Φιλοζωικό Σωματείο Λήμνου: «Η εγκατάλειψη κουταβιών έξω από κυνοκομεία δεν είναι λύση!»

 

 

Ξεσπούν με ανακοίνωσή τους οι υπεύθυνοι του Φιλοζωικού Σωματείου Λήμνου, με αφορμή την εγκατάλειψη από άγνωστο, κουταβιών στον χώρο που φιλοξενούνταν παλιότερα το κυνοκομείο.

 

 

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

Μπροστά σε ένα εξωφρενικό θέαμα βρέθηκαν εθελοντές που εντελώς τυχαία πέρασαν από το μέρος που βρισκόταν το παλιό κυνοκομείο. Κάποιος παράτησε τρία ημίαιμα θηλυκά πιτ-μπουλ μέσα σε μια κούτα.

Το κυνοκομείο έχει φύγει από την περιοχή των Ψύλλων στον Κορνό και δεν υπάρχει κανένα σκυλί εκεί. Όποιος εγκατέλειψε τα πιτ-μπουλ δεν είδε ότι το μέρος είναι άδειο; Ή απλά δεν τον ενδιέφερε και ήθελε να τα ξεφορτωθεί άρον-άρον; Μάλλον το δεύτερο συνέβει.

Έχουν βρει τον εύκολο τρόπο όλοι να κάνουν το κέφι τους λέγοντας ότι έχουν ένα σκυλί, το αμολάνε για να κάνει τη βόλτα του και τα γεννητούρια τα φορτώνουν σε άλλους!

Πόσα ζώα ακόμα θα παρατήσουν αυτοί οι ασυνείδητοι που δε στειρώνουν τα ζώα τους;

Και επιτέλους, πόση εξυπνάδα χρειάζεται για να καταλάβει κάποιος ότι δεν μπορούν 5-6 άνθρωποι να νταντεύουν τα σκυλιά όλων των ασυνείδητων λημνιών;

Το παράτημα κουταβιών έξω από κυνοκομεία δεν είναι λύση. Η στείρωση είναι!

Όποιος αναγνωρίζει τα κουτάβια και γνωρίζει τον ιδιοκτήτη παρακαλείται να καλέσει στο 6949522743.


πηγή: http://www.limnosfm100.gr/

Φλώρινα. Ο Δήμος Αμυνταίου για τα αδέσποτα ζώα

Έχοντας υπόψη την έξαρση (λόγω εποχής) του πληθυσμού των αδέσποτων σκύλων στα διοικητικά όρια του Δήμου Αμυνταίου, θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι:

 

Σύμφωνα με τον Ν4039/12 όπως αυτός ισχύει, ο Δήμος Αμυνταίου είναι υπεύθυνος για την περισυλλογή και διαχείριση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς. Ειδικότερα είναι υπεύθυνος για την περισυλλογή, σήμανση και στείρωση τους και εν συνεχεία για την απελευθέρωσή τους στο φυσικό περιβάλλον. Σε περιπτώσεις που υπάρχουν αδέσποτα ζώα τα οποία χρήζουν περίθαλψης και εφόσον υπάρχουν αδειοδοτημένα καταφύγια αδέσποτων ζώων επιτρέπεται η προσωρινή φιλοξενία μέχρι την αποθεραπεία τους, ενώ αμέσως μετά ελευθερώνονται στο φυσικό τους περιβάλλον. Σημειώνουμε ότι στον Δήμο μας δεν λειτουργεί αδειοδοτημένο καταφύγιο αδέσποτων ζώων.

 

Ο Δήμος Αμυνταίου υλοποιεί ένα εκτεταμένο πρόγραμμα σημάνσεων, εμβολιασμών και στειρώσεων και παράλληλα έχει ξεκινήσει την διαδικασία ανακατασκευής παλαιού Δημοτικού κτιρίου (χώρος παλαιού σφαγείου) έτσι ώστε να εξασφαλίσει την σχετική άδεια λειτουργίας καταφυγίου αδέσποτων ζώων. Ακόμη και τότε όμως δεν θα μπορούν να φιλοξενούνται αδέσποτα ζώα σε μόνιμη βάση παρά μόνο ζώα που χρήζουν ιατρικής παρακολούθησης μέχρι την αποθεραπεία τους και εν συνεχεία την απελευθέρωσή τους στο φυσικό τους περιβάλλον.

 

Τέλος θα θέλαμε να παρακαλέσουμε τους συνδημότες μας ότι επειδή η συντριπτική πλειοψηφία των αδέσποτων ζώων είναι δεσποζόμενα ζώα που τα έχουν εγκαταλείψει οι μέχρι πρότινος ιδιοκτήτες τους, να μην προβαίνουν σε τέτοιες ενέργειες γιατί υπάρχουν αυστηρότατες ποινικές και διοικητικές κυρώσεις, καθώς η αστυνομία ήδη προβαίνει σε σχετικούς ελέγχους.


πηγή: http://parathrhthsflorina.blogspot.gr/

Λάρισα. Στους 8 με 10 χιλιάδες τόνους η παραγωγή ακτινιδίων στο Δέλτα Πηνειού

Ολοκληρώθηκαν την Κυριακή, 30 Οκτωβρίου, οι διήμερες εκδηλώσεις στο πλαίσιο της 12ης γιορτής ακτινιδίου Πυργετού – Αιγάνης, που διοργάνωσε ο Δήμος Τεμπών σε συνεργασία με τους Αγροτικούς Συνεταιρισμούς Πυργετού – Αιγάνης.

 

Η έναρξη των εκδηλώσεων περιελάμβανε επιμορφωτική ημερίδα σχετικά με τις ασθένειες του προϊόντος. Τις σχετικές εισηγήσεις και ενημέρωση των παραγωγών έκαναν διακεκριμένοι καθηγητές του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας καθώς και ο προϊστάμενος Ποιοτικού και Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου Π.Ε. Λάρισας – Περιφέρεια Θεσσαλίας Δρ. Δημήτριος Σταυρίδης.

 

Η επιμορφωτική ημερίδα πραγματοποιήθηκε στο κοινοτικό κατάστημα Αιγάνης όπου ο επίκουρος καθηγητής Φυτοπαθολογίας Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Ευάγγελος Βέλλιος μίλησε για τις ασθένειες ακτινιδιάς. Από την πλευρά του ο προϊστάμενος Ποιοτικού και Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου Π.Ε. Λάρισας – Περιφέρεια Θεσσαλίας Δρ. Δημήτριος Σταυρίδης μίλησε για την ολοκληρωμένη διαχείριση – διακίνηση ακτινιδίου.

 

Όπως τονίστηκε στην ημερίδα η παραγωγή ακτινιδίου σε όλο το Δέλτα Πηνειού ανέρχεται σε 8.000 με 10.000 τόνους το χρόνο, πολλά από αυτά εξάγονται και στο εξωτερικό. Στο πλαίσιο της προβολής του προϊόντος και της ανάδειξης των θρεπτικών συστατικών του ο Δήμος Τεμπών για 12η χρονιά φέτος διοργανώνει τη 12η γιορτή ακτινιδίου.

 

Την εκδήλωση -ημερίδα παρακολούθησε και ο Δήμαρχος Τεμπών κ. Κώστας Κολλάτος όπου απεύθυνε και χαιρετισμό καθώς και ο πρόεδρος τοπικής κοινότητας Αιγάνης κ. Κώστας Ζαφείρης.

 

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν ακόμη οι αντιδήμαρχοι κ. Αχιλλέας Διψάνας ,Κώστας Νταφούλης ,οι δημοτικοί σύμβουλοι κ. Βασίλης Ζάχος ,Ευθύμιος Μπουζέκης ,ο αντιπρόεδρος του ΔΟΠΑΠΕΠ κ. Λάμπρος Ζάρρας ,οι πρόεδροι αγροτικών συνεταιρισμών Πυργετού -Αιγάνης, πρόεδροι συλλόγων και φορέων, καθώς και πολλοί παραγωγοί ακτινιδίου της περιοχής.


πηγή: http://www.paseges.gr/

Το Σπαθόλαδο είναι ένα φυσικό φάρμακο με πολλαπλές ιδιότητες

 

 

Το σπαθόλαδο ή αλλιώς βαλσαμόχορτο ή βαλσαμέλαιο (St. John’s Wort/ το βότανο του Αγίου Ιωάννη) πήρε το όνομά του από τον Άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή. Λένε ότι κόκκινες κηλίδες εμφανίζονται στα φύλλα του φυτού στο βόρειο ημισφαίριο στις 29 Αυγούστου, επέτειος του θανάτου του Ιωάννη του Βαπτιστή αντιπροσωπεύοντας το αίμα που χύθηκε όταν αποκεφαλίστηκε. Μερικοί λένε ότι το βότανο είχε χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία των τραυματιών στις σταυροφορίες από τους Ιππότες του Αγίου Ιωάννη.

 

Το βαλσαμόχορτο έχει χρησιμοποιηθεί εκατοντάδες χρόνια πριν στη λαϊκή ιατρική, ιδίως για την επούλωση των πληγών. Χρησιμοποιήθηκε για να ξορκίσουν τον διάολο στη μεσαιωνική εποχή. Ο Paracelcus (c1525), ένας φιλόσοφος, πρότεινε το βότανο για παραισθήσεις και δράκους, καθώς και για την επούλωση πληγών.

 

Το 1959 και το 1971 οι αντιβακτηριδιακές ιδιότητες του βοτάνου τεκμηριώθηκαν επιστημονικά, καθώς αναλύθηκε η αντιβακτηριδιακή ουσία του, η υπερφορίνη. Μάλιστα, το βαλσαμόχορτο είναι γνωστό ευρέως στην Ευρώπη, κυρίως στη Γερμανία, ως βοτανική θεραπεία για την κατάθλιψη. Η θεραπευτική χρήση του έχει αυξηθεί και σε άλλα μέρη του κόσμου κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες.

 

Οι περισσότεροι άνθρωποι λαμβάνουν το βότανο είτε σε μορφή δισκίου είτε κάψουλας, αλλά είναι επίσης διαθέσιμο σε φακελάκια και βάμματα. Ποια είναι τα στοιχεία για την αποτελεσματικότητα του βοτάνου; Σύμφωνα με την κλινική Mayo στις ΗΠΑ, και κάποιες άλλες πηγές, το βαλσαμόχορτο έχει ελεγχθεί για τις ακόλουθες συνθήκες:

Το βαλσαμόχορτο έχει μελετηθεί εκτενώς στην Ευρώπη τα τελευταία είκοσι περίπου χρόνια, ενώ μελέτες στις ΗΠΑ έχουν διεξαχθεί πρόσφατα για την καταθλιπτική διαταραχή. Για τη θεραπεία ήπιας έως μέτριας κατάθλιψη, οι μελέτες διάρκειας έως και 12 εβδομάδες (βραχυπρόθεσμες μελέτες) δείχνουν ότι το βότανο είναι πιο αποτελεσματικό από ένα placebo, αλλά και εξίσου αποτελεσματικό όπως τα TCA (τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά).

 

Για τη ΔΕΠΥ (Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής – υπερκινητικότητα) στα παιδιά η έρευνα είναι ασαφής. Επιστήμονες από τα Πανεπιστήμια Bastyr, Kenmore και Washington διαπίστωσαν ότι το βαλσαμόχορτο δεν ήταν περισσότερο αποτελεσματικό από ένα placebo για τη θεραπεία της ΔΕΠΥ.

Ατοπική δερματίτιδα. Μια μελέτη που εξέτασε την αποτελεσματικότητα του βάλσαμου (υπερικό) πρότεινε ότι η ήπια έως μέτρια ατοπική δερματίτιδα μπορεί να ανταποκριθεί θετικά στην τοπική θεραπεία.

Κατάθλιψη στα παιδιά. Οι περισσότεροι επιστήμονες και οι ειδικοί λένε ότι δεν υπάρχουν αρκετά πειστικές αποδείξεις για να διαπιστωθεί αν το βότανο είναι αποτελεσματικό για τη θεραπεία της κατάθλιψης στα παιδιά.

Νευρόπονοι. Κάποιες προκαταρκτικές μελέτες έχουν δείξει ότι βαλσαμόχορτο μπορεί να βοηθήσει στη θεραπεία του νευροπαθητικού πόνου. Ωστόσο, απαιτείται περαιτέρω έρευνα.

Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή (ΙΨΔ/OCD). Μερικές εκθέσεις δείχνουν ότι το βότανο ωφελεί τους ασθενείς με ΙΨΔ. Ωστόσο, απαιτούνται περαιτέρω μελέτες.

Σωματόμορφες Διαταραχές. Αυτές είναι διαταραχές με σωματικά συμπτώματα και δεν μπορούν να συνδεθούν με μια οργανική νόσο, ενώ φαίνεται ότι είναι ψυχικής προέλευσης. Προκαταρκτικά στοιχεία δείχνουν ότι το βαλσαμόχορτο είναι χρήσιμο για την αγωγή ορισμένων σωματόμορφων διαταραχών. Τα αποτελέσματα θα πρέπει να επιβεβαιωθούν με πιο εκτεταμένες δοκιμές.

Μετεγχειρητικός πόνος. Απαιτούνται περισσότερες μελέτες σε αυτόν τον τομέα. Μέχρι στιγμής τα στοιχεία είναι ασαφή.

HIV. Αν και μελέτες σε ζώα ανέφεραν κάποια αντι-ιικά αποτελέσματα από το βαλσαμόχορτο, η ανθρώπινη δοκιμή δεν το έκανε. Λόγω των πολλαπλών εκθέσεων σημαντικών ανεπιθύμητων ενεργειών και αλληλεπιδράσεων με φάρμακα για τον HIV/AIDS, συμπεριλαμβανομένων των αναστολέων πρωτεάσης και NNRTIs, οι γιατροί συμβουλεύουν τους ασθενείς του HIV/AIDS να αποφεύγουν τη λήψη βαλσαμόχορτου.

 

Επιπλέον, το βαλσαμόχορτο έχει δοκιμαστεί για το κάπνισμα, το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης (CFS), ημικρανίας και άλλων τύπων πονοκεφάλων, τον μυϊκό πόνο και το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου. Χρησιμοποιήθηκε, επίσης, για τον καρκίνο και την ηπατίτιδα C.

Η κλινική μελέτη προσθέτει ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα για τις θεραπείες των περι-εμμηνοπαυσιακών συμπτωμάτων, του PMS (προεμμηνορροϊκό σύνδρομο), της ΕΔΕ (εποχιακή συναισθηματική διαταραχή), της αγοραφοβίας και της σοβαρής καταθλιπτικής διαταραχής

Μερικοί άνθρωποι εφαρμόζουν σπαθόλαδο στο δέρμα τους για να θεραπεύσουν μώλωπες και γρατζουνιές, φλεγμονές και εγκαύματα πρώτου βαθμού, πληγές, δαγκώματα, αιμορροΐδες και νευρόπονους. Βέβαια, η εφαρμογή βαλσαμόχορτου απευθείας στο δέρμα είναι επικίνδυνη, καθώς μπορεί να προκαλέσει σοβαρή ευαισθησία στο φως του ήλιου.


Πιθανές παρενέργειες

άγχος
ζάλη
ξηροστομία
πονοκέφαλος
ευαισθησία στο φως
ανησυχία
νάρκωση
σεξουαλική δυσλειτουργία
δερματικές αντιδράσεις
στομαχικές διαταραχές
κούραση (κόπωση)

 

Μελέτες δείχνουν ότι έως και το 3% των ασθενών μπορεί να εμφανίσουν ανεπιθύμητες ενέργειες. Οι παρενέργειες είναι γενικά πολύ μικρότερες από ό, τι εκείνες που βίωσαν με τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της κατάθλιψης.


πηγή: https://olympia.gr/
 

Thor’s Well. Η γιγάντια τρύπα που μοιάζει σαν να «αποστραγγίζει» τα νερά του Ειρηνικού Ωκεανού

 

 

Το Thor’s Well, γνωστό και ως «πύλη προς την κόλαση», είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά αξιοθέατα που μπορεί να θαυμάσει κανείς στο Όρεγκον.

 

Πρόκειται για μία γιγάντια τρύπα, η οποία πιστεύεται πώς ήταν θαλάσσιο σπήλαιο, η οροφή του οποίου κάποια στιγμή κατέρρευσε και τώρα μοιάζει να «ρουφάει» τα νερά του Ειρηνικού Ωκεανού στο φαινομενικά απύθμενο βάθος της (στην πραγματικότητα δεν ξεπερνάει τα 6 μέτρα).

Κατά την πλημμυρίδα τα νερά ξεπηδούν μέσα από το πηγάδι δημιουργώντας ένα μοναδικό θέαμα, το οποίο μαγνητίζει τα βλέμματα των τουριστών που επισκέπτονται το σημείο.

Αξίζει πάντως να σημειωθεί πως το Τhor’s Well δεν είναι ένα ακίνδυνο αξιοθέατο, γι’ αυτό και οι αρχές συμβουλεύουν τους επισκέπτες να κρατούν αποστάσεις ασφαλείας.

 

 

 

 

πηγή: http://www.otherside.gr/

 

Σαλαμίνα. Απολογισμός καθαρισμών πρανών δρόμων που διέρχονται από δασικές εκτάσεις

Η αντιπυρική περίοδος ολοκληρώνεται σε μερικές ημέρες και ο φετινός απολογισμός τόσο σε επίπεδο επικράτειας όσο και σε επίπεδο Σαλαμίνας κρίνεται ικανοποιητικός.

 

Σε αυτό βέβαια βοήθησαν και οι μετεωρολογικές συνθήκες οι οποίες δεν δημιούργησαν ιδιαίτερα επικίνδυνες καταστάσεις για τον δασικό μας πλούτο. Φυσικά δεν έλειψαν και περιστατικά (Δερβενοχώρια, Εύβοια, Χίος, Θάσος) που προκλήθηκαν ανεξέλεγκτες καταστάσεις.

 

Με αφορμή λοιπόν τη λήξη της περιόδου, θα θέλαμε να εκφράσουμε την άποψή μας για τους καθαρισμούς των πρανών δρόμων που διέρχονται από δάση και δασικές εκτάσεις που έγιναν τη φετινή χρονιά στο νησί μας.

 

Ομολογουμένως οι δρόμοι που καθαρίστηκαν ήταν πολλαπλάσιου μήκους απ ότι άλλες χρονιές. Είναι χαρακτηριστικό ότι αποψιλώθηκαν περιοχές που ουδέποτε είχαν δεχθεί τέτοια παρέμβαση στο παρελθόν, αν και βρίσκονταν σε θέσεις αυξημένου κινδύνου (Πέρανι, Περιστέρια, Σατερλί, Άγ. Γεώργιος, Στενό κ.α.), καθώς καI οι γνωστές υψηλού κινδύνου περιοχές (Κανάκια, Πηλός, Φανερωμένη).

 

Παράλληλα οι καθαρισμών κάποιων άλλων σημείων δεν είχαν να προσφέρουν παρά μόνο σε αισθητικούς στόχους πχ Λεωφόρος Αιαντείου.

 

Σαν Όμιλος λοιπόν χαιρετίζουμε αυτή την θετική εξέλιξη της φετινής περιόδου και ελπίζουμε να συνεχίζεται και αναλόγως και τα επόμενα έτη.

 

Και ένα αρνητικό σχόλιο όμως, που αφορά στην χρονική στιγμή των εργασιών. Το τέλος Ιουλίου που έγιναν, είναι αργά και θα μπορούσε να είναι καταστροφικά αργά. Ελπίζουμε σε καλύτερο συντονισμό και ταχύτερες ενέργειες ώστε να αξιοποιούνται απόλυτα οι όποιες προσπάθειες.


πηγή: https://sites.google.com/site/perivos/

Ο άνθρωπος σκοτώνει τη ζωή στον πλανήτη

 

 

Από το 1970 ως το 2010, ο Δείκτης Ζωντανός Πλανήτης -που μετρά την εξέλιξη 10.380 πληθυσμών 3.038 ειδών θηλαστικών, πτηνών, ερπετών, αμφιβίων και ψαριών- σημείωσε πτώση κατά 52%.

Η δράση του ανθρώπου επέφερε μέσα σε 40 χρόνια την εξαφάνιση περισσότερων από τα μισά άγρια ζώα του πλανήτη!

Κι όμως, αυτή η ζοφερή διαπίστωση αποτελεί το κεντρικό σημείο της έκθεσης "Ζωντανός Πλανήτης 2014" της μη κυβερνητικής οργάνωσης WWF, η οποία αποτελεί την πιο πρόσφατη αναφορά για την κατάσταση του πλανήτη.

"Οι διάφορες μορφές της ζωής είναι ταυτόχρονα η μήτρα των οικοσυστημάτων που επιτρέπει τη ζωή στη Γη και το βαρόμετρο αυτού που κάνουμε να ζει ο πλανήτης μας", γράφει ο γενικός διευθυντής του WWF Μάρκο Λαμπερτίνι και προειδοποιεί ότι αδιαφορώντας για την τύχη τους, τρέχουμε προς το χαμό μας.

Από το 1970 ως το 2010, ο Δείκτης Ζωντανός Πλανήτης -που μετρά την εξέλιξη 10.380 πληθυσμών 3.038 ειδών θηλαστικών, πτηνών, ερπετών, αμφιβίων και ψαριών- σημείωσε πτώση κατά 52%.

Και "αυτή η βαριά τάση δεν δίνει καμιά ένδειξη επιβράδυνσης", σύμφωνα με τη 10η έκδοση της έκθεσης, κατά την οποία είναι ακόμη δυνατό να δράσουμε για να ανατρέψουμε αυτή τη μείωση και να συνδυάσουμε ανάπτυξη και διαφύλαξη του περιβάλλοντος.

Η περισσότερο πληγείσα ζώνη είναι η Λατινική Αμερική (-83%), ακολουθούμενη από κοντά από την περιφέρεια Ασίας-Ειρηνικού, και το μεγαλύτερο τίμημα πλήρωσαν τα είδη του γλυκού νερού (-76%), όταν τα χερσαία και τα θαλάσσια είδη μειώθηκαν κατά 39%.

Η ανακοινωθείσα μείωση κατά 52% είναι πολύ πιο έντονη απ' ό,τι στις προηγούμενες εκθέσεις εξαιτίας αλλαγών στον τρόπο υπολογισμού οι οποίες προτείνουν μια πιο πιστή απεικόνιση της παγκόσμιας κατανομής των ειδών των σπονδυλωτών, διευκρινίζει η μη κυβερνητική οργάνωση που ειδικεύεται στην προστασία ειδών που κινδυνεύουν.

Στην τελευταία από τις διετείς αυτές εκθέσεις της, η οποία χρονολογείται από το 2012, το WWF ανέφερε μια μείωση κατά 28% των άγριων ειδών από το 1970 ως το 2008. Ο δείκτης δεν κάλυπτε τότε παρά 2.699 είδη.

Οι αιτίες αυτής της μείωσης: η απώλεια και η υποβάθμιση των οικοσυστημάτων (εξαιτίας της γεωργίας, της δημιουργίας πόλεων, της αποδάσωσης, της άρδευσης, των υδροηλεκτρικών φραγμάτων...), το κυνήγι και η υπεραλιεία και η κλιματική αλλαγή.

Έτσι πολυάριθμα ψάρια και ζώα των παραλίων έχουν εξαφανισθεί από το Κουρόνγκ, μια ζώνη της νότιας Αυστραλίας όπου η άντληση υδάτων για άρδευση έχει αυξήσει την αλμυρότητα.

Ή επίσης στην Αφρική, οι περιοχές όπου ζει ο ελέφαντας δεν αντιπροσώπευαν πια το 1984 παρά μόνο περίπου το 7% της ιστορικής περιοχής του. Ακόμη και σ' αυτές τις συνθήκες, εξαιτίας της λαθροθηρίας, ο αριθμός των ελεφάντων μειώθηκε από το 2002 ως το 2011 κατά 60%.

Η ανθρωπότητα υπερεκμεταλλεύεται τη Γη, καταναλώνει περισσότερους φυσικούς πόρους απ' όσους μπορεί να αποκαταστήσει ο πλανήτης: καταναλώνει περισσότερα ψάρια απ' όσα γεννιώνται, εκπέμπει περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα απ' όσο μπορούν να απορροφήσουν τα δάση και οι ωκεανοί...

"Σήμερα χρειαζόμαστε τη δημιουργική δυνατότητα μιάμισης Γης για να έχουμε στη διάθεσή μας τις οικολογικές υπηρεσίες που απολαμβάνουμε κάθε χρόνο", υπενθυμίζει το WWF.

Και η "βιο-ικανότητα", δηλαδή η διαθέσιμη επιφάνεια για να εξαφαλισθούν αυτά τα αγαθά και οι υπηρεσίες, δεν σταματάει να συρρικνώνεται με την παγκόσμια δημογραφική έκρηξη.

Από το 1961 ως το 2010, ο πληθυσμός αυξήθηκε από 3,1 σε σχεδόν 7 δισ. κατοίκους και η διαθέσιμη κατά κεφαλήν βιο-ικανότητα από 32 σε 17 στρέμματα παγκοσμίως.

"Καθώς ο παγκόσμιος πληθυσμός πρόκειται να φθάσει τα 9,6 δισεκ. κατοίκους το 2050 και τα 11 δισεκ. το 2100, η διαθέσιμη βιο-ικανότητα για καθέναν από εμάς θα συνεχίσει να μειώνεται (...) μέσα σ' ένα κόσμο που χαρακτηρίζεται από την υποβάθμιση των εδαφών, την έλλειψη γλυκού νερού και την άνοδο του κόστους της ενέργειας".

Ποιός φταίει; Οι πλουσιότερες χώρες είναι συνολικά αυτές των οποίων το οικολογικό αποτύπωμα ανά κάτοικο είναι το πιο υψηλό.

Το 2010 το Κουβέιτ ερχόταν επικεφαλής και ακολουθούσαν το Κατάρ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Δανία, το Βέλγιο, το Τρινιντάντ και Τομπάγκο, η Σιγκαπούρη, οι ΗΠΑ, το Μπαχρέιν και η Σουηδία. Η Γαλλία βρισκόταν στην 23η θέση και στην προτελευταία θέση ήταν η Κίνα, η οποία κατέχει ωστόσο την πρώτη θέση για το συνολικό αποτύπωμά της, μπροστά από τις ΗΠΑ και την Ινδία.

"Η χρήση των φυσικών πόρων και των οικολογικών υπηρεσιών των χωρών με υψηλά εισοδήματα είναι πέντε φορές πιο αυξημένη κατά κεφαλήν απ' ό,τι στις χώρες με χαμηλά εισοδήματα" και συνεπώς για να διατηρήσουν το βιοτικό επίπεδό τους, οι πλούσιες χώρες καταφεύγουν ευρέως στην βιο-ικανότητα άλλων.

Αν ζούσαμε όλοι όπως ζουν οι πολίτες του Κατάρ, θα χρειαζόμασταν 4,8 πλανήτες - 3,9 αν ήμασταν όλοι Αμερικανοί και 1,4 αν ήμασταν όλοι Νοτιοαφρικανοί.

 

 

πηγή: http://www.artinews.gr/

Κύπρος - Λεμεσός. Δείτε τι βρήκαν στην κατοχή 58χρονου η αστυνομία και η Υπηρεσία Θήρας

 

 

Ζωντανούς και φονευμένους λαγούς, αλλά και 62 σκοτωμένα άγρια πτηνά, εντοπίστηκαν στην κατοχή 58χρονου, κατά τη διάρκεια κοινής επιχείρησης της Αστυνομίας και της Υπηρεσίας Θήρας, σε χωριό της επαρχίας Λεμεσού.

 

Συγκεκριμένα, μέλη των Αστυνομικών Σταθμών Πάχνας και Επισκοπής και της Υπηρεσίας Θήρας, διενήργησαν έρευνα, δυνάμει δικαστικού εντάλματος, στην οικία του 58χρονου, σε χωριό της επαρχίας Λεμεσού. Κατά τη διάρκεια της έρευνας εντοπίστηκαν εντός δύο καταψυκτών, τρεις σκοτωμένοι λαγοί και 62 φονευμένα, άγρια πτηνά.

 

Οι έρευνες επεκτάθηκαν και σε φάρμα, που διατηρεί ο 58χρονος, σε κοντινή απόσταση από το χωριό, όπου εντοπίστηκαν εντός μεταλλικών κλουβιών, έξι ζωντανοί λαγοί, οι οποίοι παραλήφθηκαν από τα μέλη της Υπηρεσίας Θήρας. Εντοπίστηκε επίσης και κατασχέθηκε ως τεκμήριο, μια σιδεροπαγίδα λαγών.

 

Ο 58χρονος οδηγήθηκε στον Αστυνομικό Σταθμό Πάχνας, όπου κατηγορήθηκε γραπτώς για να κλητευθεί αργότερα.

 

Ο Αστυνομικός Σταθμός Πάχνας διερευνά την υπόθεση.


πηγή: https://filoksenos.blogspot.gr/

Δημόσιος χώρος. Τι μπορεί να “μάθει” η Νέα Υόρκη από τα superblocks* της Βαρκελώνης

 

Δρόμος στη γειτονιά El Born της Βαρκελώνης που
στο παρελθόν εξυπηρετούσε τη ροή των αυτοκινήτων ενώ
σήμερα προορίζεται κυρίως για τη χρήση του από τους πεζούς.
Πηγή: Daniel Elter for The New York Times

#Άρθρο της Winnie Hu (με τη συνεισφορά του Isaac Sastre Boquet).

 

ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ- Φανταστείτε λοιπόν δρόμους που θα προορίζονταν για περίπατο, διασταυρώσεις για παιχνίδια και τα αυτοκίνητα να μην επιτρέπονται… σχεδόν ποτέ!!

 

Αν και φαίνεται σαν όνειρο για τους πεζούς και εφιάλτης για τους οδηγούς… γίνεται ήδη πραγματικότητα στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ισπανίας, μία πυκνοδομημένη μητρόπολη που φιλοξενεί 1,6 εκ. κατοίκους. Από τότε που οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1992 έστρεψαν την παγκόσμια προσοχή στη Βαρκελώνη, η δημοτικότητά της ως ακμάζον κέντρο τουρισμού, πολιτισμού και επιχειρηματικότητας έχει εκτοξευτεί… και παράλληλα με αυτήν και η κυκλοφοριακή συμφόρηση σε δρόμους και πεζοδρόμια.
 

Διασταύρωση στο El Poblenou, μέρος της Βαρκελώνης, που
έχει μετατραπεί σε παιδική χαρά με γήπεδο ποδοσφαίρου και
εγκαταστάσεις sandbox. Πηγή: CreditConfederación de Talleres de
Proyectos de Arquitectura (Confederation of Workshops of
Architecture Projects)

Έτσι, σε μια πρωτοβουλία που έχει ήδη συγκεντρώσει τα βλέμματα της παγκόσμιας επιστημονικής και όχι μόνο κοινότητας, η Βαρκελώνη επιχειρεί να αλλάξει δυναμικά το αστικό οδικό της δίκτυο με μετατροπή πολλών επιβαρυμένων οδών και διασταυρώσεων σε χώρους αφιερωμένους στον πεζό.

 

Ξεκινώντας από το Σεπτέμβριο αυτού του έτους, οι φορείς της πόλης άρχισαν τη δημιουργία ενός συστήματος διαμόρφωσης superblocks* στην πόλη με στόχο τη δραστική μείωση των κυκλοφορούντων οχημάτων, τη μείωση της συμφόρησης και της ατμοσφαιρικής ρύπανσης καθώς και την ορθότερη χρήση των δημοσίων χώρων και τη μετατροπή των γειτονιών σε χώρους πιο ευχάριστους και ασφαλείς.

 

Η αντιδήμαρχος της πόλης Janet Sanz Cid δηλώνει ότι τους αρέσει να αποκαλούν αυτή τους τη δράση ‘’κερδίζοντας τους δρόμους… για τους ανθρώπους’’/ ‘’επιστρέφοντας του δρόμους πίσω στους …ανθρώπους‘’**, καθώς οι άνθρωποι στη Βαρκελώνη θέλουν να χρησιμοποιήσουν τους δρόμους, αλλά αυτή τη στιγμή δεν μπορούν επειδή καταλαμβάνονται από αυτοκίνητα (ΣτΜ: ** επανοικειοποίηση του χώρου που έχει καταλάβει το αυτοκίνητο από τους κατοίκους).

 

Σύμφωνα με το σχέδιο της πόλης, τα superblocks θα αναπτύσσονται στο υφιστάμενο δίκτυο οδών και οικοδομικών τετραγώνων, και το κάθε ένα θα αποτελείται από τουλάχιστον εννέα (9) υπάρχοντα οικοδομικά τετράγωνα με το εσωτερικό τους δίκτυο. Μέσα σε κάθε superblock, το οδικό δίκτυο θα χρησιμοποιείται ως δημόσιος κοινόχρηστος χώρος (πλατείες, χώροι παιχνιδιού, χώροι πρασίνου κ.α.) όπου κατά κανόνα δεν θα επιτρέπεται η κυκλοφορία οχημάτων. Σύμφωνα με δηλώσεις της αντιδημάρχου, έως το 2018 αναμένεται να έχουν αναπτυχθεί και να λειτουργούν τουλάχιστον πέντε (5) superblocks.

 

Το ισπανικό σύστημα των superblocks –superilles στα Καταλανικά- αναμένεται να έχει πολύ μεγαλύτερη απήχηση από τις ολοένα και αυξανόμενες επιμέρους πλατείες και τους χώρους συγκέντρωσης πεζών που εντοπίζονται στη Νέα Υόρκη. Και αυτό διότι αν και όλες οι νέες πλατείες στην Ν.Υ. αποδίδουν όντως σημαντικό χώρο προς τον πεζό, τα superblock αντιπροσωπεύουν μία πολύ πιο ριζοσπαστική πρακτική που αμφισβητεί ριζικά την ιδέα του ότι οι δρόμοι ανήκουν στα αυτοκίνητα.

 

Η στρατηγική αυτή έχει φέρει/ προωθήσει τη Βαρκελώνη, μια πόλη περισσότερο γνωστή για τον Gaudi και την ποδοσφαιρική της ομάδα, στην πρώτη γραμμή των πειραμάτων της αστικής κινητικότητας και έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον πλήθους φορέων, επιστημόνων, πολεοδόμων και συγκοινωνιολόγων καθώς και υποστηρικτών/ ακτιβιστών του δημοσίου χώρου που έχουν στόχο πιο ανθρώπινες πόλεις.
 

η αντιδήμαρχος της Βαρκελώνης, Janet Sanz Cid, περιγράφει
το σύστημα των superblocks ‘’κερδίζοντας τους δρόμους…
για τους ανθρώπους’’/ ‘’επιστρέφοντας του δρόμους πίσω στους …
ανθρώπους ‘’ Πηγή: CreditDaniel Etter for The New York Times

Η Claire Weisz, αρχιτέκτων- πολεοδόμος στην εταιρεία WXY του Μανχάταν, η οποία επανασχεδίασε τους δρόμους γύρω από την Astor Place, υποστήριξε ότι το σύστημα των superblocks της Βαρκελώνης θα μπορούσε να εφαρμοστεί και στη Νέα Υόρκη ώστε να επαναπροσδιορίσει κάποιους δρόμους ως δημόσιους χώρους. "Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που ζουν στις γειτονιές μας δεν έχουν αυτοκίνητα, ωστόσο, οι δρόμοι μας χρησιμοποιούνται κυρίως από αυτά, έχουμε μια τεράστια ανάγκη για ασφαλή μέρη για περπάτημα και ποδήλατο" δήλωσε επιπλέον η κα Weisz.

Σύμφωνα με το σχέδιο της Βαρκελώνης, τα αυτοκίνητα, τα λεωφορεία και τα εμπορικά οχήματα/ οχήματα τροφοδοσίας θα ανακατευθύνονται σε δρόμους κατά μήκος της περιμέτρου του κάθε superblock, ενώ οι κάτοικοι που διαμένουν εντός του θα μπορούν να εισέρχονται στο δίκτυο με μειωμένες ταχύτητες και να σταθμεύουν σε καθορισμένες θέσεις. Αντίστοιχα τα οχήματα τροφοδοσίας θα προσεγγίζουν το χώρο σε προκαθορισμένο χρόνο εκτός των ωρών αιχμής.

Αν και φαίνεται απλό, οι τεχνικοί της ισπανικής πόλης αναγνωρίζουν ότι η εφαρμογή των superblocks δεν θα γίνει μόνο με ήπιες αλλαγές των κυκλοφοριακών κανόνων αλλά για να υπάρχει ευρεία αποδοχή και συναίνεση θα απαιτηθεί αλλαγή της νοοτροπίας των κατοίκων στο πως βλέπουν και βιώνουν τους δρόμους της πόλης τους.

H πιλοτική εφαρμογή του συστήματος των superblocks έλαβε μικτές αντιδράσεις στη γειτονιά El Poblenou, η οποία είναι μία πρώην βιομηχανική περιοχή που μετά τα έργα ανάπλασης συγκεντρώνει χρήσεις κατοικίας (κυρίως για χαμηλά εισοδήματα) και γραφεία για τεχνολογικές εταιρείες. Αν και πολλοί κάτοικοι αναγνώρισαν τα οφέλη των superblocks, κάποιοι υποστήριξαν ότι υπήρχε ελλιπής ενημέρωση πριν την εφαρμογή των ρυθμίσεων. Κάποιες επιχειρήσεις έχουν επίσης εκφράσει ανησυχίες για τις επιπτώσεις στο αντικείμενο εργασίας τους, καθώς και αναφορικά με την τροφοδοσία τους.

Για τα εγκαίνια της πιλοτικής εφαρμογής στο El Poblenou, καθηγητές αρχιτεκτονικής και φοιτητές συνεργάστηκαν με τις τοπικές ομάδες κατοίκων και επιχειρήσεων, ώστε να προτείνουν εναλλακτικές χρήσεις για το χώρο του δρόμου που πλέον αποδώθηκε στους πεζούς. Ενδεικτικά μια διασταύρωση μετετράπει σε παιδική χαρά και εγκαταστάσεις sandbox, με τη χρήση ελαστικών και ανακυκλωμένων υλικών.

Η Marta Louro (Δασκάλα,40 ετών) που ζει δίπλα σε μία ανάλογη διασταύρωση θεωρεί ότι το σύστημα των superblocks θα κάνει τους δρόμους ασφαλέστερους και θα μειώσει τη ρύπανση. ‘’Θα δώσει προτεραιότητα στους πεζούς. Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό που οι άνθρωποι πλέον θα έχουν χώρο να κινηθούν’’, προσθέτει.

Ωστόσο άλλοι κάτοικοι της περιοχής έχουν εκφράσει ανησυχίες για την απόσταση που θα πρέπει να διανύσουν έως τη στάση του λεωφορείου ή για τη δυσκολία ανεύρεσης στάθμευσης γύρω από την κατοικία τους. ‘’Δεν είναι κακή ιδέα αλλά για μένα θα είναι πρόβλημα επειδή μετακινούμαι κυρίως με το αυτοκίνητό μου’’ δηλώνει ο Oriol Sanchez (σερβιτόρος, 25 ετών). Αντίστοιχα η Visitacion Soria (78 ετών) είπε ότι τα superblocks δεν θα γίνουν αποδεκτά από όλους γιατί οι άνθρωποι θέλουν τα αυτοκίνητά τους και ήδη υπάρχει πρόβλημα στην εύρεση στάθμευσης. 
 

το σχέδιο για το superblock της γειτονιάς
El Poblenou Πηγή: Daniel Etter for The New York
Times /Asier Eguilaz

Ανεξάρτητα από τα θετικά της υπόθεσης, η συζήτηση για το πώς θα πρέπει να είναι o σύγχρονος οδικός χώρος ως τοπίο (streetscape), πως θα πρέπει να λειτουργεί και ποιον θα εξυπηρετεί, γίνεται ολοένα και πιο ενδιαφέρουσα σε παγκόσμιο επίπεδο. Στην πόλη της Νέας Υόρκης, της οποίας ο πληθυσμός έχει φτάσει το ρεκόρ των 8,5 εκατομμυρίων κατοίκων, οι συγκρούσεις ανάμεσα σε πεζούς, ποδηλάτες και οδηγούς μηχανοκίνητων οχημάτων έχουν επιστήσει την προσοχή, κυρίως σε πολυσύχναστες και σημαντικές οδούς. Για παράδειγμα, ο δήμος έχει λάβει πρόσφατα μέτρα για την επέκταση του δικτύου πεζών στη Γέφυρα του Μπρούκλιν.

Η Polly Trottenberg, επίτροπος μεταφορών της πόλης, δήλωσε ότι από το 2007 έχουν κατασκευαστεί 53 πλατείες (για πεζούς), τόσο στην Times Square όσο και σε άλλα μέρη της πόλης ενώ άλλες 20 είναι υπό κατασκευή. Συνολικά, αυτές οι πλατείες καταλαμβάνουν περίπου 27 στρέμματα, το ισοδύναμο δηλαδή 20 γήπεδων ποδοσφαίρου. Συμπληρώνει ακόμα εμφατικά ότι "Δεν είναι λίγος ο χώρος που έχουμε ήδη πάρει από το αυτοκίνητο υπέρ των πεζών’’.
Επιπλέον αναφορικά με τα superblocks η επίτροπος δήλωσε ότι γνώριζε το σχέδιο της Βαρκελώνης και εξετάζεται η εφαρμογή του για την πόλης της Ν.Υ., όχι ωστόσο με το ίδιο όνομα και πλαίσιο, καθώς στην αμερικάνικη πολεοδομία ο όρος superblock έχει χρησιμοποιηθεί για αναφορά στα μεγάλα αναπτύγματα κατοικιών στα προάστια. ‘’Είμαστε σίγουρα κοντά σε αυτές τις ιδέες, υπάρχουν πολλά μοντέλα επίλυσης των αστικών προβλημάτων και σίγουρα δεν υπάρχει μία και μοναδική λύση για τα προβλήματα’’.

 

Η Ν.Υ. μέσω μίας ανάλογης πιλοτικής εφαρμογής που την ονόμασαν ‘’ Shared Streets’’ (ΣτΜ: μοιραζόμενες οδοί- δρόμοι για όλους) δοκίμασε τον περασμένο Αύγουστο τη μετατροπή των δρόμων μίας περιοχής που περιλαμβάνει 60 οικοδομικά τετράγωνα στο Lower Manhattan σε ήπιας κυκλοφορίας με στόχο την αναψυχή. Το όριο ταχύτητας μειώθηκε σε 5 μίλια ανά ώρα (περίπου 8km/h) και οι πεζοί ενθαρρύνονταν να κατέβουν να περπατήσουν στους δρόμους μαζί με τα αυτοκίνητα. Το πρόγραμμα είχε επιπλέον ως στόχο να επεκταθεί στην εφαρμογή μιας άλλης πρωτοβουλίας που ονομάστηκε ‘’Summer Streets’’ (ΣτΜ: ** ** καλοκαιρινοί δρόμοι), στην οποία ένα τμήμα της Park Avenue νότια της 72ης οδού και όλη η οδός Lafayette έκλεισαν / πεζοδρομήθηκαν για τα Σάββατα του Αυγούστου.

 

Στιγμιότυπο από τη δράση ‘’ Shared Streets’’ στο
Lower Manhattan   Πηγή: George Etheredge/The
New York Times

Εκατοντάδες άνθρωποι συμμετείχαν στην πιλοτική εφαρμογή, αν και δεν έτυχε της απόλυτης αποδοχής των Νεοϋορκέζων. Αρκετοί πεζοί σχολίασαν ότι η μειωμένη ταχύτητα δεν επεβλήθει με επιτυχία στα οχήματα ενώ αρκετοί οδηγοί ανέφεραν ότι δεν υπήρχε κατάλληλη σήμανση και έπρεπε διαρκώς να κορνάρουν στους πεζούς.

 

Ο διευθυντής της μη κερδοσκοπικής εταιρείας Transportation Alternatives, Paul Steely White, ανάφερε χαρακτηριστικά ‘’αυτή η δράση βοηθά τους ανθρώπους να πάρουν μία γεύση για το πώς θα μπορούσε να είναι η καθημερινότητά τους αν ο ίδιος χώρος ήταν κατανεμημένος διαφορετικά και κυρίως προς όφελος των πεζών’’.

 

Τις τελευταίες εβδομάδες, η Transportation Alternatives ζήτησε από το δήμο να αναμορφώσουν τη 14η οδό στο Μανχάταν στη λογική των ‘’People Way" (ΣτΜ: χώρος για τους ανθρώπους), ώστε να φιλοξενηθούν περισσότεροι πεζοί και ποδηλάτες, κατά τη διάρκεια που ένα τμήμα του συρμού L θα κλείσει για επισκευές. Η πρόταση αυτή αναμένεται να περιορίσει την κυκλοφορία των αυτοκινήτων, να προσθέσει λεωφορειολωρίδες και διαδρόμους ποδηλάτου και να διευρύνει τα πεζοδρόμια.

Η επίτροπος μεταφορών βρήκε την πρόταση ενδιαφέρουσα, σημειώνοντας ότι η πόλη συνεργάζεται με την Αρχή Μητροπολιτικών Μεταφορών, η οποία λειτουργεί τα μέσα σταθερής τροχιάς και τα λεωφορεία της πόλης, για να εξετάσει τις επιλογές της.
 

Πεζοί κινούνται στη γειτονιά του El Born, Βαρκελώνη
Πηγή: Daniel Etter for The New York Times

Στη Βαρκελώνη, τα superblocks δεν αποτελούν μια νέα ιδέα. Το πρώτο αναπτύχθηκε ήδη από το 1993, κοντά στην ιστορική Basílica de Santa Maria del Mar, στη γειτονιά El Born στο κέντρο της πόλης. Δύο ακόμη superblocks ακολούθησαν το 2005 στην Gracia, μια γειτονιά στα βόρεια της πόλης, γνωστή για τις πλατείες και τα στενά δρομάκια της.

 

Ωστόσο η ιδέα εφαρμογής των superblocks δεν αποτελούσε προτεραιότητα μέχρι πρόσφατα που η Ada Colau, ακτιβίστρια σε θέματα στέγασης και κοινωνικής κατοικίας, εξελέγη δήμαρχος της πόλης. Η αντιδήμαρχος Sanz Cid τονίζει ότι αντί να ασχοληθούν με μεγάλα έργα εμπορικού χαρακτήρα που ευνοούνταν με τις προηγούμενες πολιτικές, η σημερινή διοίκηση προτιμά τις "εστιασμένες παρεμβάσεις’’ προς όφελος των κατοίκων της πόλης. Στόχος της νέας αρχής είναι να προσέξουν ξανά τις γειτονιές και να ξανασκεφτούν τον πολεοδομικό σχεδιασμό τους.

 

Τα superblocks αποτελούν μέρος ενός ολοκληρωμένου προγράμματος για τη βελτίωση των δικτύων μεταφορών της πόλης και τη μείωση των περιβαλλοντικών τους επιπτώσεων, σύμφωνα με τη Sanz Cid. Η προσπάθεια αυτή εντάσσεται στο ευρύτερο σχέδιο αστικής κινητικότητας της πόλης και περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την αύξηση της εξυπηρέτησης με λεωφορεία και τρένα, την επέκταση των υπηρεσιών τους στα προάστια και τον τριπλασιασμό του αριθμού των ποδηλατοδρόμων.

 

Ο Josep Mateu, πρόεδρος της ένωσης Royal Automobile Club of Catalonia, η οποία αριθμεί περίπου ένα εκατομμύριο μέλη, έχει ζητήσει από τους φορείς περισσότερη ενημέρωση για το σχέδιο των superblocks. Αναγνωρίζοντας τις καλές προθέσεις του σχεδίου, καλωσόρισε την απόφαση του δήμου για πιλοτική εφαρμογή στο El Poblenou, προσθέτωντας ωστόσο χαρακτηριστικά ‘’δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι το έργο θα έχει και άλλα, λιγότερο θετικά αποτελέσματα."

 

Ο Mateu επιπλέον αναφέρει ότι τα superblocks, εάν εφαρμοστούν σε όλη την πόλη, θα περιορίσουν σημαντικά την κυκλοφοριακή ικανότητα του οδικού δικτύου για τα αυτοκίνητα χωρίς ωστόσο να μειωθεί ο πραγματικός αριθμός τους. "Θα υπάρξει μια σημαντική αύξηση της κυκλοφοριακής συμφόρησης, που είναι και η αιτία για περισσότερη ρύπανση. Είναι αλήθεια ότι θα υπάρξουν περιοχές με μικρότερα κυκλοφοριακά προβλήματα, αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι η κίνηση αυτή θα μετακινηθεί στους παρακείμενους δρόμους και περιοχές, καταλήγοντας σε σημαντικούς διαχωρισμούς μεταξύ των οδών σε νικητές και χαμένους’’.

 

Σημείωσε επίσης τις δυσκολίες που κάποιοι κάτοικοι θα αντιμετωπίσουν αναφορικά με την πρόσβασή τους στη δημόσια συγκοινωνία, την απώλεια θέσεων στάθμευσης, αλλά και τις αρνητικές επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει για τις επιχειρήσεις. Κλείνοντας συμπλήρωσε ότι ‘’Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι τα superblocks δεν φαίνεται να αποτελούν προτεραιότητα για τους κατοίκους της Βαρκελώνης καθώς θέματα όπως η ανεργία είναι πιο πιεστικά και άμεσα’’.

 

Ο Salvador Rueda, ο διευθυντής του Οργανισμού Αστικής Οικολογίας, που σχεδίασε το μοντέλο των superblocks, υποστηρίζει ότι σύμφωνα με προηγούμενες εφαρμογές του συστήματος, η αρχική άρνηση ακολουθείται συνήθως με απόλυτη αποδοχή καθώς οι κάτοικοι ενημερώνονται για τα σημαντικά πλεονεκτήματα του μοντέλου. ‘’Κανείς μέχρι στιγμής δεν έχει ζητήσει από το δήμο να αφαιρέσει ένα superblock, τώρα γνωρίζουμε ότι το κύριο πρόβλημα είναι η αντίσταση στην αλλαγή μίας παγιωμένης κατάστασης που εμφανίζεται κατά την έναρξη της εφαρμογής των superblocks", πρόσθετει ο Rueda.

 

Στη Gràcia, όπου περισσότερο από τα δύο τρίτα των οδών μετατράπηκαν σε δημόσιους χώρους, η κυκλοφορία των αυτοκινήτων έχει μειωθεί σε 81.514 διαδρομές ετησίως από 95.889 που πραγματοποιούνταν πριν από την εφαρμογή των superblocks. Η ζωή στους δρόμους της Gràcia αναπτύσσεται διαρκώς: Οι πεζοί κάνουν πλέον 201.843 διαδρομές ετησίως, παρουσιάζοντας αύξηση της τάξης του 10% σε σχέση με πριν και η κίνηση με το ποδήλατο αυξήθηκε κατά 30%, στις 10.143 διαδρομές ετησίως.

Η αλλαγή -λόγω των superblocks- είναι ακόμα πιο εμφανής στη γειτονιά του El Born, η οποία ήταν υποβαθμισμένη από τη δεκαετία του 1990 και πολλοί πεζοί την απέφευγαν. ‘’Ήταν πολύ δύσκολο να περπατήσει κανείς στην περιοχή, επειδή ακόμα και τα πεζοδρόμια τα χρησιμοποιούσαν για να παρκάρουν τα αυτοκίνητα τους," δηλώσε η Isabel Ruiz (κάτοικος,53 ετών).

 

Οι Iñaki Baquero και Jaime Batlle, διδάσκοντες στο 
 International University of Catalonia Πηγή: Daniel Etter
for The New York Times

Σχετικά πρόσφατα οι Jaime Batlle και Iñaki Baquero, που διδάσκουν αρχιτεκτονική στο International University of Catalonia, περπάτησαν κατά μήκος των λιθόστρωτων δρόμων του El Born επισημαίνοντας τις μεταβολές λόγω των superblocks στη γειτονιά. Δέντρα (φοίνικες) και παγκάκια (αστικός εξοπλισμός) βρίσκονται πλέον στη μέση των δρόμων και τα απορρίμματα συλλέγονται διαφορετικά. Πεζοί και οδηγοί βρίσκονται πλέον σε μία ‘’κοινή πλατφόρμα’’, μία κοινή λωρίδα κίνησης, χωρίς πεζοδρόμια και συμπαγή διαχωριστικά, όπου κανένας τους δεν είναι πιο ισχυρός. Αυτός ο κοινός τόπος κίνησης αναγκάζει τους οδηγούς- όταν τους επιτρέπεται η διέλευση- να κινούνται με προσοχή. Μια γειτονιά που μέχρι πρότινως είχε μεγάλη συγκέντρωση κενών καταστημάτων, είναι πλέον γεμάτη με εστιατόρια, κάβες κρασιών, κομμωτήρια και μπουτίκ.

‘’Κάποτε ήταν γεμάτη με αυτοκίνητα, τώρα όχι. Φανταστείτε τώρα και την υπόλοιπη πόλη έτσι. Αυτό είναι το είδος της πόλης που θέλουμε παντού’’ καταλήγει ο καθηγητής Batlle.

 

*(ΣτΜ) Superblock:
μεγάλου μεγέθους οικοδομικά τετράγωνα (συνένωση Ο.Τ.) μέσα στα οποία βρίσκονται εκτός από την κατοικία και δραστηριότητες απαραίτητες για την καθημερινή χρήση, ενδεικτικά εμπόριο τοπικής σημασίας, χώροι πρασίνου, εκπαίδευση κ.λπ.

 

Ή ‘’ενοποιημένα’’ οικοδομικά τετράγωνα με εκτεταμένους ελεύθερους χώρους στο εσωτερικό τους καθώς το οδικό δίκτυο που περιλαμβάνουν μετατρέπεται σε οδούς ήπιας κυκλοφορίας ή πεζόδρομους με στόχο τη διευκόλυνση της μετακίνησης πεζή και με ποδήλατο

 

Για πληρέστερη πληροφόρηση βλέπε άρθρο της Marta Bausells στo The Guardian (και σε ελληνική μετάφραση εδώ)[Ανάλογη εφαρμογή των superblocks έχει ξεκινήσει και στην πόλη της Αθήνας μέσω του διαγωνισμού Αθήνα χ4 από την ΕΑΧΑ Α.Ε. Με δεδομένο το ότι η ελληνική πόλη χαρακτηρίζεται από μικρά οικοδομικά τετράγωνα με πυκνό δίκτυο δρόμων, στενά πεζοδρόμια και κατακερματισμένους χώρους πρασίνου, στόχος ήταν η δημιουργία ενός μεγαλύτερου οικοδομικού τετραγώνου (οικοδομικά τετράγωνα Χ 4, ΑΘΗΝΑ Χ 4) που θα επηρεάσει θετικά το μικροκλίμα της περιοχής, την ποιότητα ζωής, την εικόνα αλλά και τη λειτουργία του δημόσιου χώρου. Αντικείμενο του διαγωνισμού ήταν η αξιοποίηση ως συνδετικού κρίκου του «σταυρού», που σχηματίζουν οι δρόμοι μεταξύ τεσσάρων τυπικών οικοδομικών τετραγώνων σε γειτονιές της πόλης. Αντίστοιχοι διαγωνισμοί πραγματοποιήθηκαν σε πόλεις όπως η Θεσσαλονίκη, ο Βόλος, το Ηράκλειο κ.α.]


πηγή: http://www.citybranding.gr/

*Δημοσιεύθηκε στη New York Times, 30 Σεπτ. 2016.
Την μετάφραση επιμελήθηκε η Μαρία Σίτη 

Σαντορίνη. Για την προστασία της Βλυχάδας

 

 

Η σπάνιας ομορφιάς παραλία της Βλυχάδας στη Σαντορίνη αποτελείται από ηφαιστειακούς σχηματισμούς – ένα πραγματικό μνημείο της παγκόσμιας κληρονομιάς. Η Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ) πληροφορήθηκε ότι εκτελούνται οικοδομικές εργασίες στον ευαίσθητο ηφαιστειακό βράχο, απειλώντας καταρχάς το ιδιαίτερο και σπάνιο τοπίο, αλλά και την ίδια τη μορφολογία του βράχου και πιθανώς και τη στατικότητά του.

Ο Δήμος της Θήρας έχει αντιδράσει και ζητάει την τήρηση της νομιμότητας. Ταυτόχρονα φορείς, πολίτες και ο τύπος παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις, ενώ στην ιστοθέση https://www.facebook.com/savevlyhada/ υπάρχει πληροφοριακό υλικό και έχει ξεκινήσει εκστρατεία για την προστασία του μοναδικού τοπίου.

Η ΕΕΠΦ στηρίζει τις προσπάθειές των φορέων και πολιτών για τήρηση της νομιμότητας και προστασία του περιβάλλοντος και του τοπίου από αλλοιώσεις, και ζητάει την ένταξη της Βλυχάδας σε αποτελεσματικό καθεστώς προστασίας.

 

 

πηγή: http://eepf.gr/

Η Ελληνική Κτηνοτροφία σήμερα

 

 

Η «ακτινογραφία» της κτηνοτροφίας στην Ελλάδα της κρίσης και οι προοπτικές ενός κλάδου που μπορεί να ανατρέψει την οικονομική μας κακοδαιμονία, εάν…!

 

«Αν σκεφτούμε ότι τα ποσοστά αυτάρκειας της χώρας σε κτηνοτροφικά προϊόντα, σύμφωνα και με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, παραμένουν σε καιρούς κρίσης και μνημονίων απελπίστηκα χαμηλά, εύκολα μπορούμε να καταλάβουμε πως η Ελληνική Κτηνοτροφία, πέρα από αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού μας, πέραν της ούτως ή άλλως τεράστιας συνεισφοράς της στην εθνική οικονομία, πέραν του κυρίαρχου ρόλου της στη συνοχή των κοινωνιών της υπαίθρου, θα μπορούσε και θα έπρεπε να αποτελεί βασικό εργαλείο για την άρση των οικονομικών αδιεξόδων που αντιμετωπίζει το κράτος και κατ’ επέκτασιν ολόκληρη η κοινωνία».

 

Αυτό υποστήριξε στην εισήγησή του στην ημερίδα που με την υποστήριξη της Ένωσης Αγρινίου και της ΑΜΦΙΓΑΛ πραγματοποιήθηκε στον Αλμυρό Βόλου για τον Ελληνικό Ποιμενικό και την Ελληνική Κτηνοτροφία ο δημοσιογράφος Φώτης Μπερίκος, παραθέτοντας τα επίσημα στοιχεία:

 

Στο βόειο κρέας η αυτάρκεια της χώρας είναι μόλις 17,5%.

Στο χοιρινό 27%, ενώ

στο αγελαδινό γάλα φτάνουμε στο 45%.

 

Στον αγροκτηνοτροφικό τομέα το ισοζύγιο της χώρας μαρτυρά τη μεγάλη αλήθεια:

 

Οι εισαγωγές μας είναι της τάξης των 6,5 δις ευρώ, ενώ οι εξαγωγές ξεπερνούν κατά τι τα 4 δις ευρώ. Το μεγαλύτερο ποσοστό αφορά σε κρέας και γάλα. «Με άλλα λόγια, δίνουμε… ένα μνημόνιο κάθε φορά, για να εισάγουμε στην κατά τα άλλα κτηνοτροφική μας πατρίδα, κρέας και γάλα».

 

Ακολουθούν βασικά αποσπάσματα της εισήγησης:

 

[…] Κι όλα αυτά στο πλαίσιο πάντα της περιβόητης Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, που, τόσες δεκαετίες, δεν στάθηκε ικανή να ανατρέψει αυτή την τραγική πράγματι εικόνα για το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας στον αγροκτηνοτροφικό τομέα. Αντιθέτως. Η ψαλίδα, συνεχώς μεγαλώνει. Και θα ανοίξει ακόμη περισσότερο, αφού εκτός από το 25% του ανθρώπινου δυναμικού που ήδη έχει εγκαταλείψει τον κλάδο, υπολογίζεται ότι τουλάχιστον ανάλογο είναι το ποσοστό εκείνων που βρίσκονται στα πρόθυρα του να τον εγκαταλείψουν. Και δεν φταίει η ΚΑΠ…ή, αν ευθύνεται κι αυτή, είναι ο τελευταίος κρίκος! Το πρόβλημα είναι εγχώριο. Και είναι πολυδιάστατο. Στον πυρήνα του, όμως, έχει την απουσία ουσιαστικής πολιτικής βούλησης. Δεν υπάρχει εθνική αγροτική πολιτική, δεν υπάρχει ένα ορθολογικό και ρεαλιστικό σχέδιο για την ανασυγκρότηση της Ελληνικής Κτηνοτροφίας.

 

[…]Το υπό οικονομική επικυριαρχία κράτος μας σπαταλά απίστευτα εκατομμύρια σε προγράμματα που δεν αποδίδουν το παραμικρό και σε μεγαλεπήβολα σχέδια που θα προσελκύσουν υποτίθεται επενδύσεις και θα φέρουν ανάπτυξη, θα μειώσουν την ανεργία κτλ κτλ, με το αποτέλεσμα να είναι πάντα το ίδιο: Μηδέν εις το πηλίκον! Σκεφτείτε, όμως: Αν χρειαζόμαστε 100 ή 200 εκατ. για να φτιάξουμε ένα πρόγραμμα όπου θα απασχοληθούν για 5 μήνες κάποιοι εργαζόμενοι ή για να κάνουμε μια ανάπλαση ή έστω ένα εργοστάσιο που θα απασχολήσει στο τέλος 50 υπαλλήλους, με τα ίδια χρήματα, πόσους νέους κτηνοτρόφους μπορούμε να κάνουμε; Και πόσο να αυξηθεί το ζωικό κεφάλαιο της χώρας, άρα και η αυτάρκεια σε κρέας και γάλα, ώστε και την ανεργία να μειώσουμε και τα δις να μην στέλνουμε στη Γαλλία και την Ολλανδία για προϊόντα που μπορούμε μόνοι μας να παράγουμε; Και παράλληλα να στηρίξουμε ουσιαστικά την περιφέρεια, τα σχεδόν ερημοποιημένα χωριά μας, να δώσουμε νέα πνοή στην ύπαιθρο και διέξοδο σε χιλιάδες ανθρώπους.

 

[…] Ακριβώς επειδή δεν υπάρχει εθνική αγροτική πολιτική, αλλά και με δεδομένο ότι οι όποιες κεντρικές επιλογές δεν μπορεί να καλύψουν ανά περιοχή ανάγκες, αφού υπάρχουν ιδιαιτερότητες και διαφορετικές συνθήκες, είναι ανάγκη επιτέλους να αναλάβουμε πρωτοβουλίες σε τοπικό - περιφερειακό επίπεδο. Η δημιουργία ενός Ειδικού Οργανισμού Γεωργικής και Κτηνοτροφικής Ανάπτυξης ανά Περιφέρεια, θα μπορούσε να συμβάλει καθοριστικά στην επίλυση σημαντικών ζητημάτων. Είναι, λοιπόν, μια καλή ευκαιρία σήμερα, να δούμε το αν και πως μπορούμε να προωθήσουμε ένα τέτοιο θεσμό.

[…] Προσέξτε: Μπορεί γενιές ολόκληρες Ελλήνων να μεγάλωσαν με το «μάθε παιδί μου γράμματα», με τη νοοτροπία, δηλαδή, του να φύγει κανείς απ’ το χωριό, να γίνει επιστήμονας και να «σωθεί». Και ίσως εκείνα τα χρόνια να είχε πραγματική αξία αυτή η παρότρυνση, αφού αρκούσε ένα απολυτήριο για να θεωρηθεί κάποιος μορφωμένος και να μπορεί να χτίσει το μέλλον του. Σήμερα, δυστυχώς, πτυχία και μεταπτυχιακά κοσμούν τους τοίχους ανέργων επιστημόνων που κατά κύματα μεταναστεύουν στο εξωτερικό. Και ναι, δεν είναι λίγοι εκείνοι που θέλουν σοβαρά και επαγγελματικά να ασχοληθούν με τον αγροκτηνοτροφικό τομέα, αλλά δεν μπορούν. Και δεν μπορούν γιατί το κράτος δεν τους το επιτρέπει. Γνωρίζεται, άλλωστε, πόσα χρόνια και ποιες διαδικασίες χρειάζεται κάποιος, απλώς και μόνο για να βγάλει μια άδεια κτηνοτροφικής εγκατάστασης. Το θέμα είναι αν η ηγεσία του υπουργείου έχει συνειδητοποιήσει την όλη κατάσταση. Αν ξέρει πόσα χαρτιά να συγκεντρώσει, σε πόσες υπηρεσίες πρέπει να απευθυνθεί και εν τέλει πόσο να πληρώσει ένας κτηνοτρόφος για να νομιμοποιήσει το μαντρί του. Αν ξέρει ότι η μια υπηρεσία ακυρώνει την άλλη, αν έχει υπόψιν του σε τι διαδικασίες πρέπει να μπει ένας αγρότης για να αποκτήσει το δικαίωμα (άδεια) χρήσης νερού. Και το ερώτημα είναι: Έτσι υπηρετούμε την παραγωγή;

 

[…] Δεν είναι τυχαίο που το 85% του ΑΕΠ μας να είναι κατανάλωση και μόνο το 15% παραγωγή… Το κόστος της γραφειοκρατίας υπολογίζεται στο 6,5% του ΑΕΠ. Με μια μείωση της γραφειοκρατίας κατά 50% η εθνική οικονομία θα είχε άμεσο όφελος 5 δις ευρώ. Θα ήταν, λοιπόν, χρήσιμο, αντί να ψάχνουμε για άλλες ισοδύναμες λύσεις στα όποια προαπαιτούμενα των δανειστών και αντί να ψάχνουμε απίθανους τρόπους για να βάζουμε νέους φόρους, κρυφούς κι φανερούς, να δούμε κάποια στιγμή πως θα ξεφύγουμε απ’ τα όσα απίθανα συμβαίνουν με την παράλογη γραφειοκρατία. Να επενδύσουμε στην εκπαίδευση των αγροτών, γεωργών και κτηνοτρόφων, στην έρευνα, στην καινοτομία. Και να απαντήσουμε καθαρά στο ερώτημα: Θέλουμε ή όχι ισχυρή Ελληνική Κτηνοτροφία;


Αν ναι, πως εξηγείται το γεγονός ότι σύμφωνα με τα τελευταία επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ το χρονικό διάστημα 2014-2015 είχαμε:

 

►Μείωση στον αριθμό των βοοειδών κατά 11,7% το 2015 σε σχέση με το 2014. Συγκεκριμένα, η εκτίμηση του αριθμού των βοοειδών ήταν 658.943 το 2014 και 582.176 το 2015.

►Μείωση στον αριθμό των χοίρων κατά 16,1% το 2015 σε σχέση με το 2014. Συγκεκριμένα, η εκτίμηση του αριθμού των χοίρων ήταν 1.045.598 το 2014 και 876.929 το 2015

►Μείωση στον αριθμό των προβάτων κατά 2,4% το 2015 σε σχέση με το 2014. Συγκεκριμένα, η εκτίμηση του αριθμού των προβάτων ήταν 9.071.959 το 2014 και 8.852.398 το 2015

►Μείωση στον αριθμό των αιγών κατά 5,6% το 2015 σε σχέση με το 2014. Συγκεκριμένα, η εκτίμηση του αριθμού των αιγών ήταν 4.254.499 το 2014 και 4.017.171 το 2015.

►Μείωση των εκμεταλλεύσεων με βοοειδή κατά 7,2% το 2015 σε σχέση με το 2014. Συγκεκριμένα, η εκτίμηση του αριθμού των εκμεταλλεύσεων με βοοειδή ήταν 16.812 το 2014 και 15.609 το 2015

►Μείωση των εκμεταλλεύσεων με χοίρους κατά 3,7% το 2015 σε σχέση με το 2014. Συγκεκριμένα, η εκτίμηση του αριθμού των εκμεταλλεύσεων με χοίρους ήταν 19.168 το 2014 και 18.455 το 2015.

►Αύξηση των εκμεταλλεύσεων με πρόβατα κατά 2,6% το 2015 σε σχέση με το 2014. Συγκεκριμένα, η εκτίμηση του αριθμού των εκμεταλλεύσεων με πρόβατα ήταν 86.491 το 2014 και 88.761 το 2015.

►Μείωση των εκμεταλλεύσεων με αίγες κατά 1,2% το 2015 σε σχέση με το 2014. Συγκεκριμένα, η εκτίμηση του αριθμού των εκμεταλλεύσεων με αίγες ήταν 69.576 το 2014 και 68.766 το 2015.

 

Μείωση παντού, δηλαδή. Και μη σας ξεγελά η αύξηση στις εκμεταλλεύσεις προβάτων. Αυτές αυξήθηκαν ελαφρώς, αλλά ο συνολικός αριθμός των ζώων μειώθηκε. Είχαμε, δηλαδή, περισσότερους προβατοτρόφους με λιγότερα πρόβατα! Και η κατάσταση αυτή, θα χειροτερεύσει. Απολύτως λογικό, όταν έρχεται το υπουργείο να κάνει παιχνίδια με την Εξισωτική, όταν τριπλασιάζει τις εισφορές, όταν αυξάνει δραματικά τη φορολογία. Και όταν…δεν πληρώνει. Τη στιγμή μάλιστα που το κόστος παραγωγής, σύμφωνα με μελέτες, έχει αυξηθεί από το 2009 μέχρι σήμερα κατά 300%. Τα ξέρετε αυτά οι κτηνοτρόφοι, τα βιώνετε.

 

[…] Δεν αρκεί, όμως, να διεκδικούμε μόνο τα αυτονόητα (έγκαιρη καταβολή ενισχύσεων, αποζημιώσεων, πληρωμή προγραμμάτων κτλ κτλ). Πρέπει κι εμείς να δούμε πως διαμορφώνεται η σημερινή πραγματικότητα, όπου για να έχει ελπίδες επιβίωσης ο κτηνοτρόφος, δεν αρκεί να αντέχει τη σκληρή δουλειά. Πρέπει να είναι και ζωοτέχνης και οικονομολόγος και επιχειρηματίας ταυτόχρονα. Ο παραδοσιακός αγρότης όφειλε απλώς να παράγει ένα προϊόν. Σήμερα αυτό δεν αρκεί. Τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Η πλήρης απομάκρυνση του πληθυσμού από παραδοσιακές μορφές γνήσιας συλλογικής ζωής και αγροτικής παραγωγής, η σχεδόν απόλυτη πλέον αδυναμία του μέσου αγρότη να ελέγξει το κόστος παραγωγής, αλλά και αυτό της ζωής του, η απώλεια της υπόληψης για τα αγροτικά επαγγέλματα, το έλλειμμα υγιεινών ποιοτικών και ανταγωνιστικών προϊόντων, η κακοποίηση του φυσικού περιβάλλοντος, συνιστούν ορισμένα μόνο απ’ τα γενεσιουργά αίτια της εξαιρετικά δυσοίωνης κατάστασης.

[…] Επίσης, οφείλουμε να ενώσουμε δυνάμεις και να πάμε μπροστά. Η εικόνα σε πολλές κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις, θυμίζει εκείνη που συναντούσε κανείς τριάντα χρόνια πριν. Και ακριβώς επειδή δεν είναι εύκολο να εκσυγχρονίσει κανείς την εκμετάλλευσή του και να προχωρήσει μόνος του σε υποδομές, ίσως να ήταν μια λύση τα Κτηνοτροφικά Πάρκα.

 

Τα οφέλη της δημιουργίας Κτηνοτροφικών Πάρκων, σύμφωνα με τη σχετική μελέτη του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ), περιλαμβάνουν την αύξηση των εισοδημάτων των κτηνοτρόφων, την προστασία του περιβάλλοντος, την αναβαθμισμένη ποιότητα των παραγόμενων προϊόντων, την καλύτερη υγεία και ελεγχόμενη διατροφή των ζώων, την εξασφάλιση καλύτερων συνθηκών διαβίωσης ζώων και εργαζόμενων, την καλύτερη διαχείριση και αξιοποίηση του δυναμικού των βοσκοτόπων, την αισθητική αναβάθμιση του αγροτικού τοπίου και άλλα. Να σημειωθεί ότι το ύψος της χρηματοδότησης ανέρχεται στο 100% της συνολικής επιλέξιμης δαπάνης και πως κόστος για τον παραγωγό-κτηνοτρόφο ανέρχεται σε 540-820 ευρώ ανά εκμετάλλευση. Με το μικρό αυτό κόστος ανά κτηνοτροφική εκμετάλλευση, οι παραγωγοί θα μπορέσουν να ρίξουν το κόστος παραγωγής τους µέσω των καλύτερων τιμών που θα πετύχουν στην αγορά ζωοτροφών, η οποία αποτελεί το 80% του κόστους συντήρησης του ζώου, λόγω της μαζικής αγοράς. Επίσης οι κτηνοτρόφοι δύναται να πετύχουν υψηλότερη τιμή, όσον αφορά τη πώληση των προϊόντων, λόγω της ανώτερης ποιότητάς τους. Ταυτόχρονα, με τη δημιουργία Κτηνοτροφικών Πάρκων προκύπτουν πολλά παράλληλα οφέλη, όπως η δυνατότητα αντιμετώπισης προβλημάτων ασθενειών (καταρροϊκός πυρετός, βρουκέλλωση κ.α.) και γενικότερα εισέρχεται η κτηνοτροφία σε μια περισσότερο οργανωμένη βάση.

 

[…] Πρέπει να καταλάβουμε ότι απαιτούνται συνέργειες, συλλογικές προσπάθειες για να αλλάξει η εικόνα του κλάδου. Δεν έχει νόημα να αξιοποιήσει κάποιος το πρόγραμμα εγκατάστασης νέων αγροτών, για παράδειγμα, για να φτιάξει κάπου ένα πρόχειρο κατάλυμα και να βάλει 50 πρόβατα. Δεν θα είναι βιώσιμος. Μια Ομάδα, όμως, 50 κτηνοτρόφων με 50 πρόβατα ο καθ’ ένας, θα είναι! Κι αν η εκμετάλλευση είναι σε οργανωμένο Κτηνοτροφικό Πάρκο, ακόμη καλύτερα!!!

 

[…] Και φυσικά, στην εκμετάλλευση αυτή, αρχηγός, μετά τον κτηνοτρόφο, θα πρέπει να είναι ο αυθεντικός Ελληνικός Ποιμενικός. Το τσοπανόσκυλο που ως έννοια ακόμη έχει ταυτιστεί με τον καλό φύλακα και οδηγό. Το ελληνικό τσοπανόσκυλο, που τείνει να εξαφανιστεί και που πρέπει οι κτηνοτρόφοι να το διατηρήσουμε, ως στοιχείο κι αυτό της κληρονομιάς και του πολιτισμού μας. Η Ευρώπη και η ελληνική πολιτεία ξοδεύουν εκατομμύρια για τη διατήρηση ειδών που είναι υπό εξαφάνιση. Και καλά κάνουν. Ας προσέξουν λίγο και τον ελληνικό ποιμενικό. Όχι μέσω ΜΚΟ ή άλλων διαδρομών. Δεν χρειάζονται αυτά και εμείς δεν ζητάμε ούτε μισό ευρώ να διαχειριστούμε. Θα μπορούσε, όμως, και αυτή είναι η πρότασή μας, μέσω του προγράμματος για τις αυτόχθονες και σπάνιες φυλές, να υπάρξει η ανάλογη μέριμνα και για τον ελληνικό ποιμενικό (απ’ ευθείας στον κτηνοτρόφο).


πηγή: http://www.e-ea.gr/