να έχουν αναπτυχθεί και να λειτουργούν τουλάχιστον πέντε (5) superblocks.
 
Το ισπανικό σύστημα των superblocks –superilles στα Καταλανικά- αναμένεται να έχει πολύ μεγαλύτερη απήχηση από τις ολοένα και αυξανόμενες επιμέρους πλατείες και τους χώρους συγκέντρωσης πεζών που εντοπίζονται στη Νέα Υόρκη. Και αυτό διότι αν και όλες οι νέες πλατείες στην Ν.Υ. αποδίδουν όντως σημαντικό χώρο προς τον πεζό, τα superblock αντιπροσωπεύουν μία πολύ πιο ριζοσπαστική πρακτική που αμφισβητεί ριζικά την ιδέα του ότι οι δρόμοι ανήκουν στα αυτοκίνητα.
 
Η στρατηγική αυτή έχει φέρει/ προωθήσει τη Βαρκελώνη, μια πόλη περισσότερο γνωστή για τον Gaudi και την ποδοσφαιρική της ομάδα, στην πρώτη γραμμή των πειραμάτων της αστικής κινητικότητας και έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον πλήθους φορέων, επιστημόνων, πολεοδόμων και συγκοινωνιολόγων καθώς και υποστηρικτών/ ακτιβιστών του δημοσίου χώρου που έχουν στόχο πιο ανθρώπινες πόλεις.
 
η αντιδήμαρχος της Βαρκελώνης, Janet Sanz Cid, περιγράφει
το σύστημα των superblocks ‘’κερδίζοντας τους δρόμους…
για τους ανθρώπους’’/ ‘’επιστρέφοντας του δρόμους πίσω στους …
ανθρώπους ‘’ Πηγή: CreditDaniel Etter for The New York Times
Η Claire Weisz, αρχιτέκτων- πολεοδόμος στην εταιρεία WXY του Μανχάταν, η οποία επανασχεδίασε τους δρόμους γύρω από την Astor Place, υποστήριξε ότι το σύστημα των superblocks της Βαρκελώνης θα μπορούσε να εφαρμοστεί και στη Νέα Υόρκη ώστε να επαναπροσδιορίσει κάποιους δρόμους ως δημόσιους χώρους. "Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που ζουν στις γειτονιές μας δεν έχουν αυτοκίνητα, ωστόσο, οι δρόμοι μας χρησιμοποιούνται κυρίως από αυτά, έχουμε μια τεράστια ανάγκη για ασφαλή μέρη για περπάτημα και ποδήλατο" δήλωσε επιπλέον η κα Weisz.

Σύμφωνα με το σχέδιο της Βαρκελώνης, τα αυτοκίνητα, τα λεωφορεία και τα εμπορικά οχήματα/ οχήματα τροφοδοσίας θα ανακατευθύνονται σε δρόμους κατά μήκος της περιμέτρου του κάθε superblock, ενώ οι κάτοικοι που διαμένουν εντός του θα μπορούν να εισέρχονται στο δίκτυο με μειωμένες ταχύτητες και να σταθμεύουν σε καθορισμένες θέσεις. Αντίστοιχα τα οχήματα τροφοδοσίας θα προσεγγίζουν το χώρο σε προκαθορισμένο χρόνο εκτός των ωρών αιχμής.

Αν και φαίνεται απλό, οι τεχνικοί της ισπανικής πόλης αναγνωρίζουν ότι η εφαρμογή των superblocks δεν θα γίνει μόνο με ήπιες αλλαγές των κυκλοφοριακών κανόνων αλλά για να υπάρχει ευρεία αποδοχή και συναίνεση θα απαιτηθεί αλλαγή της νοοτροπίας των κατοίκων στο πως βλέπουν και βιώνουν τους δρόμους της πόλης τους.

H πιλοτική εφαρμογή του συστήματος των superblocks έλαβε μικτές αντιδράσεις στη γειτονιά El Poblenou, η οποία είναι μία πρώην βιομηχανική περιοχή που μετά τα έργα ανάπλασης συγκεντρώνει χρήσεις κατοικίας (κυρίως για χαμηλά εισοδήματα) και γραφεία για τεχνολογικές εταιρείες. Αν και πολλοί κάτοικοι αναγνώρισαν τα οφέλη των superblocks, κάποιοι υποστήριξαν ότι υπήρχε ελλιπής ενημέρωση πριν την εφαρμογή των ρυθμίσεων. Κάποιες επιχειρήσεις έχουν επίσης εκφράσει ανησυχίες για τις επιπτώσεις στο αντικείμενο εργασίας τους, καθώς και αναφορικά με την τροφοδοσία τους.

Για τα εγκαίνια της πιλοτικής εφαρμογής στο El Poblenou, καθηγητές αρχιτεκτονικής και φοιτητές συνεργάστηκαν με τις τοπικές ομάδες κατοίκων και επιχειρήσεων, ώστε να προτείνουν εναλλακτικές χρήσεις για το χώρο του δρόμου που πλέον αποδώθηκε στους πεζούς. Ενδεικτικά μια διασταύρωση μετετράπει σε παιδική χαρά και εγκαταστάσεις sandbox, με τη χρήση ελαστικών και ανακυκλωμένων υλικών.

Η Marta Louro (Δασκάλα,40 ετών) που ζει δίπλα σε μία ανάλογη διασταύρωση θεωρεί ότι το σύστημα των superblocks θα κάνει τους δρόμους ασφαλέστερους και θα μειώσει τη ρύπανση. ‘’Θα δώσει προτεραιότητα στους πεζούς. Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό που οι άνθρωποι πλέον θα έχουν χώρο να κινηθούν’’, προσθέτει.

Ωστόσο άλλοι κάτοικοι της περιοχής έχουν εκφράσει ανησυχίες για την απόσταση που θα πρέπει να διανύσουν έως τη στάση του λεωφορείου ή για τη δυσκολία ανεύρεσης στάθμευσης γύρω από την κατοικία τους. ‘’Δεν είναι κακή ιδέα αλλά για μένα θα είναι πρόβλημα επειδή μετακινούμαι κυρίως με το αυτοκίνητό μου’’ δηλώνει ο Oriol Sanchez (σερβιτόρος, 25 ετών). Αντίστοιχα η Visitacion Soria (78 ετών) είπε ότι τα superblocks δεν θα γίνουν αποδεκτά από όλους γιατί οι άνθρωποι θέλουν τα αυτοκίνητά τους και ήδη υπάρχει πρόβλημα στην εύρεση στάθμευσης. 
 
το σχέδιο για το superblock της γειτονιάς
El Poblenou Πηγή: Daniel Etter for The New York
Times /Asier Eguilaz
Ανεξάρτητα από τα θετικά της υπόθεσης, η συζήτηση για το πώς θα πρέπει να είναι o σύγχρονος οδικός χώρος ως τοπίο (streetscape), πως θα πρέπει να λειτουργεί και ποιον θα εξυπηρετεί, γίνεται ολοένα και πιο ενδιαφέρουσα σε παγκόσμιο επίπεδο. Στην πόλη της Νέας Υόρκης, της οποίας ο πληθυσμός έχει φτάσει το ρεκόρ των 8,5 εκατομμυρίων κατοίκων, οι συγκρούσεις ανάμεσα σε πεζούς, ποδηλάτες και οδηγούς μηχανοκίνητων οχημάτων έχουν επιστήσει την προσοχή, κυρίως σε πολυσύχναστες και σημαντικές οδούς. Για παράδειγμα, ο δήμος έχει λάβει πρόσφατα μέτρα για την επέκταση του δικτύου πεζών στη Γέφυρα του Μπρούκλιν.

Η Polly Trottenberg, επίτροπος μεταφορών της πόλης, δήλωσε ότι από το 2007 έχουν κατασκευαστεί 53 πλατείες (για πεζούς), τόσο στην Times Square όσο και σε άλλα μέρη της πόλης ενώ άλλες 20 είναι υπό κατασκευή. Συνολικά, αυτές οι πλατείες καταλαμβάνουν περίπου 27 στρέμματα, το ισοδύναμο δηλαδή 20 γήπεδων ποδοσφαίρου. Συμπληρώνει ακόμα εμφατικά ότι "Δεν είναι λίγος ο χώρος που έχουμε ήδη πάρει από το αυτοκίνητο υπέρ των πεζών’’.
Επιπλέον αναφορικά με τα superblocks η επίτροπος δήλωσε ότι γνώριζε το σχέδιο της Βαρκελώνης και εξετάζεται η εφαρμογή του για την πόλης της Ν.Υ., όχι ωστόσο με το ίδιο όνομα και πλαίσιο, καθώς στην αμερικάνικη πολεοδομία ο όρος superblock έχει χρησιμοποιηθεί για αναφορά στα μεγάλα αναπτύγματα κατοικιών στα προάστια. ‘’Είμαστε σίγουρα κοντά σε αυτές τις ιδέες, υπάρχουν πολλά μοντέλα επίλυσης των αστικών προβλημάτων και σίγουρα δεν υπάρχει μία και μοναδική λύση για τα προβλήματα’’.
 
Η Ν.Υ. μέσω μίας ανάλογης πιλοτικής εφαρμογής που την ονόμασαν ‘’ Shared Streets’’ (ΣτΜ: μοιραζόμενες οδοί- δρόμοι για όλους) δοκίμασε τον περασμένο Αύγουστο τη μετατροπή των δρόμων μίας περιοχής που περιλαμβάνει 60 οικοδομικά τετράγωνα στο Lower Manhattan σε ήπιας κυκλοφορίας με στόχο την αναψυχή. Το όριο ταχύτητας μειώθηκε σε 5 μίλια ανά ώρα (περίπου 8km/h) και οι πεζοί ενθαρρύνονταν να κατέβουν να περπατήσουν στους δρόμους μαζί με τα αυτοκίνητα. Το πρόγραμμα είχε επιπλέον ως στόχο να επεκταθεί στην εφαρμογή μιας άλλης πρωτοβουλίας που ονομάστηκε ‘’Summer Streets’’ (ΣτΜ: ** ** καλοκαιρινοί δρόμοι), στην οποία ένα τμήμα της Park Avenue νότια της 72ης οδού και όλη η οδός Lafayette έκλεισαν / πεζοδρομήθηκαν για τα Σάββατα του Αυγούστου.
 
Στιγμιότυπο από τη δράση ‘’ Shared Streets’’ στο
Lower Manhattan   Πηγή: George Etheredge/The
New York Times
Εκατοντάδες άνθρωποι συμμετείχαν στην πιλοτική εφαρμογή, αν και δεν έτυχε της απόλυτης αποδοχής των Νεοϋορκέζων. Αρκετοί πεζοί σχολίασαν ότι η μειωμένη ταχύτητα δεν επεβλήθει με επιτυχία στα οχήματα ενώ αρκετοί οδηγοί ανέφεραν ότι δεν υπήρχε κατάλληλη σήμανση και έπρεπε διαρκώς να κορνάρουν στους πεζούς.
 
Ο διευθυντής της μη κερδοσκοπικής εταιρείας Transportation Alternatives, Paul Steely White, ανάφερε χαρακτηριστικά ‘’αυτή η δράση βοηθά τους ανθρώπους να πάρουν μία γεύση για το πώς θα μπορούσε να είναι η καθημερινότητά τους αν ο ίδιος χώρος ήταν κατανεμημένος διαφορετικά και κυρίως προς όφελος των πεζών’’.
 
Τις τελευταίες εβδομάδες, η Transportation Alternatives ζήτησε από το δήμο να αναμορφώσουν τη 14η οδό στο Μανχάταν στη λογική των ‘’People Way" (ΣτΜ: χώρος για τους ανθρώπους), ώστε να φιλοξενηθούν περισσότεροι πεζοί και ποδηλάτες, κατά τη διάρκεια που ένα τμήμα του συρμού L θα κλείσει για επισκευές. Η πρόταση αυτή αναμένεται να περιορίσει την κυκλοφορία των αυτοκινήτων, να προσθέσει λεωφορειολωρίδες και διαδρόμους ποδηλάτου και να διευρύνει τα πεζοδρόμια.

Η επίτροπος μεταφορών βρήκε την πρόταση ενδιαφέρουσα, σημειώνοντας ότι η πόλη συνεργάζεται με την Αρχή Μητροπολιτικών Μεταφορών, η οποία λειτουργεί τα μέσα σταθερής τροχιάς και τα λεωφορεία της πόλης, για να εξετάσει τις επιλογές της.
 
Πεζοί κινούνται στη γειτονιά του El Born, Βαρκελώνη
Πηγή: Daniel Etter for The New York Times
Στη Βαρκελώνη, τα superblocks δεν αποτελούν μια νέα ιδέα. Το πρώτο αναπτύχθηκε ήδη από το 1993, κοντά στην ιστορική Basílica de Santa Maria del Mar, στη γειτονιά El Born στο κέντρο της πόλης. Δύο ακόμη superblocks ακολούθησαν το 2005 στην Gracia, μια γειτονιά στα βόρεια της πόλης, γνωστή για τις πλατείες και τα στενά δρομάκια της.
 
Ωστόσο η ιδέα εφαρμογής των superblocks δεν αποτελούσε προτεραιότητα μέχρι πρόσφατα που η Ada Colau, ακτιβίστρια σε θέματα στέγασης και κοινωνικής κατοικίας, εξελέγη δήμαρχος της πόλης. Η αντιδήμαρχος Sanz Cid τονίζει ότι αντί να ασχοληθούν με μεγάλα έργα εμπορικού χαρακτήρα που ευνοούνταν με τις προηγούμενες πολιτικές, η σημερινή διοίκηση προτιμά τις "εστιασμένες παρεμβάσεις’’ προς όφελος των κατοίκων της πόλης. Στόχος της νέας αρχής είναι να προσέξουν ξανά τις γειτονιές και να ξανασκεφτούν τον πολεοδομικό σχεδιασμό τους.
 
Τα superblocks αποτελούν μέρος ενός ολοκληρωμένου προγράμματος για τη βελτίωση των δικτύων μεταφορών της πόλης και τη μείωση των περιβαλλοντικών τους επιπτώσεων, σύμφωνα με τη Sanz Cid. Η προσπάθεια αυτή εντάσσεται στο ευρύτερο σχέδιο αστικής κινητικότητας της πόλης και περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την αύξηση της εξυπηρέτησης με λεωφορεία και τρένα, την επέκταση των υπηρεσιών τους στα προάστια και τον τριπλασιασμό του αριθμού των ποδηλατοδρόμων.
 
Ο Josep Mateu, πρόεδρος της ένωσης Royal Automobile Club of Catalonia, η οποία αριθμεί περίπου ένα εκατομμύριο μέλη, έχει ζητήσει από τους φορείς περισσότερη ενημέρωση για το σχέδιο των superblocks. Αναγνωρίζοντας τις καλές προθέσεις του σχεδίου, καλωσόρισε την απόφαση του δήμου για πιλοτική εφαρμογή στο El Poblenou, προσθέτωντας ωστόσο χαρακτηριστικά ‘’δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι το έργο θα έχει και άλλα, λιγότερο θετικά αποτελέσματα."
 
Ο Mateu επιπλέον αναφέρει ότι τα superblocks, εάν εφαρμοστούν σε όλη την πόλη, θα περιορίσουν σημαντικά την κυκλοφοριακή ικανότητα του οδικού δικτύου για τα αυτοκίνητα χωρίς ωστόσο να μειωθεί ο πραγματικός αριθμός τους. "Θα υπάρξει μια σημαντική αύξηση της κυκλοφοριακής συμφόρησης, που είναι και η αιτία για περισσότερη ρύπανση. Είναι αλήθεια ότι θα υπάρξουν περιοχές με μικρότερα κυκλοφοριακά προβλήματα, αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι η κίνηση αυτή θα μετακινηθεί στους παρακείμενους δρόμους και περιοχές, καταλήγοντας σε σημαντικούς διαχωρισμούς μεταξύ των οδών σε νικητές και χαμένους’’.
 
Σημείωσε επίσης τις δυσκολίες που κάποιοι κάτοικοι θα αντιμετωπίσουν αναφορικά με την πρόσβασή τους στη δημόσια συγκοινωνία, την απώλεια θέσεων στάθμευσης, αλλά και τις αρνητικές επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει για τις επιχειρήσεις. Κλείνοντας συμπλήρωσε ότι ‘’Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι τα superblocks δεν φαίνεται να αποτελούν προτεραιότητα για τους κατοίκους της Βαρκελώνης καθώς θέματα όπως η ανεργία είναι πιο πιεστικά και άμεσα’’.
 
Ο Salvador Rueda, ο διευθυντής του Οργανισμού Αστικής Οικολογίας, που σχεδίασε το μοντέλο των superblocks, υποστηρίζει ότι σύμφωνα με προηγούμενες εφαρμογές του συστήματος, η αρχική άρνηση ακολουθείται συνήθως με απόλυτη αποδοχή καθώς οι κάτοικοι ενημερώνονται για τα σημαντικά πλεονεκτήματα του μοντέλου. ‘’Κανείς μέχρι στιγμής δεν έχει ζητήσει από το δήμο να αφαιρέσει ένα superblock, τώρα γνωρίζουμε ότι το κύριο πρόβλημα είναι η αντίσταση στην αλλαγή μίας παγιωμένης κατάστασης που εμφανίζεται κατά την έναρξη της εφαρμογής των superblocks", πρόσθετει ο Rueda.
 
Στη Gràcia, όπου περισσότερο από τα δύο τρίτα των οδών μετατράπηκαν σε δημόσιους χώρους, η κυκλοφορία των αυτοκινήτων έχει μειωθεί σε 81.514 διαδρομές ετησίως από 95.889 που πραγματοποιούνταν πριν από την εφαρμογή των superblocks. Η ζωή στους δρόμους της Gràcia αναπτύσσεται διαρκώς: Οι πεζοί κάνουν πλέον 201.843 διαδρομές ετησίως, παρουσιάζοντας αύξηση της τάξης του 10% σε σχέση με πριν και η κίνηση με το ποδήλατο αυξήθηκε κατά 30%, στις 10.143 διαδρομές ετησίως.

Η αλλαγή -λόγω των superblocks- είναι ακόμα πιο εμφανής στη γειτονιά του El Born, η οποία ήταν υποβαθμισμένη από τη δεκαετία του 1990 και πολλοί πεζοί την απέφευγαν. ‘’Ήταν πολύ δύσκολο να περπατήσει κανείς στην περιοχή, επειδή ακόμα και τα πεζοδρόμια τα χρησιμοποιούσαν για να παρκάρουν τα αυτοκίνητα τους," δηλώσε η Isabel Ruiz (κάτοικος,53 ετών).
 
Οι Iñaki Baquero και Jaime Batlle, διδάσκοντες στο 
 International University of Catalonia Πηγή: Daniel Etter
for The New York Times
Σχετικά πρόσφατα οι Jaime Batlle και Iñaki Baquero, που διδάσκουν αρχιτεκτονική στο International University of Catalonia, περπάτησαν κατά μήκος των λιθόστρωτων δρόμων του El Born επισημαίνοντας τις μεταβολές λόγω των superblocks στη γειτονιά. Δέντρα (φοίνικες) και παγκάκια (αστικός εξοπλισμός) βρίσκονται πλέον στη μέση των δρόμων και τα απορρίμματα συλλέγονται διαφορετικά. Πεζοί και οδηγοί βρίσκονται πλέον σε μία ‘’κοινή πλατφόρμα’’, μία κοινή λωρίδα κίνησης, χωρίς πεζοδρόμια και συμπαγή διαχωριστικά, όπου κανένας τους δεν είναι πιο ισχυρός. Αυτός ο κοινός τόπος κίνησης αναγκάζει τους οδηγούς- όταν τους επιτρέπεται η διέλευση- να κινούνται με προσοχή. Μια γειτονιά που μέχρι πρότινως είχε μεγάλη συγκέντρωση κενών καταστημάτων, είναι πλέον γεμάτη με εστιατόρια, κάβες κρασιών, κομμωτήρια και μπουτίκ.

‘’Κάποτε ήταν γεμάτη με αυτοκίνητα, τώρα όχι. Φανταστείτε τώρα και την υπόλοιπη πόλη έτσι. Αυτό είναι το είδος της πόλης που θέλουμε παντού’’ καταλήγει ο καθηγητής Batlle.
 
*(ΣτΜ) Superblock:
μεγάλου μεγέθους οικοδομικά τετράγωνα (συνένωση Ο.Τ.) μέσα στα οποία βρίσκονται εκτός από την κατοικία και δραστηριότητες απαραίτητες για την καθημερινή χρήση, ενδεικτικά εμπόριο τοπικής σημασίας, χώροι πρασίνου, εκπαίδευση κ.λπ.
 
Ή ‘’ενοποιημένα’’ οικοδομικά τετράγωνα με εκτεταμένους ελεύθερους χώρους στο εσωτερικό τους καθώς το οδικό δίκτυο που περιλαμβάνουν μετατρέπεται σε οδούς ήπιας κυκλοφορίας ή πεζόδρομους με στόχο τη διευκόλυνση της μετακίνησης πεζή και με ποδήλατο
 
Για πληρέστερη πληροφόρηση βλέπε άρθρο της Marta Bausells στo The Guardian (και σε ελληνική μετάφραση εδώ)[Ανάλογη εφαρμογή των superblocks έχει ξεκινήσει και στην πόλη της Αθήνας μέσω του διαγωνισμού Αθήνα χ4 από την ΕΑΧΑ Α.Ε. Με δεδομένο το ότι η ελληνική πόλη χαρακτηρίζεται από μικρά οικοδομικά τετράγωνα με πυκνό δίκτυο δρόμων, στενά πεζοδρόμια και κατακερματισμένους χώρους πρασίνου, στόχος ήταν η δημιουργία ενός μεγαλύτερου οικοδομικού τετραγώνου (οικοδομικά τετράγωνα Χ 4, ΑΘΗΝΑ Χ 4) που θα επηρεάσει θετικά το μικροκλίμα της περιοχής, την ποιότητα ζωής, την εικόνα αλλά και τη λειτουργία του δημόσιου χώρου. Αντικείμενο του διαγωνισμού ήταν η αξιοποίηση ως συνδετικού κρίκου του «σταυρού», που σχηματίζουν οι δρόμοι μεταξύ τεσσάρων τυπικών οικοδομικών τετραγώνων σε γειτονιές της πόλης. Αντίστοιχοι διαγωνισμοί πραγματοποιήθηκαν σε πόλεις όπως η Θεσσαλονίκη, ο Βόλος, το Ηράκλειο κ.α.]


πηγή: http://www.citybranding.gr/

*Δημοσιεύθηκε στη New York Times, 30 Σεπτ. 2016.
Την μετάφραση επιμελήθηκε η Μαρία Σίτη
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου